Είναι πεζογράφος, δοκιμιογράφος και φωτογράφος. Έχει τιμηθεί με το βραβείο Αφηγηματικού Πεζού Λόγου της Ακαδημίας Αθηνών (2008) και με τα γαλλικά βραβεία Prix Ravachol (2013) και Prix Laure Bataillon (2014). Έχει γράψει τα βιβλία: “Ο βομβιστής του Παρθενώνα” (νουβέλα, Ανατολικός, 1996· Καστανιώτης, 2010), “Οι συνταγές του Ναπολέοντα Δελάστου” (διηγήματα, Οδυσσέας, 1997), “Σουνυάτα” (μυθιστόρημα, Οδυσσέας, 1999· Καστανιώτης, 2004), “Ο μανικιουρίστας” (νουβέλα, Οδυσσέας, 2000), “Περίκλειστος κόσμος” (μυθιστόρημα, Καστανιώτης, 2003), “Φανταστικό μουσείο” (πεζογράφημα, Καστανιώτης, 2005), “Το γλωσσικό κουτί” (δοκίμιο, Καστανιώτης, 2006), “Η λονδρέζικη μέρα της Λώρας Τζάκσον” (μυθιστόρημα, Καστανιώτης, 2008 – βραβείο Αφηγηματικού Πεζού Λόγου της Ακαδημίας Αθηνών), “Φακός στο στόμα” (αφήγημα, Πόλις, 2012 -βραβείο Prix Laure Bataillon 2014), “Το σώμα του Τιρθανκάρα” (ταξιδιωτικό μυθιστόρημα, Νεφέλη, 2014), το δίγλωσσο artist book “Το μαύρο φόρεμα”/”Τhe black dress” (RCIPP, 2002), σε συνεργασία με τη φωτογράφο Diane Neumaier, το λεύκωμα “Encounters” (Listasafn Reykjavikur, 2003), το δοκίμιο “Το διπλό όνειρο της γραφής” σε συνεργασία με τον ποιητή Χάρη Βλαβιανό (Πατάκης, 2010) και το φωτογραφικό λεύκωμα “My Mother’s Silence” (Νεφέλη, 2014, με αφορμή την ομότιτλη έκθεση φωτογραφίας στην Οικία Δελμούζου, στην Άμφισσα).
Βιβλία του έχουν μεταφραστεί και εκδοθεί σε δώδεκα γλώσσες (Γαλλία, Σλοβενία, Σουηδία, Αλγερία, ΗΠΑ, Νέα Ζηλανδία, Ουγγαρία, κ.ά.).
Συνεργασίες του υπάρχουν στις ανθολογίες: “Με ορθάνοιχτα μάτια” (Καστανιώτης, 2004), “Μυθιστόρημα μιας πόλης” (Ωμέγα, 2004), “Θρυμματισμένος πλανήτης” (Μίνωας, 2004), “Γρανίτα από λεμόνι” (Κέδρος, 2004), “Η Αθήνα τη Νύχτα” (Intro Books, 2006), “Ονόματα” (Κέδρος, 2008), “Χαμένοι στο διαδίκτυο” (Πατάκης, 2008), “Θεωρία, λογοτεχνία, αριστερά” (Το πέρασμα, 2008), “Το βιβλίο του κακού” (Μαγικό κουτί, 2009), “Η δική μας Αμερική” (Μεταίχμιο, 2010), “Το ελληνικό φανταστικό διήγημα” (Αίολος, 2012), “Το αποτύπωμα της κρίσης” (Μεταίχμιο, 2013). Μεταφράζει από τα αγγλικά.
Έχει φιλοξενηθεί σε κέντρα συγγραφέων και έχει δώσει διαλέξεις στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ.
Ήταν επισκέπτης του προγράμματος Δημιουργικής Γραφής του τομέα Αμερικανικής Λογοτεχνίας του ΑΠΘ. Ήταν επισκέπτης καθηγητής και fellow στο MFA Creative Writing Program και στο International Writer’s Program του Πανεπιστημίου της Αϊόβα και research fellow στο Πανεπιστήμιο του Σικάγο.
