Σπούδασε θεωρία μουσικής και κιθάρα και υπήρξε ιδρυτικό μέλος του rock συγκροτήματος “Θαρσείν Χρει” με τους οποίους κυκλοφόρησε σε συλλεκτικό βινύλλιο το 2004, υλικό ηχογραφημένο το 1974, το οποίο έμεινε απείραχτο από παρεμβάσεις της σύγχρονης τεχνολογίας. Από το 1988 μέχρι το 1992 ασχολήθηκε με την ελεύθερη ραδιοφωνία ως παραγωγός μουσικών εκπομπών στους ραδιοφωνικούς σταθμούς 9,41 Επικοινωνία FM & Ράδιο Αιγαίο, ενώ από το 1993 μέχρι το 2009 ασχολήθηκε με την ηχοληψία και την πρωτότυπη μουσική επένδυση σε ντοκιμαντέρ και σε ταινίες μικρού και μεγάλου μήκους. Από το 2003 αρθρογραφεί στη μόνιμη στήλη “Καμία Συμπάθεια για τον Διάβολο” που διατηρεί στο MusicHeaven.gr με το ψευδώνυμο Orfeus, του οποίου είναι μέλος της Συντακτικής του Ομάδας. Από το 2012 μέχρι και το 2016 ήταν μέλος της Συγγραφικής Ομάδας των εκδόσεων “Συμπαντικές Διαδρομές” με τις οποίες συνεργάστηκε εκδοτικά. Aπό τις Συμπαντικές Διαδρομές κυκλοφορούν ήδη τα μυθιστορήματά του “Heaven Adventures” (2012), “No. 9” (2013), “Al-Andalus” (2014), “Οι Προφήτες με τα Λυπημένα Μάτια” (2015) & “K.” (2016). Διηγήματά του κυκλοφορούν από τις Εκδόσεις Συμπαντικές Διαδρομές στις Ανθολογίες της Λογοτεχνίας του Φανταστικού “Θρύλοι του Σύμπαντος ΙΙΙ”, “Θρύλοι του Σύμπαντος IV” & “Θρύλοι του Σύμπαντος V”.
Heaven Adventures (2012), Συμπαντικές Διαδρομές
Al-Andalus (2014), Συμπαντικές Διαδρομές
Κ. (2016), Συμπαντικές Διαδρομές
Νουβέλες
Νο. 9 (2013), Συμπαντικές Διαδρομές
Διηγήματα
Οι προφήτες με τα λυπημένα μάτια (45 Μικρές Ιστορίες) (2015), Συμπαντικές Διαδρομές
Οδυσσέας (2021), Locus 7 – Άλλωστε
Συλλογικά έργα
Όνειρα των μύθων (Ποιήματα) (2013), Συμπαντικές Διαδρομές
Once Upon the Future (Διηγήματα) (2014)
Θρύλοι του σύμπαντος ΙΙΙ (Διηγήματα) (2014), Συμπαντικές Διαδρομές
Θρύλοι του Σύμπαντος IV (Διηγήματα) (2015), Συμπαντικές Διαδρομές
Θρύλοι του Σύμπαντος V (Διηγήματα) (2016), Συμπαντικές Διαδρομές
Δισκογραφία
“Pop Festival”, (Θαρσείν Χρει, Συλλογικό, Columbia) (1973)
“1974” (Θαρσείν Χρει, Anazitisi Records) (2004)
Φιλμογραφία
Ταινίες Μεγάλου Μήκους
“Αντίο Βερολίνο” (Δ. Αθανίτη, Actor, Music, Sound) (1994)
“Καμία Συμπάθεια για τον Διάβολο” (Δ. Αθανίτη, Actor, Music, Sound) (1997)
“Όνειρο Καλοκαιρινής Νύχτας” (Δ. Αθανίτη, Actor, Sound) (1999)
“2000 + 1 Στιγμές” (Δ. Αθανίτη, Cameo, Sound) (2000)
“Η Πόλη των Θαυμάτων” (Δ. Αθανίτη, Sound) (2005)
“Ζάχαρη Άχνη” (Β. Τσερπέ, Actor, Music) (2009)
“Invisible” (Δ. Αθανίτη, Cameo) (2015)
Ταινίες Μικρού Μήκους
“Φιλοσοφία” (Δ. Αθανίτη, Actor) (1993)
“Ο Κύριος Χ” (Δ. Αθανίτη, Music) (1994)
“Αισθήσεις” (Έλ. Καζαντζίδη, Music, Sound) (2000)
“Μπόμπα” (Χ. Τσούκα, Music) (2003)
Ντοκιμαντέρ
“Μορφές στο Εργαστήριο” (Ν. Ζωιόπουλου, ΝΕΤ, Music) (1997)
“Συγκάτοικοι” (Ν. Ζωιόπουλου, ΕΤ 1, Cameo) (1998)
Τηλεταινίες
“Μίλησε μου για Έρωτα” (Δ. Αθανίτη, ΕΤ 1, Sound) (1996)
Οδυσσέας – Γιώργος Μπιλικάς
Η Οδύσσεια μεταγραμμένη, ξαναγραμμένη ή μάλλον ξαναειπωμένη από έναν πολυποίκιλο δημιουργό, τον Γιώργο Μπιλικά, με αίσθηση του ρυθμού τόσο στο λόγο όσο και στη μουσική.
