Ήταν το πέμπτο παιδί Ιταλού μετανάστη από την Λομβαρδία της και Γαλλίδας μητέρας. Ορφάνεψε γρήγορα, υιοθετήθηκε από θείους του και μεταφέρθηκε στο Στρασβούργο όπου πέρασε τα πρώτα πέντε χρόνια της ζωής του. Ξαναγυρίζοντας στην Αμερική μπήκε εσωτερικός σε μια μεσοαστική οικογένεια καθηγητών, τους Μπίσλαντ και έμεινε μαζί τους μέχρι που τελείωσε το δημοτικό και το γυμνάσιο.
Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο της Νότιας Καρολίνας και πήρε το πτυχίο του στη φιλολογία το 1941. Αμέσως κατατάχθηκε στο ναυτικό. Έλαβε μέρος στην απόβαση της Νορμανδίας και δούλεψε για την Αντίσταση μαζί με τους ελεύθερους Γάλλους και Νορβηγούς. Αργότερα εγκαταστάθηκε στο Γκρίνουιτς Βίλατζ, σπουδάζοντας παράλληλα στο Πανεπιστήμιο της Κολούμπια ως το 1947. Το 1948 πήγε στο Παρίσι για να κάνει το διδακτορικό του στη Σορβόννη. Εκεί άρχισε να γράφει το πρώτο του μυθιστόρημα -το “Her”, που εκδόθηκε 12 χρόνια αργότερα- και να μεταφράζει Πρεβέρ. Παντρεύτηκε μια Αμερικανίδα φοιτήτρια και γύρισε στο Σαν Φρανσίσκο. Έγραφε κριτική τέχνης σε περιοδικά, έκανε παρέα με εξπρεσιονιστές ζωγράφους και παρακολουθούσε τις ποιητικές συγκεντρώσεις της πόλης. Δημιουργήθηκε έτσι ο πυρήνας του ποιητικού κινήματος του Σαν Φρανσίσκο. Δημοσίευσε τα πρώτα του ποιήματα στην τοπική επιθεώρηση City Lights. Μαζί με τον διευθυντή του περιοδικού ίδρυσε το βιβλιοπωλείο City Lights Books το 1953 με σκοπό να ειδικευτούν στις “ποιητικές εκδόσεις τσέπης”. Το 1955 ο Ferlinghetti τύπωσε το πρώτο του βιβλίο “Εικόνες του κόσμου που έφυγε”.
Έχει ταξιδέψει σε όλον τον κόσμο διαβάζοντας ποίηση, έχει λάβει μέρος σε ταινίες και ζωντανές ηχογραφήσεις, είναι εκδότης και φίλος πολλών beat (και μη) ποιητών. Άνθρωπος της δράσης, πολιτικοποιημένος και ειρηνόφιλος, είναι ευρύτατα γνωστός στην Ευρώπη και στην Αμερική.
Έφυγε από τη ζωή στις 22 Φεβρουαρίου του 2021 στο σπίτι του στο Σαν Φρανσίσκο.
Έρωτας τις μέρες της οργής (1991), Απόπειρα
Ποίηση
Ποιήματα (1981), Νεφέλη
Ποιήματα (1989), Πρόσπερος
Αυτά είναι τα ποτάμια μου (1995), Καστανιώτης
Αμέρικους (2008), Οδός Πανός
Τι είναι ποίηση; (2019), Bibliotheque
100 χρόνια ποίηση (2019), 24 γράμματα
Δοκίμια-Μελέτες
Λαϊκά μανιφέστα, Ελεύθερος Τύπος
Οδοιπορικό
Εφτά Μέρες στη Νικαράγουα (1985), Αίολος
Συλλογικά έργα
Ανθολογία αμερικανικής ποίησης του εικοστού αιώνα (2007), Ηριδανός
Ποιητές του κόσμου (2007), Ομάδα Νεανικής Πολυέκφρασης Αρκαδίας “Έλευσις”
Βραβεία-Διακρίσεις
PEN USA Award for Lifetime Achievement 2002
Poetry
Time of Useful Consciousness (New Directions, 2012)
Poetry as Insurgent Art (New Directions, 2005)
How to Paint Sunlight: Lyric Poems and Others, 1997-2000 (New Directions, 2001)
San Francisco Poems (City Lights, 2001)
A Far Rockaway of the Heart (New Directions, 1998)
These Are My Rivers: New and Selected Poems, 1955-1993 (New Directions, 1993)
When I Look at Pictures (Peregrine Smith Books, 1990)
Wild Dreams of a New Beginning (New Direction, 1988)
Inside the Trojan Horse (Lexikos, 1987)
Over all the Obscene Boundaries: European Poems and Transitions (New Directions, 1985)
Endless Life: Selected Poems (New Directions, 1980)
Landscapes of Living and Dying (New Directions, 1979)
Open Eye, Open Heart (New Directions, 1973)
Back Roads to Far Places (New Directions, 1971)
The Mexican Night (New Directions, 1970)
Tyrannus Nix? (New Directions, 1969)
The Secret Meaning of Things (New Directions, 1969)
Routines (New Directions, 1964)
Unfair Arguments with Existence (New Directions, 1963)
Starting from San Francisco (New Directions, 1961)
A Coney Island of the Mind (New Directions, 1958)
Pictures of the Gone World (City Lights, 1955)
100 χρόνια ποίηση – Lawrence Ferlinghetti
Περιεχόμενα:
σελ.
