Ανήκε σε οικογένεια επιστημόνων και μεγάλων ταλέντων. Σπούδασε στο Ήτον και το Μπάλιολ. Πριν αφοσιωθεί ολοκληρωτικά στο συγγραφικό έργο, εργάστηκε ως δημοσιογράφος και κριτικός δραματικών έργων. Ο πατέρας του ήταν διευθυντής και εκδότης της Κόρχιλ-Μάγκαζιν. Πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της δεκαετίας του ’20 στην Ιταλία· οι εμπειρίες του από τη διαμονή του εκεί περιλαμβάνονται στο “Κατά μήκος του δρόμου” (“Along the road”). To 1937 o Χάξλεϋ έφυγε από την Ευρώπη για να ζήσει στην Καλιφόρνια. Από τότε, η εξερεύνηση του ψυχικού του κόσμου μέσω του μυστικισμού και των παραισθησιογόνων αποτέλεσε το κυρίαρχο στοιχείο στο έργο του. Παρουσιάστηκε στα γράμματα με δύο ποιητικές συλλογές αλλά αργότερα στράφηκε στο μυθιστόρημα και στο δοκίμιο. Στα μυθιστορήματά του ανήκουν: “Κίτρινο του χρωμίου” (1921), “Γκροτέσκ” (1923), “Στο περιθώριο” (1923), “Αυτά τα γυμνά φύλλα” (1923 και 1925), “Ο μικρός Μεξικανός” (1925), “Κατά μήκος του δρόμου” (1925), “Δύο ή τρεις Χάριτες” (1926), “Στίξη και αντίστιξη” (1928),, “Νυχτερινή μουσική και ο κόσμος του φωτός” (1931), “Κείμενα και προσχήματα” (1932), “Θαυμαστός καινούριος κόσμος” (1921 και 1959) κ.ά. Στα δοκίμια του συμπεριλαμβάνονται τα : “Θέματα και ποικιλίες” (1950), “Συλλογή δοκιμίων” (1960), “Για την τέχνη και τους καλλιτέχνες” (1961), “Το νησί” (1962), “Λογοτεχνία και επιστήμη” (1963) κ.ά. Ο Χάξλεϋ έγραψε επίσης ταξιδιωτικά κείμενα και ιστορικές μελέτες όπως: “Οι διάβολοι του Λονδίνου”. Στις μελέτες του ανήκουν “Οι πύλες της αίσθησης” και “Ουρανός και Άδης”. Τα επόμενα έργα του έχουν χαρακτηριστεί σαν έργα ηθικού και φιλοσοφικού χαρακτήρα: “Σκοποί και μέσα”, “Έπειτα από πολλά καλοκαίρια” (1939), “Η γκρίζα Εξοχότης” (1941), “Η αιώνια φιλοσοφία” (1946). Ο Χάξλεϋ στη ζωή του επισκέφτηκε πολλές χώρες. Ταξίδεψε στην Ινδία, την Ιταλία, τη Γαλλία και την Αμερική. Παρέμεινε γαλήνιος μακριά από συγκρούσεις και αντιθέσεις.
Έφυγε από τη ζωή στην Καλιφόρνια στις 22 Νοεμβρίου του 1963.