Είναι μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων, του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Πολιτισμού (European Cultural Parliament – ECP) και της Ευρωπαϊκής Ένωσης Συγγραφέων (ESA). Ίδρυσε και διηύθυνε, σε συνεργασία με το ευρωπαϊκό δίκτυο Literature Across Frontiers, το διεθνές λογοτεχνικό φεστιβάλ Dasein στην Αθήνα (http://daseinfest.blogspot.com), στο πλαίσιο του οποίου επισκέφθηκαν την Ελλάδα συγγραφείς από περισσότερες από 12 χώρες.
To 2014, το Γαλλo-Γερμανικό κανάλι ARTE του αφιέρωσε ένα ωριαίο τηλεοπτικό πορτρέτο.
Είναι μέλος της συντακτικής επιτροπής του περιοδικού “Ποιητική” και αρθρογραφεί τακτικά στα περιοδικά ΦΡΜΚ [Φάρμακο] και “The Athens Review of Books”.
Μεταξύ 2010-2012 επιμελήθηκε τη στήλη λογοτεχνικής θεωρίας “Ο δανεισμένος λόγος” στο περιοδικό “Νέα Εστία”.
Ως φωτογράφος/εικαστικός έχει συνεργαστεί με πολλούς performers και εικαστικούς στην Ελλάδα και κυρίως στο εξωτερικό (Alain Guerry, Shifty Tongue, Post-Media Lab, Βασιλεία Στυλιανίδου, Ορχήστρα των μικρών πραγμάτων, κ.ά.).
Το έργο του “My Mother’s Silence” παρουσιάστηκε σε διεθνή περιοδικά όπως τα “Phases”, “Mutant Space”, “Banana”.
Το οπτικοακουστικό έργο σε εξέλιξη “Look Twenty-Short Love Story”, φιλοξενείται στον διαδικτυακό χώρο “A place for the arts” (http:/karouzo.com/christos-chrissopoulos-look-twenty/).
Ατομικές Εκθέσεις:
– “Idiolexicon” (Πράγα: The Centre for Metamedia)
– “The Black Dress” (New Jersey: RCIPP – με την Diane Neumaier, 2002)
– “Encounters” (Ρέικιαβικ: Contemporary Art Museum – με την Diane Neumaier, 2003)
– “Disjunction” (Παρίσι: Galerie Desmos, Μασσαλία: MucEM, Ελσίνκι: Nuorri Voima Foundation, 2015)
– “My Μother’s Silence” (Άμφισσα: The Symptom Projects-Οικία Δελμούζου, 2014, Αθήνα: Μουσείο Άλεξ Μυλωνά, 2015, Caen: Cine Lux, 2015).
Οι ιστοσελίδες του είναι: www.photoskiasis.wordpress.com και http://chrissopoulos.blogspot.com.