15 Ο κόσμος είναι ωραίο μέρος
19 Η αλήθεια δεν είναι μυστικό για λίγους
21 Ένα σκοτεινό και βουερό χειμώνα στο Παρίσι
23 Τον παλιό καιρό ο Πραξιτέλης
25 Εκείνος ο συνταξιδιώτης μου στο τραίνο που επέμενε
29 Στους πιο μεγάλους πίνακες του Γκόγια
33 Το μάτι του ποιητή μ’ άσεμνο τρόπο κοιτάζει
35 Κάποια σουρεαλιστική χρονιά
37 Στο πάρκο της Χρυσής Πύλης
41 Μην αφήσεις το άλογο
43 Όχι όπως ο Δάντης
45 Ο Πύργος του Κάφκα στέκει πάνω απ’ τον κόσμο
47 Τρομαγμένος
49 Μόνιμα ριψοκινδυνεύοντας να γελοιοποιηθεί
51 Τι να έλεγε στο πιστό αρκουδάκι της
53 Ο Τζώνυ Νόλαν έχει ένα μπάλωμα στον κώλο
55 Της άρεσε να βλέπει τα λουλούδια
57 Σ’ όλη μου τη ζωή δεν πλάγιασα με την ομορφιά
61 Στο ακρογιάλι του έρωτα καθόμαστε
63 Η χήρα Φολιάνι
65 Κι έτσι γίνεται πάντα κι έτσι πάντα τελειώνει
71 Αυτοβιογραφία
93 Μέσα από τον Σπασμένο Καθρέφτη: LSD, Big Sur
97 Η Μόσχα μέσα στην ερημιά, ο Σεγκόβια μέσα στο χιόνι
113 Θ’ άρεσε στον Μπασό
119 Ο άντρας που έφυγε με τ’άλογο
123 Στο σπίτι του Κένεθ Ρέξροθ
125 Τραγούδι του έρωτα και του πόθου
127 Ο Πάουντ στο Σπολέτο
133 Μικρή ιστορία σε μια ζωγραφιά του Γκουστάβ Κλίμτ
137 Λαϊκό μανιφέστο
145 Το γενικό τραγούδι της ανθρωπότητας
149 Δύο σκουπιδιάρηδες σε φορτηγό, δύο όμορφοι νέοι σε μερσέντες
155 Οι παλιοί ναυτικοί
159 Χρήσεις της ποίησης
165 Το πνεύμα των Σταυροφόρων
167 Ο Γκόγια και ο ύπνος της λογικής
171 Ρωμαϊκό πρωινό
173 Tυνησιακή νοσταλγία
175 Grottamare
177 Ελεγεία για τον θάνατο του Κένεθ Πάτσεν
183 Επιστρέφοντας στο Παρίσι με τον Πισαρό
187 Ο ποιητής ψαράς
Μεταφραστής: Ρούμπη Θεοφανοπούλου
Ποίηση, 24 γράμματα, 2019, 191 σελ.
Τι είναι ποίηση; – Λώρενς Φερλινγκέττι
Ποίηση είναι ό, τι θα κραυγάζαμε όταν θα
φτάναμε σ’ ένα σκοτεινό δάσος
στο μέσο του ταξιδιού της ζωής μας.
Τα ποιήματα είναι φλεγόμενα τόξα,
τα ποιήματα είναι τόξα επιθυμίας,
η ποίηση δίνει φωνή στην καρδιά.
Ποίηση είναι η αλήθεια που αποκαλύπτει
όλα τα ψέματα, το πρόσωπο χωρίς μακιγιάζ.
Τι είναι ποίηση; Άνεμος λικνίζει τα χορτάρια,
ουρλιάζει στις στενοποριές.
Φωνή χαμένη και ονειρική,
πόρτα που αρμενίζει στον ορίζοντα.
