Δικηγόρος παρ’ Αρείω Πάγω. Είχε εκδώσει έξη ποιητικές συλλογές και διάφορα νομικά βιβλία. Καθιέρωσε τη σειρά Μουσική του εκδοτικού οίκου Ζαχαρόπουλος Σ. Ι. και επιμελήθηκε τους πρώτους τόμους της, αναλαμβάνοντας και την ποιητική προσαρμογή των μεταφράσεων στις όπερες. Από τον ίδιο εκδοτικό οίκο κυκλοφόρησε το «Άγιο Ευαγγέλιο» και την «Αποκάλυψη» του Ιωάννη, σε μεταφορά στη νεοελληνική γλώσσα. Υπήρξε μέλος της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών. Ποιήματά του έχουν μεταφραστεί, έχουν περιληφθεί σε διάφορες ανθολογίες και έχουν μελοποιηθεί. Διετέλεσε Πρόεδρος της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, Σύμβουλος της Μελίνας Μερκούρη στο Υπουργείο Πολιτισμού κατά τη δεκαετία του ’80 και Σύμβουλος στο Υπουργείο Παιδείας επί πολλά έτη. Ήταν Πρόεδρος του Ελληνικού Φεστιβάλ (φεστιβάλ Αθηνών-Επιδαύρου) κατά την περίοδο των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας το 2004. Του απονεμήθηκε τιμητικός τίτλος από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας της Ιταλίας. Έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 74 ετών στις 7 Απριλίου του 2021.
Αγνάντεμα απ’ το πράσινο ακρωτήρι (1969)
Ποιήματα και πέντε λαϊκές επιθυμίες ζωντανές (1976)
Θέματα ημερήσιας διάταξης (1984), Ζαχαρόπουλος Σ. Ι.
Η φορά των πραγμάτων (1997), Ζαχαρόπουλος Σ. Ι.
Το απόλυτο μηδέν του Σίσυφου (2008), Ζαχαρόπουλος Σ. Ι.
Ερριμμένα (2020), Ζαχαρόπουλος Σ. Ι.
Εκπαίδευση-Δίκαιο-Νομοθεσία
Ο νόμος πλαίσιο για τα Τεχνολογικά Εκπαιδευτικά Ιδρύματα (2001,2005,2009), Σάκκουλας Αντ. Ν.
Συλλογικά έργα
Ο νέος στρατιωτικός ποινικός κώδικας (1995), Σάκκουλας Αντ. Ν.
Μεταφράσεις
Το κατά Ιωάννην Άγιο Ευαγγέλιο (2003), Ζαχαρόπουλος Σ. Ι.
Η αποκάλυψις του Ιωάννη (2006), Ζαχαρόπουλος Σ. Ι.
Ερριμμένα – Γιώργος Δαμ. Βουλγαράκης
Ποίηση, Ζαχαρόπουλος Σ. Ι., 2020, 80 σελ.
Το απόλυτο μηδέν του Σίσυφου – Γιώργος Δαμ. Βουλγαράκης
ΑΡΟΥΡΑΙΟΙ
Στον Μιχάλη Κατσαρό,
που έφυγε με την ίδια αγωνία
και μου έλεγε το «αρουραίοι»
με στόμφο και μακρόσυρτα
1
Ψηλά τείχη
για τους εχθρούς που ξέρεις
– πως είναι
– από που θα έρθουν
– τι όπλα έχουν
– πως πολεμούν.
Δεν φελούν
για τα ποντίκια
που σκάβουν τη γη
ανοίγουν τα θεμέλια
και μπαίνουν μέσα
χωρίς να ξέρεις
– πως είναι
– πόσα είναι
– από που θα βγουν στην επιφάνεια.
Αρουραίοι,
γέμισε ο τόπος,
βγαίνουν εδώ
βγαίνουν εκεί
βγαίνουν παντού,
αποσάθρωσαν το υπέδαφος
και κατακτούν
μέρα τη μέρα
κάθε σπιθαμή γης.
Ρημάζουν τα σπίτια
φαγώθηκε η σοδειά
πέφτουν τα τείχη
ένα
ένα.