Θαυμαστός καινούργιος κόσμος (1971), Πάπυρος Εκδοτικός Οργανισμός
Γενναίος νέος κόσμος (1971), Γρηγόρη
Θαυμαστός καινούργιος κόσμος (1980), Κάκτος
Οι πύλες της αντίληψης (1981), Κάκτος
Μετά από πολλά καλοκαίρια (1983), Νεφέλη
Ο πίθηκος και η ουσία (1986), Ελεύθερος Τύπος
Κίτρινο κρόουμ (1986), Νεφέλη
Ο κίτρινος πύργος (1991), Κάκτος
Το χαμόγελο της Τζοκόντα (1992), Απόπειρα
Κολασμένος χορός (1993), Αστάρτη
Η τέχνη της όρασης (1996), Διόπτρα
Κοντραπούντο (1997), Πάπυρος Εκδοτικός Οργανισμός
Θαυμαστός καινούριος κόσμος. Ο πίθηκος και η αλήθεια (1997), Πάπυρος Εκδοτικός Οργανισμός
Θαυμαστός καινούργιος κόσμος (2002), Νησίδες
Ο τυφλός λυτρωτής (2004), Scripta
Θαυμαστός καινούργιος κόσμος (2004), Μέδουσα – Σέλας Εκδοτική
Επιστροφή στο θαυμαστό καινούργιο κόσμο (2004), Περί Τεχνών
Παράδεισος και κόλαση (2005), Κατσάνος
Οι κουρούνες της Αχλαδούπολης (2006), Διήγηση
Θαυμαστός καινούργιος κόσμος (2013), Alter – Ego ΜΜΕ Α.Ε.
Αντίστιξη (2014), Μέδουσα – Σέλας Εκδοτική
Επιστροφή στον θαυμαστό καινούργιο κόσμο (2015), Μέδουσα – Σέλας Εκδοτική
Διαλέξεις για την ανθρώπινη κατάσταση (2017), Αρσενίδης
Συλλογικά έργα
Δοκίμια (1980), Εκδόσεις Α. Καραβία
Τα δικαιώματα του ανθρώπου (2000), Ευθύνη
Κωμικές ιστορίες (2007), Εξάντας
Πρωτότυπες εκδόσεις
Novels
Ο κίτρινος πύργος – Crome Yellow (1921)
Κολασμένος χορός – Antic Hay (1923)
Αυτά τα άκαρπα φύλλα – Those Barren Leaves (1925)
Αντίστοιξη ή Κοντραπούντο – Point Counterpoint (1928)
Θαυμαστός καινούριος κόσμος – Brave New World (1932)
Ο τυφλός λυτρωτής – Eyeless in Gaza (1936)
Μετά από πολλά καλοκαίρια – After Many a Summer (1939)
Ο Χρόνος πρέπει να κάνει μια στάση – Time Must Have a Stop (1944)
Ο πίθηκος και η ουσία – Ape and Essence (1948)
Ο μεγαλοφυής και η θεά – The Genius and the Goddess (1955)
Το νησί – Island (1962)
Short stories
Μετά τα πυροτεχνήματα – After the fireworks (1957)
Essays
Μουσική τη νύχτα – Music at Night (1931)
Σκοποί και μέσα – Ends and Means (1937)
Θύρες αντίληψης – The Doors of Perception (1954)
Παράδεισος και κόλαση – Heaven and Hell (1956)
Επιστροφή στον θαυμαστό καινούργιο κόσμο – Brave New World Revisited (1958)
Διαλέξεις για την ανθρώπινη κατάσταση – The human situation (1959)
Λογοτεχνία και επιστήμη – Literature and Science (1963)
Ο κίτρινος πύργος – Άλντους Χάξλεϋ
Έξι άνθρωποι, που αντιπροσωπεύουν έξι διαφορετικούς χαρακτήρες, φιλοξενούνται για ένα Σαββατοκύριακο στον πύργο του Κρόουμ. Ένας ταλαντούχος ζωγράφος, ένας πνευματώδης δημοσιογράφος, τρία νεαρά κορίτσια κι ένας εκκολαπτόμενος ποιητής. Χορεύουν, γράφουν στίχους, ζωγραφίζουν, κάνουν έρωτα, οργανώνουν το ετήσιο πανηγύρι, αλλά κυρίως συζητούν: κάθε χαρακτήρας αναπτύσσει το θέμα που προτιμά.