Σουνυάτα: Mutus liber (1999), Οδυσσέας
Περίκλειστος κόσμος (2003), Εκδόσεις Καστανιώτη
Σουνυάτα (2004), Εκδόσεις Καστανιώτη
Η λονδρέζικη μέρα της Λώρας Τζάκσον (2008), Εκδόσεις Καστανιώτη
Το σώμα του Τιρθανκάρα (2014), Νεφέλη
Άλμα (2019), Νεφέλη
Νουβέλες
Ο βομβιστής του Παρθενώνα (1996), Ανατολικός
Ο μανικιουρίστας (2000), Οδυσσέας
Το Μαύρο Φόρεμα – The Black Dress (2002)
Ο βομβιστής του Παρθενώνα (2010), Εκδόσεις Καστανιώτη (E)
Η γη του θυμού (2018), Νεφέλη
Διηγήματα
Οι συνταγές του Ναπολέοντα Δελάστου (1997), Οδυσσέας
Δοκίμια
Το γλωσσικό κουτί: όψεις της δουλειάς του συγγραφέα (2006), Εκδόσεις Καστανιώτη
Το διπλό όνειρο της γραφής (2010)
Ο δανεισμένος λόγος (2016), Οκτώ
Πεζά
Φανταστικό μουσείο: παραλλαγές στο πρόσωπο του συγγραφέα (2005), Εκδόσεις Καστανιώτη
Φακός στο στόμα: ένα χρονικό για την Αθήνα (2012), Πόλις
Η συνείδηση του πλάνητα (2015), Οκτώ
Άννα Βέρα (2015), Fairead
Συλλογικά έργα
Γρανίτα από λεμόνι: 10 διηγήματα (2003), Κέδρος
Μυθιστόρημα μιας πόλης: συλλογή διηγημάτων (2004), Ωμέγα
Θρυμματισμένος πλανήτης (2004), Μίνωας
Με ορθάνοιχτα μάτια: εννέα συγγραφείς και εννέα φωτογράφοι (2004), Εκδόσεις Καστανιώτη
Συνταξιδιώτες (2005), Fnac
Η Αθήνα τη νύχτα: συλλογή διηγημάτων (2006), IntroBooks
Χαμένοι στο διαδίκτυο (2008), Εκδόσεις Πατάκη
Ονόματα: 14 ιστορίες (2008), Κέδρος
Θεωρία, λογοτεχνία, Αριστερά (2008), Το Πέρασμα
Το βιβλίο του κακού (2009), Μαγικό Κουτί & Fata Morgana
Το διπλό όνειρο της γραφής (2010), Εκδόσεις Πατάκη
Η δική μας Αμερική: η αμερικανική κουλτούρα στην Ελλάδα (2010), Μεταίχμιο
Το ελληνικό φανταστικό διήγημα (2012), Αίολος
Το αποτύπωμα της κρίσης (2013), Μεταίχμιο
Θεωρία, λογοτεχνία, Αριστερά (2013), Ταξιδευτής
My Mother’s Silence (2014), Νεφέλη
Πολιτική επιστήμη, Διακλαδική και συγχρονική διερεύνηση της πολιτικής πράξης (2016), Εκδόσεις Ι. Σιδέρης
Λίγη ιστορία της νεοελληνικής λογοτεχνίας (2018), Γαβριηλίδης
Μεταφράσεις
Suzanne Berne, Εγκλημα στη γειτονιά (2000), Οδυσσέας
Susan Sontag, Αμέρικα (2001), Οδυσσέας
Rupert Thomson, Το βιβλίο των αποκαλύψεων (2002), Περίπλους
Σπύρος Γρατσίας, Δίχως ρίζες (2016), Global Fleur de Lis
Άλμα – Χρήστος Χρυσόπουλος
Η ιστορία της γέννησης ενός κοριτσιού. Ένα αλληγορικό βιβλίο για το πώς ένα παιδί αλλάζει τις ζωές όλων όσοι έρχονται σε επαφή μαζί του. Το βιβλίο του Χρήστου Χρυσόπουλου θυμίζει το σινεμά του Λαρς φον Τρίερ, δίχως την απροκάλυπτη βία του Δανού δημιουργού. Η Άλμα είναι ένα βιβλίο για τη νέα ζωή ως δώρο.
Το μαιευτήριο.
Η μονάδα φιλοξενίας.
Οι έξι έγκλειστοι που ζουν εκεί.
Ο νέος φιλοξενούμενος.
Η μητέρα που γεννά.
Το όνομα ενός νεογέννητου κοριτσιού.
Άλμα.
