Πτυχιούχος Παιδαγωγικής Ακαδηµίας, διορίζεται δάσκαλος. Οι πνευµατικές του ανησυχίες τον ωθούν να συνεχίσει τις σπουδές του. Έτσι, τελειώνει τη Φιλοσοφική Σχολή Ρεθύµνου (τµήµα ΦΚΣ), την εξοµοίωση και το ∆ιδασκαλείο. Υπηρέτησε ως διευθυντής σε διάφορα σχολεία και από το 2003 έως το 2011 ως σχολικός σύµβουλος στο νοµό Ηρακλείου.
Τον Οκτώβριο του 2009 εκδίδει το πρώτο του βιβλίο από τις εκδόσεις ∆οκιµάκης, µε τίτλο “Γραπτός λόγος, θεωρία και πράξη”. Το Μάρτιο του 2011 εκδίδει το µυθιστόρηµα “Άρωµα ζωής”. Το Νοέµβριο του 2014, από τις εκδόσεις Ίτανος, το µυθιστόρηµα “Εµείς οι ένοχοι”.
Η Μετάσταση της Αγάπης (2021), Εκδόσεις Πηγή
Εμείς οι ένοχοι (2014), Ίτανος
Δοκίμια-Μελέτες-Γραφή
Γραπτός Λόγος, Θεωρία και πράξη (2009), Δοκιμάκης
Η Μετάσταση της Αγάπης – Κίμων Τσατσάκης
Ο Φανούρης, καθώς κοίταζε το νεκρό σώµα του Γιάννη, ένιωθε µια απίστευτη ντροπή και συνάµα µια τροµερή θλίψη που αυτός ζούσε. Ήταν από εκείνες τις ντροπές που λερώνουν το µυαλό και την ψυχή, που µε τίποτα δεν µπορείς να τις καθαρίσεις, αλλά όµως µπορεί να σου µεταµορφώσουν τη ζωή προς το καλύτερο. Καθώς ανασκάλευε τη σκέψη του, αναδεύτηκαν όλα τα περασµένα, όλα αυτά που µαζί αντιµετώπισαν. Μια ανελέητη δίνη τον παρέσυρε στην αφετηρία της σχέσης τους, από τη µετάδοση του ιού του Έιτζ και την υπόλοιπη διαδροµή τους. Ο απίστευτος έρωτάς του µε τη Σίντυ -την άγνωστη τότε συντροφιά-, τα πλούσια χρόνια των Αθηνών, τα σχεδόν πέντε χρόνια για τη µετάσταση, η ζωή στο ίδρυµα. Σαν µια φωτογραφία, πλαισιωµένη από την οµίχλη του χρόνου, περνούσε µπροστά του το παρελθόν τους, η ζωή τους ολόκληρη.
Θα ήθελε να του προσφέρει όλα τα λουλούδια του κόσµου, να τον µυρώνουν στον προορισµό του. Ένιωθε φριχτά, άθλια, θεωρώντας ότι εξαιτίας του πέθανε. Με ειλικρίνεια, θα του έλεγε: «Φίλε µου, είναι σηµαντική η απώλειά σου, µα πιο σηµαντικό είναι το έργο που αφήνεις. ∆εν ωφελεί να στενοχωριόµαστε που σε χάσαµε, αλλά να είµαστε χαρούµενοι που υπήρξες ανάµεσά µας. Ποιος ξέρει, µπορεί αύριο κιόλας να σε ακολουθήσω. Λίγες στιγµές ολόκληρη η ζωή µας.
»Σε ένα κουπέ του τρένου ζήσαµε συνοδοιπόροι και συντροφικά. Συναντηθήκαµε για µια στιγµή, σε µια στάση στο τρένο της ζωής. Εσύ κατεβαίνεις πρώτα, εγώ µετά. Τίποτα δεν κρατάµε όταν κατεβαίνουµε από το τρένο της ζωής, δεν χρειαζόµαστε αποσκευές, τίποτα δεν είναι δικό µας· όλα στο τρένο τα αφήνουµε, για να ωφελήσουν τους επόµενους».
Μυθιστόρημα, Εκδόσεις Πηγή, 2021, 382 σελ.
Εμείς οι ένοχοι – Κίμων Τσατσάκης
Η ιστορία της Ισμήνης και του Γιάννη ξεκινά ήδη από τον γάμο των γονιών τους. Εκείνοι άλλα ονειρεύονταν και σχεδίαζαν και αλλιώς εξελίχτηκε η κοινή ζωή τους, ο “έγγαμος βίος”. Ένας αυταρχικός πατέρας και μια υποταγμένη μητέρα, εγκλωβισμένοι και παγιδευμένοι στον μικρόκοσμό τους, στις ατομικότητες τους, δεν μπόρεσαν να λειτουργήσουν ως γονείς και να δημιουργήσουν μια αληθινή οικογένεια. Έτσι, επηρέασαν ανεπανόρθωτα τις ευαίσθητες ψυχές των δυο παιδιών τους. Η Ισμήνη, πιο δυνατή, είναι αυτή που αγωνίζεται ασταμάτητα και δεν εγκαταλείπει στις δυσκολίες της ζωής, ακόμα και όταν αυτές υπερβαίνουν τις αντοχές της. Ο Γιάννης, ο κεντρικός ήρωας, βιώνει με διαφορετικό τρόπο από την παιδική του ηλικία τη σκληρότητα στην αθώα του ψυχή. Ζει στο περιθώριο, τραυματισμένος σωματικά και ψυχικά. Εγκαταλείπει τα όνειρα του και τις φιλοδοξίες τους και αυτοτιμωρείται ζώντας στον κόσμο των ναρκωτικών και της παρανομίας, επειδή πιστεύει ότι έτσι θα απαλλαγεί από το παρελθόν του. Μοναδικό του στήριγμα η Ισμήνη, με τη γνήσια αδελφική αγάπη, αλλα και της αγάπη προς τον πονεμένο συνάνθρωπο. Η ανεκτίμητη βοήθεια της θα οδηγήσει τον Γιάννη σε άλλα μονοπάτια, της ελπίδας, του έρωτα, της δημιουργίας, της δίψας για ζωή, της αυτοβελτίωσης και του φωτός. Η αγάπη θα μετουσιώσει τον πόνο αποδεικνύοντας ότι οι κατάρες μπορούν να γίνουν ευλογίες.
Μυθιστόρημα, Ίτανος, 2014, 416 σελ.
Γραπτός Λόγος – Κίμων Τσατσάκης
Θεωρία και πράξη
– Επειδή πολλοί μαθητές υποφέρουν όταν βρίσκονται μπροστά στο “σκέφτομαι και γράφω”.
– Επειδή χρειάζονται κάποια καθοδήγηση για το πώς θα γράφουν αποτελεσματικά.
– Επειδή ο καλός χειρισμός του προφορικού και γραπτού λόγου πριμοδοτεί την προσωπικότητα του ατόμου.
– Επειδή η θεωρία είναι απαραίτητο να συνδιαλέγεται με την πράξη.
Δίνεται η εργασία αυτή ως εργαλείο, ώστε οι μαθητές, να μην υποφέρουν πια, να καθοδηγηθούν για το πώς, να πριμοδοτήσουν την προσωπικότητά τους και να συνδιαλέγουν τη θεωρία με την πράξη.
Σπουδή και διδασκαλία, Δοκιμάκης, 2009, 192 σελ.
Πηγές: Biblionet, Ίτανος, Εκδόσεις Πηγή
