Αναστασία Δ. Βακαλούδη

Αναστασία Δ. Βακαλούδη

Ελληνες λογοτέχνες
Η Αναστασία Βακαλούδη γεννήθηκε και ζει στη Θεσσαλονίκη.
Έχει master και διδακτορικό δίπλωμα (Ph. D) στη Βυζαντινή Ιστορία από το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, έχει παρακολουθήσει κύκλο μεταπτυχιακών σπουδών Βυζαντινής Ιστορίας στο Ludwig Maximilians Universitat του Μονάχου και έχει αποκτήσει μεταπτυχιακή εξειδίκευση επιμορφωτών στη Διδακτική και Παιδαγωγική Αξιοποίηση των Υπολογιστικών και Δικτυακών Τεχνολογιών στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση (πτυχές σχεδιασμού, ανάπτυξης, διδακτικής χρήσης εργαλείων ηλεκτρονικών υπολογιστών και δικτύων) από το Πανεπιστήμιο Αθηνών. Είναι φιλόλογος, ασχολείται με τη Διδακτική και Παιδαγωγική Αξιοποίηση των Υπολογιστικών και Δικτυακών Τεχνολογιών στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση, γνωρίζει τρεις γλώσσες (αγγλικά, γαλλικά, γερμανικά), έχει δώσει διαλέξεις σε πανεπιστήμια και έχει συμμετάσχει σε πολλά σεμινάρια και συνέδρια σχετικά με τις εξελίξεις στον επιστημονικό χώρο της Ιστορίας, αλλά και σε εκπαιδευτικά σεμινάρια, συνέδρια και δρώμενα, σχετικά με τη Γλώσσα, το Θέατρο, την Προστασία του Περιβάλλοντος και τις Νέες Τεχνολογίες, σε συνδυασμό με την εκπαιδευτική κοινότητα και τις δραστηριότητές της. Είναι μέλος της Ελληνικής Ιστορικής Εταιρείας, έχει διδακτικό και ερευνητικό έργο στο Πανεπιστήμιο σε προγράμματα ηλεκτρονικών υπολογιστών και ερευνητικά προγράμματα Ιστορίας, και έχει διδάξει σε Επιμορφωτικά Κέντρα της Θεσσαλονίκης το μάθημα της Ιστορίας σε καθηγητές της Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.
Ηθη και Εθιμα
Καλλιστεία και γάμος στο Βυζάντιο (1998)

Ιστορία – Μαγεία – Μυστικισμός
Μυστικισμός, θαυματοποιία και ιατρική της θεουργίας (2000)
Η μαγεία ως κοινωνικό φαινόμενο στο πρώιμο Βυζάντιο (2001)
Η εξέλιξη της μαγείας από την αρχαιότητα έως τους πρώτους χριστιανικούς αιώνες (2001)
Η γένεση του θεϊκού ανθρώπου στις αρχαίες θρησκείες (2002)
Μαγεία και μυστηριακές θρησκείες (2003)
Αντισύλληψη και αμβλώσεις από την αρχαιότητα στο Βυζάντιο (2003)
Περιεχόμενο των σημειωμάτων των χειρογράφων της μονής Ξηροποτάμου Αγίου Ορους (2004)
Βυζαντινή αστική κατοικία και η καθημερινή ζωή της (2007)
Το επάγγελμα του γιατρού στο Βυζάντιο (2010)

Τεχνολογία – Παιδαγωγική – Εκπαίδευση
Διδάσκοντας και μαθαίνοντας με τις νέες τεχνολογίες. Θεωρία και πράξη (2003)
Μέθοδοι διδακτικής και αξιολόγησης στο σύγχρονο σχολείο (2012)

