Κωνσταντίνος Δ. Τζαμιώτης

Ελληνες λογοτέχνες
Ο Κωνσταντίνος Τζαμιώτης γεννήθηκε στη Λάρισα το 1970 και σήμερα ζει στην Αθήνα.
Σπούδασε κινηματογράφο. Εργάστηκε στην τηλεόραση, στη διαφήμιση και στον κινηματογράφο.
Διηύθυνε την πολιτιστική έκδοση “Highlights”. Έχει γράψει τα βιβλία: “Η συνάντηση” (νουβέλα, Ίνδικτος, 2002), “Βαθύ πηγάδι” (μυθιστόρημα, Ίνδικτος, 2003), “O βαθμός δυσκολίας” (μυθιστόρημα, Ίνδικτος, 2004), “Παραβολή” (νουβέλα, Καστανιώτης, 2006), “Η εφεύρεση της σκιάς” (μυθιστόρημα, Καστανιώτης, 2008), “Τερματικός σταθμός” (θεατρικό έργο, Εξάρχεια, 2015), “Η πόλη και η σιωπή” (μυθιστόρημα, Καστανιώτης, 2013), “Το πέρασμα” (μυθιστόρημα, Μεταίχμιο, 2016), “Μια εξαιρετικά απλή δουλειά” (θεατρικό έργο, Εξάρχεια, 2017), “Ίσως την επόμενη φορά” (μυθιστόρημα, Μεταίχμιο, 2017), και έχει λάβει μέρος σε συλλογικά, θεματικά λογοτεχνικά εγχειρήματα.
Το πρώτο του θεατρικό έργο “Ουδέτερη ζώνη” απέσπασε Κρατικό Βραβείο πρωτοεμφανιζόμενου θεατρικού συγγραφέα.
Το μυθιστόρημά του “Το πέρασμα” το βραβείο The Athens Prize for Literature του περιοδικού “(δέ)κατα”, το 2017.
Το θεατρικό έργο του “Μια εξαιρετικά απλή δουλειά” περιλήφθηκε στην Ευρωπαϊκή Ανθολογία Θεάτρου.
Κείμενά του καθώς και άρθρα για θέματα πολιτισμού και σύγχρονης τέχνης έχουν μεταφραστεί σε αρκετές γλώσσες.

Η συνάντηση – Κωνσταντίνος Τζαμιώτης

Τι μπορεί να συμβεί στην ψυχή ενός γηραιού κυρίου στις αρχές του προηγούμενου αιώνα, κάπου στην Αυστρία, όταν δέχεται πρόσκληση για συνάντηση από τη γυναίκα της ζωής του, ύστερα από σαράντα έξι χρόνια απομόνωσης και χωρισμού; Ποιοι συλλογισμοί κινητοποιούνται μέσα του καθώς “βυθομετρά τη θάλασσα της ζωής του”; Πώς θα αντιδράσει, και τι θα νοιώσει, βλέποντας πως “η συνείδηση είναι ένας αντίπαλος ακαταπόνητος”; Εκεί είναι το κρίσιμο σημείο όπου οι σκέψεις για τον θάνατο, τον έρωτα, το ανθρώπινο σώμα και τις μεταμορφώσεις του, την εσωτερική ερημιά, μετατρέπονται σε “θύελλα ερωτήσεων” που ζητούν απάντηση, πιο επιτακτική ίσως και από την ίδια τη “συνάντηση”. Ολα τούτα έχει να μας προσφέρει αυτή η συναρπαστική νουβέλα, που με την ξεχωριστή τεχνική της και τον αμείλικτο λόγο της καταφέρνει να γοητεύσει αυξάνοντας ολοένα την ένταση έως το τέλος του κειμένου.

