Είναι πτυχιούχος Νομικής του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης και κάτοχος δύο Μεταπτυχιακών Διπλωμάτων Ειδίκευσης: Ποινικού Δικαίου του ανωτέρω πανεπιστημίου, καθώς και μεταπτυχιακού διεπιστημονικού χαρακτήρα, Νομικής και Χρηματοοικονομικής κατεύθυνσης, του Πανεπιστημίου Πειραιά. Από πολύ μικρός ασχολήθηκε με τη συγγραφή και ιστορίες του δημοσιεύτηκαν στις σχολικές εφημερίδες. Η ουσιαστικότερη ενασχόληση του με τη δημιουργική γραφή ξεκίνησε κατά τη διάρκεια των φοιτητικών του χρονών, οπότε και ακολούθησαν οι πανελλήνιες διακρίσεις του στο διήγημα και οι συμμετοχές του σε βιβλία (diavasame.gr, Τιμητική Διάκριση στον 2ο Πανελλήνιο Λογοτεχνικό Διαγωνισμό Ποίησης και Διηγήματος της Πνευματικής και Ολυμπιακής Στέγης Δημητρίου Βικέλα, Γ΄ Βραβείο Πεζογραφίας στον Λ΄ Πανελλήνιο Λογοτεχνικό Διαγωνισμό του Φιλολογικού Συλλόγου Παρνασσός, Συμπαντικές Διαδρομές). Στον ελεύθερο χρόνο του ασχολείται με την ανάγνωση βιβλίων, τη συγγραφή, τη συλλογή εικονογραφημένων, τον κινηματογράφο και την πεζοπορία στην ευρυτανική φύση.
Τα πρώτα δώδεκα βήματα (2008), Ελευθερουδάκης
Θρύλοι του σύμπαντος VII (2018), Συμπαντικές Διαδρομές
Θρύλοι του σύμπαντος VII – Συλλογικό έργο
Ανθολογία ελληνικού διηγήματος φανταστικής λογοτεχνίας
Σταμάτης Γιακουμής, Στέλλα Μπελέση, Ιωάννης Τάκης, Κωνσταντίνος Πατηνιώτης, Παναγιώτης Λιανός, κ.ά.
(συνέχεια από τον προηγούμενο τόμο)
… Ένιωθε το κρύο να διαπερνά τα κόκαλα του. Η θερμοκρασία έπεφτε πιο γρήγορα από ότι άντεχε. Δεν τον ένοιαζε όμως. Πατρίδα είναι όπου ζεις. Και αυτός βρίσκονταν στην δικιά του πατρίδα, στα άστρα. Ήταν σπίτι. Και το σπίτι του ήταν τεράστιο και φωτεινό. Εκεί στο βάθος του ορίζοντα, βρίσκονταν ο μακρινός ήλιος, που προσπαθούσε μάταια να τον ζεστάνει, στέλνοντας τη χρυσωπή λάμψη του επάνω στους πάγους μεθανίου. Για μια στιγμή νόμιζε ότι από την αντανάκλαση απλώθηκε στον ουρανό, σαν πέπλο, ένα ουράνιο τόξο, με χρώματα που δεν είχε ξαναδεί, και ούτε είχε φανταστεί ποτέ ότι υπήρχαν. Ένιωσε τους απέραντους ωκεανούς μεθανίου, κάτω από τους πάγους, να αναταράσονται με μανία και οι πάγοι έτριξαν με απελπισία. Έλεγαν ότι εκεί κάτω ζούσαν πελώρια, ξένα, πλάσματα, που δεν ήθελαν εισβολείς στον δικό τους κόσμο. Άκουσε ένα βουητό. Μετά μια πολύχρωμη λάμψη. Ύστερα άρχισε να ακούει πάλι φωνές, την ενδοεπικοινωνία. Κάποιος ήταν κοντά, τον είχαν βρει. Ανασήκωσε το κεφάλι του και είδε μέσα σε ένα θολό όραμα δύο φιγούρες να τον πλησιάζουν, ενώ μια απόκοσμη λάμψη κάλυπτε τις στολές τους, παραμορφώνοντας την πραγματικότητα. “Σκιές,” ψέλλισε, “πάντοτε σκιές…” και μια μακρινή ανάμνηση κάλυψε το είναι του καθώς γλιστρούσε στον κόσμο πέρα από τον κόσμο. Μια μεγάλη, ατέλειωτη παραλία. Όπου και αν κοιτούσε έβλεπε μόνο παραλία. Μια πρασινωπή θάλασσα, που ακόμα και στο μισοσκόταδο σε προκαλούσε να βουτήξεις στη θέρμη της. Το γλυκό φως από τα δύο φεγγάρια που η μορφή τους σχηματίζονταν ανάγλυφη στον ουρανό. Μπλε φωσφοριζέ φως κάλυπτε την παραλία και μαζί με αυτό έρχονταν και μια αργή βροχή. Μια βροχή πέπλο που σε έκρυβε από το σύμπαν έστω και για λίγο. Και ήταν εκεί, μαζί του, εκείνη, περπατούσαν στην βροχή, σε αυτή την ατελείωτη παραλία, τη μία παραλία, μέσα στα πράσινα νερά του ωκεανού, του ενός ωκεανού, κάτω από τη λάμψη των φεγγαριών. Ήταν εδώ, μαζί του. Αλλά έβλεπε πια μόνο το περίγραμμα της μορφής της. Τη σκιά της. Τη σκιά ενός οράματος. Το παιδί που ήταν ο μακρινός εαυτός του, του χαμογέλασε με όλη την παιδική αθωότητα. “Πες μου την πρώτη ιστορία, τον πρώτο Θρύλο του Σύμπαντος”. (συνεχίζεται)
Διηγήματα, Συμπαντικές Διαδρομές, 2018, 312 σελ.