“Είμαι ό,τι πιο πολύτιμο για εκείνους. Είμαι εύθραυστη, όπως ένα νεογέννητο μωρό. Από τότε που μπήκα εδώ, αυτό που με κρατά ζωντανή δεν είναι η υλική τροφή, είναι η περίσσια αγάπη. Η επαφή, το άγγιγμα, το χάδι. Κάθε φορά που με αγκαλιάζουν, η τρυφερότητά τους με θρέφει. Δεν γνωρίζω τίποτα περισσότερο από αυτό που μου δείχνουν τα αισθητήρια όργανά μου. Μιλούν μεταξύ τους, αλλά ποτέ δεν απευθύνονται σε εμένα. Ζω με την όραση, με την αφή. Με τις θερμοκρασίες, τους ήχους… Τους περιεργάζομαι φέρνοντας τα ακροδάχτυλά τους να ακουμπήσουν στα χείλη μου”.
Μυθιστόρημα, Νεφέλη, 2019, 160 σελ.
Η γη του θυμού – Χρήστος Χρυσόπουλος
Η “Γη του θυμού” αποκαλύπτει και ανατέμνει με θαρραλέες κινήσεις της γραφής, με φρασεολογία που θα μπορούσε να παρομοιαστεί με απότομες τομές σαν νυστεριές, τον έκδηλο αλλά και τον κρυμμένο θυμό που μας περιβάλλει, μετατρέποντας τις πόλεις, τα εσωτερικά των σπιτιών, τους δρόμους, τους εργασιακούς μας χώρους σε πεδία μάχης. Ο Χρήστος Χρυσόπουλος καταγράφει τον ασθματικό παλμό της οργής μας.
Η “Γη του θυμού” κυκλοφόρησε σε πρώτη έκδοση στη Γαλλία το 2015 από τις εκδόσεις La Contre Allee σε μετάφραση της Anne-Laure Brisac. Έγινε θεατρική παράσταση από την ομάδα Et-alors, που παρουσιάστηκε, μεταξύ άλλων, στο FestHiver 2018 του Φεστιβάλ της Αβινιόν.
Νουβέλα, Νεφέλη, 2018, 64 σελ.
Σουνυάτα – Χρήστος Χρυσόπουλος
Mutus liber
20 Μαρτίου 1951. Σε μια ξεχασμένη από το χρόνο πολίχνη της Δυτικής Ακτής, σε έντεκα σπίτια, έντεκα νεκροί έφηβοι, έντεκα ανεξήγητες αυτοκτονίες. Μία από τις νεκρές, η μικρή φίλη του εφημέριου, η θανατόφιλη Μπέτυ Κάρτερ.
Στις έρευνές του το FBI θα συσχετίσει με την υπόθεση τον Αντώνιο Περλ, μια άκρως αμφιλεγόμενη, θεολογίζουσα(;) προσωπικότητα. Κάποια επιβεβαιωμένα βιογραφικά στοιχεία, ένα φωτογραφικό άλμπουμ και μια εκτεταμένη επιστολή του προς την Μπέτυ ίσως να βοηθήσουν τον αναγνώστη να προσεγγίσει τις αλλόκοτες δοξασίες αυτού του γητευτή των ψυχών, να εξηγήσει τους ανεξήγητους θανάτους της Γουίλιαμστάουν.
Περίκλειστος κόσμος – Χρήστος Χρυσόπουλος
Ενα πολύτιμο μυθιστόρημα στο οποίο πρωταγωνιστής είναι ο τόπος. Η περίκλειστη ασφυκτική πόλη. Άνθρωποι παράξενοι και μοναχικοί. Ένα αγόρι ταξιδεύει μεσα από τις γυαλιστερές φωτογραφίες περιοδικών την ίδια στιγμή που η αγαπημένη του πυρπολεί το εφηβικό της κρεβάτι. Μια μαυροφόρα γυναίκα, εκστασιασμένη σαν αρχαία ιέρεια, τρομάζει τους περαστικούς με τον άγριο χορό της. Ένας ζωγράφος, αποτυπώνει στον καμβά εικόνες από την οθόνη της τηλεόρασης. Ζωές μονοσήμαντες σαν σιδηροτροχιές περιπλέκονται και διασταυρώνοντια μέσα σε μια πόλη – φρούριο. Ο “Περίκλειστος κόσμος” ακολουθεί τα χνάρια της ζωής, αναζητώντας τη βιογραφία του καθημερινού ανθρώπου.