 

Βαθύ πηγάδι – Κωνσταντίνος Τζαμιώτης

Πώς να εξηγήσει κανείς τον περίπλοκο μηχανισμό της αλήθειας και της τέχνης; Ποια είναι τα κρυφά νήματα που κινούν ταυτόχρονα τη ζωή και την τέχνη; Προσπαθώντας να κερδίσει τη δική του αλήθεια ο ήρωας του βιβλίου, ο Γιώργος Μάρας, γίνεται σταδιακά ο τρελός, ο κατάδικος, ο εραστής, ο διανοούμενος, ο υπάλληλος -ένας απλός, εν τέλει, άνθρωπος-, που αναμετράται με την αρχή της πραγματικότητας και την ίδια την ταυτότητά του. Από το δωμάτιο της ερωμένης του σε αυτό της φυλακής (και το αντίστροφο), από τους ξυλοδαρμούς που θα τον καταστήσουν από ηττημένο νικητή (και το αντίστροφο), αναδεικνύεται η εικόνα μιας αφήγησης που πρεσβεύει ότι για να κατακτήσεις μιαν αλήθεια πρέπει πρώτα από όλα να τη ζήσεις. Η μυρωδιά που έχει το αίμα του ήρωα την ώρα που πέφτει, το χρώμα της σάρκας όταν λαβώνεται, κάνει έρωτα, γερνάει και ζαρώνει, δεν είναι παρά τα σταθερά υλικά ενός νατουραλισμού ο οποίος αποκαλύπτει την αρχέγονη και βάρβαρη καταγωγή της ίδιας της τέχνης. Εν περιλήψει ένα βιβλίο που διαβάζεται απνευστί, μια ιστορία πιθανόν σκληρή που πραγματεύεται έννοιες όπως η αθωότητα, η εμπιστοσύνη, ο έρωτας· ένα μυθιστόρημα που δεν ταυτίζεται μόνο με το σκοτάδι όπου είναι καλά κρυμμένα τα μυστικά του ήρωα, αλλά και με τα άδυτα του σκοτεινού και άρρητου προορισμού που είναι η τέχνη της ζωής και η ζωή της τέχνης.

 

Ο βαθμός δυσκολίας – Κωνσταντίνος Τζαμιώτης

“Ποτέ μην ζητάς ν’ ακούσεις μια ιστορία που δε θα ήθελες να ξέρεις”. Υπάρχει, άραγε, μεγαλύτερη πρόκληση για τον ακροατή ή τον αναγνώστη από μια ιστορία που ενδέχεται ν’ αλλάξει τη ζωή του;
Κάπως έτσι πρέπει να μπήκε σε μια δίνη αλλόκοτων συμπτώσεων και ο αφηγητής του βιβλίου, ο οποίος ανέλαβε να μας μεταφέρει την ιστορία του Ρέμου, έτσι όπως την κατέγραψε, στο μεγαλύτερο μέρος της, ο συγγραφέας Ιωσήφ Πετράνος.
Ο ιδιοφυής Ρέμος, που επιλέγει με κριτήριο τον βαθμό δυσκολίας, αποδεικνύεται αρκετά “ανόητος” ή γενναίος ώστε να αμφισβητήσει την τάξη των πραγμάτων γύρω του και να καταπιαστεί με την ανατροπή της. Στην πραγματικότητα, ωστόσο, αυτό που καταφέρνει είναι να τριγυρίζει γύρω από την ουσία της ζωής, της τέχνης, των αισθημάτων, της ίδιας της καθημερινότητας, διαγράφοντας τους φαύλους κύκλους που θα τον εγκλωβίσουν μέσα τους. Ο Ιωσήφ Πετράνος έλκεται από την ευφυΐα και το αμφισβητούμενο ταλέντο του νεαρού Ρέμου στη ζωγραφική καθώς πάσχει και ο ίδιος από την ανάγκη να δημιουργήσει ένα ζωτικό ψεύδος, έναν χώρο που θα μπορεί να αποδώσει τη ζωή και την τέχνη και -γιατί όχι- να τις κερδίσει, με εργαλεία “δικά του” τη συλλογή και τη συγγραφή. Το αποτέλεσμα είναι να οδηγηθούν και οι δύο πολύ μακριά από τους στόχους τους – ή μήπως όχι; Κανείς δεν μπορεί να πει με βεβαιότητα, αφού η πορεία αυτού του βιβλίου, μαζί με τους ήρωές του, φαίνεται πως καθορίζεται όχι μόνο από τις προθέσεις του συγγραφέα του αλλά και από τη συγκυρία…
“Ο βαθμός δυσκολίας” είναι ένα μεταμοντέρνο μυθιστόρημα που σχολιάζει καυστικά την μεταμοντέρνα σύγχυση, την αυτο-αναφορικότητα, τις ψευδο-προκλήσεις και τη συλλεκτική αξία στην τέχνη και στη ζωή.

