Κατερίνα Πλουμιδάκη

Κατερίνα Πλουμιδάκη

Ελληνες λογοτέχνες
Η Κατερίνα Πλουμιδάκη γεννήθηκε και έζησε τα πρώτα της χρόνια στο Λονδίνο.
Τελείωσε το σχολείο στην Αθήνα και σπούδασε στο Λονδίνο. Μιλάει αγγλικά και γερμανικά. Παρουσίασε για τέσσερα χρόνια στο ραδιόφωνο και στην τηλεόραση το δελτίο ειδήσεων στα αγγλικά.
Εργάστηκε στον τομέα των δημοσίων σχέσεων και έλαβε μέρος σε τηλεοπτικές σειρές ως ηθοποιός.
Εργάζεται στον Εθνικό Κήρυκα της Νέας Υόρκης αλλά και στην αγγλόφωνη έκδοσή του, The National Herald, ως δημοσιογράφος, κάνοντας συνεντεύξεις επιτυχημένων Ελλήνων.
Έχει γράψει πέντε βιογραφίες επιτυχημένων Ελλήνων του εξωτερικού. Επίσης έχει γράψει δύο αγγλικά μυθιστορήματα.
Είναι Διευθύντρια Δημοσίων Σχέσεων στο Κέντρο Πολιτισμού και Επιστημών Μάρα Καρέτσος.
Ο “Δανεικός Χρόνος” είναι το τρίτο της μυθιστόρημα.
Μυθιστορήματα
Πάλι χώρισα… (2005), Εκδόσεις Ι. Σιδέρης
Πάλι χώρισα… (2010), Modern Times
Άντρες έχουμε… γυναίκες ψάχνουμε (2014), Χάρτινη Πόλη
Πάλι χώρισα… (2016), Χάρτινη Πόλη
Δανεικός Χρόνος (2016), Χάρτινη Πόλη
Δανεικός Χρόνος (2023), Εκδοτικός Οίκος Α. Α. Λιβάνη

Δανεικός Χρόνος – Κατερίνα Πλουμιδάκη

ΔανεικόςΒασισμένο σε πραγματικά γεγονότα


Το βιβλίο βασίζεται σε μια αληθινή δική μου ιστορία και στον δανεικό χρόνο που ζω από τότε. Απλά όταν έγραφα το βιβλίο δεν ήξερα ότι τον πραγματικό δανεικό χρόνο θα τον ζήσω τώρα. Και τον ζω τα τελευταία δύο χρόνια.

Όλοι ζούμε με δανεικό χρόνο και περπατάμε με νοικιασμένα παπούτσια.
Αν αυτά ξεθωριάσουν, δεν πειράζει. Γιατί θα έχουμε αγαπήσει, θα έχουμε αγαπηθεί, θα έχουμε γελάσει και θα έχουμε συγχωρέσει και συγχωρεθεί. Μη συγκρίνουμε τη ζωή μας με τη ζωή των άλλων. Δεν υπάρχει σύγκριση, όπως δεν υπάρχει σύγκριση μεταξύ του ήλιου και του φεγγαριού. Λάμπουν και τα δύο ακριβώς στην ώρα τους.
Μη βάζετε τη ζωή σας στην άκρη, όπως εγώ δεν έβαλα τη δική μου. Δεν πρέπει να περιμένουμε την ευτυχία να έρθει αύριο. Η ευτυχία είναι πάντα εδώ, τώρα.

Η γραμμή ανάμεσα στο «είμαι καλά» και στο «περνάω στην απέναντι πλευρά» είναι πολύ λεπτή… Και ίσως ανακαλύψουμε τελικά ότι ο χρόνος, αν και δανεικός για όλους μας, μπορεί να είναι υπέροχος.

Μυθιστόρημα, Εκδοτικός Οίκος Α. Α. Λιβάνη, 2023, 320 σελ.

Δανεικός Χρόνος – Κατερίνα Πλουμιδάκη

Δανεικός χρόνος


Αν σας έδιναν παράταση ζωής, πώς θα τη ζούσατε;
Αυτή είναι μια αληθινή ιστορία. Ένα ξαφνικό πρόβλημα υγείας με ανάγκασε απρόσμενα να απαντήσω σε αυτό το ερώτημα. Η γραμμή ανάμεσα στο “είμαι καλά” και στο “περνάω στην απέναντι πλευρά” είναι πολύ λεπτή τελικά…
Είμαι όμως ακόμα εδώ κι έτσι αποφάσισα να αξιοποιήσω τον δανεικό μου χρόνο στο έπακρον. Να τον εκμεταλλευτώ και να τον απολαύσω όσο καλύτερα μπορούσα.

