Αννίτα Πρασσά

Ελληνες λογοτέχνες
Η Αννίτα Πρασσά γεννήθηκε στο Ναύπλιο.
Είναι Προϊσταμένη στα Γενικά Αρχεία του Κράτους (Γ.Α.Κ.) Ν. Μαγνησίας, όπου εργάζεται από το 1990. Έχει σπουδάσει Ιστορία και Αρχαιολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών (1984), απ’ όπου έχει λάβει με «Άριστα» το διδακτορικό της δίπλωμα στη Νεότερη Ελληνική Ιστορία (1997). Ξεκίνησε ως φιλόλογος της Μέσης Εκπαίδευσης (1985-1990). Έχει διδάξει «Νεοελληνική Ιστορία» και «Διδακτική της Ιστορίας» στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας (1998-1999 και 2018-2019) και στα προγράμματα του ΠΕΚ Θεσσαλίας (1998). Από το 2006 διδάσκει στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο. Είχε την επιστημονική ευθύνη ευρωπαϊκού ερευνητικού προγράμματος, σε συνεργασία με το Ερευνητικό Κέντρο του Κόπερ της Σλοβενίας, με θέμα τον Ιωάννη Καποδίστρια (2001-2004).
Υπήρξε τακτική συνεργάτης του περιοδικού «Ε-Ιστορικά» της εφημερίδας «Ελευθεροτυπία» (2001-2005) και της συλλογικής σειράς Ιστορία των Ελλήνων (Δομή, 2006). Έχει συμμετάσχει σε πολλά επιστημονικά και διεθνή συνέδρια στην Ελλάδα και το εξωτερικό και έχει δημοσιεύσει 40 άρθρα σε επιστημονικά περιοδικά, πρακτικά συνεδρίων και συλλογικούς τόμους. Συνεργάζεται επίσης τακτικά με την ΕΡΑ Βόλου, την εκπομπή «Μηχανή του Χρόνου», με εφημερίδες και περιοδικά και συμμετέχει σε ιστορικά ντοκιμαντέρ του «Cosmote History». Έχει διατελέσει μέλος του ΔΣ του Κέντρου Ιστορίας του Δήμου Βόλου και είναι μέλος πολλών επιστημονικών σωματείων, στα ΔΣ των οποίων συμμετείχε κατά καιρούς. Τα δημοσιεύματά της αφορούν στον Νεοελληνικό Διαφωτισμό, στον Φιλελληνισμό, στις απαρχές της ίδρυσης του νεοελληνικού κράτους, στη διαμόρφωση της νεοελληνικής συνείδησης και στη νεότερη θεσσαλική ιστορία. Ορισμένα τα υπογράφει ως Αννίτα Κορδατζή Πρασσά. Στο πλαίσιο της εργασίας της στα ΓΑΚ έχει γράψει τα σενάρια 4 ιστορικών ντοκιμαντέρ (βλ. youtube): «Ο Εξαγωγικός Οίκος Παπαθανασίου Αγριάς Πηλίου» (2011), «Η βολιώτικη ποτοποιϊα Ψιώτα» (2012), «Η βολιώτικη βιομηχανία ζυμαρικών “Σκαρίμβας-Ντεβέτα”» (2013) και «Μια μέρα… στο σανατόριο του γιατρού Καραμάνη στα Χάνια Πηλίου» (2014). Επίσης, έχει σχεδιάσει και επιμεληθεί σεμινάρια, εκπαιδευτικά προγράμματα και εκθέσεις αρχειακού υλικού.
Δοκίμια-Μελέτες-Ιστορία
Ιωάννης Καποδίστριας (1998), Δωδώνη
Οι αγωνίστριες του ’21 (2010), Περισκόπιο

Συλλογικά έργα
Ζωσιμάς Εσφιγμενίτης (1997), Βόλος
Ανδρέας Μιαούλης (2003), Βιβλιοπωλείον της Εστίας
1821: Οι αθέατες όψεις (2008), Ελευθεροτυπία
Ανδρέας Μιαούλης (2010), Alter – Ego ΜΜΕ Α.Ε.
Υπόθεση Πατσίφικο (2011), Ελευθεροτυπία
Η δίκη του Κολοκοτρώνη (2011), Ελευθεροτυπία
Η ιστορία της Μικράς Ασίας: Από το 1821 έως το 1919 (2011), Ελευθεροτυπία
Η Κρητική Επανάσταση του 1866 (2011), Ελευθεροτυπία
Πρωτοπόροι της ελληνικής ελευθερίας (2012), Alter – Ego ΜΜΕ Α.Ε.
Ο κυβερνήτης Ιωάννης Καποδίστριας (2015), Εκδόσεις Καστανιώτη
Ανδρέας Μιαούλης (2020), Τα Νέα/Alter – Ego ΜΜΕ Α.Ε.