 

Παραβολή – Κωνσταντίνος Τζαμιώτης

Ο κόσμος ανήκει πρωτίστως στην σφαίρα του πιθανού. Παρότι πεπερασμένος, εκτείνεται πέρα από κάθε ανθρώπινη βεβαιότητα. Ο Χ. Α. Ρόντας αναρωτιέται συχνά για το νόημα αυτού του παράλογου μεγέθους. ‘Αδειος από αγάπη, επιβεβαρημένος με υπερβολικά διαδεδομένες πεποιθήσεις και αδιαπραγμάτευτα κίνητρα, είναι αναγκασμένος να επικαλείται διαρκώς τις δικές του διαστάσεις, προκειμένου να αποδώσει μια κάποια σημασία στην ύπαρξή του… Ο ίδιος είναι βέβαιος πως τα όρια του κόσμου απλώνονται πολύ πέρα από τα δικά του. Γι’ αυτό όσα αποζητά να καταλάβει αφορούν ένα μικρό, ασήμαντο κομμάτι του. Ένα κάθε φορά. Είναι σημαντικό σ’ αυτή την διαδικασία να προσδιορίζει κανείς εκ των προτέρων τους στόχους του. Ακόμη σημαντικότερο είναι να θέτει έναν μόνο στόχο κάθε φορά.
Η “Παραβολή” μιλά για την ελπίδα, τον έρωτα, την ζωή και τον θάνατο, που φτωχαίνουν όταν απολέσουν την αλήθεια τους. Μια αλληγορία μεταξύ πραγματικότητας και φαντασίας, μια ιστορία για την άνιση μάχη ανάμεσα σε ό,τι πραγματικά είμαστε και σε όσα θα θέλαμε να έχουμε υπάρξει.

 

Η εφεύρεση της σκιάς – Κωνσταντίνος Τζαμιώτης

Ο Ισίδωρος Γεωργίου είναι νέος και μορφωμένος. Εμφανίσιμος και άμετρα φιλόδοξος. Με ισχυρές
γνωριμίες και αδιάφορος για την πολιτική κατάσταση. Εργάζεται ως δάσκαλος ατόμων με
προβλήματα ακοής και γύρω στο 1970 επιλέγεται να εργαστεί στην νεοσύστατη κρατική τηλεόραση
ως παρουσιαστής του πρώτου δελτίου ειδήσεων στην νοηματική γλώσσα. Μέσα σε σύντομο
χρονικό διάστημα καταφέρνει να γίνει δημόσιο πρόσωπο. Κάθε βράδυ, λίγο μετά τις οκτώ,
ολόκληρη η χώρα προσηλώνεται στις οθόνες για να παρακολουθήσει αυτό τον παράξενο άντρα που
υποστηρίζει ότι μιλά χειρονομώντας. Και όμως, πίσω από την λαμπερή και ανώδυνη εικόνα του,
ο Ισίδωρος Γεωργίου κρύβει ένα επικίνδυνο μυστικό, που αν διαρρεύσει θα ανατρέψει την ζωή
του, αλλά και τις ζωές όσων τον περιβάλλουν.
“Η εφεύρεση της σκιάς” μιλά για την παράφορα της εξουσίας, που συσκοτίζει την ανθρώπινη ύπαρξη
οδηγώντας την αμετάκλητα στην συναισθηματική απογύμνωση· εκεί όπου η συνείδηση, η αίσθηση
του χρέους, η ερωτική επιθυμία, η αλήθεια και το ψεύδος, υφίστανται μόνο εφόσον λειτουργούν ως αποδεικτικά ισχύος.