Η λονδρέζικη μέρα της Λώρας Τζάκσον – Χρήστος Χρυσόπουλος
Την ημέρα του θανάτου της ποιήτριας Λώρας Τζάκσον, το 1991, οι Times του Λονδίνου δημοσίευσαν την ακόλουθη νεκρολογία: “Η Λώρα Ράιντινγκ Τζάκσον ήταν μια τραγική φιγούρα και από τις πιο προικισμένες γυναίκες αυτού του αιώνα. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η λογοτεχνική κριτική και η ιστορία θα πρέπει να αναμετρηθούν με το μοναδικό της επίτευγμα.” Η ζωή της Λώρας Τζάκσον ήταν μια σειρά από ρήξεις που κομμάτιασαν βάναυσα τη βιογραφία της με απανωτές μαχαιριές. Εφυγε από τη Νέα Υόρκη για να ζήσει στην Ευρώπη· δημιούργησε έναν μακροχρόνιο, παράνομο, ερωτικό δεσμό με τον ποιητή Ρόμπερτ Γκρέιβς· η σχέση τους τερματίστηκε απότομα, με μια διπλή απόπειρα αυτοκτονίας, κάποια λονδρέζικη μέρα του 1929. Tο 1940 ήρθε η επόμενη μαχαιριά, όταν η ποιήτρια απαρνήθηκε την τέχνη της, συντάσσοντας την πιο διάσημη αποκήρυξη στην ιστορία της ποίησης. Υστερα αποσύρθηκε στη σιωπή, βρίσκοντας καταφύγιο σε ένα ράντσο στη Φλόριντα, και αφιέρωσε τα επόμενα τριάντα χρόνια της ζωής της σε ένα ογκώδες φιλοσοφικό δοκίμιο για την ποίηση. Η Λώρα ζούσε κάθε στιγμή με μια διαφορετική εκδοχή του εαυτού της. Λες και φοβόταν να αντικρίσει το οριστικό πρόσωπο της ύπαρξής της. Κάθε στιγμή η Λώρα Τζάκσον γινόταν μια “άλλη” Λώρα. Αυτή είναι μία από τις ιστορίες της. Η ίσως η ιστορία της πιο βαθιάς μαχαιριάς…
Το σώμα του Τιρθανκάρα – Χρήστος Χρυσόπουλος
Οι συναντήσεις ενός ταξιδιού στην Ινδία
“…Τότε, λίγα δευτερόλεπτα προτού πέσει η πρώτη σταγόνα, όλοι έξαφνα μυρίσαμε την επερχόμενη βροχή. Οι χοροί σταμάτησαν. Η Μάνγκλα έσκυψε έξω από το παράθυρο γελώντας. Η πλάτη της γυάλιζε από τον ιδρώτα. Ο μουσώνας ξέσπασε με σφοδρότητα αλλά σιωπηλά, δίχως βροντές και αστραποβολήματα. Λες και ήρθε με αγγλική ακρίβεια σε προκαθορισμένο ραντεβού. Χτύπησε το τρένο καταπρόσωπο, σαν να ήθελε να το επιβραδύνει και οι σταγόνες πλημμύρισαν το κουπέ στροβιλιζόμενες στον κενό χώρο, νοτίζοντας αυτοστιγμεί τα ήδη υγραμένα ρούχα μας. Το υπόλοιπο εκείνου του ταξιδιού το κάναμε όλοι αποκαμωμένοι, υπνωτισμένοι από την υγρασία και το βουητό της βροχής. Ο ύπνος σ’ εκείνο το τρένο ήταν βαθύς και θερμός. Σαν να κοιμόσουν ξαπλωμένος δίπλα σε ένα άλλο σώμα”.