Πώς διαβάζοντας μπορείς να ταξιδέψεις; Πώς ταξιδεύεις με καράβι δίχως πλοηγικά μέσα;
Μέσα από τις σελίδες του βιβλίου «Οδυσσέας», με πλοηγό τον Γιώργο Μπιλικά, νιώθεις πως επιβιβάζεσαι σ’ ένα πλοίο φαντασίας, αργά-αργά, και φτάνεις κάποτε σ’ έναν προορισμό που δε νόμιζες πως υπάρχει, αφού δεν ήξερες την ύπαρξή του.
Το πλοίο λέγεται «Φαντασία 2». Κατασκευαστής του είναι ο ίδιος ναυπηγός που κατασκεύασε και άλλο τοιούτο, το «Φαντασία 1», το δε όνομά του διεσώθη ως Όμηρος.
Τα πλοία του, τα μεγαλύτερα, τα κοσμοποντοπόρα κι αθάνατα, ήσαν η Ιλιάδα και η Οδύσσεια.
Ο Γιώργος Μπιλικάς αρνείται να ομολογήσει το κατόρθωμά του, και αντίς να ονομάσει το βιβλίο του «Οδύσσεια», το αναφέρει απλά και σεμνά ως «Οδυσσέας».
Καλά κάνει; Αποφεύγει συγκρούσεις με τις Μούσες; Αποφεύγει λογοδοτήσεις και μνημονεύσεις στις Κόρες της Μνημοσύνης;
Το βιβλίο που αυτή τη στιγμή κρατάτε στα χέρια σας είναι ίσως η πιο εκκωφαντική απόδειξη πως ποτέ δεν τελειώνει η δημιουργική διάθεση αν, προσεκτικά και χωρίς ιεροσυλίες, ακουμπήσεις πάνω στα ιερά κείμενα που απετέλεσαν αναγνώσματα όλων των σοφών και φιλοσόφων, όλων των ανθρώπων των Τεχνών και των Γραμμάτων της αρχαιότητας, όλων των επιστημόνων που κυριάρχησαν στο παγκόσμιο πνεύμα από τότε μέχρι σήμερα.
Φαίδων Αλκίνοος, ποιητής
Πρόλογος: Δημήτρης Σπυρίδωνος, Συγγραφέας-Μαθηματικός
Επίλογος: Φαίδων Αλκίνοος, ποιητής
Διηγήματα, Locus 7 – Άλλωστε, 2021, 130 σελ.
Κ. – Γιώργος Μπιλικάς
Το Σύμπαν δεν μας στέλνει τους ανθρώπους που θέλουμε. Μας στέλνει αυτούς που χρειαζόμαστε για να μας βοηθήσουν, να μας αγαπήσουν, να μας αφήσουν, να μας πληγώσουν, να μας διδάξουν και να μας κάνουν αυτό που είμαστε προορισμένοι για να γίνουμε.
Μυθιστόρημα, Συμπαντικές Διαδρομές, 2016, 256 σελ.