 

Η πόλη και η σιωπή – Κωνσταντίνος Τζαμιώτης

Σε μια Αθήνα που αποσυντίθεται και καταρρέει, ο Αργύρης Τρίκορφος, ιδιοκτήτης άλλοτε μιας ακμάζουσας οικογενειακής βιοτεχνίας κουμπιών, πασχίζει να ξανασταθεί στα πόδια του δουλεύοντας ως ταξιτζής. Τα πραγματικά του προβλήματα όμως αρχίζουν την ημέρα που βρίσκει στο αυτοκίνητό του ένα ξεχασμένο τσαντάκι γεμάτο λεφτά. Προσπαθώντας να κάνει το σωστό, παρασύρεται σε μια προσωπική περιπέτεια που τον φέρνει αντιμέτωπο με όλους και με όλα: απ’ την οικογένεια, τους φίλους και τους συναδέλφους του ως την Αστυνομία και… τα ΜΜΕ.
Μια περιπλάνηση στους δρόμους της σημερινής Αθήνας. Ενα μυθιστόρημα για την ατομική ευθύνη, τη συμπόνια και τη γενναιοδωρία. Ένα καυστικό σχόλιο για το σύγχρονο τρόπο ζωής.

 

Το πέρασμα – Κωνσταντίνος Τζαμιώτης

Μια χειμωνιάτικη νύχτα, σ’ ένα μικρό νησί του νοτίου Αιγαίου με 120 μόνιμους κατοίκους, ναυαγεί ένα καράβι με περισσότερους από τριακόσιους πρόσφυγες. Ο κακός καιρός, η γραφειοκρατία, η αδιαφορία αλλά κι η πρακτική αδυναμία των Αρχών πρώτα της πρωτεύουσας και κατόπιν του γειτονικού Μεγάλου νησιού, καθυστερούν τις διαδικασίες περίθαλψης, καταγραφής, ελέγχου και μεταφοράς των νεοφερμένων, αναγκάζοντας τις δύο κοινότητες να συνυπάρξουν για τέσσερις μέρες.
Οι αριθμητικοί συσχετισμοί σε συνδυασμό με τις πιεστικές συνθήκες θέτουν τους δικούς τους κανόνες, ανατρέπουν δεδομένα και ρόλους, δοκιμάζουν μέχρι εσχάτων τις δύο πλευρές, βάζοντας σε σοβαρό κίνδυνο τις μεταξύ τους σχέσεις.
Ένα βιβλίο για την πραγματικά μεγάλη πρόκληση της εποχής, την αναπόφευκτα βίαιη συνάντηση διαφορετικών κόσμων, όπως προκύπτει από τη διαρκώς διογκούμενη μετακίνηση πληθυσμών, τα όρια του ανθρωπισμού, και του αναφαίρετου δικαιώματος όλων για μια καλύτερη ζωή.
Μια ιστορία για την ανθρώπινη φύση, τις αδυναμίες της μα και το μεγαλείο της.

 

Μια εξαιρετικά απλή δουλειά – Κωνσταντίνος Τζαμιώτης

Μόνο τα νήπια και οι χειρότεροι εγκληματίες δικαιούνται να επικαλούνται την πραγματικότητα γιατί είναι οι μόνοι που πιστεύουν ειλικρινά σ’ αυτή. Οι μόνοι αυθεντικοί πραγματιστές, οι μόνοι που δεν τους καίγεται καρφί αν μοιάζουν με αυτό που μοιάζει να είναι ο άνθρωπος και γι’ αυτό είναι πιο ανθρώπινοι από κάθε άλλον. Εμείς οι υπόλοιποι αρκούμαστε σε μερικές φλοίδες πραγματικότητας που ίσα ίσα φτάνουν για να κρύψουμε τη γύμνια μας όντας έκθετοι στο απόλυτο σκοτάδι. Κανονικοί τυφλοί. Να τι είμαστε οι περισσότεροι από εμάς. Και αδαείς. Η αδαημοσύνη μας συναγωνίζεται την τυφλότητά μας. Δεν αναφέρομαι μονάχα στα σπουδαία. Η άγνοιά μας εκτείνεται και στα πιο ταπεινά, η άγνοιά μας τυλίγει τα πάντα.

