Προσανατολισμένος κοινωνικά και επαγγελματικά στην ανάπτυξη του ανθρώπου, προσέφερε για χρόνια σημαντικές υπηρεσίες στους δημοκρατικούς θεσμούς του συνδικαλισμού και της τοπικής αυτοδιοίκησης. Επαγγελματικά πέτυχε αξιόλογη καριέρα σε μεγάλες εταιρίες του ιδιωτικού τομέα, με περιοχές δραστηριότητας στην Ελλάδα και στην Ευρώπη. Το αντικείμενο απασχόλησής του ήταν η ανάπτυξη ανθρώπινου δυναμικού σε ομάδες πωλήσεων.
To συγγραφικό του έργο περιλαμβάνει, βιβλία, δημοσιεύσεις σε περιοδικά και εφημερίδες με κείμενα λαογραφικού περιεχομένου, αλλά και δυναμικές παρεμβάσεις για την επίλυση προβλημάτων της ιδιαίτερης πατρίδας του, τόσο κοινωνικών όσο και περιβαλλοντικών, για τα οποία έχει συνεργαστεί με τους τοπικούς φορείς όπως και με το σύλλογο Καλλονιατών και την Ομοσπονδία Λεσβιακών Συλλόγων Αττικής – ΟΛΣΑ κ.α.
Αλμύρα (2013), Αιολίδα
Εξιλέωση (2015), Αιολίδα
Γέρνα (2018), Άπαρσις
Διακαμός Ελπίδας (2020), Άπαρσις
Καρτερία (2022), Άπαρσις
Διηγήματα
Σταβέντο και σοφράνο (2017), Άπαρσις
Δοκίμια-Μελέτες-Ιστορία-Λαογραφία
Οι μικρασιάτες πρόσφυγες της Σκάλας Καλλονής Λέσβου (1914,1922) (2019), Άπαρσις
Ο πλούτος του κόλπου της Καλλονής Λέσβου (2021), Άπαρσις
Καρτερία – Αντώνης Ν. Δουκέλλης
Στο καφενείο του Μαραθόβουνου, ενός χωριού της Αμμοχώστου, ένας αιωνόβιος έφηβος αφηγείται με τον δικό του τρόπο την Ιστορία και τα δεινά της πατρίδας του: σκλαβιά, σκληρή βιοπάλη, Τούρκοι, Άγγλοι κατακτητές.
Το όνειρο των Ελληνοκυπρίων για Ένωση με την Ελλάδα βάφεται με αίμα χωρίς αποτέλεσμα. Όμως, το νησί γίνεται ανεξάρτητο κράτος.
Οι σύνοικοι, Έλληνες και Τούρκοι, σφάζονται μεταξύ τους καθώς έχουν διαφορετικούς προσανατολισμούς: Ένωση ή διχοτόμηση. Ο εθνικισμός και από τις δύο πλευρές θριαμβεύει.
Οι απλοί άνθρωποι τραβούν τον δρόμο τους, αγνοώντας εθνοτικές και θρησκευτικές διαφορές. Ένας δυνατός, ακατανίκητος, βουκολικός έρωτας αιχμαλωτίζει έναν Ελληνοκύπριο και μια Τουρκοκύπρια. Μαζί μέσα από τον θάνατο, ως τον θάνατο!
Το προαιώνιο ελάττωμα των Ελλήνων, η διχόνοια, είναι παρών και σε τούτη τη γωνιά της Γης. Τα μίση και τα πάθη ανοίγουν την κερκόπορτα για να εισβάλουν οι εχθροί.
Η πικρή επιστροφή σε ό,τι απόμεινε στο φτωχό Μαραθόβουνο. Ο αγώνας των απογόνων για ένα φωτεινό μέλλον.
Μυθιστόρημα, Άπαρσις, 2022, 224 σελ.
