Γεράσιμος Δενδρινός

Ο Γεράσιμος Γ. Δενδρινός γεννήθηκε στον Πειραιά το 1955.
Σπούδασε φιλολογία και λογοτεχνία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και εργάστηκε ως φιλόλογος στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση το διάστημα 1982-2012. Έχει εκδώσει τη συλλογή διηγημάτων “Ένα πακέτο Άρωμα”, Ρόπτρον 1992 (ανατύπωση και βελτιωμένη έκδοση Κέδρος 1995), το μυθιστόρημα “Χαιρετίσματα από το νότο”, Οδυσσέας 1994 (ανατύπωση και βελτιωμένη έκδοση Κέδρος 2003), στο οποίο βασίστηκε το σενάριο της ταινίας του Δημήτρη Μακρή Χαιρέτα μας τον πλάτανο, που διαγωνίστηκε το 2004 στο 54ο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, το ταξιδιωτικό κείμενο “Ματίας ντελ Ρίος”, Οδυσσέας 1995 (ανατύπωση και βελτιωμένη έκδοση Κέδρος 2006) το μυθιστόρημα “Απέραντες συνοικίες”, Κέδρος 2001 και το μυθιστόρημα “Άλκης”, Μεταίχμιο 2003. Από το 2004 είναι μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Συγγραφέων.

Μυθιστορήματα
Χαιρετίσματα από το νότο (1994), Οδυσσέας
Απέραντες συνοικίες (2001), Κέδρος
Χαιρετίσματα από το Νότο (2003), Κέδρος (E)
Άλκης (2003), Μεταίχμιο
Φραγή εισερχομένων κλήσεων (2006), Μεταίχμιο

Διηγήματα
Ένα πακέτο άρωμα (1995), Κέδρος
Βήματα σε λιθόστρωτο (2018), Διάπλαση

Αφηγήσεις
Ματίας Ντελ Ρίος: Ημερολόγια (1995), Οδυσσέας
Ματίας Ντελ Ρίος (2006), Κέδρος (E)

Ποίηση
Άβατοι τόποι (2015), poema

Συλλογικά έργα
Με τον ρυθμό της ψυχής (2006), Κέδρος
Ημερολόγιο 2012: Η δική μας Ελλάδα (2011), Εκδοτικός Οίκος Α. Α. Λιβάνη
Έκφραση τιμής στον Κώστα Ε. Τσιρόπουλο (2015), Εκδόσεις των Φίλων
Τα ποιήματα του 2015 (2016), Κοινωνία των (δε)κάτων

Βήματα σε λιθόστρωτο – Γεράσιμος Δενδρινός

Σε αυτή τη συλλογή διηγημάτων ο συγγραφέας συνεχίζει ν’ αναμετράται με τη μνημονική περιπλάνηση στον ίδιο γνωστό και απέραντο χώρο, όπου αλλοδαποί και ντόπιοι, παραβιάζοντας ως νοοτροπία και στάση ζωής την αρχαία αίγλη του τόπου, υποτάσσονται στη μοίρα τους εντασσόμενοι σε ζωντανές ιστορίες. Μια βόλτα στην παραλία της Ελευσίνας πριν την απόσπαση του ήρωα σ’ ένα ελληνικό σχολείο της Κωνσταντινούπολης μας χαρίζει χαρακτήρες που αναμετρούνται καθημερινά με τη σκιά μιας μονότονης ζωής, στην Ελευσίνα, στον Σκαραμαγκά, στη Λίμνη Κουμουνδούρου και στον Ασπρόπυργο. Η πλαστή μνήμη, ταλαντευόμενη από τον θάνατο στην άσφαλτο ενός νεαρού μέχρι τις ιστορίες ενός καναρινιού και ενός παπαγάλου, ενταγμένες σε οικογενειακές αφηγήσεις, μεταφέρεται μοναδικά στον μίζερο δημοσιοϋπαλληλικό κόσμο της σύγχρονης εκπαίδευσης. Στη συνέχεια ο ήρωας περιφέρεται στα σοκάκια της Κωνσταντινούπολης, περιγράφοντας τη ζωή ενός καθηγητή που έρχεται αντιμέτωπος με κρυφές χριστιανικές παραδόσεις μέσα στον ερεβώδη χώρο του Ισλάμ. Συνεχίζοντας καταγράφει την ιστορία μιας φιλικής παρέας, αποτελούμενης από ανθρώπους μοναχικούς και ασυμβίβαστους, με πάθη κι ερωτικές εμμονές, που βρέθηκαν στην ίδια πόλη. Ο συγγραφέας κάνει ένα διάλειμμα με ένα κείμενο που εκτινάσσεται, θαρρείς, στο απώτερο διαστημικό μέλλον, περιγράφοντας μια κοινωνία όπου οι κινήσεις των κατοίκων εποπτεύονται με πανίσχυρες ακτίνες φωτός που εκπέμπει ένας πανίσχυρος ανιχνευτής. Η συλλογή κλείνει με δύο ευτράπελες αφηγήσεις ενός παιδιού που ζει στη Μάνδρα Αττικής τη δεκαετία του ’60, τότε που, σύμφωνα με το μότο του συγγραφέα, οι άνθρωποι ήταν χαρακτήρες, συνδέοντας έτσι με θαυμαστό τρόπο δύο ιερούς τόπους τόσο δοκιμασμένους, το Θριάσιο Πεδίο και την Κωνσταντινούπολη.

