Γιώργος Α. Φυτιλής

Γιώργος Α. Φυτιλής

Ελληνες λογοτέχνες
Ο Γιώργος Α. Φυτιλής γεννήθηκε στα Πιέρια, μέσα σε μια σαρακατσάνικη στάνη κι έζησε τα παιδικά κι εφηβικά του χρόνια στο Πολύκαστρο της Μακεδονίας. Σπούδασε πολιτικές και οικονομικές επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και το 1979 παρακολούθησε σεμινάρια διεθνούς δικαίου στο Πανεπιστήμιο του Στρασβούργου, με υποτροφία του Συμβουλίου της Ευρώπης. Πέραν της πεζογραφίας, ασχολείται με τη λαογραφία και κύρια με τη μελέτη των γλωσσικών ιδιωμάτων του λαού μας. Το 1992 τιμήθηκε με βραβείο από τη ΧΕΝ Πειραιά για το μυθιστόρημά του “Κι ο Θεός έπλασε τον άνθρωπο”. Είναι τακτικό μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών. Έχει εκδώσει δώδεκα βιβλία.
Μυθιστορήματα
Αύγουστος και Ιουλία (2000), Αστάρτη
Άρωμα από τριαντάφυλλα (2001), Αστάρτη
Τα παιδιά απ’ τον πλανήτη Ιγκάρρετ (2007), Λογοσοφία
Πέντε εκατομμύρια για να μ’ αγαπάς! (2008), Μπατσιούλας Ν. & Σ.
Μάρα: Η κυρία της Βιέννης (2009), Μπατσιούλας Ν. & Σ.
Ο μικρός αυτοκράτορας (2021), Άνεμος Εκδοτική

Ο μικρός αυτοκράτορας – Γιώργος Α. Φυτιλής

Ο μικρός αυτοκράτορας


Στη σύγχρονη χώρα των «χιλίων σοφών», ο Αγαθοκλής Πευκοβελόνας αποφασίζει να αφήσει τη βολεμένη ζωή του, αφού δεν μπορεί να συμβιβαστεί με τη διαπλοκή, τη διαφθορά, τη δημαγωγία και την υποκρισία που τον κυκλώνουν από παντού. Συνειδητοποιεί πως η μόνη ζωή που του αρμόζει πλέον είναι αυτή των άστεγων, όσο σκληρή και αδιανόητη κι αν φαίνεται για έναν άνθρωπο του ήθους και του πολιτισμού του. Εγκαταλείπει τη σύζυγο, τα τέσσερα ενήλικα παιδιά του –εκ των οποίων μόνο κάποια είναι δικά του– και την υποβιβασμένη ανώτερη θέση του στο Δημόσιο, όπου δεν αναγνωρίζεται η αδιαπραγμάτευτη εντιμότητά του. Στους λίγους μήνες που περνά ως απόκληρος της κοινωνίας, διαπιστώνει πως η προδοσία παίρνει πολλές μορφές, οι οικογενειακοί και φιλικοί δεσμοί ενίοτε λύνονται με συνοπτικές διαδικασίες, οι πρώτες αγάπες δεν σβήνουν ποτέ και για την επιβίωση στον σκληρό και ανελέητο κόσμο –όταν δεν υπάρχει άλλη διέξοδος– ως μοναδική λύση φαντάζει ένας αδίστακτος ψεύτης, κλέφτης και υποκριτής· ένας ταλαντούχος «μικρός αυτοκράτορας»… Είναι, όμως, πράγματι έτσι;

Ένα συναρπαστικό μυθιστόρημα αξιώσεων, εμπνευσμένο από τη ζωή, που καθηλώνει με την ευρηματική πλοκή, το αστείρευτο και καυστικό χιούμορ, το γνήσιο συναίσθημα και την πηγαία συγκίνηση.

Μυθιστόρημα, Άνεμος Εκδοτική, 2021, 478 σελ.

Μάρα – Γιώργος Α. Φυτιλής

ΜάραΗ κυρία της Βιέννης


“Γεννήθηκα σ’ ένα παραθαλάσσιο χωριό, που δεν θέλω να γράψω τ’ όνομά του, να το θυμάμαι και να το μνημονεύω, γιατί ο πατέρας που πίστεψα κι αγάπησα δεν ήταν ο δικός μου πατέρας. Είμαι μπάσταρδη.
Μάλωσα με την άπιστη μάνα μου κι έφυγα ξυπόλυτη, ανήλικη και κλαίγοντας.
Έζησα στην Αθήνα, τη Βιέννη και το Μαϊάμι, έγινα μανεκέν, σύζυγος διπλωμάτη κι εμπόρισσα αρωμάτων, όμως, οι ανατροπές που βίωσα ήταν τόσο σκληρές κι οι θύμησες της ζωής μου τόσο πικρές, που χρόνια τώρα παλεύω να τα σβήσω όλα απ’ τη μνήμη μου και να τα πετάξω στον καιάδα της ιστορίας μου.
Θέλω ν’ αδειάσω το μυαλό μου και να τα βγάλω όλα στη φόρα, μπας κι ισορροπήσω την ψυχή μου και βρω τον ίσιο δρόμο της ζωής…”
Η ιστορία τριών γυναικών, μάνας, κόρης κι εγγονής, μέσα από μια αυτοβιογραφία.
Οι γονείς μπορούν ν’ αποκληρώσουν τα παιδιά τους, όμως, θέλουν δε θέλουν, θα τους κληροδοτήσουν τα γονίδια και τα βιώματά τους. Είναι νόμος της φύσης…

Μυθιστόρημα, Μπατσιούλας Ν. & Σ., 2009, 488 σελ.