Ο πλούτος του κόλπου της Καλλονής Λέσβου – Αντώνης Δουκέλλης
Μια εργασία που σκοπό έχει να προσεγγίσει τον κόλπο Καλλονής, τη «Λιμνοθάλασσα του Αριστοτέλη», αναδεικνύοντας τα στοιχεία που εκτόξευσαν τη φήμη του στα πέρατα της γης, δηλαδή: – τα ψάρια, τα όστρακα και όλα τα έμβια όντα που φωλιάζουν στα νερά του, – τους παλιούς και σύγχρονους τρόπους ψαρέματος, – τα παλαιά και σύγχρονα αλιευτικά εργαλεία (δίχτυα, παραγάδια κ.ά.) – τα ξύλινα σκάφη, τη συντήρηση και τα μέσα προώθησής τους στην πορεία του χρόνου, – τις αλυκές και τη συνεισφορά τους στον τόπο, – τη χλωρίδα και την πανίδα του, – τους ανθρώπους, τη ζωή, τα προβλήματά τους και την απέραντη αφοσίωσή τους σ᾽αυτό το κλειστό κομμάτι θάλασσας, τον κόλπο Καλλονής!
Λαογραφία, Άπαρσις, 2021, 304 σελ.
Διακαμός Ελπίδας – Αντώνης Ν. Δουκέλλης
Στον στροβιλισμό των γεγονότων του πρώτου μισού του εικοστού αιώνα, ο Μιχάλης, ο Λεβή, ο Κρικόρ, τρεις φίλοι και συνοδοιπόροι στη βιοπάλη, αποχωρίζονται βίαια και ο καθένας τραβά το δρόμο που του έταξε η μοίρα και οι περιστάσεις.
Η σκληρότητα των Νεότουρκων, πέφτει επάνω τους σαν κατάρα. Αρπάζουν το κοριτσάκι του Έλληνα, εξισλαμίζουν τον γιό του Εβραίου που τον εντάσσουν στην κοινότητα των Ντονμέδων. Εξολοθρεύουν την Αρμένικη γενιά του Κρικόρ.
Οι φίλοι ζουν το δράμα τους, υπομένοντας παράλληλα τα δεινά των κοσμογονικών αλλαγών που συντελούνται στα Βαλκάνια και στη Μικρά Ασία: τις θρησκευτικές και εθνοτικές αντιπαλότητες των Ελλήνων, των Τούρκων, των Εβραίων, των Βουλγάρων της Θεσσαλονίκης. Το δράμα των πληθυσμών της Αιολίδας και της Ιωνίας, με τους διωγμούς, τις εκτοπίσεις, τους βασανισμούς, τις εκτελέσεις.
Σ’ αυτή τη μαρτυρική πορεία, διακαμός ελπίδας τους κρατά ζωντανούς.
Η ζωή προσπαθεί να επαναφέρει την ισορροπία. Στο πλαίσιο των γεγονότων της 6ης Σεπτέμβρη του 1955 και το πογκρόμ κατά των Ελλήνων και των Αρμενίων της Πόλης, οι συνειδήσεις ξυπνούν, μέσα από τύψεις, δισταγμούς, αμφιβολίες, διλλήματα.
Μυθιστόρημα, Άπαρσις, 2020, 512 σελ.
Οι μικρασιάτες πρόσφυγες της Σκάλας Καλλονής Λέσβου (1914,1922) – Αντώνης Ν. Δουκέλλης
Η “πορεία” των προσφύγων της Σκάλας Καλλονής Λέσβου, του 1914 και του 1922, μέσα από τις μαρτυρίες των απογόνων τους. Μια πρώτη και μοναδική καταγραφή της προέλευσής τους, του πώς έφτασαν ως εδώ, των δυσκολιών επιβίωσης, αλλά και της οριστικής ενσωμάτωσής τους στην τοπική κοινωνία. Η Σκάλα Καλλονής Λέσβου είναι ένα προσφυγικό χωριό, το οποίο κτίστηκε “εκ θεμελίων” πάνω στην άμμο. Έτσι είναι ένα από το πιο νέα, ίσως το νεότερο χωριό της Λέσβου. Ελάχιστες είναι οι οικογένειες των γηγενών, που εγκαταστάθηκαν ή δημιουργήθηκαν στη Σκάλα, μετά τον ερχομό των προσφύγων όμως, όταν χτίστηκε ο προσφυγικός συνοικισμός και ο τόπος πήρε ζωή. Σήμερα ζουν αρμονικά με τους αυτόχθονες, σχεδόν όλοι τους ψαράδες. Σε όλα τα σπίτια υπάρχουν ανηρτημένες οι φωτογραφίες των γεννητόρων τους, πρώτων προσφύγων. Τους τιμούν γιατί ξέρουν την σκληρή ζωή που πέρασαν, και παρόλα ταύτα, διατήρησαν την αγάπη τους για την πατρίδα που έχασαν και με αυτήν την αγάπη στέριωσαν στη νέα πατρίδα, σε τούτον τον αμμουδερό τόπο και τον ευλογημένο κόλπο της Καλλονής.