Διηγήματα, Διάπλαση, 2018, 304 σελ.

Άβατοι τόποι – Γεράσιμος Δενδρινός

«Η διαπίστωση πως υπάρχεις αθάνατος»
Το μεσημέρι καρφώνουν τα μάτια μου
τον τυχαίο περαστικό, και βίαια, χωρίς έλεγχο,
τον ονομάζουν εσύ,
γιατί στο κενό που σχηματίζεται εντός μου
και καταλήγει σε σένα αναμφίβολα,
διαγράφεται καθαρά η ύστατή σου επιθυμία
να χαθώ από της ζωής σου την πορεία,
από τους δρόμους σου να εξαφανιστώ σύννεφο μαύρο,
να προσέχω τα βήματά μου να μην αντηχούν
σκόνη και διασυρμό,
να καιροφυλακτώ ακόμη καθημερινά,
να προσπέσω εμπρός στα λάφυρα του θριάμβου σου,
μήπως και λάβω τη διάκριση,
αφού ήμουν κι εγώ από τους ελάχιστους
που διέσωσαν μέσα τους την εικόνα σου,
(δεν λέω τη μορφή σου που ολοένα διαφεύγει,
παρασυρμένη από του καιρού τους δριμείς ανέμους),
ο μοναδικός φάρος της ανείπωτης αλήθειας σου,
αφού υπήρξα για χρόνια αυτός που εξηγούσε
στον ανυποψίαστο διαβάτη για τη αξία της ερημιάς,
ενώ στην πλατεία τα πουλιά είχαν καλύψει εντελώς
με το πυκνό τους πέταγμα τον πλανόδιο εφημεριδοπώλη
και τον αστυνομικό που ύψωνε με οίστρο το κεφάλι του
ανάμεσα στο ανυπότακτο πλήθος,
καραδοκώντας για τον παράνομο της γειτονιάς σου,
που, όπως αποδείχτηκε τελικά,
ο παράνομος ήσουν εσύ,
εγώ ήμουν ο στυλίτης,
ξεχασμένο σπίτι που το χτυπούσε ο βοριάς ατέλειωτα,
η θυελλώδης ορμή της αναισθησίας σου,
μα δεν έπεσε,
αλλ’ ακόμη στέκει,
διστακτικό αλλά πλήρες ονείρων, αναμένοντας
τα επερχόμενα σκοτάδια…

Ποίηση, poema, 2015, 54 σελ.

Φραγή εισερχομένων κλήσεων – Γεράσιμος Δενδρινός

Στις δυτικές συνοικίες της Θεσσαλονίκης, συνηθισμένοι άνθρωποι μοιάζουν να παραπαίουν μέσα στη νοτισμένη τους καθημερινότητα, αναζητώντας ένα άγγιγμα, έστω και τυχαίο. Εκεί θα βρεθεί η Αλεξάνδρα, μια γυναίκα μοναχική, που συχνάζει σε εκκλησίες και θρησκευτικές συγκεντρώσεις, όταν θα μετακομίσει στην πόλη για να συγκατοικήσει με την έφηβη ανιψιά της, τη Νάνσυ. Η αλλαγή αυτή στη ζωή της θα ξαναζωντανέψει τον ανεκπλήρωτο έρωτά της για τον Ιγνάτιο, ένα άντρα ήδη παντρεμένο, και δεν θα αφήσει ανεπηρέαστο κανένα από τα πρόσωπα του περιβάλλοντός της, προκαλώντας αλυσιδωτές αντιδράσεις.
Μια ιστορία η οποία συνθέτει έναν ύμνο στην αγάπη χωρίς ανταπόκριση, στον βουβό μονόπλευρο έρωτα.

Μυθιστόρημα, Μεταίχμιο, 2006, 507 σελ.

