Ειρήνη Αϊβαλιώτου

Ειρήνη Αϊβαλιώτου

Ελληνες λογοτέχνες
Αϊβαλί, Μυτιλήνη, Θουρία, Καλαμάτα, Γλυφάδα, Αθήνα, Βριλήσσια. Βαθιές ρίζες σε Ανατολή και Νότο. Στήριγμά της ο σύζυγός της Παναγιώτης, οι γονείς της, οι γάτες της, η γνώση, η αδιάκοπη μελέτη. Ποτέ δεν χρησιμοποίησε “πατερίτσες”. Τριάντα χρόνια υπηρέτησε με πείσμα, προσήλωση και πίστη ρόλο “αχάριστο” αλλά σημαντικό στην εφημερίδα “Έθνος”. Δικό της το “τυπωθήτω” τα τελευταία χρόνια. Μέχρι που ένα βράδυ ακολούθησε άλλο δρόμο. Της καρδιάς της. Μπροστά ήταν αυτός με την ουρά-κατάρτι. Τον ακολούθησε. Δημιούργησε το www.catisart.gr, ένα site για τον πολιτισμό, τη μεγάλη της αγάπη. Έως τώρα έχει φιλοξενήσει συνεντεύξεις με περισσότερους από 200 καλλιτέχνες. Τα διηγήματά της ξεπερνούν τα 100. Ένα από τα κείμενά της έγινε θεατρικό δρώμενο, ενώ τα σχέδιά της δεν σταματούν εδώ. Έχει σπουδάσει δημοσιογραφία και παρακολούθησε σεμινάρια δημιουργικής γραφής με τον συγγραφέα Ανδρέα Μήτσου, αφήγησης στο Κέντρο Μελέτης και Διάδοσης Μύθων και Παραμυθιών, υποκριτικής με τον ηθοποιό και σκηνοθέτη Γιώργο Καραμίχο. Από τον Οκτώβριο του 2012 είναι μαθήτρια της σκηνοθέτιδας Ελένης Σκότη στο Στούντιο “Νάμα”.
Μυθιστορήματα
Τη νύχτα που με ακολούθησε (2013), Άνεμος Εκδοτική

Συλλογικά έργα
Τα παραμύθια του Οσελότου (2015), Οσελότος

Τη νύχτα που με ακολούθησε – Ειρήνη Αϊβαλιώτου

Τη νύχτα που με ακολούθησε


Άπληστη για έκφραση και τέχνη, ζει σε ένα όνειρο γεμάτο ουρές, αρχαίες κερκίδες, φωτεινά νεφελώματα και διεξοδικά αδιέξοδα. Η κατακλείδα; Ένας λογοτεχνικός κρίκος ο οποίος συνδέει τη ζωή της με το φανταστικό σύμπαν που την έχει περικυκλώσει. Στην Γκαμαλίγια γνώρισε τη Φάτιμα Μπάμπα και μια επικίνδυνη γυναίκα που έπαιζε το λαούτο της. Μαγεμένη άρχισε να της μιλάει για τον Gattamoro και τη Rondinella. Της διηγήθηκε ιστορίες για τη μάγισσα που τη μύησε στην αρωματοποιία.
Όλα ακούγονταν σαν παραμύθι, ήταν όμως απτή πραγματικότητα. Παρακολουθούσε κάθε της λέξη μεθυσμένη από τη μυρωδιά που έχει το δροσερό χώμα κι ο άγριος δυόσμος. Την έβλεπε να αλητεύει, ενώ η Chorizo Parades την έψαχνε ματαίως. Όπως έψαχνε στην Ιαπωνία και ο αυτοκράτορας Ιτσιγιό να βρει το δώρο ενός Κινέζου μανδαρίνου. Λίγο αργότερα, στις στοές της Πράσα ντου Κομέρσιου, μια παράξενη καλλιτέχνιδα του δρόμου την περίμενε για να της προσφέρει το κομψοτέχνημα που της ανήκε. Γύρισε ακριβώς στην τελευταία πράξη. Γεφυροποιός. Άγγελος και προάγγελος της διάβασης. Την κοίταξε βαθιά. Τότε δεν το κατάλαβε. Μετά το έφερνε στο νου της και το εξήγησε. Κατόπιν προχώρησε αργά. Περίμενε με αγωνία την εξέλιξη. Σταμάτησε όμως να σκέπτεται καθετί εκείνη τη νύχτα. Γιατί ήταν η νύχτα που την ακολούθησε. Η νύχτα του μοιραίου έρωτα.
Αυτό το μικρό τρυφερό έργο μπορεί να θεωρηθεί κι ένα εγκόλπιο για το πώς να διαλέγεις φίλους που δεν ανήκουν στο είδος σου, πώς να αγαπάς τους καλύτερους και πώς να ερωτεύεσαι με την πρώτη ματιά.

Μυθιστόρημα, Άνεμος Εκδοτική, 2013, 144 σελ.

Πηγές: Biblionet, Άνεμος Εκδοτική, Οσελότος