Κολασμένος χορός – Άλντους Χάξλεϋ
Βρισκόμαστε μετά το τέλος του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου. Οι παλιές αξίες έχουν καταρρεύσει, δίνοντας τη θέση τους σ’ ένα αστραφτερό κυνισμό. Η αναζήτηση της αλήθειας γίνεται αναζήτηση της ηδονής. Ο «Κολασμένος χορός» είναι ένα σατιρικό αριστούργημα όπου μας παρουσιάζεται ανάγλυφα αυτή η αλλόκοτη, απίθανη εποχή, με μια ανελέητη διαύγεια κι ένα θανατηφόρο χιούμορ.
Αντίστοιξη – Άλντους Χάξλεϋ
Η Μάρτζορι εγκαταλείπει τον σύζυγό της για να συζήσει με τον νεαρό εραστή της, Γουόλτερ, που την αφήνει έγκυο, ενώ συγχρόνως την απατά με την πάμπλουτη Λούσι Τάνταμαουντ, μια νέα, γοητευτική και χειραφετημένη γυναίκα, που ενδιαφέρεται μόνο για τη διασκέδασή της και πολύ λιγότερο για τα αισθήματα των άλλων. Η Έλινορ σκέφτεται να εγκαταλείψει τον διανοούμενο άντρα της Φίλιπ για χάρη του αρρενωπού ηγέτη του φασιστικού κόμματος, Έβεραρντ Γουέμπλι, ενώ ο πεθερός της, με το πρόσχημα μιας επιστημονικής έρευνας, ταξιδεύει συχνά-πυκνά στο Λονδίνο για να συναντά τις νεαρές ερωμένες του.
Δανειζόμενος ένα μουσικό όρο για τον τίτλο του βιβλίου του, ο Χάξλεϊ υφαίνει με αριστουργηματικό τρόπο μια πολυεπίπεδη πλοκή βασισμένη στις αντιθέσεις μιας πληθώρας χαρακτήρων, που ανήκουν στην άρχουσα τάξη και στην ελίτ της διανόησης της εποχής του. Μέσα από τις επιμέρους ιστορίες, εμβαθύνει σε θέματα διαχρονικά όπως ο έρωτας, η σεξουαλικότητα, η απιστία, οι κοινωνικές διακρίσεις. Ο μόνιμος προβληματισμός του Χάξλεϊ για το διχασμό ανάμεσα στο πάθος και τη λογική βρίσκει την πληρέστερη έκφρασή του σ’ αυτό το μυθιστόρημα ιδεών, που ακόμα και σήμερα προκαλεί αίσθηση στον αναγνώστη με την τόλμη των περιγραφών του. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
«Ένα από τα εκατό κορυφαία μυθιστορήματα όλων των εποχών» (Modern Library)
Θαυμαστός καινούργιος κόσμος – Άλντους Χάξλεϋ
Ο “Θαυμαστός καινούργιος κόσμος” μάς μεταφέρει στο Παγκόσμιο Κράτος, εν έτει 632 μετά Φορντ (2540 μ.