Με αφορμή αυτό το γεγονός είναι έντονη η ανάγκη να διηγηθώ όλη αυτήν την περιπέτεια και την κατοπινή ζωή μου με καινούργια πλέον αντίληψη για τη ζωή. Όταν νιώθεις το τέλος να φτάνει, αρκεί μόνο μια στιγμή για να ανατραπούν τα πάντα μέσα σου…
Η ευτυχία αποτελείται από στιγμές και ήμουν αποφασισμένη να τις γευτώ όλες. Έβγαινα, γνώριζα κόσμο, έψαχνα παράλληλα και τον κατάλληλο ανάμεσα στην πληθώρα των εκκολαπτόμενων ακατάλληλων που τελειωμό δεν είχαν.
Μπροστά σε όλα αυτά που είδαν τα μάτια μου εκείνο το διάστημα, το νοσοκομείο είχε αρχίσει να ωχριά… Πράγμα που δεν πίστευα ότι θα έλεγα ποτέ.
Μέχρι που κάποια στιγμή όλα αυτά ανατράπηκαν και βρέθηκα σε έναν άλλον δρόμο γνωρίζοντας κάποιον που έκανε όλους τους υπόλοιπους να ξεθωριάσουν μονομιάς…
Ήταν όμως πράγματι έτσι;

Μυθιστόρημα, Χάρτινη Πόλη, 2016, 308 σελ.

Πάλι χώρισα… – Κατερίνα Πλουμιδάκη

Πάλι χώρισα...


Πάλι χώρισα…
Πάλι βγήκα στη γύρα, πάλι μπακούρι έμεινα στην πιάτσα, πάλι πρέπει να μοιράσω το χιλιοδιανεμημένο βιογραφικό μου· πώς με λένε, πού μένω, πού δουλεύω; Πάλι ξενύχτια, κάπνα, χαζομπάρ και πάρτι για να γνωρίσω ένα σωρό ακατάλληλους, να καψουρευτώ περισσότερο τον πρώην και να διαλέξω ανάμεσα στους τυφλούς τον μονόφθαλμο, ώσπου να διαπιστώσω έπειτα από λίγο καιρό ότι έκανα άλλο ένα λάθος. Χάθηκε ο κόσμος να κάνω κάποια τυχαία γνωριμία στον δρόμο, κολλημένη στην κίνηση, στη δουλειά, στο γυμναστήριο; Είναι ανάγκη να ζαρώσω, να γεμίσω μαύρους κύκλους, να γεράσω πριν την ώρα μου και να υπνοβατώ όλη μέρα για να τον γνωρίσω;

Αυτά σκεφτόταν η ‘Αννα καθώς πολλαπλασίαζε τη συγκομιδή των ακατάλληλων, αφού ο Νίκος την παράτησε για να μείνει για λίγο μόνος… Ήθελε να “σκεφτεί”. Τουλάχιστον εδώ ήταν ειλικρινής κι είπε για λίγο…

Μυθιστόρημα, Χάρτινη Πόλη, 2016, 340 σελ.

Άντρες έχουμε… γυναίκες ψάχνουμε – Κατερίνα Πλουμιδάκη

Άντρες έχουμε...


Ο Κωνσταντίνος είναι απενεργοποιημένος. Έτσι γεννήθηκε.
Η βάρκα, στην οποία ως τώρα έπλεε, έχει πιάσει φιλίες με τα νερά. Κι αυτός με τα απόνερα. Ενώ έχει γευθεί δεόντως, στο όχι και τόσο ένδοξο παρελθόν του, τη ματαιότητα της ύλης, γι’ αυτήν σκίζει τα επώνυμα ιμάτιά του ακόμα ως μαχόμενος δικηγόρος.
Μετά το χωρισμό του έχει συμπεράνει διάφορα… Καιρός ήταν.
Ανάμεσα σ’ αυτά κι ότι κάθε μέρα που περνά πρέπει να είναι ακόμα μια καινούρια ανυποψίαστη περίπτωση. Τώρα είναι η ταλαίπωρη σειρά της Ρένας…
Η Ρένα είναι της κατηγορίας “Φύγε εσύ, έλα εσύ” και, παράλληλα, τους θέλει όλους πίσω για να ξεκολλήσει.
Ο Πέτρος είναι στενός φίλος του Κωνσταντίνου, αλλά και σημαντική πηγή αφαίμαξης εισοδήματος για το γραφείο του.
Έχει εργοστάσιο πλαστικών με τη χοντρή αδελφή του και, προς υπέρτατη χαρά του Κωνσταντίνου, δεν πολυελέγχουν τις άπληστες χρεώσεις του.
Η Κατερίνα, η χαρωπή κολλητή της Ρένας, τη συναγωνίζεται αντάξια στην παραφροσύνη. Κατά τ’ άλλα, παραπονιέται ότι δεν υπάρχουν άντρες.
Λες και υπάρχουν γυναίκες…