Ιστορία, Άπαρσις, 2019, 322 σελ.
Γέρνα – Αντώνης Ν. Δουκέλλης
Σκλάβοι των πειρατών
Τον 14ο αιώνα οι Τούρκοι έχουν καταλάβει σχεδόν ολόκληρη τη Μικρά Ασία. Εμιράτα ξεφυτρώνουν εδώ και κει, που προσπαθούν να εδραιώσουν την κυριαρχία τους έχοντας συνεχείς συγκρούσεις με τις δυνάμεις του Βυζαντίου. Οι Τούρκοι επεκτείνονται και στη θάλασσα, αρχικά με ρεσάλτα από τη στεριά σε μικρά σκάφη και σιγά-σιγά γιγαντώνονται και γίνονται αιμοβόροι πειρατές, κύριοι μεγάλων γαλερών.
Την εποχή που Κυβερνήτης της Μυτιλήνης είναι ο γιος του πρώτου Αυθέντη της, Γενοβέζου έμπορου-πειρατή Φραγκίσκου Γατελούζου, το βράδυ μιας Μεγάλης Παρασκευής, τούρκοι πειρατές εξορμούν εναντίον ενός παραθαλάσσιου χωριού του Κόλπου Καλλονής και αιχμαλωτίζουν όλο το εκκλησίασμα του ναού που παρακολουθούσε τα Άγια Πάθη του Χριστού. Δυο αδέλφια είναι μέσα στους άμοιρους σκλάβους, που χωρίζονται βίαια και γνωρίζουν μεγάλες ταλαιπωρίες μακριά απ’ την πατρίδα τους. Θέτουν ως σκοπό της ζωής τους να ξανασμίξουν, αψηφώντας τις οδυνηρές περιπέτειες που τους επιφυλάσσει η μοίρα…
Μυθιστόρημα, Άπαρσις, 2018, 526 σελ.
Σταβέντο και σοφράνο – Αντώνης Ν. Δουκέλλης
Είκοσι πέντε διηγήματα που εκτείνονται χρονολογικά από την εποχή του Μεσοπολέμου μέχρι σήμερα. Κάποια πικρά, θλιβερά μέχρι σπαρακτικά, άλλα ανάλαφρα και ευτράπελα. Κάθε διήγημα είναι εμπνευσμένο από πραγματικό περιστατικό, ντυμένο όμως με τη φαντασία και τη σαγήνη του μύθου. Και μια αληθινή ιστορία για τη θαλασσινή περιπέτεια ενός εφήβου που, αντί να μισήσει τη θάλασσα, την αγάπησε περισσότερο!
Διηγήματα, Άπαρσις, 2017, 448 σελ.