Τον Αύγουστο του 2012 περιπλανήθηκα στην Ινδία. Ταξίδεψα με έναν σάκο και έχοντας ως μοναδικά αναγνώσματα τον οδηγό Lonely Planet και μια εισαγωγή στον ινδουισμό, αγορασμένη τυχαία στο Δελχί. Αυτό το βιβλίο είναι ένα λεύκωμα συναντήσεων. Προσπαθεί να θυμηθεί τα πρόσωπα εκείνου του ταξιδιού. Όχι μόνο τα αληθινά, αλλά και όσα είναι μόνο πλάνες ενός νου που αναστοχάζεται.
Ενα ταξιδιωτικό μυθιστόρημα, λοιπόν, που με φόντο την περιπλάνηση στην Ινδία ζωντανεύει όσους ανθρώπους συνάντησα στον δρόμο μου. Τις ιστορίες τους και το ίχνος που άφησαν επάνω μου.
Η συνείδηση του πλάνητα – Χρήστος Χρυσόπουλος
28 φωτογραφίες και 28 κείμενα για τη σαγήνη της πόλης.
Η συνείδηση του πλάνητα είναι η αντίληψη ενός προσώπου που βιώνει την ταλάντωση της πόλης
ως συναισθηματική διακύμανση – είναι η αντίληψη ενός μοναχικού Αθηναίου διαβάτη. Ο φωτογραφικός φακός και ο λόγος του Χρήστου Χρυσόπουλου συγχωνεύονται σε αυτό το βιβλίο
αποκαθιστώντας μια παράξενη και γοητευτική επαφή με τον κόσμο που μας περιβάλλει.
«Διαρκώς γέρνουμε. Λίγο περισσότερο κάθε μέρα. Περπατούμε υπό γωνία προς την
πραγματικότητα, κι όμως δεν πέφτουμε, δεν σκοντάφτουμε στο έδαφος, παρά μόνο
μαθαίνουμε να μη ζαλιζόμαστε από τη νέα μας κλίση. Και βλέπουμε τα πράγματα γύρω μας σαν να ήταν όρθια, μολονότι τίποτα δεν στέκει ορθό. Η Αθήνα γίνεται ολοένα και πιο λοξή. Κι εμείς την ακολουθούμε».
Άννα Βέρα – Χρήστος Χρυσόπουλος
Στο νέο του βιβλίο “Άννα Βέρα” ο Χρήστος Χρυσόπουλος επιχειρεί μια διπλή σύζευξη. Από τη μια μεριά, οι ιδιότητες του συγγραφέα και του φωτογράφου συνδυάζονται σε ένα “ανοιχτό” ποιητικό κείμενο που, φέρνοντας σε επαφή λόγο και εικόνα, ισορροπεί ανάμεσα στη μυθοπλασία και τον εσωτερικό συλλογισμό. Σε ένα δεύτερο επίπεδο, ο Χρυσόπουλος συμπλέκει στοιχεία της δικής του προσωπικής μνήμης με την ιστορία μιας ηλικιωμένης γυναίκας που γνώρισε σε ένα ταξίδι, προσεγγίζοντας τη διεργασία της ενσυναίσθησης: με ποιον τρόπο κατασκευάζουμε τον αληθινό εαυτό μας προσομοιώνοντας διαρκώς τον άλλο. Επινοώντας μια ιστορία γύρω από ένα υπαρκτό
-μολονότι άγνωστο- πρόσωπο, ο Χρυσόπουλος επιστρέφει στη συνείδηση των πρωταρχικών συστατικών της ανθρώπινης συλλογικότητας: τη μνήμη, την απώλεια, τη λήθη και την αναγνώριση της δυνατότητας να συνδεθούμε με τον άλλο.