Μυθιστόρημα, Χάρτινη Πόλη, 2014, 280 σελ.

Πάλι χώρισα… – Κατερίνα Πλουμιδάκη

Πάλι χώρισα...


Πάλι χώρισα…
Πάλι βγήκα στη γύρα, πάλι μπακούρι έμεινα στην πιάτσα, πάλι πρέπει να μοιράσω το χιλιοδιανεμημένο βιογραφικό μου πώς με λένε, πού μένω, πού δουλεύω; Πάλι ξενύχτια, κάπνα, χαζομπάρ και πάρτι για να γνωρίσω ένα σωρό ακατάλληλους, να καψουρευτώ περισσότερο τον πρώην και να διαλέξω ανάμεσα στους τυφλούς το μονόφθαλμο, ώσπου να διαπιστώσω έπειτα από λίγο καιρό ότι έκανα άλλο ένα λάθος. Χάθηκε ο κόσμος να κάνω κάποια τυχαία γνωριμία στο δρόμο, κολλημένη στην κίνηση, στη δουλειά, στο γυμναστήριο; Είναι ανάγκη να ζαρώσω, να γεμίσω μαύρους κύκλους, να γεράσω πριν από την ώρα μου και να υπνοβατώ όλη μέρα για να τον γνωρίσω;

Αυτά σκεφτόταν η ‘Αννα καθώς πολλαπλασίαζε τη συγκομιδή των ακατάλληλων, αφού ο Νίκος την παράτησε για να μείνει για λίγο μόνος… Ήθελε να «σκεφτεί». Τουλάχιστον εδώ ήταν ειλικρινής κι είπε για λίγο…

Μυθιστόρημα, Modern Times, 2010, 334 σελ.

Πάλι χώρισα… – Κατερίνα Πλουμιδάκη

Πάλι χώρισα...


Η Άννα βρέθηκε πάλι χωρισμένη μια και ο Νίκος ήθελε να μείνει για λίγο μόνος για να “σκεφτεί”. Καθώς αυτός “διαλογιζόταν”, κάνοντας καινούριες γνωριμίες, εκείνη αναρωτιόταν γιατί αρκεί μόνο μια στιγμή να ερωτευτείς κάποιον και δε φτάνει μια ζωή για να τον ξεχάσεις. Κάμποσα σοκολατάκια και κιλά αργότερα, αποφάσισε ότι τελικά υπάρχει και “μετά Νίκο ζωή”. Συνειδητοποιώντας ότι η ευτυχία είναι εσωτερική υπόθεση, ξαναβγήκε αεράτη στην πιάτσα. Ήταν ξύπνια και ωραία και οι μνηστήρες δεν άργησαν να φανούν. Ο ένας επίδοξος εραστής διαδεχόταν τον άλλο, με τελικό διεκδικητή του θρόνου τον Κωνσταντίνο. Έχοντας γευτεί ο καθένας ένα αξιοσέβαστο μερίδιο από στραπάτσα προηγούμενων σχέσεων, αφού αλληλοεκτιμήθηκαν, αποφάσισαν να δώσουν τον καλύτερο τους εαυτό. Αυτή η σχέση θα δούλευε. Για ποιον και για πόσο όμως;

Μυθιστόρημα, Εκδόσεις Ι. Σιδέρης, 2005, 344 σελ.

Πηγές: Biblionet, Εκδόσεις Ι. Σιδέρης, Modern Times, Χάρτινη Πόλη, Εκδοτικός Οίκος Α. Α. Λιβάνη