Αποφοίτησε από την Αρχιτεκτονική Σχολή του Ε.Μ.Π. και σπούδασε θέατρο στο Εργαστήριο Υποκριτικής Τέχνης του Άκη Δάβη. Συνεργάστηκε με τις ομάδες σύγχρονου χορού: “14η Μέρα”, “Πρόσχημα” και “Editta Braun Company” και με τους σκηνοθέτες: Cezaris Grauzinis, Λίλλυ Μελεμέ, Ίρις Χατζηαντωνίου, Βασίλη Κουκαλάνι, Γιώργο Παλούμπη, Δημήτρη Τάρλοου, Μάνο Καρατζογιάννη, Χρήστο Καρασσαβίδη. Ερμήνευσε τον μονόλογο “Ντε Σαντ. Στη Ζυστίν” του C. Grauzinis από το 2010 ως το 2015 σε διάφορα θέατρα στην Ελλάδα και στο Διεθνές Φεστιβάλ Μονολόγων “Mono Baltija” της Λιθουανίας. Συμμετείχε σε παραγωγές του Εθνικού Θεάτρου, του Φεστιβάλ Αθηνών και της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, καθώς επίσης σε παραστάσεις λόγου και μουσικής, συνεργαζόμενη με σύγχρονους Έλληνες συνθέτες στο Ωδείο Αthenaeum, στο Ωδείο Αθηνών και αλλού. Δίδαξε υποκριτική και σκηνοθέτησε τελειόφοιτους λυρικούς τραγουδιστές στο “Μαγικό Αυλό” του W.A. Mozart, στο Αττικό Ωδείο Παγκρατίου. Διδάσκει και σκηνοθετεί την ερασιτεχνική θεατρική ομάδα “Freakασέ” του Τ.Ε.Ι. Αθήνας. Πρωταγωνίστησε στις μικρού μήκους ταινίες “ΧΧΧ live” του Δ. Αντζούς, “Mήδεια Mελέα” του Χρ. Καράμπελα και “Γραίγος” του Αλέξ. Κοντού. Είχε βασικό ρόλο στη σειρά του Νetwix “Τη μάνα μου τη λένε Γιάννη” του Κ. Θάνου. Επιμελήθηκε και παρουσίασε την εκπομπή ποίησης και λογοτεχνίας “Radio-Book” στον beton7artradio.gr.
Το είδος της (2019), Εκδόσεις Βακχικόν
Το είδος της – Μάρω Παπαδοπούλου
Ο τελευταίος μονόλογος της Anne Sexton
Στις 4 Οκτωβρίου του 1974 η Anne Sexton φόρεσε το παλιό γούνινο παλτό της μητέρας της, πήρε ένα ποτήρι βότκα και πήγε στο γκαράζ. Μπήκε στο αυτοκίνητο, έβαλε μουσική και άναψε τη μηχανή – περιμένοντας καρτερικά να τη σκοτώσει το γκάζι. Δεν άφησε κανένα σημείωμα.
“Το Είδος Της” είναι ένας μονόλογος εμπνευσμένος από τη ζωή και την ποίηση της αμερικανίδας ποιήτριας Anne Sexton (1928-1974).
Μια γυναίκα αναθυμάται τα σημαντικά γεγονότα της ζωής της, επαναφέρει πρόσωπα, λέξεις, εικόνες, στιγμές, τραύματα και θραύσματα ευτυχίας. Διατρέχει τη ζωή της, μέσα από την ποίησή της, στο κατώφλι του θανάτου. Τα γεγονότα υφαίνονται με τους στίχους, αναζητώντας τη σκηνική εκφορά τους και την ατμόσφαιρα μιας “υπαρξιακής εξομολόγησης”. Η μουσική που η ίδια επιλέγει, υποβοηθά τη μνήμη της, αλλά δίνει και τον τόνο στις εναλλαγές της διάθεσής της. Σύμμαχοί της το θάρρος, η ελευθερία, ο αυτοσαρκασμός, το χιούμορ και η απόφαση για λύτρωση.
Θεατρικό, Εκδόσεις Βακχικόν, 2019, 50 σελ.
Πηγές: Biblionet, Εκδόσεις Βακχικόν