Ω μεθυσμένε αυλέ, Ω χρυσό στόμα,
φιληθείτε σε πέτρινα μπουντουάρ.
…
Μεταφραστής: Χρίστος Αγγελακόπουλος
Ποίηση, Bibliotheque, 2019, 36 σελ.
Αμέρικους – Λώρενς Φερλινγκέττι
Ο “Αμέρικους” (2004) είναι ένα ποίημα-ντουκουμέντο, ένα ποιητικό κολάζ, όπου ο Ferlinhetti επιχειρεί να ξεδιπλώσει την ιστορία της Αμερικής μεσ’ από την ποίησή της. Ξεκινάει την ιστορία του με τον Ουίτμαν και τελειώνει με τη δεκαετία του εξήντα. Καθ’ οδόν καλύπτει τα μεγάλα και μικρά γεγονότα της Αμερικής -πολιτικά, καλλιτεχνικά και κοινωνικά: από το μπέιζμπολ και τη δολοφονία του Κένεντι, μέχρι τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και τις πτήσεις του Κίτι Χώκ.
Ο “Αμέρικους” πέρα από μια ποιητική επισκόπηση, είναι μαζί και η θεώρηση του οράματος του Ferlinghetti για την Αμερική και τον κόσμο, ένα ασυνήθιστο επίτευγμα πέρα από τους ελιτίστικους περιορισμούς της ακαδημαϊκής ποίησης. Ο Ferlinghetti ταξιδεύει μέσ’ απ’ τα λογοτεχνικά και πολιτικά τοπία του παρελθόντος και του παρόντος, συνθέτοντας μια τοιχογραφία της ιστορίας της Αμερικής, μια αυτοβιογραφία της Αμερικάνικης συνείδησης.
Μεταφραστής: Ειρήνη Α. Βρης
Ποίηση, Οδός Πανός, 2008, 230 σελ.
Αποσπάσματα
Pictures of the Gone World
The world is a beautiful place
The world is a beautiful place
to be born into
if you don’t mind happiness
not always being
so very much fun
if you don’t mind a touch of hell
now and then
just when everything is fine
because even in heaven
they don’t sing
all the time
The world is a beautiful place
to be born into
if you don’t mind some people dying
all the time
or maybe only starving
some of the time
which isn’t half bad
if it isn’t you
Oh the world is a beautiful place
to be born into
if you don’t much mind
a few dead minds
in the higher places
or a bomb or two
now and then
in your upturned faces
or such other improprieties
as our Name Brand society
is prey to
with its men of distinction
and its men of extinction
and its priests
and other patrolmen
and its various segregations
and congressional investigations
and other constipations
that our fool flesh
is heir to
Yes the world is the best place of all
for a lot of such things as
making the fun scene
and making the love scene
and making the sad scene
and singing low songs and having inspirations
and walking around
looking at everything
and smelling flowers
and goosing statues
and even thinking
and kissing people and
making babies and wearing pants
and waving hats and
dancing
and going swimming in rivers
on picnics
in the middle of the summer
and just generally
‘living it up’
Yes
but then right in the middle of it
comes the smiling
mortician
Sometime During Eternity
Sometime during eternity
some guys show up
and one of them
who shows up real late
is a kind of carpenter
from some square-type place
like Galilee
and he starts wailing
and claiming he is hep
to who made heaven
and earth
and that the cat
who really laid it on us
is his Dad
And moreover
he adds
It’s all writ down
on some scroll-type parchments
which some henchmen
leave lying around the Dead Sea somewheres
a long time ago
and which you won’t even find
for a coupla thousand years or so
or at least for
ninteen hundred and fortyseven
of them
to be exact
and even then
nobody really believes them
or me
for that matter
You’re hot
they tell him
And they cool him
They stretch him on the Tree to cool
And everybody after that
is always making models
of this Tree
with Him hung up
and always crooning His name
and calling Him to come down
and sit in
on their combo
as if he is THE king cat
who’s got to blow
or they can’t quite make it
Only he don’t come down
from His Tree
Him just hang there
on His Tree
looking real Petered out
and real cool
and also
according to a roundup
of late world news
from the usual unreliable sources
real dead
Don’t let that horse
Don’t let that horse
eat that violin
cried Chagall’s mother
But he
kept right on
painting
And became famous
And kept on painting
The Horse With Violin In Mouth
And when he finally finished it
he jumped up upon the horse
and rode away
waving the violin
And then with a low bow gave it
to the first naked nude he ran across
And there were no strings
attached
Ποίηση
Πηγές: Biblionet, 24 γράμματα, Bibliotheque