Είναι απόφοιτος του Αμερικανικού Κολλεγίου «Ανατόλια». Πτυχιούχος του Τμήματος Νομικής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, κάτοχος Μεταπτυχιακού Διπλώματος Ειδίκευσης Δημοσίου Δικαίου της Σχολής Νομικών και Οικονομικών Επιστημών του ΑΠΘ. Ως μέλος του Επιστημονικού Διδακτικού Προσωπικού του Τμήματος Νομικής στην έδρα του Δημοσίου Διεθνούς Δικαίου επί σειρά ετών, δίδαξε Δημόσιο Διεθνές Δίκαιο σε μεταπτυχιακό επίπεδο. Κατά τη διάρκεια της θητείας της στην έδρα Δημοσίου Διεθνούς Δικαίου έγραψε σημαντικές ειδικές νομικές μελέτες Δημοσίου Διεθνούς, καθώς και Δημοσίου Δικαίου γενικότερα. Μεταξύ αυτών «Ο Γενικός Γραμματεύς του ΟΗΕ. Καταστατικαί Προβλέψεις και Πρακτική Εφαρμογή του Θεσμού», «Το Νομικόν Καθεστώς της Μουσουλμανικής Μειονότητος της Θράκης»,«Η Ένωσις της Αλβανίας με την Ελλάδα και το Νομικόν Καθεστώς των Σχέσεων Ελλάδος και Αλβανίας κατά την Διάρκειαν του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και Εντεύθεν», «Η Νησιωτική Υφαλοκρηπίδα κατά το Δημόσιον Διεθνές Δίκαιον της Θαλάσσης. Το Ζήτημα της Υφαλοκρηπίδας των Νήσων του Αιγαίου», «Η Ισότητα της Ψήφου», «Η Ευρωπαϊκή Σύμβασις Προστασίας Δικαιωμάτων του Ανθρώπου. Επιτρεπόμενοι περιορισμοί των Διασφαλιζομένων Δικαιωμάτων» κ.ά.
Πρώτη ενασχόλησή της με μη νομικά κείμενα είναι το «Για τα σαράντα που πέρασαν, τα ‘Τρίμηνα’, ίσως για το ‘Ετήσιο’. Γι’ αυτούς που επέζησαν από τη φωτιά στο Μάτι και γι’ άλλους», Θεσσαλονίκη 2018. Ακολούθησε το μυθιστόρημα «Μέλλον μου είναι το παρόν», Θεσσαλονίκη 2019, Εκδόσεις ‘Μέθεξις’.
Μέλλον μου είναι το παρόν (2019), Μέθεξις
Η μάσκα της Γελλώς (2021), Μέθεξις
Η μάσκα της Γελλώς – Μαίρη Πετρολιά-Αμανίτη
Εγώ η Ευτυχία Αυγουστή δυο λέξεις μίσησα στη ζωή μου όσο τίποτα: “Κακιά στιγμή”. Αυτές οι λέξεις με κυνηγούν. Γιατί άραγε να φταίει μια κακιά στιγμή για τα περισσότερα από τα δυσάρεστα που συμβαίνουν στη ζωή;
Η δική μου η κακιά στιγμή ήταν ταυτόσημη με την απερισκεψία. Όχι τη δική μου. Κάποιου πολύ δικού μου ανθρώπου.