Χ.), όπου οι άνθρωποι αναπαράγονται τεχνητά και μαζικά σε κρατικά κέντρα επωάσεως και αναπτύσσονται μέσα σε φιάλες. Χωρίζονται από τη στιγμή της γονιμοποίησης σε τάξεις (Α, Β, Γ, Δ, Ε), ανάλογα με τον τελικό κοινωνικό και επαγγελματικό προορισμό τους. Τα ωάρια που ανήκουν στις τρεις κατώτερες τάξεις κλωνοποιούνται δημιουργώντας φουρνιές ομοιόμορφων ανθρώπων, που θα χρησιμοποιηθούν ως εργάτες σε εργοστάσια. Τον τυποποιημένο αυτόν κόσμο αναστατώνει ο Τζον, νεαρός που γεννήθηκε σε “καταυλισμό αγρίων” και μεγάλωσε διαβάζοντας Σαίξπηρ. “Πόσο πανέμορφη είναι η ανθρωπότητα!” λέει, όπως η Μιράντα στην “Τρικυμία” του Σαίξπηρ. “Ω, θαυμαστέ, καινούργιε κόσμε”, αναφωνεί. Το μυθιστόρημα οφείλει τον τίτλο του ακριβώς σε αυτήν τη φράση από την τραγωδία του Σαίξπηρ, ο οποίος είναι απαγορευμένος στο Παγκόσμιο Κράτος επειδή η ανάγνωση των έργων του διεγείρει τα πάθη και αναστατώνει την ψυχή. Θύμα λογοκρισίας έπεσε και το μυθιστόρημα του Χάξλεϋ: το 1932 απαγορεύτηκε στην Ιρλανδία για τη γλώσσα του και διότι αντιτίθεται στη θρησκεία και στην οικογένεια· μεταξύ 1932 και 1937 είχε απαγορευθεί στην Αυστραλία· το 1967 απαγορεύτηκε στην Ινδία ως έργο “πορνογραφικό”. Στις ΗΠΑ προκαλεί σταθερά -σύμφωνα με στοιχεία του Συνδέσμου Αμερικανικών Βιβλιοθηκών- πολλές ενστάσεις…
Ο τυφλός λυτρωτής – Άλντους Χάξλεϋ
Ο Άντονυ Μπήβις ασχολείται ερασιτεχνικά με τις κοινωνικές επιστήμες και είναι άνθρωπος που έχει την τάση να αποσύρεται από τις χαρές της ζωής. Οι φυσικές απολαύσεις τού προξενούν αηδία και βρίσκει πρόχειρο καταφύγιο στο χώρο των ιδεών. Έχοντας χάσει κάθε επιθυμία για φιλικές συναναστροφές, προδίδει τις φιλίες του και παίζει με τα συναισθήματα των γυναικών.
Φτάνοντας όμως στην μέση ηλικία, ο κόσμος της τέλειας απομόνωσης αρχίζει να χάνει τη γοητεία του. Τελικά, συνειδητοποιεί ότι η άρνησή του να συμμετάσχει στις χαρές της ζωής δεν προερχόταν από πνευματική ειλικρίνεια αλλά από ηθική δειλία… (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
Ο Χάξλεϊ στο κείμενό του αναμειγνύει στοχασμό και μυθοπλασία. Με μια ενδιαφέρουσα πολυπρισματική τεχνική πηγαινοέρχεται στον μυθιστορηματικό χρόνο, από τις αρχές του εικοστού αιώνα ώς τον μεσοπόλεμο. H ιστορία του δεν αναπτύσσεται ευθύγραμμα. Τα κομμάτια του παζλ συμπληρώνονται σιγά σιγά, με παλίνδρομες αφηγηματικές κινήσεις, που τους χαρίζουν βάθος και προοπτική. Ο συγγραφέας αποδίδει με ένα παράξενο μείγμα ζεστασιάς και ειρωνείας έναν κόσμο που ταλαντεύεται ανάμεσα στη διανόηση, την ιδεοληψία και τον αισθησιασμό.