Ποντίκια,
αρουραίοι
οι νικητές
οι ταγοί
η νέα τάξη.
2
Συνάθροιση σωτηρίας
ωραίοι λόγοι
λύσεις σοφές
υπάρχει ακόμη χρόνος
να χτυπηθεί το κακό
αφού είναι πλέον ορατός
ο εχθρός.
Λίγες μυριάδες είναι.
Τα λόγια καλά κρατούν
μα λέξη τη λέξη
αυξάνεται ο εχθρός
και είναι πολλοί
οι ομιλητές
που ασκούν το δικαίωμα
της έκφρασης γνώμης.
3
Οι λόγοι τράβηξαν
την άλλη μέρα,
κι άλλη μια,
κι άλλη μια
–ατέλειωτοι οι σοφοί–
μα πια το έδαφος
χάθηκε από τα πόδια τους,
εμφανίστηκαν και κει
οι αρουραίοι,
μυριάδες μυριάδων πια.
Έφαγαν μικρόφωνα,
μεγάφωνα,
σάρκες ανθρώπων
και σάρκες ζώων
αλλ’ απέτυχαν
να φάνε τα λόγια
που κυμάτιζαν
ωραία, στρογγυλά
και με τέμπο
στον αγέρα.
Ποίηση, Ζαχαρόπουλος Σ. Ι., 2008, 63 σελ.
Ο νόμος πλαίσιο για τα Τεχνολογικά Εκπαιδευτικά Ιδρύματα – Γιώργος Δαμ. Βουλγαράκης
Όπως τροποποιήθηκε και με το ν.2916/2001
Είναι δυνατόν στις 14 χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με τελευταία τη Γερμανία πέρσι το Μάρτιο, πριν ένα ακριβώς χρόνο, τα αντίστοιχα τεχνολογικά ιδρύματα να έχουν αλυσιδωτά αναγνωρισθεί από τις αρχές του 1990, ως τμήμα της ανώτατης εκπαίδευσης και να μην πραγματοποιούμε αυτό το βήμα εδώ στην Ελλάδα; Μπορούμε δηλαδή -να το πω απλά- να αναγνωρίζουμε βάσει των κοινοτικών θεσμών ότι ο απόφοιτος ενός τεχνολογικού ινστιτούτου της Φιλανδίας ή ενός Fachhochschule της Γερμανίας, θα έρθει εδώ και με βάση το πτυχίο του θα έχει ακαδημαϊκή αναγνώριση και επαγγελματική αναγνώριση, την οποία θα είμαστε υποχρεωμένοι να παράσχουμε ως μέλη της Ένωσης, αλλά αυτό που θα αναγνωρίζουμε στον πολίτη κάθε άλλης χώρας από τις 14 θα το αρνηθούμέ στα δικά μας παιδιά; Ποιός μπορεί να στηρίξει εκπαιδευτικά, ηθικά και πολιτικά μια τέτοια θέση; Αν μπορεί να το πει, να το προασπίσει και πράγματι να δούμε πως πραγματικά εκπαιδευτικά, ηθικά και πολιτικά θα αντιμετωπίσουμε αυτό το ερώτημα. (Από την ομιλία στις 9-5-2001 στη Βουλή, του Υπουργού Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων Πέτρου Ευθυμίου)
Εκπαίδευση-Δίκαιο και νομοθεσία, Σάκκουλας Αντ. Ν., 2001, 355 σελ. / Σάκκουλας Αντ. Ν., 2005, 564 σελ. / Σάκκουλας Αντ. Ν., 2009, 574 σελ.
Η φορά των πραγμάτων – Γιώργος Βουλγαράκης
Η ώρα αυτή
Θα πάρουμε αυτόν τον δρόμο
– επιλογή μας υστάτη και ατυχής –
κι όταν θα έχουμε ξοδέψει
όλη τη νιότη
και τα εφόδια,
ταλαίπωροι
κάθιδροι
κι αδύναμοι
θα φέρνουμε στο νου
ξανά και ξανά
αυτή την ώρα της απόφασης
και θα λοιδορούμε
τους εαυτούς μας
που στάθηκαν μπόσικοι
την κρίσιμη στιγμή
και τους ηγέτες μας
που κρύβονταν θνησιγενείς
σε κόκκινα χαλιά κι αγήματα.