Οι προφήτες με τα λυπημένα μάτια – Γιώργος Μπιλικάς
Η βροχή δυνάμωσε εντυπωσιακά, αλλά βρήκανε άσυλο σε ένα πάρκο και μέσα από το αυτοκίνητο χάζευαν τη βροχή καθώς έπεφταν οι κεραυνοί και καθώς οι μεγαλειώδεις αστραπές έριχναν σκιές πάνω στους ήχους και έβγαζαν λάμψεις για τους πολεμιστές και για τους πρόσφυγες, για τους στρατιώτες, για τους μπερδεμένους και για τους ανήσυχους. Κοιτούσανε τις αστραπές, και κάθε φορά που ακουγόταν μια βροντή, κούρνιαζε στην αγκαλιά του φοβισμένη ενώ οι αστραπές έβγαζαν λάμψεις για τον επαναστάτη και για τον άτυχο, για τον μοναχικό και για τον απαρνημένο, για τον τραυματισμένο και για τον απόβλητο. Ανάμεσα σε αυτό το τρελό σφυροκόπημα της βροχής, ο ουρανός έσπερνε τα ποιήματά του και ο ήχος από τους κεραυνούς, τα σκόρπιζε μακριά, αφήνοντας μπροστά στα μάτια τους λάμψεις για τους τρυφερούς εραστές, για τους προστάτες του νου, για τους ποιητές, για τους ζωγράφους, για τους τραγουδιστές και για τους τροβαδούρους. Μέσα στην απέραντη νύχτα, η βροχή ξετύλιγε παραμύθια για τις ξεγυμνωμένες απρόσωπες μορφές και οι αστραπές έστελναν λάμψεις για τον δολοπλόκο, για τον κουτσομπόλη και για τον άνανδρο. Για τον αλυσοδεμένο και για τον ξεγελασμένο. Αν και η ομίχλη σιγά-σιγά διαλυόταν, οι αστραπές πέφτανε σαν βέλη στέλνοντας λάμψεις για τους εραστές με τη μοναχική καρδιά, για τα μηχανήματα που κλέβουν τις φωνές, για τα μηνύματα, για τις εισερχόμενες κλήσεις και για τις σιωπές που λένε περισσότερα από τα λόγια. Για τα βουρκωμένα μάτια, για τα τελευταία φιλιά και για τα σφιγμένα χείλη. Για όσους πρέπει να επιστρέψουν, για όσους δεν ξεκίνησαν ποτέ και για όσους ήδη ταξιδεύουν. Λάμψεις για τα λόγια που δεν ειπώθηκαν, για τα κορμιά που δεν ενώθηκαν και για τα χείλη που δεν άγγιξαν το δέρμα, για τα χέρια που δεν ταξίδεψαν στων ρούχων τα υπόγεια και για τις κραυγές της ψυχής…
Μυθιστόρημα, Συμπαντικές Διαδρομές, 2015, 248 σελ.
Θρύλοι του σύμπαντος ΙΙΙ
Ανθολογία ελληνικού φανταστικού διηγήματος
Καθίστε αναπαυτικά και αφήστε τις φιλόδοξες πένες πενήντα Ελλήνων συγγραφέων του φανταστικού να σας ταξιδέψουν από τα βάθη του σκοτεινού σύμπαντος μέχρι τα ακόμα μεγαλύτερα βάθη της ανθρώπινης ψυχής. Σαλπάρετε στο καράβι του ήλιου και αρμενίστε μαζί τους στα πολύχρωμα και θυελλώδη νερά της φαντασίας. Γνωρίστε τους εξωγήινους εισβολείς που προδόθηκαν από την ίδια τους την δύναμη, τον χτίστη που έκανε τη λάθος συμφωνία. Χαθείτε σε εικονικούς κόσμους και αναρωτηθείτε ποιος είναι στ’ αλήθεια ο πραγματικό χωροχρόνος, γνωρίστε το τίμημα να ζεις για πάντα, ακούστε τις κραυγές του τρόμου, τον θρήνο των δράκων και τον λυγμό των λυκανθρώπων, μάθετε το τίμημα της παντοτινής ομορφιάς, περιηγηθείτε σε καταραμένα πλοία και σε πεδία διαστημικών μαχών, περπατήστε σε ματωμένες πανσέληνους, νιώθοντας το εξωγήινο αίμα να βράζει στις φλέβες σας, νιώστε την αιώνια παγωνιά του διαστήματος και πριν πουλήσετε την τελευταία σας ανάμνηση, μην ξεχάσετε να κάνετε τα πρωινά θελήματα σας για το προσωπικό σας φάντασμα. Αλλά προπαντός μην λησμονήσετε ότι η αγάπη ζει πραγματικά αιώνια.
Αυτές και άλλες πολλές ιστορίες σας περιμένουν να τις απολαύσετε στην καινούργια ανθολογία των Θρύλων του Σύμπαντος.
Και μία συμβουλή: Ποτέ, μα ποτέ, μην εμπιστευτείτε τους κλώνους σας και τις διαφημίσεις του μέλλοντος και ποτέ μην επιτρέψετε να ξεχάσετε ότι είστε άνθρωποι.
Συμμετέχουν: Κώστας Δρουγαλάς, Ειρήνη Φράγκου, Ματίνα Μαντά, Γιώργος Μπιλικάς, Γιώργος Γιώτσας, κ.ά.
Συλλογικό, Συμπαντικές Διαδρομές, 2014, 248 σελ.
Al-Andalus – Γιώργος Μπιλικάς
Αν στο “Heaven Adventures” ο Ορφέας έθεσε το ερώτημα “Τι συμβαίνει όταν φεύγουμε απ’ αυτή τη ζωή; Πού πηγαίνουμε ‘μετά’;” αν στο “No. 9” βρέθηκε βουτηγμένος μέσα στο ‘μετά’, ευγνωμονώντας τον αντίπαλο γιατί με την ύπαρξή του τον κρατάει σε εγρήγορση, στο “Al-Andalus” τα βάζει με τον ίδιο τον αντίπαλο. Μία παραλλαγή του μύθου του Ορφέα και της Ευρυδίκης, με μονομαχίες, ίντριγκες, περιπέτειες, έρωτες, φαντασία και χιούμορ στην Ισπανία των Μαυριτανών του 10ου αιώνα.