Ο πίθηκος και η ουσία – Άλντους Χάξλεϋ
Το βιβλίο αυτό γραμμένο στο ίδιο μοτίβο με τον Θαυμαστό Νέο Κόσμο, ανάπλαση του ίδιου θέματος, αλλά πλουτισμένο με την επιστημονική, κοινωνική και ηθική εμπειρία της ανθρωπότητας μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, δίνει μια ανατριχιαστική εικόνα του κόσμου ύστερα απ’ τον Γ΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, όταν ένας πολιτισμός αφιερωμένος στην “τελείωση” επιχειρεί να αφαιρέσει απ’ τον άνθρωπο όλες τις ανυπότακτες επιθυμίες του. Βιβλίο αλληγορικό, προφητικό θα λέγαμε, είναι ταυτόχρονα και μια οξύτατη σαρδονική ενατένιση των αντιφάσεων και των κινδύνων της εποχής μας, διαποτισμένο με τη βαθιά διεισδυτική δύναμη που έκανε τον Χάξλευ έναν από τους μεγαλύτερους σατιρικούς συγγραφείς του αιώνα μας.\
Το νησί – Άλντους Χάξλεϋ
Ο δυτικός και ο ανατολικός πολιτισμός μπορούν να συνυπάρξουν ειρηνικά; Είναι δυνατόν μια εκλεκτικιστική θεώρηση και των δύο να γεννήσει έναν καινούριο, ανώτερο πολιτισμό; Χαρακτηρισμένο ως έργο “πολιτικής φαντασίας” και διαπνεόμενο από την ελπίδα για έναν κόσμο ανθρωπιάς και ειρήνης, το “Νησί” του Άλντους Χάξλεϋ προσπαθεί να δώσει απαντήσεις στα παραπάνω ερωτήματα. Πόσο, όμως, ανήκουν στη σφαίρα της φαντασίας τα ζητήματα που συνθέτουν την πλοκή του βιβλίου αυτού; Ζητήματα όπως η νεοαποικιοκρατία, ο τριτοκοσμικός εθνικισμός, τα στρατιωτικά κινήματα, οι συμμαχίες που χτίζονται με βάση το πετρέλαιο, το παγκόσμιο οικολογικό πρόβλημα;
Γραμμένο στα 1961, το “Νησί” είναι μια οικολογική ουτοπία, προάγγελος του κινήματος των χίπις και του αμερικανικού βουδισμού, και μαζί μια δυναμική προφητεία για τον κόσμο που έρχεται.
Μετά τα πυροτεχνήματα – Άλντους Χάξλεϋ
Άργησες! Άργησες πάλι, όπως πάντα! Η φωνή του Τζούντ είχε έναν τόνο αυστηρό κι επιτιμητικό. Οι λέξεις έπεφταν κοφτές, σα ραμφίσματα.
– Σα να ‘μαι εγώ καρύδι κι αυτός κότσυφας, σκέφτηκε φουρκισμένος ο Μάιλς Φάνινγκ. Κι ωστόσο είναι η αφοσίωση προσωποποιημένη, και θα ‘ταν άξιος να κάνει για μένα οτιδήποτε. Αλλά γι’ αυτό ακριβώς, φαντάζομαι, θεωρεί δικαίωμα του να σπάζει το τσόφλι μου, κάθε φορά πού με βλέπει.
Κι έβγαλε το συμπέρασμα, όπως τόσες φορές πρωτύτερα, πώς, στην πραγματικότητα, καμιά απολύτως συμπάθεια δεν αισθανόταν για τον Κόλιν Τζούντ.
– Είναι ο πιο παλιός μου φίλος, πού, βέβαια, σε τελευταία ανάλυση, δεν τον συμπαθώ διόλου. Και όμως…
Κι όμως ο Τζούντ ήταν ένα στήριγμα κι άξιζε να του έχεις κάποιαν επιείκεια.
– Ορίστε, πάρε την αλληλογραφία σου, εξακολούθησε η αυστηρή φωνή.
Ο Φάνινγκ πήρε το μικρό πακέτο μουρμουρίζοντας.
– Είναι αδύνατο, τελοσπάντων, να γλιτώσει κανείς απ’ τα γράμματα. Φτάνουν ακόμα ως κι εδώ, στη Ρώμη. Φαίνεται πώς τρυπώνουν παντού, σαν τα μικρόβια πού περνούν το φίλτρο. Τί ευτυχισμένοι πού ήταν οι άνθρωποι πριν βρεθούν τα ταχυδρομεία!
Καθώς ρουφούσε τον καφέ του, κοίταξε, πάνω απ’ τα χείλη του φλιτζανιού, τις διευθύνσεις στους φακέλους.
