Τζένη Φουντέα-Σκλαβούνου

Ελληνες λογοτέχνες
Η Τζένη Φουντέα-Σκλαβούνου γεννήθηκε στην Αθήνα.
Σπούδασε Νομικά στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Στη συνέχεια υπηρέτησε ως δικαστής στα Διοικητικά Δικαστήρια. Από πολύ νωρίς ασχολήθηκε συστηματικά με τη λογοτεχνία και γενικότερα με την τέχνη, γράφοντας ποιήματα και κριτικά δοκίμια για τον κινηματογράφο και τη ζωγραφική. Είναι μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών.
Ποίηση
Η σιωπή του Κόσμου (2011), Κέντρο Ευρωπαϊκών Εκδόσεων “Χάρη Τζο Πάτση”
Γάλα σε σκόνη (2013), Μανδραγόρας
Το Αλφα του Κενταύρου (2015), Μανδραγόρας
Στο βάθος ύπνος (2017), Μανδραγόρας
Ζωγραφική όπως Ποίηση (2021), Μανδραγόρας

Ζωγραφική όπως Ποίηση – Τζένη Φουντέα-Σκλαβούνου

Ζωγραφική13 ποιήματα πάνω σε πίνακες του Κώστα Καμπουρόπουλου


ΑΚΡΟΒΑΣΙΑ
Ασύμβατος έρωτας
Πόσο ασυγκράτητος
σαν λαχταράει να βιωθεί
Πόσο λιπόψυχος
σαν πολεμάει να επιβιώσει

Προσοχή!
Ελκυστική επένδυση
Εξίσου επισφαλής

Ποίηση, Μανδραγόρας, 2021, 48 σελ.

Στο βάθος ύπνος – Τζένη Φουντέα-Σκλαβούνου

44 χαϊκού με υστερόγραφο


Επανακάμπτοντας στον τόπο του “εγκλήματος” η Τζένη Φουντέα-Σκλαβούνου μας παραθέτει στην παρούσα συλλογή τα κλασικά(;) της χαϊκού με υστερόγραφο, σε τρεις αλληλένδετες ενότητες: Ναι, Ίσως, Γιατί. Η βεβαιότης, της αβεβαιότητος…, ω διάψευσις.
Αν και έχω εκδώσει έξι ποιητικές συλλογές χαϊκού και μελετήσει επί σειρά ετών τις ελλειπτικές φόρμες και τον αφαιρετικό χαρακτήρα αυτών των απαιτητικών ποιημάτων, οφείλω να ομολογήσω ότι η γραφή της ποιήτριας στο συγκεκριμένο είδος με ξάφνιασε και με εντυπωσίασε ακόμα μια φορά.
Προσωπικό ύφος, νοηματική πληρότητα, υπόκωφος σαρκασμός, το αίμα των ερώτων που σφαδάζουν, η αύρα του ελαύνοντος θανάτου, φωτογραφίζουν στη ματιά του αναγνώστη την ταυτότητα της δημιουργού. Ταυτόχρονα, χάρη στην εγκεφαλική σκέψη και το βαθύ φιλοσοφικό της υπόβαθρο, η Φουντέα-Σκλαβούνου αποφεύγει να παρασυρθεί από τη φυγόκεντρο της συναισθηματικής φόρτισης που την ταλανίζει, ακροβατώντας στην κόψη του ποιήματος χάρη στην κεντρομόλο της ψυχαναλυτικής ενδοσκόπησης. “Ψυχανάλυση/Σαν να ξαναμαθαίνεις/την αλφάβητο”…

Ποίηση, Μανδραγόρας, 2017, 64 σελ.

Το Αλφα του Κενταύρου – Τζένη Φουντέα-Σκλαβούνου




ΤΟ ΕΠΩΝΥΜΟ
Ο χρόνος είναι μνήμη
Ο πόνος είναι μνήμη
Ο φόβος είναι μνήμη
Ο έρωτας είναι μνήμη
Η θλίψη είναι μνήμη
Η τύψη είναι μνήμη
Η στιγμή είναι μνήμη
Η σιωπή είναι μνήμη
Το πάθος είναι μνήμη
Το λάθος είναι μνήμη
Το χρώμα είναι μνήμη
Το άρωμα είναι μνήμη

Η μνήμη έχει επώνυμο: Αθανασία

Ανάμεσα στο επίρρημα ανεπαισθήτως και στο αντώνυμό του εκκωφαντικά η νέα, τέταρτη, ποιητική συλλογή της Τζένης Φουντέα-Σκλαβούνου “Το Άλφα του Κενταύρου”, έρχεται να καλύψει μια πορεία κι έναν απολογισμό:
Γεννήθηκα
πάνω στην πέτρα
Σύρθηκα
σε μονοπάτι κατηφορικό
με μάτια ορθάνοιχτα
με τη στυφή γεύση του χώματος
ανάμεσα στα δόντια
Κατέληξα
σ’ ένα βαθύ χαντάκι
Ακινητοποιήθηκα

Συνειδητοποίησα ότι πεθαίνω
Δεν μου κακοφάνηκε
Έβρεχε τόσο δυνατά
στη διαδρομή ( “Η διαδρομή”).

