Ξεκίνησε να γράφει από πολύ μικρή ηλικία, δημιουργώντας ιστορίες και χαρακτήρες που πίστευε ότι θα ήταν καταδικασμένοι να ζουν για πάντα στην απομόνωση του συρταριού του. Το 2020 εκδόθηκε το πρώτο προσωπικό του βιβλίο, με τίτλο «Η Ζώη Εν Τάφω» από τις εκδόσεις Συμπαντικές Διαδρομές. Το 2021 κυκλοφορούν ταυτόχρονα τα βιβλία «Άνθρωποι της Στάχτης» και «Εξ Αίματος». Σαν δεινός σινεφίλ, πολλές από τις εμπνεύσεις του προέρχονται από την ποπ-κουλτούρα των δεκαετιών του ‘80-‘90 αλλά και από συγγραφείς όπως ο Stephen King, Derek Landy, και Neal Stephenson. Ζει μόνιμα στη Λεμεσό της Κύπρου.
Η Ζώη εν τάφω (2020), Συμπαντικές Διαδρομές
Εξ αίματος (2022), Συμπαντικές Διαδρομές
Άνθρωποι της στάχτης (2022), Συμπαντικές Διαδρομές
Δαιμόνια στο σκοτάδι (2022), Συμπαντικές Διαδρομές
Δαιμόνια στο σκοτάδι – Μάριος Μ. Πλουσίου
Ένας έφηβος σε απομόνωση γίνεται μάρτυρας μιας στυγερής δολοφονίας. Ο δολοφόνος, ο ίδιος του ο γείτονας.
Όλα αλλάζουν όμως όταν ο έφηβος και ο δολοφόνος αναγκάζονται να δημιουργήσουν μια άβολη συμμαχία, προκειμένου να γλυτώσουν από τους δαίμονες (μεταφορικούς και κυριολεκτικούς) που τους κυνηγούν, καθώς ανακαλύπτουν ότι τους συνδέει ένα μυστικό, χιλιάδων αιώνων.
Με το μέλλον της ανθρωπότητας στα χέρια τους, θα πρέπει να βάλουν τις διάφορες τους στην άκρη για να επιβιώσουν, ενώ πίσω από κάθε γωνιά καραδοκούν δαιμόνια στο σκοτάδι…
Νουβέλα, Συμπαντικές Διαδρομές, 2022, 90 σελ.
Άνθρωποι της στάχτης – Μάριος Μ. Πλουσίου
Ο Αρουραίος, ήταν ένας άνθρωπος με αμφίβολο ποιόν.
Δυστυχώς, έτσι τον είχε καταντήσει η ζωή. Το μόνο πράγμα που ζητούσε ήταν να δει την επόμενη μέρα, χωρίς να τον ενδιαφέρει ιδιαίτερα πάνω σε ποιανού το πτώμα έπρεπε να πατήσει για να το πετύχει…
Σε ένα μελλοντικό κόσμο όπου η Γη έχει υποστεί φαινομενικά ανεπανόρθωτη ζημιά, ο Αρουραίος, ένας πρώην σκλάβος, που μόνο σκοπό του έχει την επιβίωση, συναντά ένα μυστήριο άντρα με υπερφυσικές δυνάμεις, που του αναθέτει να παραδώσει ένα σημαντικό πακέτο σε μια από τις έγκλειστες πόλεις της Ελλάδος, ως αντίτιμο για τη διάσωσή του. Το πακέτο αποτελεί τη μοναδική λύση για την αντιστροφή της καταστροφής, και τη μόνη ελπίδα επιβίωσης για την ανθρωπότητα.
Στη προσπάθεια του να εκτελέσει την αποστολή του, ο Αρουραίος θα έρθει αντιμέτωπος με την αμείλικτη δήμαρχο του Εξωχωρίου που θέλει το πακέτο για τους δικούς της εγωιστικούς σκοπούς, ένα θρυλικό και ανελέητο μισθοφόρο που βρίσκεται συνεχώς στο κατόπι του, αλλά και τον ίδιο του τον εαυτό.