– Πρώτος εσύ θα παραπονιόσουν αν δε σου ‘γραφαν, έκαμε επιθετικά ο Τζούντ. Ορίστε τ’ αυγό σου. Έβρασε ακριβώς τρία λεπτά, το πρόσεξα εγώ ο ίδιος.
– Κάνεις λάθος, απάντησε ο Φάνινγκ καθώς έπαιρνε τ’ αυγό. Πρώτος εγώ θα χαιρόμουν. Γιατί όταν σου γράφουν οι άνθρωποι, σημαίνει πώς υπάρχουν, και το μόνο πού ζητάω, είναι να πιστέψω πώς ο κόσμος δεν υπάρχει. Οι αμαρτωλοί φεύγουν, ακόμα κι όταν δεν τούς καταδιώκει κανένας. Πώς τούς καταλαβαίνω! Τα γράμματα όμως δε σ’ αφήνουν να κρυφτείς σαν τη στρουθοκάμηλο. Οι φροϋδιστές λένε…
Σταμάτησε απότομα. Στο κάτω-κάτω, μιλούσε στον Κόλιν, μάλιστα, στον Κόλιν. Αυτό το είδος της εξομολόγησης και της αυτοκατηγορίας δεν έστεκε διόλου. Ήταν περιττό να δώσει στον Κόλιν την ευκαιρία να πει κάτι δυσάρεστο. Ωστόσο, αυτό πού είχε αρχίσει να λέει για τούς φροϋδιστές, ήταν πρωτότυπο.
Οι φροϋδιστές… άρχισε πάλι…
Θύρες αντίληψης – Άλντους Χάξλεϋ
«Η αλλαγή που πράγματι επήλθε σ’ εκείνον τον κόσμο, δεν ήταν με καμία έννοια επαναστατική. Μισή ώρα αφότου πήρα το ναρκωτικό, αντιλήφθηκα να χορεύουν αργά κάτι χρυσαφένια φώτα. Λίγο αργότερα εμφανίστηκαν κάτι υπέροχες ερυθρές επιφάνειες, που φούσκωναν και επεκτείνονταν ξεκινώντας από κάτι λαμπρούς κόμπους ενέργειας, οι οποίοι πάλλονταν ζωηρά, άλλαζαν συνέχεια και σχημάτιζαν σχήματα. Την άλλη στιγμή, κλείνοντας τα μάτια, μου φανερώθηκε ένα σύμπλεγμα γκρίζων δομών, που από μέσα του αναδύονταν συνεχώς χλομές γαλαζωπές σφαίρες, οι οποίες αποκτούσαν έντονη σωματικότητα και, αφού αναδύονταν, γλιστρούσαν αθόρυβα προς τα πάνω και εξαφανίζονταν. Αλλά ποτέ δεν εμφανίστηκαν πρόσωπα ή μορφές ανθρώπων ή ζώων».