Ακόμα και οι τίτλοι των δύο ενοτήτων του βιβλίου (Ναρκοπέδιο και Φώτο Φίνις) έρχονται να υποδηλώσουν αυτήν ακριβώς την εμπειρία ζωής που κατά τα συνήθη δεν προμηνύεται ανέφελη. Ενώ το δεύτερο μέρος του βιβλίου που ουσιαστικά αποτελείται από ένα σπονδυλωτό ποίημα σε τρεις μεταξύ τους άνισες, ως προς τον αριθμό των στίχων, πράξεις δεν κάνει άλλο παρά να διαλέγεται, ίσως και να αναμετριέται ποιητικά, με τον απρόσμενο και εν πολλοίς ανεπιθύμητο επισκέπτη-θάνατο.
Τα ποιήματα της Τζένης Σκλαβούνου-Φουντέα στη σταθερότητα του ρυθμού και στην αρτιότητα του ποιητικού τους μοτίβου, παραμένουν ψύχραιμα και ασφαλισμένα ακόμα και στις στιγμές -συνήθως στους τελευταίους στίχους- όπου το κρεσέντο της συναισθηματικής φόρτισης και της ποιητικής αποτύπωσης η λογική περιχαράκωση έρχεται να απαλύνει έναν αδιάλειπτο εσωτερικό μονόλογο (Το θέμα είναι/μη χαθούμε στα μισά) αλλά και μια εναγώνια διαπίστωση:
μ’ έπεισες τελικά:
στον έρωτα η ηδονή
απογειώνεται
όταν αποσχιστεί -ολοσχερώς-
απ’ το συναίσθημα (“Προσηλυτισμός”).

Αλλά και στο ποίημα “Βαθύ Κόκκινο” διαβάζουμε:
Όταν πεθάνω
θα μείνει μόνο ένα λευκό χαρτί
από αδέξιο χέρι διπλωμένο
κι ένα αποτύπωμα
από πυκνό μελάνι
Βαθύ κόκκινο.

Ποίηση, Μανδραγόρας, 2015, 64 σελ.

Γάλα σε σκόνη – Τζένη Φουντέα-Σκλαβούνου

44 χαϊκού με υστερόγραφο


Δίχως πρόθεση να σοκάρουμε τους κλασικούς μελετητές των χαϊκού που ξενίζονται με τους επιχειρούμενους νεωτερισμούς πάνω στο πανάρχαιο γιαπωνέζικο είδος της ποίησης, παρουσιάζουμε σήμερα το “Γάλα σε σκόνη” της Τζένης Φουντέα-Σκλαβούνου, με την ποιήτρια να καινοτομεί προτείνοντας ένα “Υστερόγραφο” ως συμπλήρωμα των 44 ποιημάτων της, που θα μπορούσαν να προσδιοριστούν ως χαϊκού – ποιήματα εσωτερικού χώρου. Μια ακόμα “παρασπονδία” αν θεωρούσαμε νομοτελειακή και μονοδιάστατη την περί φύσεως θεματική των χαϊκού.
Το βιβλίο χωρίζεται σε τρεις ενότητες: ΕΜΕΙΣ, ΕΣΥ, ΕΓΩ, προοιωνίζοντας το διάλογο ή την πλήρη απελευθέρωση/απογύμνωση της δημιουργού μπρος στα πρόσωπα που την περιβάλλουν, ως δρώντες πρωταγωνιστές επί σκηνής, στην ερμηνεία ή την ανάγνωση του έργου…

Ποίηση, Μανδραγόρας, 2013, 60 σελ.

Η σιωπή του Κόσμου – Τζένη Σκλαβούνου

Ποιητικές παραλλαγές σ’ ένα θέμα


Η σιωπή του Κόσμου μέσα από τις δίδυμες εκφραστικές της παραλλαγές, προσφέρει μια σπάνια ευκαιρία να περιηγηθούμε σε δύο νέα, παράλληλα μονοπάτια, όπου ο εσχατολογικός χρόνος αποκτά νόημα κι ο ανθρώπινος λόγος ανάστημα.

Ποίηση, Κέντρο Ευρωπαϊκών Εκδόσεων “Χάρη Τζο Πάτση”, 2011, 48 σελ.

Πηγές: Biblionet, Κέντρο Ευρωπαϊκών Εκδόσεων “Χάρη Τζο Πάτση”, Μανδραγόρας