Ελένη Μπιρμπίλη

Ο μίτος της Αριάδνης – Ελένη Μπιρμπίλη

Ο αστυνόμος Αλέξης Ζορμπάς καλείται να εξιχνιάσει εξαφανίσεις γυναικών που πληθαίνουν μέρα με τη μέρα. Η σοβαρότητα της υπόθεσης επιβεβαιώνεται όταν η θάλασσα αρχίσει να ξεβράζει πτώματα γυναικών. Όταν λοιπόν εξαφανίζεται η κόρη του, η διαλεύκανση της υπόθεσης μετατρέπεται στο μεγαλύτερο στοίχημα της ζωής του. Θα καταφέρει άραγε ο έμπειρος αστυνομικός να βγει από αυτό τον λαβύρινθο; Τι ρόλο παίζει μια γυναίκα με το όνομα Αριάδνη; Μήπως κρατά στα χέρια της τον μίτο που θα τον οδηγήσει έξω στο φως; Μπορεί ο έρωτας να ξεπεράσει το πιο βαθύ σκοτάδι και να θριαμβεύσει; Άραγε υπάρχει θέση για τις γυναίκες στη γη των αντρών;

Μυθιστόρημα, Υδροπλάνο, 2022, 788 σελ.

Η νύχτα της μεγάλης οργής – Ελένη Μπιρμπίλη

Το χρονικό μιας εξέγερσης


Το Δεκέμβρη του 2008 βρέθηκα τυχαία στην Αθήνα και έγινα μάρτυρας στα γεγονότα που ακολούθησαν τη μεγάλη εξέγερση των μαθητών. Το γεγονός της δολοφονίας δεκαπεντάχρονου Αξέξανδρου Γρηγορόπουλου με συγκλόνισε και το ότι συμμετείχα στη μεγάλη διαδήλωση αμέσως μετά, μου έδωσε την ευκαιρία να διαπιστώσω ότι ο κόσμος δεν έπαψε ποτέ να αναζητά την ιδέα ενός καλύτερου κόσμου, ακόμη και σε μέρες όπως αυτές που διανύουμε, μέρες ανασυγκρότησης και ανατροφοδότησης ενός πανανθρώπινου οράματος, δίχως το οποίο το μέλλον φαντάζει εφιαλτικό. Οι διεκδικήσεις αυτές σηματοδοτούν ένα νέο ξεκίνημα, σε αγώνες που θα εδραιώσουν τη δικαιοσύνη στον κόσμο και θα επαναφέρουν στο προσκήνιο των κοινωνιών τον άνθρωπο.

Ελπίζω το βιβλίο αυτό να διαβαστεί απ’ όσο το δυνατόν περισσότερους πολίτες, ώστε ν’ ανοίξει μια ευρεία συζήτηση, όσον αφορά στα ζητούμενα της νέας εποχής, που ήδη “τρέχει” με ιλιγγιώδη ταχύτητα και πρέπει να βιαστούμε, προκειμένου να προλάβουμε τις εξελίξεις.

Αφηγήσεις, Μπαρτζουλιάνος Ι. Ηλίας, 2009, 110 σελ.

Το φθινόπωρο των θαυμάτων – Ελένη Μπιρμπίλη

Σε αυτό το σπονδυλωτό μυθιστόρημα της Ελένης Μπιρμπίλη ξεκινά ένα γοητευτικό ταξίδι της μνήμης. Με φόντο το Λιβυκό Πέλαγος η συγγραφέας καταγράφει την πιο σουρεαλιστική εκδοχή της ιστορίας, καταθέτοντας με τρυφερότητα την πίστη της στον άνθρωπο. Παράλληλα, σκιαγραφεί την εικόνα μιας Ελλάδας που δεν έπαψε να ματώνει, να επουλώνει τις πληγές της και να προχωρά.
O Λεωνίδας Αλμπαντιάν επισκέπτεται την Kρήτη, με σκοπό να γυρίσει ένα ντοκιμαντέρ για λογαριασμό της Unesco. Tα γυρίσματα ολοκληρώνονται στην Kάντιανη, μια πόλη χτισμένη στα ερείπια της αρχαίας Kαλλισσούς, πόλης-κράτους της μινωικής περιόδου, που η αύρα της επηρεάζει καταλυτικά τη ζωή των κατοίκων μαζί και τη δική του όταν πέφτει θύμα ενός επικίνδυνου παιχνιδιού. Όμως το παιχνίδι είναι διαβολικά προκλητικό και τον παρασέρνει στο άγνωστο.
Ένας κόσμος σουρεαλιστικός, υπέροχος και τρομακτικός συνάμα, ζωντανεύει στα μάτια του αναγνώστη, που παρακολουθεί με κομμένη την ανάσα τα γεγονότα να διαδραματίζονται, διατρέχοντας τον χώρο και το χρόνο, αδιαφορώντας για τις συμβάσεις.

Μυθιστόρημα, Κέδρος, 2006, 672 σελ.

Οι αγάπες νύχτα ταξιδεύουν – Ελένη Μπιρμπίλη

Η Δανάη είναι μια γυναίκα προσηλωμένη στην απόλυτη εκδοχή της αγάπης. Χωρίς να το πολυσκεφτεί, εγκαταλείπει στους τέσσερις ανέμους τα σχέδιά της για ειρηνικά γεράματα και βουτιά στα σκοτεινά νερά του πάθους, δίχως να φαντάζεται πού θα οδηγηθεί. Ο Αντρέας και ο Δημοσθένης, φίλοι μέχρι τότε, βρίσκονται άθελά τους μπλεγμένοι στην ίδια δίνη και παλεύουν απεγνωσμένα να σωθούν. Σ’ αυτή την απίστευτη ιστορία, θύτες και θύματα ταυτίζονται, καθώς η μοίρα των ανθρώπων καμιά φορά γράφεται με αίμα παρμένο από το ίδιο το παρελθόν τους. Οι αγάπες και οι νύχτες μοιάζουν. Είναι το ίδιο σκοτεινές, μυστήριες, μαγευτικές, ταξιδιάρικες, αναπότρεπτες, εφιαλτικές…

Μυθιστόρημα, Κέδρος, 2001, 331 σελ.

Τα όνειρα τραγουδούν ακόμα – Ελένη Μπιρμπίλη

Mέσα από μια συγκλονιστική φιλία, δυο άντρες προσπαθούν να ερμηνεύσουν την ζωή.
Mέσα από τον απόλυτο έρωτα, μια γυναίκα γυρεύει δικαίωση.
Tρεις άνθρωποι αναζητούν τη χαμένη τους αθωότητα. Tρεις εραστές της ουτοπίας ακολουθούν τα όνειρά τους, που τραγουδούν ακόμα.

Μυθιστόρημα, Κέδρος, 1999, 222 σελ.

Τα μεθυσμένα καλοκαίρια του έρωτα – Ελένη Μπιρμπίλη

Tο μυθιστόρημα αυτό είναι ένας φόρος τιμής στα μεθυσμένα καλοκαίρια που ζήσαμε, σ’ αυτά που μας ξέφυγαν μέσα από τα χέρια, σε όσα προσπερνούν ερήμην μας, και σε κείνα που πάντα θα προσδοκούμε, ελπίζοντας να εξιλεωθούμε για την ατολμία μας.
Kαι μια αύρα μνήμης για τους επιλήσμονες του έρωτα…

Μυθιστόρημα, Κέδρος, 1997, 213 σελ.