Τα πρώτα δώδεκα βήματα – Συλλογικό έργο
Diavaseme.gr: Πανελλήνιος διαγωνισμός διηγήματος
Καλλιόπη Σταυροπούλου, Ιωάννης Τάκης, Μαρία Καλύβα – Κλαμπάνου, Δημήτρης Νότας, Ευθυμία Δεσποτάκη, Σμαραγδή Μητροπούλου, Λίζα Ευαγγέλου, Άλκηστις Δημάκη, Κωνσταντίνα Κιζήλου, Μαρία Δαλαμήτρου, Γιώργος Νικολόπουλος, Ιωάννα Μπάλιου
Μια τολμηρή ιδέα ήταν αυτή του Πανελληνίου διαγωνισμού διηγήματος…
…Και ήταν τολμηρή γιατί το Diavaseme.gr μετρούσε μόλις τέσσερις μήνες παρουσίας όταν προκηρύχτηκε. Η ανταπόκριση όμως ήταν απροσδόκητα μεγάλη και η ποιότητα των πονημάτων ιδιαίτερα καλή. Έτσι, η αξιολόγηση των διηγημάτων ήταν μια ευχάριστη εμπειρία για μας και ελπίζουμε να υπάρχει αντίστοιχη συμμετοχή και στο διαγωνισμό του επόμενου Σεπτέμβρη, και κάθε Σεπτέμβρη από εδώ και μπρος, έτσι ώστε η ιστοσελίδα μας να παγιωθεί σαν ένα βήμα έκφρασης για νέους συγγραφείς που ίσως να μην τους είχε δοθεί μια τέτοια ευκαιρία έως τώρα.
Πολλές φορές μια σπίθα αρκεί για να ανάψει μια φωτιά. Αν μια ομάδα “μαθητών” των σεμιναρίων βιβλιοκριτικής του Εθνικού κέντρου βιβλίου (ΕΚΕΒΙ) μπορεί να ονομασθεί σπίθα και αν το Diavasame.gr άναψε μια φωτιά ζωντάνιας και πρωτοτυπίας, τότε η ρήση ισχύει απολύτως εδώ. Οι άγνωστοι μεταξύ τους συμμαθητές έγιναν αργότερα παρέα και στη συνέχεια μια απλή ιδέα έγινε πραγματικότητα, δημιουργώντας ένα site λίγο διαφορετικό από τα συνηθισμένα, ένα site για το βιβλίο.
Με την αξιολόγηση και την επιλογή των καλύτερων διηγημάτων, ξέροντας πόσο πολύτιμο θα ήταν αυτό για τους συμμετέχοντες, έγινε μια προσπάθεια να εκδοθούν τα βραβευθέντα διηγήματα σ’ ένα βιβλίο που θα περιείχε το αποτέλεσμα της προσπάθειάς τους· το πρώτο δηλαδή βήμα για τον καθένα από τους δώδεκα. Γι’ αυτό ακριβώς και “Τα πρώτα δώδεκα βήματα” είναι και ο τίτλος του.
Οι εκδόσεις “Ελευθερουδάκη” ανταποκρίθηκαν σε αυτή την ιδέα μας κι έτσι τα 12 διηγήματα που μας άρεσαν περισσότερο συμπεριλαμβάνονται σε αυτήν εδώ τη συλλογή.
Διηγήματα, Ελευθερουδάκης, 2008, 112 σελ.
Πηγές: Biblionet, Συμπαντικές Διαδρομές, Ελευθερουδάκης