Ματίας Ντελ Ρίος – Γεράσιμος Δενδρινός

Από τη Σαραγόσα στην Αττάλεια
Λάτρης των εφήμερων απολαύσεων. Γεννημένος για το ρίσκο του προσωρινού. Αν ήταν στο χέρι του, θα ήθελε να πεθάνει από υπερβολική δόση ελευθερίας. Αφήνεται σ’ ένα ταξίδι χωρίς συγκεκριμένο προορισμό.
Για τέσσερα χρόνια ο Ισπανός Ματίας ντελ Ρίος περιπλανιέται σε πόλεις της πατρίδας του και της Τουρκίας.
Σ’ ένα ημερολόγιο κλέβει εικόνες αυτής της διαδρομής: η πρώτη επαφή με τα ναρκωτικά στο μουσείο ταπισερί της Σαραγόσα· η θρυλική Κόρδοβα με το επιβλητικό τζαμί της· οι ταυρομαχίες της Μαδρίτης· οι υπέροχες συνοικίες της Κωνσταντινούπολης· τα πυρρόχρωμα υψίπεδα του Ερζερούμ· τα αρμένικα μοναστήρια του νησιού Αχταμάρ· η γραφική Αττάλεια.
Κάθε σταθμός του αποκαλύπτει και μια διαφορετική αλήθεια για τη ζωή του. Κάθε αποκάλυψη τον φέρνει πιο κοντά στην τελική αναμέτρηση με τις ενοχές του.

Αφηγήσεις, Κέδρος, 2006, 155 σελ.

Άλκης – Γεράσιμος Δενδρινός

Η καταγραφή της σχέσης δύο ανθρώπων, του Ηλία και του Άλκη, όπως προκύπτει ύστερα από τυχαία γνωριμία μιας νύχτας στην παραλία της Ελευσίνας, ενώ ανάμεσά τους παραπαίουν ένα παιδί, ο Κλέαρχος, και μια γυναίκα, η Άννα. Οι αναστολές, η σύγχυση και οι υπολογισμοί που τόσο ύπουλα χτίζει ο ασφυκτικός περίγυρος κακοφορμίζουν τα συναισθήματα.
Με φόντο το Θριάσιο Πεδίο: Κομμένα βλέμματα, ανολοκλήρωτες φράσεις, ανασφάλεια, αγωνία, μουδιασμένα μέλη και αγγίγματα ερωτικά, όλ’ αυτά επιτείνουν την ένταση της ιστορίας, που ξετυλίγεται κινηματογραφικά μπροστά στα μάτια του αναγνώστη.

Μυθιστόρημα, Μεταίχμιο, 2003, 213 σελ.

Χαιρετίσματα από το Νότο – Γεράσιμος Δενδρινός

Πρωτοχρονιά του 1967. Ένας καινούργιος χρόνος ξεπουλά τις ελπίδες του υπό το καθεστώς των συνταγματαρχών. Ο μικρός Μάκης, ορφανός από μητέρα, ζει στη Μάνδρα Αττικής με τη γιαγιά του -μια δαιμόνια γυναίκα ικανή ν’ αλλάξει τα πάντα γύρω της- και τον πατέρα του. Ο κόσμος των μεγάλων, στυφός από την πίκρα της ζωής, θαμπός από τη θολούρα των πολιτικών γεγονότων, περνάει από μπροστά του σαν ασπρόμαυρη ταινία: ίντριγκες και συγκρούσεις, το κυνήγι της χαράς και ο πόνος της αγάπης, σιωπηρές αγωνίες και ραγισμένες λαχτάρες αναζητούν καταφύγιο στην παγερή ερημιά του Θριάσιου Πεδίου. Εκεί, στους λασπωμένους χωματόδρομους, στα καπνισμένα εργοστάσια και στις θλιβερές χωματερές, ο νεαρός ήρωας θα γράψει την προσωπική του ιστορία με το μόνο υλικό που ξέρει ότι διαθέτει: την πίστη του σε μια άλλη εποχή που δε θ’ αργήσει να ξημερώσει…

Μυθιστόρημα, Κέδρος, 2003, 315 σελ.

Απέραντες συνοικίες – Γεράσιμος Δενδρινός

Τόποι: Μάνδρα, Ελευσίνα, Λίμνη Κουμουνδούρου, Χαϊδάρι, Αιγάλεω, Σαλαμίνα, Μεγάλο Πεύκο, Κινέτα, Πάχη, τόποι κατασκήνωσης και σχολικών εκδρομών, δρόμοι του Πειραιά και της Αθήνας. Άνθρωποι: Χαμένοι μετά την προσφυγιά στην εσωτερική μετανάστευση σε δυτικές καπνισμένες συνοικίες. Πρόσωπα παλιά, που ξέφυγαν από το μυθιστόρημα Χαιρετίσματα από το νότο, αλλά και νέα, απόμακροι φίλοι, συμμαθητές και ζωηρά κορίτσια, περιπλανώμενοι μέσα στον κλειστό εφηβικό τους ορίζοντα, ενώ τραγούδια ερασιτεχνικών σταθμών ακούγονται από ανοιχτά παράθυρα και αυλές, σκηνές καθημερινές απρόβλεπτα περιστατικά -παρένθεση ξεγνοιασιάς και φυγής-, που νομίζεις πως ξετυλίγονται σε μεγάλη οθόνη σαν ταινίες της εποχής (1967-1974) του καιόμενου Φοίνικα με τον στρατιώτη.