Επιστροφή στον θαυμαστό καινούργιο κόσμο – Άλντους Χάξλεϋ
Στο κλασικό μυθιστόρημά του “Θαυμαστός καινούργιος κόσμος” (1932) ο Huxley απεικόνιζε μια μελλοντική κοινωνία δέσμια της επιστήμης, που ρυθμίζεται από εξελιγμένες μεθόδους κοινωνικού ελέγχου. Γραμμένο σε μια εποχή που ο δυτικός κόσμος ήταν στα πρόθυρα συγκλονιστικών αλλαγών, το προφητικό του έργο αποτέλεσε ισχυρό αντίδοτο στην ακλόνητη πίστη προς τα οφέλη της επιστημονικής προόδου και της μαζικής εκβιομηχάνισης.:
Σχεδόν τριάντα χρόνια αργότερα, με την “Επιστροφή στον θαυμαστό καινούργιο κόσμο” ο Huxley επιχειρεί έναν απολογισμό και βλέπει με έκπληξή του ότι πολλοί από τους οραματισμούς του ήταν κοντά στην πραγματοποίησή τους, πολύ νωρίτερα απ’ όσο είχε φανταστεί. Η επιστήμη δεν είχε μόνο μεταβάλει τις θεμελιώδεις δομές της κοινωνίας, αλλά είχε επίσης προχωρήσει στη δυνατότητα να χειραγωγεί τον γενετικό κώδικα της ίδιας της ζωής. Ο κρατικός έλεγχος είχε διεισδύσει σε όλα τα επίπεδα της κοινωνίας, ενώ η διαφήμιση και η προπαγάνδα προκαλούσε μια υφέρπουσα συναίνεση σε ανεξέλεγκτες καταναλωτικές τάσεις. Για τον Huxley, ο “Θαυμαστός καινούργιος κόσμος” του μέλλοντος είχε ήδη φτάσει. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
«Διαυγέστατο και καλά τεκμηριωμένο. Στην “Επιστροφή στον θαυμαστό καινούργιο κόσμο” ο αναγνώστης γοητεύεται από τις γνώσεις του Huxley και ακόμα περισσότερο από την εξαιρετική του ευφυΐα» (Sunday Times)
Παράδεισος και κόλαση – Άλντους Χάξλεϋ
Στο βίβλο αυτό ο Άλντους Χάξλεϋ, ένας από τους μεγαλύτερους συγγραφείς του 20ού αιώνα, διερευνά τις άγνωστες δυνατότητες του ανθρώπινου νου και τις ανεξερεύνητες περιοχές της ανθρώπινης συνείδησης. Εξετάζει τον ρόλο των οραματικών εμπειριών (είτε προκαλούνται αυθόρμητα είτε με τη λήψη ψυχοτρόπων ουσιών) στις τέχνες και στις θρησκεύτηκες παραδόσεις διαφόρων πολιτισμών. Επιπλέον αναρωτιέται: ποσά πράγματα δεν μας αφήνει να αντιληφθούμε ο σύγχρονος τρόπος ζωής, πώς μπορεί η λήψη ουσιών να διευρύνει τη συνείδησή μας και γιατί, ορισμένες φορές, η πειραματική εμπειρία καθίσταται εφιαλτική;
Διαλέξεις για την ανθρώπινη κατάσταση – Άλντους Χάξλεϋ
Προφήτης, μυστικός, πνευματώδης, σατιριστής, άνθρωπος της επιστήμης – οι πολλές πλευρές της καθολικής διανοίας του Χάξλεϊ επιδεικνύονται εν αφθονία σε τούτη τη σειρά των διαλέξεων που δόθηκαν το 1959, τέσσερα χρόνια πριν από τον θάνατό του. Ο Χάξλεϊ αποσκοπούσε στο να συμφιλιώσει ορισμένα θέματα και επιστημονικούς τομείς -την ανθρώπινη βιολογία, την κατάσταση του πλανήτη, την κοινωνία και την πολιτική, το άτομο και τις ικανότητές του- και να παρουσιάσει μια σφαιρική εικόνα για τις προοπτικές της ανθρώπινης κατάστασης, τονίζοντας τις μέγιστες προκλήσεις που η ανθρωπότητα πρέπει να αντιμετωπίσει εάν επιθυμεί να επιβιώσει τον 21ο αιώνα.
Εμβριθής, παθιασμένη και γεμάτη από εφιαλτικές προγνώσεις, η Ανθρώπινη κατάσταση μας υπενθυμίζει γιατί ο Χάξλεϊ είναι ένας από τους σημαντικότερους διανοητές της εποχής μας.
Πηγές: Biblionet, Wikipedia, Μέδουσα, Κάκτος, Νεφέλη, Ηριδανός, Πάπυρος Εκδοτικός Οργανισμός, Διόπτρα, Αστάρτη, Απόπειρα, Κατσάνος, Διήγηση, Αρσενίδης, Alter – Ego ΜΜΕ Α.Ε.