Πώς είναι δυνατό άτομα που καλοτυχίζουν κάποιους, να σπεύδουν αργότερα να τους ρίχνουν το ανάθεμα;… Εύκολη τιμωρία η περιθωριοποίηση…
Θα επιβληθεί στην κοινωνία της σκληρότητας το κορίτσι που έχει πρόσωπο με δύο όψεις;… Οι γενναίοι μαχητές της ζωής παρουσιάζουν ιδιαιτερότητες…
Γιατί όποιος ταράζει τα νερά μπαίνει στο στόχαστρο; Τι σημαίνει για κάποιον η λέξη θησαυρός; Τι έννοια έχει η ίδια λέξη για κάποιον άλλο; Και ο καθρέφτης; Γιατί άλλοτε τον λατρεύουμε κι άλλοτε τον μισούμε;
Το συναίσθημα της ευτυχίας το ένιωθα έντονο από παιδί. Το θεωρούσα ένα είδος ανταλλάγματος για την κακιά στιγμή που μου έλαχε. Άργησα να συνειδητοποιήσω ότι κανένας δεν μπορεί να είναι απόλυτα ευτυχισμένος αν ταυτόχρονα δεν είναι ευγνώμων για την ευτυχία που αξιώθηκε να ζει. Ακόμα μεγαλύτερη είναι η ευγνωμοσύνη που νιώθει ένας άνθρωπος, όταν την ευτυχία δεν τη χαίρεται μονάχος του, αλλά είναι ευλογημένος να τη μοιράζεται.
Την πολυτάραχη ζωή μου την κέρδισα ύστερα από σκληρούς αγώνες. Θυμίζει μυθιστόρημα που έμεινε μισό…
Είναι πολλά αυτά που επιθυμώ να ζήσω ακόμα. Να τα χαρώ, να τα μοιραστώ με άλλους. Τόσα πολλά είναι που δεν ξέρω αν θα προλάβω. Πολύ φοβάμαι… Θα προλάβει αυτός που τρέχει πολύ πιο γρήγορα από τους ανθρώπους;…
«Η Μάσκα της Γελλώς» ψάχνει, προσπαθεί να βρει απαντήσεις.
Μυθιστόρημα, Μέθεξις, 2021, 560 σελ.
Μέλλον μου είναι το παρόν – Μαίρη Πετρολιά-Αμανίτη
Η συγγραφέας του δοκιμίου Για τα “Σαράντα” που πέρασαν, τα “Τρίμηνα”, ίσως για το “Ετήσιο” – Γι’ αυτούς που επέζησαν από τη φωτιά στο Μάτι και γι’ άλλους… επιστρέφει πάνω στο χρόνο δυναμικά με το μυθιστόρημα “Μέλλον μου είναι το παρόν”.
Αφετηρία η τυχαία συνάντηση μιας γυναίκας με ένα άγνωστό της άντρα στη Νέα Παραλία της Θεσσαλονίκης.
Γραμμένο σε απλή, καθημερινή γλώσσα με εκτεταμένη χρήση ζωντανού διαλόγου, η ιστορία παίζει πάνω στις ευαισθησίες της ανθρώπινης ύπαρξης. Αγάπη, μίσος, πάθη και κυρίως ο έρωτας είναι υπόβαθρο και ταυτόχρονα κινητήρια δύναμη της πλοκής ενώ ο θάνατος καραδοκεί στο παρασκήνιο.
Η πάλη ανάμεσα στο παρελθόν και το παρόν επεκτείνεται στο αόρατο μέλλον. Είναι τελικά ο έρωτας υπεράνω όλων ή θα υποκύψει και αυτός στο μοιραίο;
Πόσο ανεκτίμητα είναι άραγε τα δευτερόλεπτα στη ζωή κάθε ανθρώπου; Γιατί τα προσπερνάμε;
Μέσα από τη ρέουσα αφήγηση της συγγραφέως αναδύεται μεταξύ άλλων και το διαχρονικό πρόβλημα του “λάθους” που ταλανίζει την ανθρώπινη ύπαρξη. Το “λάθος” που προκύπτει από μια σκέψη, μια λέξη, μια απερίσκεπτη ενέργεια συνοδεύει τη ζωή των χαρακτήρων ακολουθώντας τα βήματά τους στο χρόνο. Εκείνοι προσπαθούν να ισορροπήσουν και να προχωρήσουν πάνω στις ευαίσθητες, χιλιόμορφες χορδές του ώσπου …
Μυθιστόρημα, Μέθεξις, 2019, 436 σελ.
Πηγές: Biblionet, Μέθεξις