Θεατρικό, Εξάρχεια, 2017, 32 σελ.

Ίσως την επόμενη φορά – Κωνσταντίνος Τζαμιώτης

Πέτρος και η Βασιλική, οι ήρωες της ιστορίας, αν και φορτωµένοι πανίσχυρες βεβαιότητες, βολικά στερεότυπα και κοινές νευρώσεις, είναι ακόµη πολύ νέοι και λαίµαργοι για ζωή. Συναντιούνται, θαµπώνονται, παρασύρονται, ονειρεύονται, ερωτεύονται ο ένας τον άλλο, κάνουν σχέδια, και ύστερα… αρκεί µια παρεξήγηση και όλα πάνε στραβά.

Επιτέλους, αξίζει να τιµωρηθεί όποιος τολµά να ζητήσει λίγη αποδοχή χωρίς να κινδυνεύει να χάσει τον εαυτό του; Και µε τον έρωτα; Τι γίνεται µε τον έρωτα; Αν λίγη αποδοχή κοστίζει σε κάποιον ό,τι έχει και δεν έχει, ποιος µπορεί να ελπίζει πως διαθέτει αρκετή θέληση για να διεκδικήσει µια ιδέα έρωτα;

Το “Ίσως την επόμενη φορά” είναι ένα µυθιστόρηµα για την ερωτική επιθυµία που φτωχαίνει µπροστά στην ολοένα µειούµενη ικανότητα των ανθρώπων σήµερα να συνυπάρξουν, εξαιτίας του φόβου πως θα χάσουν την ταυτότητά τους.

Εν ολίγοις, µια ερωτική ιστορία για τη µαζικότερη ασθένεια της εποχής, την αποµάγευση του κόσµου, και το συνηθέστερο σύµπτωµά της, την εµµονή στη µοναχικότητα.

Μυθιστόρημα, Μεταίχμιο, 2017, 240 σελ.

Η πολιτεία των παπουτσιών και ο ξυπόλυτος Ιππόλυτος – Κωνσταντίνος Τζαμιώτης

O Ιππόλυτος, ένας ταπεινός τεχνίτης παπουτσιών, εξαιτίας του πολέμου στην πατρίδα του καταλήγει ξυπόλυτος πρόσφυγας σε μια πολιτεία που φημίζεται για τον πλούτο και την καλαισθησία της.

Όλοι έχουν να το λένε ότι οι κάτοικοι φορούν τα πιο όμορφα παπούτσια του κόσμου, καθώς έχουν την τύχη να τους κυβερνάει ένας σπουδαίος κατασκευαστής παπουτσιών, που χαρίζει στους υπηκόους του όσα ζευγάρια θέλουν.

Όμως ο Ιππόλυτος σύντομα θα διαπιστώσει πως οι φήμες δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα. Οι κάτοικοι της πολιτείας δεν είναι και τόσο ευτυχισμένοι όσο πίστευε. Το αντίθετο μάλιστα. Και αποφασίζει να μη μείνει με σταυρωμένα χέρια…
Eικονογράφηση: Σάντρα Ελευθερίου

Παιδική λογοτεχνία, Μεταίχμιο, 2019, 40 σελ.

Σε ποιον ανήκει η κόλαση – Κωνσταντίνος Τζαμιώτης

Η ελληνική πραγματικότητα των τελευταίων 200 χρόνων μέσα από ισάριθμες σύντομες ιστορίες, που διαβάζονται άλλοτε σαν παραβολές, άλλοτε σαν ανέκδοτα, απροσδόκητα παιχνίδια της μοίρας και εξωφρενικά περιστατικά. Εν ολίγοις ένα λεπτομερές ψηφιδωτό φτιαγμένο από προσωπικές ιστορίες που διαπλέκονται με τη μεγάλη Ιστορία ή μια μεγάλη ελληνική τοιχογραφία, γεμάτη έρωτα, θάνατο, πόλεμο, τρέλα και χιούμορ.