Η εξέλιξη της μαγείας από την αρχαιότητα έως τους πρώτους χριστιανικούς αιώνες
Η μαγεία αποτελεί ένα διαχρονικό φαινόμενο με πολύ έντονη παρουσία σε όλες τις εποχές. Η επισκόπηση της εξελικτικής πορείας του φαινομένου από την αρχαία Ελλάδα προς την ελληνιστική εποχή και κατόπιν στα ρωμαϊκά χρόνια μέχρι τους πρώτους χριστιανικούς αιώνες αποδεικνύει την ανάπτυξη και εξέλιξη του φαινομένου σε κάθε χρονική περίοδο. Η ανάπτυξη και εξέλιξη της μαγείας οφείλεται στην επιθυμία των ανθρώπων να ελέγξουν τις δυνάμεις που κυβερνούν τη φύση και τη ζωή. Οι τέχνες που αποτελούν τους κλάδους της μαγείας εντάσσονται σε δύο μεγάλες κατηγορίες. Εκείνες που αποσκοπούν στην καταπολέμηση των βλαπτικών επιδράσεων των κακών πνευμάτων και επομένως έχουν αγαθούς στόχους είναι γνωστές με τον ευρύτερο χαρακτηρισμό λευκή μαγεία. Αντίθετα, το δεύτερο είδος που ασχολείται με τη χειραγώγηση των κακών πνευμάτων για την πρόκληση βλάβης, καταστροφής ή θανάτου είναι γνωστό με τον όρο μαύρη μαγεία ή γοητεία. Στη γοητεία ανήκουν η επιθετική και βλαπτική μαγεία, οι οποίες πραγματώνονται με τη λατρεία και τη βοήθεια των κακεντρεχών, κατώτερων και αργόστροφων υλικών δαιμόνων και των “νεκυοδαιμόνων”, των ψυχών των νεκρών. Κάποτε συμπεριλαμβάνεται και η ερωτική μαγεία, όταν επιδιώκει να επιδράσει στο υποψήφιο θύμα με τη χρήση των ερωτικών φίλτρων. Ακόμη σε αυτή ανήκει η τέχνη των γοήτων, ταχυδακτυλουργών και υπνωτιστών, που με την επιδεξιότητα τους ή την υποβολή πραγματοποιούν αλλόκοτα πράγματα. Ένας ακόμη από τους βασικούς στόχους της γοητείας είναι και η μαντεία. Κατά τη γοητική μαντεία ο Θεός δεν παρουσιάζεται, αλλά κάνει αισθητή τη παρουσία του καθιστώντας έμψυχο αντικείμενο, στο οποίο μεταδίδει συγκεκριμένες ιδιότητες…

Αντισύλληψη και αμβλώσεις από την αρχαιότητα στο Βυζάντιο
Στο βιβλίο αυτό γίνεται μια προσπάθεια να διερευνηθούν τα φαινόμενα της αντισύλληψης και των αμβλώσεων, όπως εξελίσσονται από την αρχαιότητα έως το Βυζάντιο, από κάθε δυνατή οπτική γωνία: κοινωνική, οικονομική, θρησκευτική, πολιτική, νομοθετική, πολιτισμική, φιλοσοφική, επιστημονική, τεχνική, ιατρική, κ.λπ. Η διερεύνηση των συγκεκριμένων φαινομένων τοποθετείται μέσα σε μια ευρύτερη μελέτη των παραπάνω τομέων, ούτως ώστε να επισημανθούν ταυτόχρονα προεκτάσεις, συνέπειες, συσχετισμοί, ταυτίσεις, αποκλίσεις των φαινομένων αυτών με τα ευρύτερα πλαίσια των αντίστοιχων τομέων της ιατρικής, της κοινωνίας, του πολιτισμού, των θεσμών, της (εκκλησιαστικής και πολιτειακής) νομοθεσίας, της θρησκείας, της θεολογίας, της φιλοσοφικής σκέψης και θεώρησης του ατόμου και του κόσμου, κ.ο.κ. Με τον τρόπο αυτόν αναβιώνει το ιστορικό παρελθόν, αναλύεται το ιστορικο-κοινωνικό γίγνεσθαι, αποκαλύπτεται ο άνθρωπος, καθώς ερμηνεύονται ο βίος και τα έργα του και μελετώνται συγκριτικά οι πολυποίκιλες πολιτισμικές καταστάσεις ή αλλαγές που βιώνει κάθε κοινωνία, σε κάθε έκφανση της ζωής της, στο πέρασμα των αιώνων.

Περιεχόμενο των σημειωμάτων των χειρογράφων της μονής Ξηροποτάμου Αγίου Ορους
Από τα ελληνικά χειρόγραφα του Αγίου Όρους, που ξεπερνούν σήμερα τις 15.000, αρκετά είναι εκείνα, που διαθέτουν διάφορα σύγχρονά τους ή μεταγενέστερα σημειώματα. Ο καλλιγράφος κάποιες φορές έγραφε στο τέλος του κώδικα το όνομά του με τη χρονολογία, καθώς και διάφορα άλλα στοιχεία που σε κάποιες περιπτώσεις είναι σημαντικά από φιλολογική και παλαιογραφική άποψη.
Στα παλαιότερα χειρόγραφα σπανίζουν τα βιβλιογραφικά σημειώματα, ενώ πληθαίνουν αργότερα και γενικεύονται, σχεδόν, στα μεταβυζαντινά χειρόγραφα. Είναι δυνατόν να συναντώνται μόνα τους ή να συνυπάρχουν με μεταγενέστερα. Για το χαρακτηρισμό ενός σημειώματος ως σύγχρονου θα πρέπει η γραφή του να συμπίπτει μ’ εκείνη του κειμένου του χειρογράφου.

Πηγές: Biblionet