Γεννήθηκε στην Κέρκυρα το 1928 και σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου και στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών.
Από την έναρξη λειτουργίας της ελληνικής τηλεόρασης, το 1965, υπήρξε από τα βασικά στελέχη της. Προηγουμένως είχε εργαστεί στο ραδιόφωνο.
Το 1960 συμμετείχε στην παρουσίαση και παραγωγή του προγράμματος του πρώτου ελληνικού σταθμού τηλεόρασης (της ΔΕΗ) στη Θεσσαλονίκη.
Το 1955 το μελέτημα του «Το Ραδιόφωνο και η αισθητική του», όπως και το επόμενο «Γνωριμία με την Τηλεόραση» (1962), εγκαινιάζουν την ελληνική βιβλιογραφία των Μ.Μ.Ε…
Αμέσως μετά τη μεταπολίτευση, το 1974, παρουσίασε στην τηλεόραση της ΕΡΤ τις «Ειδήσεις», επίκαιρα σχόλια κι άλλες εκπομπές.
Διετέλεσε διευθυντής τηλεόρασης της ΕΡΤ-1 και πρώτος διευθυντής ραδιοφωνίας-τηλεόρασης της ΕΡΤ-2.
Επίσης, πρόεδρος της καλλιτεχνικής επιτροπής του Εθνικού Θεάτρου, πρόεδρος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών και μέλος του Εθνικού Ραδιοτηλεοπτικού Συμβουλίου.
Στα ελληνικά γράμματα εμφανίστηκε με ποίηση το 1945 με τη ποιητική του συλλογή “Αντιφεγγίσματα της ψυχής μου”, κι έχουν εκδοθεί περισσότερα από 33 βιβλία του.
Eργα του μεταφράστηκαν στα γαλλικά, ιταλικά και ρουμανικά σε βιβλία, καθώς και στα γερμανικά, ουγγρικά, βουλγαρικά, ισπανικά και τουρκικά.
Μελοποιημένα ποιήματά του μεταδόθηκαν από το ελληνικό ραδιόφωνο.
Το 1999 και το 2000 ο Δήμος Κερκυραίων και ο Δήμος Αχιλλείων Κέρκυρας τον τίμησαν με το αργυρό μετάλλιο αξιοσύνης,
ενώ την ίδια περίοδο βραβεύτηκε από την Ακαδημία Αθηνών για την ποίησή του.
Το 1962 ο Δήμος Φλωρεντίας του απένειμε αργυρό μετάλλιο και τον τίτλο του επίτιμου δημότη του.
Το 2006 τον βράβευσε η ΕΡΤ-3 για την προσφορά του στο ραδιόφωνο.
Το 2009 τιμήθηκε, επίσης, από το Δήμο Καλαμαριάς, την Eνωση Σμυρναίων Μικρασιατών Βορείου Ελλάδος και από τον Σύλλογο Κερκυραίων Θεσσαλονίκης.
Είχε τιμηθεί, επίσης, από την Αναγνωστική Εταιρία Κέρκυρας και την Εταιρεία Κερκυραϊκών Σπουδών.
Από την Εταιρεία Κερκυραϊκών Σπουδών είχε τιμηθεί στις 2 Απριλίου 2011, σε ειδική εκδήλωση, όπου μίλησε για τη ζωή και το έργο του ο γραμματέας της Δημήτρης Κονιδάρης και παρουσιάστηκε από τον αντιπρόεδρό της Θεοδόση Πυλαρινό το βιβλίο: «Η οικογένεια Σαμαρτζή (ο γενάρχης και τα επιφανή μέλη της)», έκδοση στη σειρά των δημοσιευμάτων της Εταιρείας Κερκυραϊκών Σπουδών, το οποίο αναφέρεται σε προγόνους του Γιώργου Κάρτερ.
Ο Γ. Κάρτερ ήταν αδελφός του ζωγράφου Ερνέστου Κάρτερ και παντρεμένος με τη γνωστή βιολονίστρια Ισμήνη Χρυσοχόου.
Eφυγε από τη ζωή την Κυριακή 22 Ιουλίου 2012, σε ηλικία 84 ετών, ο ποιητής και πρωτοπόρος δημοσιογράφος της ραδιοφωνίας και της τηλεόρασης Γιώργος Κάρτερ.
Ποίηση
Αντιφεγγίσματα της ψυχής μου (1945)
Δευτέρα Παρουσία (1948)
Σάντερμαχ (1954)
Απόψε η γη καίει (1958)
Ποιήματα 5 (1965)
Εσωτερική υπόθεσις (1974)
Ποιήματα (1976)
Ατομικός Φάκελλος (1982)
Ενδόμηση (1991)
Βιο-λογία (1994)
Οίκος Ενοχής (Βραβείο Ακαδημίας Αθηνών) (1999)
Το λάλον αίμα (2003)
Κατά παντός υπευθύνου (2007)
Η Μέθοδος των τριών + 1 (2009)
111 (2010)
Δοκίμια – μελέτες
Το ραδιόφωνο και η αισθητική του (1955)
Γνωριμία με την Τηλεόραση (1962)
Ραδιόφωνο και Τηλεόραση (1966)
Εισαγωγή στη Τηλεόραση (1966)
Ιστορικά της Τηλεόρασης (1979)
Δοκιμές για την Τηλεόραση (1976)
Κείμενα Επικοινωνίας (1981)
Ο ζωγράφος Γεώργιος Σ. Σαμαρτζής (1984)
Τηλεόραση: Θέσεις και καταθέσεις (1986)
Αναφορά στο ζωγράφο Ερνέστο Κάρτερ (1996)
Ο Ζωγράφος Γεώργιος Σαμαρτζής (1997)
Ανιχνεύσεις και εκτιμήσεις (1998)
Ελληνική Ραδιοφωνία Τηλεόραση – Ιστορία και ιστορίες (2004)
Ανιχνεύσεις και εκτιμήσεις, β΄ τόμος (2008)
Οι δικοί μου της Κέρκυρας (2009)
Τέχνη και επικοινωνία (2010)
Ταξιδιωτικό
Επιστροφή στη Ρώμη (1957)
Κριτική
Θεατρική θεώρηση (1978)
Κριτική της Ελληνικής Τηλεόρασης, α΄τόμος (1988)
Κριτική της Ελληνικής Τηλεόρασης, β΄τόμος (1995)