Στίχοι: Γιώργος Σκούρτης
Μουσική: Γιάννης Μαρκόπουλος
1η εκτέλεση: Λάκης Χαλκιάς
Η φάμπρικα δε σταματά
δουλεύει νύχτα μέρα
και πώς τον λεν το διπλανό
και τον τρελό τον Ιταλό
να τους ρωτήσω δεν μπορώ
ούτε να πάρω αέρα
Δουλεύω μπρος στη μηχανή
στη βάρδια δύο δέκα
κι από την πρώτη τη στιγμή
μου στείλανε τον ελεγκτή
να μου πετάξει στο αυτί
δυο λόγια νέτα σκέτα
Άκουσε φίλε εμιγκρέ
ο χρόνος είναι χρήμα
με τους εργάτες μη μιλάς
την ώρα σου να την κρατάς
το γιο σου μην το λησμονάς
πεινάει κι είναι κρίμα
Κι εκεί στο πόστο μου σκυφτός
ξεχνάω τη μιλιά μου
είμαι το νούμερο οχτώ
με ξέρουν όλοι με αυτό
κι εγώ κρατάω μυστικό
ποιο είναι τ’ όνομά μου
Related posts:
Αρβανιτάκη & Παπακωνσταντίνου – Πριν το τέλος
Νεκτάριος Σφυράκης – Θα ‘ρχομαι κρυφά τις νύχτες
Ειρήνη Παπαδοπούλου – Δική μου η ζωή
Μελίνα Ασλανίδου – Δεν είναι αγάπη αυτό
Το κρεβάτι – Νίκος Γκάνος
Ρία Ελληνίδου – Ο καλύτερός μου φίλος ήσουνα
Να δεις τι σου χω για μετά – Παπακωνσταντίνου & Μαχαιρίτσας
Μ. Αναματερού & Κ. Αγέρης – Μαύρης θάλασσας νερό
Παλιό τραγούδι – Γιάννης Χαρούλης
Με το κρασί στο αίμα – Σωκράτης Μάλαμας