Πως μπορεί όμως ένας άνθρωπος χωρίς ελπίδα, να παλέψει για την ελπίδα μιας ανθρωπότητας, που δεν έχει τίποτα να του προσφέρει παρά μόνο πόνο;
Νουβέλα, Συμπαντικές Διαδρομές, 2022, 94 σελ.
Εξ αίματος – Μάριος Μ. Πλουσίου
… Και να, χωρίς δεύτερη σκέψη ήταν εδώ, πίσω στα ίδια μέρη, που είκοσι έξι χρόνια πριν, μαζί με τρεις άλλους αλήτες, με το ζόρι έφηβοι, στάθηκαν απέναντι στο μεγάλο κακό και βγήκαν από την άλλη ζωντανοί.
Ζωντανοί, μα όχι αλώβητοι.
Κοίταξε το σημάδι στην παλάμη του και θυμήθηκε αυτό τον ηλίθιο όρκο που είχε κάνει τότε με την αναξιόπιστη λογική ενός δωδεκάχρονου. Πάντα πίστευε πως όταν μεγάλωνε δε θα είχε σημασία πια. Η παρουσία του εδώ, παρόλες τις αντιρρήσεις των σκέψεων του, ήταν απόδειξη του αντίθετου.
Κοίταξε το ρολόι του, έσβησε το τσιγάρο και ντύθηκε στα μαύρα….
Τρεις παιδικοί φίλοι επιστρέφουν στη γενέτειρα τους μετά από είκοσι έξι χρόνια για να παραστούν στη κηδεία ενός αυτόχειρα φίλου τους. Κάποια όμως περίεργα και ανεξήγητα φαινόμενα απειλούν να φέρουν στο φως παλιά μυστικά που θάφτηκαν βαθιά στη μνήμη τους, καθώς οι δαίμονες του παρελθόντος επιστρέφουν για να τους βασανίσουν από την αρχή. Μέσα από την προσπάθεια τους να κατανοήσουν αυτά που μαρτυρούν, θα ανακαλύψουν ότι τα απομεινάρια εκείνης της φρικτής μέρας πριν είκοσι έξι χρόνια, έχουν πάρει νέα ζωή που απειλεί να τους καταστρέψει ολοκληρωτικά… και ίσως τελικά, ο θάνατος του φίλου τους να ήταν κάτι περισσότερο από απλή αυτοκτονία…
Νουβέλα, Συμπαντικές Διαδρομές, 2022, 94 σελ.
Η Ζώη εν τάφω – Μάριος Μ. Πλουσίου
Ήταν θαμμένη.
Ζωντανή.
«Φτου σου, ρε γαμώτο, πως έμπλεξα πάλι έτσι;» φώναξε δυνατά, για να την ακούσει καλά ο εαυτός της.
Στο κεφάλι της τριγύριζαν χίλιες σκέψεις, που μαζί με τον βασανιστικό πονοκέφαλο που τη γρονθοκοπούσε ακατάπαυστα, δημιουργούσαν ένα κοκτέιλ από απορίες και αμφιβολίες.
Φώναξε για βοήθεια, μέχρι που κατάλαβε ότι απλά σπαταλούσε οξυγόνο. Κανείς δεν θα την άκουγε σε αυτό τον τάφο. Δεν επέτρεψε στον εαυτό της να ανησυχήσει όμως, τουλάχιστον όχι σε επίπεδο πανικού. Έκλεισε τα μάτια, και άρχισε να μετράει βαθιές ανάσες.
Όσο μπορούσε ακόμα να αναπνεύσει, υπήρχε ελπίδα σωτηρίας.
Νουβέλα, Συμπαντικές Διαδρομές, 2020, 88 σελ.
Πηγές: Biblionet, Συμπαντικές Διαδρομές