Οι αγωνίστριες του ’21 – Αννίτα Πρασσά

Μπουμπουλίνα
Μαυρογένους
Καΐρη
Βισβίζη


H Επανάσταση του 1821 ανέδειξε σημαντικές γυναικείες μορφές, οι οποίες ξεχώρισαν από την ανωνυμία. Ισάξιες με τους άνδρες αγωνιστές, διαδραμάτισαν πρωταγωνιστικό ρόλο στις εξελίξεις της ηρωικής, αλλά και ταραγμένης εκείνης εποχής. Οι γυναίκες αυτές τίμησαν το φύλο τους δίνοντας μαθήματα φιλοπατρίας και αγωνιστικότητας, θάρρους και τόλμης, αυτοθυσίας και αυταπάρνησης.

Mέσα από τις σελίδες του νέου και πλούσια εικονογραφημένου βιβλίου της σειράς Μεγάλες Μορφές του Παρελθόντος, ο αναγνώστης θα έχει την ευκαιρία να γνωρίσει μερικές από τις «επώνυμες» και «διάσημες» γυναικείες μορφές του Εικοσιένα: Tη δυναμική και αγέρωχη καπετάνισσα Λασκαρίνα Μπουμπουλίνα, τη Σπετσιώτισσα Κυρά, που χάρη στις ικανότητές της κατάφερε να διακριθεί ανάμεσα στους άνδρες της εποχής της και να συμμετάσχει ενεργά στις πολεμικές επιχειρήσεις. Tην καπετάνισσα Δόμνα Βισβίζη, από την Αίνο της Θράκης, που επιβιβάστηκε στο πλοίο του συζύγου της μαζί με τα πέντε ανήλικα παιδιά τους και μετά τον θάνατό του πήρε η ίδια το τιμόνι, συμμετέχοντας στον ναυτικό αγώνα. Tη ρομαντική, εύθραυστη και λυγερόκορμη Μαντώ Μαυρογένους, μεγαλωμένη με ευρωπαϊκή παιδεία και οικονομική άνεση, που έζησε πέρα από τα στερεότυπα της εποχής της. Αφιέρωσε όλη της την περιουσία στον Αγώνα, για να μείνει στο τέλος πάμπτωχη και μόνη. Tη λόγια γυναίκα του Αγώνα και σεβάσμια μορφή Ευανθία Καΐρη που δεν έλαβε μέρος στα πεδία των μαχών, αλλά πρόσφερε τα μέγιστα με την γραφίδα της, διαμαρτυρόμενη για την ανοχή των Μεγάλων Δυνάμεων στις οδύνες των συμπατριωτών της.

Tα αποκαλυπτικά κείμενα του συναρπαστικού αυτού βιβλίου, επιχειρούν αφενός να αφηγηθούν τη ζωή των συγκεκριμένων προσώπων, κυρίως όμως να αναδείξουν τις συνθήκες και τα ήθη της εποχής που διαμόρφωσαν το μαχητικό πνεύμα, τον ηρωισμό και την αυτοθυσία των γυναικών του Εικοσιένα.

Ιστορία, Περισκόπιο, 2010, 108 σελ.

Ο Φιλελληνισμός και η Επανάστασση του 1821 – Αννίτα Πρασσά




Ένα μεστό και συμπυκνωμένο από νοήματα κείμενο για τις πολύπλευρες εκφάνσεις του φιλελληνικού ρεύματος που αναπτύχθηκε στις αρχές του 19ου αιώνα και κορυφώθηκε με την έναρξη της Ελληνικής Επανάστασης, το 1821.
Μια αυστηρή αλλά δίκαιη αξιολόγηση για τη βοήθεια που προσέφερε το φιλελληνικό τίμημα που κατέβαλαν οι Έλληνες για τη βοήθεια αυτή. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Ιστορία, Δημιουργία, 1999, 48 σελ.

Ιωάννης Καποδίστριας – Αννίτα Πρασσά

Ο αναγεννώμενος Φοίνιξ 1776-1831


Το 1991, με αφορμή τη συμπλήρωση 160 χρόνων από το θάνατο του Ιωάννη Καποδίστρια, είχα δημοσιεύσει σε τοπικές εφημερίδες του Βόλου, Άργους και Ναυπλίου σειρά άρθρων που αναφέρονταν στο πολύπτυχο έργο του, σε μια προσπάθεια εξοικείωσης του μέσου αναγνώστη, του μη ειδικού με το ιστορικό έργο.
Τα κείμενα αυτά δεν είχαν βεβαίως σκοπό να καλύψουν ένα έργο τεράστιο που αρχίζει από τα νεανικά του χρόνια μέχρι τη δολοφονία του το 1831. Ένα τέτοιο έργο μόνο συλλογικά θα μπορούσε να συγγραφεί. Απώτερος στόχος μου ήταν να παρουσιασθεί σε αδρές γραμμές τόσο η πολυκύμαντη αυτή δράση στο διπλωματικό και πολιτικό πεδίο όσο και η ανθρωπιά και ψυχική δύναμη που τον διέκριναν. Η εποπτεία της πλούσιας καποδιστριακής βιβλιογραφίας, ελληνόγλωσσης και ξενόγλωσσης, δεδομένου ότι τότε εκπονούσα τη διδακτορική μου διατριβή η οποία αφορά στην εκπαιδευτική του πολιτική, με βοήθησε να σχηματίσω την εικόνα του συνολικού έργου…

Ιστορία, Δωδώνη, 1998

Πηγές: Biblionet, Δωδώνη, Περισκόπιο