Ο δανεισμένος λόγος – Χρήστος Χρυσόπουλος
Δοκίμιο για την επιτελεστικότητα της λογοτεχνίας
Mε τον όρο επιτελεστική λογοτεχνία ονομάζουμε όχι ένα συγκεκριμένο είδος γραφής, αλλά τη διακριτή ικανότητα ορισμένων λογοτεχνικών έργων να επιζούν της ανάγνωσης και του χρόνου, εξακολουθώντας -τρόπον τινά- να “λειτουργούν”, να “επιτελούν” κάποιον σκοπό, πέραν της εποχής κατά την οποία γράφτηκαν. Στα είκοσι δύο κεφάλαια αυτού του βιβλίου ο Χρήστος Χρυσόπουλος αναπτύσσει έναν πολυσήμαντο συλλογισμό για την αξία που μπορεί να έχει σήμερα ο γραπτός λόγος. Κινούμενος με ευελιξία και θάρρος από τη θέση του αναγνώστη σε εκείνην του συγγραφέα, επιδιώκει τη συγκρότηση ενός παραδείγματος για το πώς διαβάζουμε λογοτεχνία, κρίνουμε τα κείμενα και σκεφτόμαστε τη γραφή. Η διαδρομή που χαράσσει ξεκινά από τη θεωρία των γλωσσικών πράξεων, για να καταλήξει στα πλέον αμφίσημα και “σκιώδη” ζητήματα της προσωπικής εμπλοκής του συγγραφέα με το κείμενο. Είναι μια επίμονη υπεράσπιση της γραφής ως διακινδύνευσης, αλλά και η επιβεβαίωση της παλιάς πίστης ότι ο λόγος καταφέρνει κάποιες φορές να υπερβεί το θνητό υποκείμενο. Σύμφωνα με τα λόγια του ίδιου του συγγραφέα: “Ό,τι γράφουμε, το δανειζόμαστε από τον χρόνο”.
“Τι είναι επιτελεστική λογοτεχνία; Κατά ποια έννοια θα μπορούσε αυτή να αποτελέσει μια απάντηση στο ερώτημα πώς γράφει κανείς σήμερα; Τι απαιτεί από τον συγγραφέα, πώς κινητοποιεί τον αναγνώστη, πώς καταφέρνει να θέσει την ίδια τη λειτουργία της λογοτεχνίας εν κινδύνω;… Ο Χρήστος Χρυσόπουλος στον οποίο χρωστάμε τα ερεθιστικά αυτά ερωτήματα, καθώς υπάγεται σε εκείνους τους συγγραφείς που στοχάζονται πάνω στα ίδια τους τα μέσα, γνωρίζει πρώτα απ’ όλα πως τα περιθώρια για νεωτερισμούς στην τέχνη είναι πρακτικώς ανύπαρκτα. Δεν καταρτίζει λοιπόν τα καταστατικά προτάγματα της επιτελεστικής λογοτεχνίας με μια διάθεση ρηξικέλευθης τομής ως προς το λογοτεχνικό κατεστημένο, αλλά μάλλον εν είδει μιας ηθικής της γραφής… Αυτό που κινητοποιεί τον Χρυσόπουλο να συνεχίζει, να προσθέτει νέο κρίκο στις συγγραφικές του καταθέσεις, να διαφέρει και ως προς τον εαυτό του παραμένοντας κατ’ ουσίαν στοχοπροσηλωμένος στο ίδιο, μοιάζει να είναι μια διαρκής εγρήγορση, μια αυτόκλητη δραστηριοποίηση. Η απάντηση σε ένα κάλεσμα που ο ίδιος έχει θέσει – και ίσως κάθε καλλιτέχνης θα έπρεπε να αισθάνεται”. Σοφία Ιακωβίδου
Πηγές: Biblionet, Εκδόσεις Καστανιώτη, Οδυσσέας, Ανατολικός, Πόλις, Νεφέλη, Fairead, Οκτώ, Νεφέλη