Διηγήματα, Μεταίχμιο, 2019, 440 σελ.

Η Άννα και οι αρσενικοί – Κωνσταντίνος Τζαμιώτης




Μπορεί κανείς να είναι συνεπής μόνάχα με δύο τρόπους; Με το να επαναλαμβάνεται συστηματικά ή με το να επεκτείνεται διαρκώς. Αλλά ως και οι πιο μοναχικοί, ανεξάρτητοι ή χαρισματικοί απο εμάς οφείλουν να γνωρίζουν πως η θέληση τους για ελευθερία και αυτοδιάθεση δεν χαρίζεται ποτέ. Οι κανόνες ισχύουν εξίσου για αγίους και καθάρματα, επηρεάζουν τόσο τους νικητές όσο και τους χαμένους. Δε θα μπορούσε να είναι διαφορετικά, ζούμε σε έναν κόσμο γεμάτο από άλλους ανθρώπους. Κάθε επιλογή, κάθε επιθυμία, είναι βέβαιο πως αργά ή γρήγορα θα βρεθεί αντιμέτωπη με τις προτεραιότητες των άλλων. Καμιά φορά βγαίνεις νικητής από αυτό το αέναο μακελειό που λέμε ζωή, τις περισσότερες ωστόσο είσαι από τους χαμένους.

Διηγήματα, Έρμα, 2020, 134 σελ.

Μυθιστόρηματα
Βαθύ πηγάδι (2003), Ίνδικτος
Ο βαθμός δυσκολίας (2004), Ίνδικτος
Η εφεύρεση της σκιάς (2008), Εκδόσεις Καστανιώτη
Η πόλη και η σιωπή (2013), Εκδόσεις Καστανιώτη
Το πέρασμα (2016), Μεταίχμιο
Ίσως την επόμενη φορά (2017), Μεταίχμιο

Νουβέλες
Η συνάντηση (2001), Ίνδικτος
Παραβολή (2006), Εκδόσεις Καστανιώτη

Διηγήματα
Σε ποιον ανήκει η κόλαση (2019), Μεταίχμιο
Η Άννα και οι αρσενικοί (2020), Έρμα

Παιδική λογοτεχνία
Η πολιτεία των παπουτσιών και ο ξυπόλυτος Ιππόλυτος (2019), Μεταίχμιο

Θεατρικά έργα
Τερματικός σταθμός (2015), Εξάρχεια
Μια εξαιρετικά απλή δουλειά (2017), Εξάρχεια

Συλλογικά έργα
Νάνι, τ’ άνθι των ανθώ (2005), Ίνδικτος
Ευριπίδη Ικέτιδες: Μια μουσική παράσταση (2006), Κοάν
Θεατρικό αναλόγιο 2007 (2007), Αιγόκερως
Υπόγειες ιστορίες (2008), Athens Voice
Το βιβλίο του κακού (2009), Μαγικό Κουτί & Fata Morgana
Τη νύχτα αυτή τη λέμε εμείς φωτιά (2009), Athens Voice
Περί φιλανθρωπίας (2009), Art-emis
Ελληνικά ονόματα (2010), Κέδρος
Περί τυφλότητας και άλλων δεινών (2011), Εκδόσεις Πατάκη
Ερως 13 (2011), Ψυχογιός
15 βγαίνουν με κόκκινο (2014), Τόπος
Αναλόγιο: Δραματική και σκηνική γραφή στην Ελλάδα 2005-2017 (2018), Ίδρυμα Ιωάννου Φ. Κωστόπουλου
Ο πρώτος σταθμός (2018), Μεταίχμιο
Πώς φοριούνται οι λέξεις: Εβδομαδιαίο ημερολόγιο 2019 (2018), Εκδόσεις Πατάκη

Πηγές: BIBLIONET, Εκδόσεις Καστανιώτη, Μεταίχμιο, Εξάρχεια, Ίνδικτος, Έρμα