Μυθιστόρημα, Συμπαντικές Διαδρομές, 2014, 160 σελ.
Νο. 9 – Γιώργος Μπιλικάς
… Το βιβλίο διατρέχεται από αναφορές που γίνονται αφορμή για την συμμετοχή όλων των αισθήσεων του αναγνώστη, καθώς η ύλη με τη στενή και με την ευρύτερη έννοια γίνεται έμπρακτα ένα μέσον αυτόνομα σεβαστό, επιτελώντας την ίδια στιγμή και τη μεταφορά του πνεύματος για την ολοκλήρωση των στοχοθετήσεών του. Στο επίκεντρο βρίσκουμε, λοιπόν, τη δύναμη του μυαλού της φαντασίας και της ζωής σε κάθε έκφανσή της. Δηλαδή, και της ζωής μετά τη ζωή, όχι της ζωής μετά θάνατον, μίας κατάστασης παρεξηγημένης που προκαλεί το φόβο, ενώ αποτελεί ένα ακόμα πέρασμα. Καλή νέα αρχή εύχομαι, λοιπόν, σε όποιον διέρχεται μία νέα Πύλη, όπου κι αν βρίσκεται αυτή, όπως και σε όποιον επιλέξει να διαβάσει το ταξιδιάρικο και ευφάνταστα ενεργειακό αυτό βιβλίο, που επίσης μπορεί να αποτελέσει μια Πύλη για στοχαστικές διαδρομές… Προσωπικά, πάντως, φρόντισα να προμηθευτώ εγκαίρως τη Visadream μου και ετοιμάζομαι οσονούπω να την εισάγω στο ATM για μία νέα απόδραση στη Χώρα των Ονείρων…
Νουβέλα, Συμπαντικές Διαδρομές, 2013, 122 σελ.
Heaven Adventures – Γιώργος Μπιλικάς
«Τους Θεούς τους φτιάχνουν οι άνθρωποι και τους δίνουν τα δικά τους χαρακτηριστικά. Ο Θεός είναι ο πόθος μας. Είναι αυτό που δεν αγγίξαμε ποτέ. Είναι αυτό που ο άνθρωπος συνεχώς αναζητάει. Είναι αυτό που δεν θα βρούμε ποτέ στην επίγεια ζωή μας και είναι επόμενο να το μεταθέσουμε. Φτιάχνουμε λοιπόν έναν Θεό που να μας μοιάζει, αλλά του δίνουμε την ελπίδα μας να μας διαφεντεύει. Έτσι λέμε ότι στην άλλη ζωή θα είμαστε ευτυχισμένοι και αυτή είναι η ελπίδα που γλυκαίνει και απαλύνει την δύσκολη στιγμή του θανάτου.»
“… Δεν ξέρω αν είναι μία πνευματική αναζήτηση, γιατί δεν το παίζω σοφός, αλλά ούτε και είμαι για να πω ότι δίνω στον κόσμο τροφή για το μυαλό και τη σκέψη. Είναι βέβαιο ότι υπάρχει αρκετό χιούμορ που έχει όμως να κάνει περισσότερο με το σύστημα που εξακολουθεί να συντηρεί έναν θεό αναχρονιστικό, παρά με τον ίδιο τον θεό σαν άτομο. Αυτό που στην ουσία προτείνω μέσα από το οδοιπορικό του “Heaven Adventures”, είναι ένας θεός φιλικός και όχι απόμακρος όπως είναι τώρα. Βέβαια, αντιλαμβάνομαι ότι ο αντίλογος εδώ, θα μπορούσε να είναι ότι ο θεός ήταν πάντα εκεί που είναι και ότι είμαστε εμείς που έχουμε απομακρυνθεί, αλλά αυτό το βρίσκω απόλυτα εγωιστικό εκ μέρους του θεού. Διδάσκει δηλαδή την αγάπη και μένει αμετακίνητος; Πλήρης αντίφαση. Αφού διδάσκει λοιπόν την αγάπη και η αγάπη είναι μοίρασμα, γιατί δεν κάνει κι αυτός τη μισή απόσταση; Δεν ξέρω λοιπόν εάν πρόκειται για μια πνευματική αναζήτηση που προσδοκά στη φιλικότητα και στον εξωραϊσμό του θεού, γιατί αυτό είναι ένα θέμα που θα το κρίνει ο αναγνώστης… ” Γιώργος Μπιλικάς
Μυθιστόρημα, Συμπαντικές Διαδρομές, 2012, 248 σελ.
Πηγές: Biblionet, Συμπαντικές Διαδρομές, Γιώργος Μπιλικάς, Locus 7 – Άλλωστε