Εξιλέωση – Αντώνης Ν. Δουκέλλης
Ο Αργύρης: ο κόσμος της, το φως της, η ανάσα της. Όλα αυτά, τώρα έπαιρναν άλλη μορφή στο μυαλό της: τώρα ήταν ο φονιάς του αδελφού της. Ποια εικόνα θα έμενε τελικά στη συνείδηση της; Αυτή που είχε μέχρι τώρα για τον Αργύρη, ή αυτή που πρόβαλε με σπαρακτικό και δραματικό τρόπο; η εικόνα του εχθρού, του κακού, εκείνου που αφαίρεσε ανθρώπινη ζωή. Κι αν η αδελφική αγάπη υπερισχύσει και αποβάλλει απ’ την ψυχή της τον αγαπημένο της; Θα μπορούσε άραγε κάποτε να τον συγχωρήσει; Να βγάλει δηλαδή από μέσα της όλα τα θλιβερά συναισθήματα για εκείνον, να μείνει ουδέτερη απέναντι σ’ αυτό που γεννήθηκε και μεγάλωσε μέσα στην ψυχή της για τον Αργύρη. Να παραμείνει αν το μπορούσε, αδιάφορη απέναντι σ’ αυτή την ιστορία. Να μη θυμάται. Πόσο εύκολο ήταν να γίνει αυτό; Να ξεχάσει! Οι μνήμες έρχονται στο μυαλό αδυσώπητες, με την παραμικρή αφορμή. Μας τυραννούν ή μας χαροποιούν και μετά χάνονται, ξαναγυρίζουν στη θέση τους, μέχρι το επόμενο αθέλητο κάλεσμα, που μας συγκλονίζουν, μας κάνουν να ριγούμε και μετά ικανοποιημένες αποσύρονται. Σ’ έναν αέναο κύκλο από την ηρεμία στην αναστάτωση.
… Άλλοτε, πάλι, προσπαθούσε να μπει στη θέση του Αργύρη και να κατανοήσει τους λόγους που τον έσπρωξαν να κάνει αυτή την ανήκουστη, για το χαρακτήρα και τη συμπεριφορά του, πράξη. Κατέληγε λοιπόν στο συμπέρασμα ότι τελικά τον ήξερε λίγο, ή και καθόλου. Το ελάχιστο ελαφρυντικό που του έδινε, όταν η λογική κυριαρχούσε μέσα της, ήταν οι άγνωστες περιπέτειές του στη Μικρά Ασία και η επίδρασή τους στη συμπεριφορά του, σε βαθμό που να μετάλλαξαν την ψυχή του. Μόνο αν μπορούσε να γίνει ο εξομολογητής του θα γαλήνευε η ψυχή της. Γιατί τότε θα άκουγε τα φοβερά που έζησε στον πόλεμο και στο άγριο κυνηγητό και ίσως διέκρινε κάποια «ελαφρυντικά» που θα την οδηγούσαν να τον συγχωρήσει.
Μυθιστόρημα, Αιολίδα, 2015, 408 σελ.
Αλμύρα – Αντώνης Ν. Δουκέλλης
“Ο μακρύς μπάλος τέλειωσε και οι μουσικοί συνέχισαν με έναν αντικριστό χορό. Οι δυο νέοι βρέθηκαν τώρα ο ένας απέναντι στον άλλο να ακολουθούν το ρυθμό του βιολιού και του σαντουριού και να κοιτάζονται φευγαλέα στα μάτια. Όσο κράτησε ο σκοπός, κράτησε και η μυσταγωγία ανάμεσα τους. Οι φευγαλέες ματιές πύκνωναν, ώσπου, λίγο πριν τελειώσει η μουσική, κοιτάζονταν στα μάτια σταθερά, ξεχνώντας αυτούς που ήταν γύρω τους. Σ’ αυτό το τρίλεπτο του χορού, κάρπισε ο σπόρος ενός μεγάλου έρωτα. Οι καρδιές τους χτυπούσαν, πιο πολύ από το αίσθημα που άρχισε να μεγαλώνει μέσα τους, παρά από τη έντονη κίνηση του κορμιού. Οι οργανοπαίχτες άλλαξαν σε ένα “μαζωμένο” σκοπό και οι δυο νέοι μπήκαν στον κύκλο πιασμένοι από τους ώμους, με απλωμένα τα μπράτσα. Ήταν ανάσα και λύτρωση αυτός ο χορός. Ύστερα από την οδυνηρή αλλά εξαίσια αναμέτρηση και γνωριμία της καρδιάς, αυτός ο χορός ήταν ανάπαυλα. Χόρευαν δίπλα – δίπλα μηχανικά, δυο βήματα μπροστά και ένα πίσω, κοιτάζοντας στο κενό και ανασαίνοντας το πρωτόγνωρο αίσθημα της αγάπης που έκανε τα πρώτα του βήματα”.
Μυθιστόρημα, Αιολίδα, 2013, 360 σελ.
Πηγές: Biblionet, Εκδόσεις Αιολίδα, Άπαρσις
