Σπούδασε θέατρο και συνεργάστηκε με το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, με την Αγγελική Στελλάτου, τον Γιώργο Παλούμπη, κ.ά. Έχει σκηνοθετήσει τα θεατρικά “Unemployed” (από τις “10 Μητροπολιτικές Ιστορίες”) και “Blackout” (“Μια μικρή διαμαρτυρία”). Διηγήματά της έχουν δημοσιευτεί στο λογοτεχνικό περιοδικό “Εμβόλιμον” και στις “Μητροπολιτικές Ιστορίες” – περιοδική έκδοση του “Metropolis”. Το “Φλαμίνγκο” είναι η πρώτη ποιητική συλλογή της για την οποία της απονεμήθηκε το Βραβείο “Γιάννης Βαρβέρης” της Εταιρείας Συγγραφέων.
Φλαμίνγκο (2014), Μελάνι
Φλου (2019), Σαιξπηρικόν
Συννεφοκυνηγητό (2023), Μελάνι
Διηγήματα
Επιλεγμένα είδη (2017), Μελάνι
Συλλογικά έργα
Διαγωνισμός “Λόγω Τέχνης” (2011), Artspot
Ανθολογία ποιητικών διαλόγων (2015), Εκδόσεις Γκοβόστη
Βραβεία-Διακρίσεις
Φλαμίνγκο – Βραβείο Πρωτοεμφανιζόμενου Ποιητή “Γιάννης Βαρβέρης” – Εταιρεία Συγγραφέων (2015)
Συννεφοκυνηγητό – Ειρήνη Μαργαρίτη
ΕΧΩ ΕΝΑ ΚΑΙΝΟΥΡΙΟ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ
το λέω: «ήταν μια μέρα δύσκολη κάτω από το σώμα μου
ήρθε και ξάπλωσε ένα μυρμήγκι τόσο κουρασμένο από τις
εξορμήσεις του να βγει να δουλέψει για λίγο φαγητό κι
ύστερα να πάρει το λεωφορείο να γυρίσει πίσω εκεί που
λέει ότι είναι σπίτι του εκεί που είναι το τραπέζι και το
μαξιλάρι του κι ένα μικρό ποτήρι γυάλινο που έχει για να
μαζεύει τη βροχή».
Φλου – Ειρήνη Μαργαρίτη
ΒΕΓΓΑΛΙΚΑ
Στο δρόμο απέναντι με το δάχτυλο στο κουμπί. Πως με είχανε καλέσει, λέει, το σπίτι μου το πατρικό ν’ ανατινάξω. Η μητέρα κι ο πατέρας μέσα να γελάνε. Τους έβλεπα απ’ τα φώτα τ’ αναμμένα. Κόσμος πολύς μαζεύτηκε σιγά-σιγά. Η αδελφή μου, ο Ηλίας. Ήρθε ακόμη κι η γιαγιά, παρότι νεκρή. Η ώρα είχε φτάσει, είπανε. Και τη δουλειά πως έπρεπε να τελειώνω.
Αφήνω το κουμπί και τρέχω. Λέω, ελάτε έξω, έχει βεγγαλικά.
Στο κρύο τι ωραία που όλοι κρατιόμαστε απ’ το χέρι. Μάτια υγρά. Με ένα φλο?υ το σπίτι μου σωριάζω σε αναμνήσεις.
Ποίηση, Σαιξπηρικόν, 2019, 76 σελ.
Επιλεγμένα είδη – Ειρήνη Μαργαρίτη
“Σε τέσσερις τοίχους που κλεινόμαστε λέμε πολλά. Αλλιώς πώς θα περάσει η ώρα με τους τοίχους. Κλεινόμαστε και φτιάχνουμε ιστορίες. Ιστορίες που υπάρχουν κι άλλες καινούριες. Τις φτιάχνουμε εμείς, λέγοντας τις παλιές. Ιστορίες πάνω σε ιστορίες. Ατέλειωτες. Όπως τα σπίτια.”
Τα διηγήματα της Ειρήνης Μαργαρίτη αντικατοπτρίζουν φέτες ζωής στην Ελλάδα της κρίσης. Άνθρωποι μοναχικοί, ζευγάρια σε κρίση, σχέδια, ματαιώσεις, έρωτες, οι γνωστοί μας, οι φίλοι μας, οι εραστές μας, το εδώ και τώρα, με ύφος ευθύβολο και αποτελεσματικό.
Διηγήματα, Μελάνι, 2017, 92 σελ.
Φλαμίνγκο – Ειρήνη Μαργαρίτη
Τη λέγαν Μίλλυ
Και ζούσε μέσα σε ένα αεροπλάνο
Πολλά χρόνια
Μισή φλαμίνγκο μισή άνθρωπος
Ροζ από την κορφή ως τα νύχια
Τραγούδια δεν ήξερε άλλα
Εκτός από τον αέρα
Πότε από εδώ πότε από εκεί
Κανέναν λένε δεν αγάπησε
Εκτός από τα σύννεφα
Κοιτούσε τον κόσμο από ψηλά
Τι έκσταση
Να νιώθεις τα χιλιόμετρα
Ποτέ της δεν φοβήθηκε
Τον ουρανό …
Βραβείο Πρωτοεμφανιζόμενου Ποιητή “Γιάννης Βαρβέρης” – Εταιρεία Συγγραφέων 2015
Ποίηση, Μελάνι, 2014, 48 σελ.
Πηγές: Biblionet, Μελάνι, Σαιξπηρικόν