Πέντε εκατομμύρια για να μ’ αγαπάς! – Γιώργος Α. Φυτιλής

Πέντε εκατομμύρια


Πέντε εκατομμύρια για την αγάπη μιας γυναίκας.

Πέντε εκατομμύρια για να αγοράσει το πάθος της, τα νιάτα της, την ομορφιά της. και να επικρατήσει η ματαιοδοξία η λογική και το χρήμα του.

Όμως ο έρωτας δεν υπακούει την λογική αλλά ταξιδεύει, ονειρεύεται και επιλέγει μια πολυτελή κρουαζιέρα στην άκρη του κόσμου για να αναμετρηθεί με το χρήμα. Η Αντιγόνη είναι έτοιμη να ζήσει την πιο ανατρεπτική στιγμή της ζωής της. Η αγάπη της έχει να αντιμετωπίσει διλήμματα, παγίδες και τους επίδοξους μνηστήρες που θα ξεπεράσουν στα όριά τους για να την κατακτήσουν. Εκεί λοιπόν, στην μακρινή Ουσουάια, την τελευταία πόλη της γης, θα αναζητήσει η Αντιγόνη τις απαντήσεις που ψάχνει.

Μια τρυφερή, ευαίσθητη αλλά και χιουμοριστική ιστορία για την αέναη μάχη του έρωτα με το χρήμα.

Μυθιστόρημα, Μπατσιούλας Ν. & Σ., 2008, 365 σελ.

Τα παιδιά απ’ τον πλανήτη Ιγκάρρετ – Γιώργος Α. Φυτιλής

Τα παιδιά απ’ τον πλανήτη


Ο Αγαθούλης, ο Εξυπνούλης, η Ξανθούλα, ο Πονηρούλης κι ο Άγριος, τα “φιλαράκια” της μικρής Ποταμούπολης, τέλειωσαν την έκτη τάξη του δημοτικού κι ήταν έτοιμοι να φύγουν για τις καλοκαιρινές διακοπές τους.

Όμως, ένα αγόρι κι ένα κορίτσι, περίπου στην ηλικία τους, ο Σπίνος Σπιν και η Καστανούλα Σπαν, που ήρθαν απ’ τον μακρινό πλανήτη Ιγκάρρετ για να μελετήσουν τα παιδιά της Γης, τους άλλαξαν τα σχέδια, τους άλλαξαν τη ζωή.

Έτυχε, τις ίδιες μέρες να γίνει μια μεγάλη ληστεία στην τράπεζα της Ποταμούπολης και κάποιοι προσπάθησαν να τη φορτώσουν σε εξωγήινους και ούφο!

Κάποιοι άλλοι υποστήριζαν στα σοβαρά, πως τα παιδιά απ’ το διάστημα συνεργάστηκαν με τη ντόπια μαφία, έκαναν το τέλειο έγκλημα και μοιράστηκαν τα χρήματα!

Οι άνθρωποι της εξουσίας υποστήριζαν επίσημα, πως τα παιδιά απ’ τον άγνωστο πλανήτη ήρθαν να καταστρέψουν τη Γη, ίσως κι ολόκληρο το ηλιακό μας σύστημα!!

Τα φιλαράκια ήταν σίγουροι, πως οι φίλοι τους απ’ τον πλανήτη Ιγκάρρετ ήρθαν με ειρηνικούς σκοπούς.

Μυθιστόρημα, Λογοσοφία, 2007, 307 σελ.

Άρωμα από τριαντάφυλλα – Γιώργος Φυτιλής

Άρωμα από τριαντάφυλλα


Σκορπισμένη στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα, η οικογένεια Παραδιά πρέπει να ξανασμίξει στο εξοχικό της, στη “Μαύρη Έπαυλη”, με αφορμή τον επικείμενο θάνατο του κηπουρού της. Ειδάλλως, το πανελλήνιο θα πληροφορηθεί, μέσω των τηλεοπτικών καναλιών, κάποια τρομερά μυστικά που την αφορούν.

Μυθιστόρημα, Αστάρτη, 2001, 188 σελ.

Αύγουστος και Ιουλία – Γιώργος Φυτιλής

Αύγουστος και Ιουλία


Όταν δεν μπαίνεις εσύ μέσα στο ποτάμι της ζωής σου, να κάνεις κουμάντο, να διευθύνεις την πορεία του, τότε μπαίνουν οι άλλοι. Οι φίλοι, οι συγγενείς, οι άνθρωποι της διπλανής πόρτας. Και κάνουν κουμάντο στη δική σου ζωή.
Ο Αύγουστος φοβόταν το ποτάμι. Φοβόταν τη ζωή.
Όταν βάλτωνε το ποτάμι, σάπιζε ο ίδιος.
Η Ιουλία πίστευε πως η αγάπη είναι η ακριβότερη αξία στον κόσμο αυτόν. Και πως πληρώνεται μόνο με αγάπη. Όποιος την πάρει και δεν πληρώσει με αγάπη, αλλά με άλλη αξία, είναι ένας εγκληματίας.
Κι όμως, γι’ αυτό το έγκλημα δεν ψηφίστηκε κανένας νόμος και δεν προβλέπεται καμιά ποινή.
Ίσως γιατί, ακόμα, δεν ξεδιαλύναμε ποιος είναι ο θύτης και ποιο είναι το θύμα.

Μυθιστόρημα, Αστάρτη, 2000, 206 σελ.

Πηγές: Biblionet, Αστάρτη, Λογοσοφία, Μπατσιούλας Ν. & Σ., Άνεμος Εκδοτική