Μυθιστόρημα, Κέδρος, 2001, 403 σελ.

Ένα πακέτο άρωμα – Γεράσιμος Δενδρινός

Πεζά κείμενα
Μέσα στη σκιερή λιακάδα μιας γειτονιάς, έντονα διαποτισμένης απ’ την πλαστή μνήμη, κάπου στη δυτική Αττική, κατά τη δεκαετία του ’60: στη Μάνδρα ή στα επίσης θλιβερά της περίχωρα, Ελευσίνα, Ασπρόπυργος, Σκαραμαγκάς, Λίμνη Κουμουνδούρου, Δαφνί. Άγονα χώματα, αλλά τόσο γόνιμα πεδία δράσης: ερημιές, λόφοι με λατομεία, ξερά ρέματα, αλάνες, εργοστάσια, χωματερές και διυλιστήρια. Βρόμικα, στεκούμενα νερά: αγκυροβόλια και ξεχασμένα τάνκερ κάπου στο βάθος. Μυρωδιά μαζούτ και βενζίνης.
Πρόσωπα καπνισμένα, άντρες αδύναμοι και γυναίκες πανίσχυρες που θυμίζουν καρικατούρες. Τραγούδια λαϊκά εποχής από ταράτσες, όπου δίνονται τα πρώτα πάρτι. Γλέντια οικογενειακά που κακοφορμίζουν, ατίθασα κατοικίδια, χριστιανικές γιορτές σε γήπεδα, κατασκηνωτική ζωή, τηλεφωνικές φάρσες, γυναικείες ίντριγκες κι ερωτικά πάθη.
Δεκατρία κείμενα κινηματογραφικής γραφής, αρχικά υπό το βλέμμα του μικρού ήρωα Μάκη, που νομίζεις πως αντικρίζει τους τίτλους των ιστοριών του στις γιγαντοαφίσες ταινιών της θρυλικής αυτής δεκαετίας σε μαρκίζα συνοικιακού σινεμά, και κάπου ανάμεσα, κείμενα με την ελληνική ματιά του ήρωα σε άλλο ύφος, ψηφιδωτά της σύγχρονης πραγματικότητας που παραπαίει σ’ έναν κόσμο που σβήνει η ερωτική επιθυμία ή διάθεση.

Διηγήματα, Κέδρος, 1995, 294 σελ.

Ματίας Ντελ Ρίος: Ημερολόγια – Γεράσιμος Δενδρινός

Τα “Ημερολόγια” είναι οι σημειώσεις μιας πολύχρονης περιοδείας σε Δύση και Ανατολή του Ματία ντελ Ρίος. Η πλάνη και η περιπλάνηση δίνουν πρόσκαιρη λύση στο δράμα του Ισπανού αυτού ταξιδευτή που παρατηρεί τη ζωή παραπαίοντας απ’ τη στιγμιαία απόλαυση στην ενοχή και την οδύνη.
Σταθμοί κατάλυσης: η Σαραγόσα (πρώτη επαφή του Ματία με τα ναρκωτικά), η θρυλική Κόρδοβα με το τζαμί της, η Βαρκελώνη με τα ψαράδικα και το γραφικό λιμάνι, το μπαρόκ και νεοκλασικό Σαντιάγκο ντε Κομποστέλλα, η Σεβίλλη με τις λιτανείες προς τιμήν της Παρθένου και το φωταγωγημένο Αλκαζάρ, η Γρανάδα με την επιβλητική Αλάμπρα, η Μαδρίτη με τις ταυρομαχίες της, η Βαλένθια.
Και το ταξίδι συνεχίζεται στην Αδριανούπολη και την Πόλη με τα επιφανή μνημεία, στην Άγκυρα και τα περίχωρά της, ως τη Μαύρη Θάλασσα και τη Σινώπη. Κατόπιν η πορεία παρεκκλίνει προς τα υψίπεδα του Ερζερούμ και το πάλαι ποτέ χαμένο βασίλειο της Αρμενίας, για να καταλήξει στη γραφική Αττάλεια, όπου η αγωνία του Ματία παίρνει τέλος.