Ποίηση, Ζαχαρόπουλος Σ. Ι., 1997, 64 σελ.
Θέματα ημερήσιας διάταξης – Γιώργος Βουλγαράκης
ΕΚΤΟΣ ΣΥΝΑΛΛΑΓΗΣ
Χωρέσανε τα λόγια
μέσα στις δυο παλάμες
κι ήταν η μια το δούναι
κι η άλλη το λαβείν
και σμίξανε τα χέρια
με συν και πλην χορτάτα
κι ούτε δεκάρα δόθηκε
στην τόση μου φωνή
πως δεν συμφώνησαν για πλούτη
ούτε για γης
αλλά για πράγματα
εκτός συναλλαγής.
ΠΩΣ
Πώς αλήθεια φεύγει ο καιρός
πού είναι τα τόσα πράγματα
που λέγαμε να κάνουμε
μα δεν προλάβαμε
ποτέ.
Πώς τόσες υποσχέσεις
«απ’ αύριο»
«από Δευτέρα»
που δίναμε με πίστη
μας κράτησαν για πάντα στην αφετηρία.
Πώς αυτή την ώρα του απολογισμού
θα αιτιολογήσουμε τέτοια ζημιά
αφού θα πρέπει η καρδιά να ισοσκελίσει
μ’ αυτό που μια ζωή βράδυ-πρωί σφυρηλατούσε
το μηδέν.
Ποίηση, Ζαχαρόπουλος Σ. Ι., 1984, 47 σελ.
Ποιήματα και πέντε λαϊκές επιθυμίες ζωντανές – Γιώργος Δαμ. Βουλγαράκης
Τέσσερα
Εσείς που αυτά δεν είδατε
κι αυτά που εσάς δεν σας δουν
μαζεύεστε δω πάνω μου
που γίνομαι δικός σας και δικός τους.
Δεκαπέντε
Σπασμένη κόψη ξυραφιού
με φως γεμάτη
από κερί,
έτσι είν’ απόψε
και η μορφή μου.
Τα μάτια μου ανήσυχα
το πρόσωπο συσπάσεις το σπαράζουν
ενώ κραυγές ολόγυρα
θανατηφόρες όλες.
Στο μέτωπο αυλάκια ζάρες,
σφιχτά τα χείλη,
εμπόδιο στη φωνή
που ξεπηδάει.
Ω, Θεέ μου.
Αυτός ο πόνος στο στομάχι
γυρεύει να με λυώσει
απόψε.
Ποίηση, 1976
Αγνάντεμα απ’ το πράσινο ακρωτήρι – Γιώργος Δαμ. Βουλγαράκης
ΚΑΤΑΔΙΚΗ
Άφησες τη ζωή σου να γίνει
σαν το σκίτσο, που ωραία φτιαγμένο,
του είναι μοίρα για πάντα να μείνει
στη μικρή φυλακή των γραμμών του.
ΜΙΑ ΘΥΜΗΣΗ
Μ’ έπλεκε συχνά
μια μαύρη θύμηση,
φέρνοντας στο νου
πικρούς καϋμούς,
στερνές στιγμές
κάποιας χαράς,
που ΄χε κρατήσει στη ζωή
όσο το γέλοιο
σε δυο χείλια σφαλιστά.
ΣΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΠΟΛΙΤΕΙΑ
Μέρα τη μέρα μας χωνεύει
η μεγάλη πολιτεία.
Μέσα στη βοή της δεν μπορείς παρά να ζήσεις
μέχρι να χαθείς, μέχρι να σβήσεις.
Κι αδιάφορος, αμέτρητος
περνά και φεύγει κι έρχεται πάλι
ο κόσμος γύρω σου, χωρίς ποτέ να ξέρει
σαν τι ζητά κι η μοίρα πού τον φέρει.
Ποίηση, 1969
Πηγές: Biblionet, Θεσσαλική Εστία, Ζαχαρόπουλος Σ.Ι., giannis plachouris
