Ποτέ και πάντα (2012), Ωκεανίδα
Πέτρινες θεές (2015), Όστρια Βιβλίο
Αφηγήσεις
Αινιτικά ανείπωτα (2007), Ερωδιός
Συλλογικά έργα
Λόγος του ’18 (2019), ΤοΒιβλίο
Πέτρινες θεές – Γιώργος Ψύλλας
Ήμουν λίγος τελικά, για να χαϊδέψω τα άγια γένια του Δημιουργού. Ανάξιος! Και όταν είπα να ξεφύγω απ’ την θηλιά της αναζήτησης κι έβαλα γυναίκα στο πλευρό μου και δυο παιδιά στην αγκαλιά, φόρεσα το ράσο, που φορώ και είπα λόγια απλά, που λένε οι άνθρωποι μεταξύ τους, ήλθε και με χτύπησε ο κεραυνός του μίσους. Λιγόμοιρος! Εκδικούνται οι Πέτρινες Θεές όποιον τις περιφρονεί κι ας είναι δήθεν πεθαμένες και πως τάχα, πέρασε η μπογιά τους. Δεν μπορεί! Είμαι δικός τους, τελικά. Αδικα έκανα τον κύκλο του μαρτυρίου μου. Ένα πράγμα να ξέρετε… Το Σωστό και λέγεται και πράττεται. Η Μάνα Γη κρύβει στην άγια μήτρα της στοργικά, την μόνη Γνώση», είπε και σώπασε… Έσβησε. Έμεινε κι αυτός μια στήλη από πέτρα. Με το μυστικό της πέπλο τύλιξε η Μοίρα τους τρεις άντρες. Στο δίχτυ της, πιάστηκαν και οι γυναίκες και τα παιδιά τους. Τους πήρα από πίσω, τον καθένα χωριστά, για να δω, αν ζουν ακόμη τα μυστήρια στο διάβα της σύγχρονης ζωής μας, αν μια απρόσκλητη στιγμούλα, τόσο δα μικρή, μπορεί να γίνει ρυθμιστής του μέλλοντος χρόνου. «Μπορεί!», είπα με το ξιπασμένο ύφος του πεισματάρη και ρίχτηκα με τα μούτρα στο γράψιμο…
Μυθιστόρημα, Όστρια Βιβλίο, 2015, 554 σελ.
Ποτέ και πάντα – Γιώργος Ψύλλας
Στη γαλήνη του αιγαιοπελαγίτικου τοπίου, στη Σάμο, έξω από ένα ξωκλήσι που έχτισε με τα χέρια του, ένας γέρος θυμάται, κοιτάζοντας τα βουνά της Μικράς Ασίας απέναντι, το χαρισματικό φτωχόπαιδο που απαρνήθηκε την ψυχή του για ν’ αποκτήσει πλούτο και δύναμη. Σκοπός του ήταν να τον προσκυνήσει η υπεροπτική κοινωνία της Σμύρνης που τον ταπείνωσε και του στέρησε την ελπίδα της ευτυχίας.
Μια ιστορία ζωής από την κοσμοπολίτικη Σμύρνη μέχρι τη Θεσσαλονίκη του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου κι από την εκστρατεία στη Μικρασία μέχρι τον ξεριζωμό του ’22, όπου κυριαρχούν τέσσερις γυναίκες σ’ έναν ατέρμονο χορό αγάπης και πάθους: η τραγική Αγνή, η Μουσουλμάνα Εμέλ, η τραγουδίστρια Χαρίκλεια, η χήρα Ραλιώ.
Μυθιστόρημα, Ωκεανίδα, 2012, 480 σελ.
Αινιτικά ανείπωτα – Γιώργος Ψύλλας
Αργά κυλά τα νερά του, ο Έβρος…
Θρακιώτης, Αινίτης-Αλεξανδρουπολίτης ο συγγραφέας αγάπησε σχεδόν παθολογικά τον τόπο που γεννήθηκε και μεγάλωσε και διάβασε, έμαθε την ιστορία της μεγάλης γης της Θράκης. Δεν έμεινε εκεί, μελέτησε την ιστορία της Θράκης, την έκρινε και κυρίως την έφερε και την φέρνει στην επιφάνεια, με ένα δικό του, μοναδικό τρόπο.
Μέσα από αφηγήματα, μυθοπλάθει ιστορίες, αναμειγνύει το σήμερα με το χθες, σε σαγηνεύει με μια αφοπλιστική και ευχάριστη τεχνική γραφής, σε κερδίζει και στο τέλος σε αποδίδει πλουσιότερο τόσο σε αισθήματα όσο και σε ιστορική γνώση.
Eικονογράφηση: Γρηγόρης Γεωργίου
Αφήγημα, Ερωδιός, 2007, 290 σελ.
Πηγές: Biblionet, Όστρια Βιβλίο, Ωκεανίδα, Ερωδιός
