Μίμης Κούρτης

Μίμης Κούρτης

Ελληνες λογοτέχνες
Ο Μίμης Κούρτης γεννήθηκε στο πιο ορεινό χωριό των Ιόνιων νησιών, την Εγκλουβή Λευκάδας, το 1961.
Βραβεύτηκε και διακρίθηκε σε τοπικούς και πανελλήνιους διαγωνισμούς ποίησης στη διάρκεια των μαθητικών του χρόνων. Με προτροπή του Ι.Μ. Παναγιωτόπουλου άρχισε να γράφει πιο συστηματικά.
Το 2016 εκδόθηκε η πρώτη του ποιητική συλλογή από τις εκδόσεις Αρισταρέτη με τίτλο «Γι’ αυτούς που χάσανε νωρίς». Το 2017, 26 εικαστικοί, εμπνεόμενοι από ποιήματα αυτού του βιβλίου, πήραν μέρος στην έκθεση ζωγραφικής που διοργάνωσε ο ίδιος στη Λευκάδα και στην Εγκλουβή, σε συνεργασία με το Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Λευκάδας.
Τον Νοέμβριο του 2017 κέρδισε τιμητική διάκριση σε διεθνή διαγωνισμό ποίησης του έγκριτου περιοδικού «Κελαινώ».
Το 2018 από τις εκδόσεις Οσελότος κυκλοφόρησε με επιτυχία (δύο εκδόσεις) το δεύτερο βιβλίο του «Της αλμύρας λόγια». Το βιβλίο αυτό κέρδισε το πρώτο βραβείο στη σειρά διηγημάτων σε διαγωνισμό του μεγάλου λογοτεχνικού περιοδικού «Κέφαλος».
Διηγήματα
Της αλμύρας λόγια (2018), Οσελότος
Προσκύνημα στην Αβρούπολη (2021), Οσελότος

Ποίηση
Γι’ αυτούς που χάσανε νωρίς (2016), Αρισταρέτη

Προσκύνημα στην Αβρούπολη – Μίμης Κούρτης

Προσκύνημα


Ο διακαής πόθος να πετύχει κανείς τον στόχο του του δίνει φτερά. Όταν η επιθυμία αγγίζει το ποθούμενο, σιγοκαίει σαν φλόγα άσβεστη σε ψυχής εστία. Μοιάζει με σαράκι που τρώει το είναι σου. Πόσο μάλλον όταν το ποθούμενο έχει διαβεί στην αντίπερα όχθη… Τότε η επιθυμία πολλαπλασιάζεται και κυρίαρχο ρόλο αναλαμβάνουν το όνειρο, η φαντασία, το συναίσθημα. Ξανοίγονται σε άυλους δρόμους, εκεί που το θείο ποτίζει την πορεία του και συναντά το ποθητό. Συνάντηση που κρατά όσο ένα όνειρο.
Ένα τέτοιο όραμα στάθηκε αφορμή να αποκτήσουν υπόσταση οι ήρωες του βιβλίου. Σε ένα τέτοιο όραμα συναντήθηκαν οι επιθυμίες και τα όνειρα του συγγραφέα με τη μούσα του.

Διηγήματα, Οσελότος, 2021, 110 σελ.

Της αλμύρας λόγια – Μίμης Κούρτης

Της αλμύρας


Δύσκολο να πιστέψεις ιστορίες για παιχνίδια που έπαιξε η ίδια η ζωή. Πιο δύσκολο να χειριστείς τα λόγια των ανθρώπων που αφηγούνται τις περιπέτειές τους. Μα πιο επίπονο και ψυχοφθόρο είναι να καταγράψεις αλήθειες βγαλμένες από τα μύχια της ψυχής των ανθρώπων που τις βίωσαν.

Και στις δέκα ιστορίες η αλήθεια έχει τον πρώτο λόγο. Αποζημίωση μεγάλη, η λύτρωση στο βλέμμα των πρωταγωνιστών μόλις τελειώνουν τις ιστορίες τους. Λύτρωση, που πιστεύω να νιώσει και ο αναγνώστης διαβάζοντας τις ιστορίες του βιβλίου.

Διηγήματα, Οσελότος, 2018, 128 σελ.

Γι’ αυτούς που χάσανε νωρίς – Μίμης Κούρτης

Γι’ αυτούς


«Ήσουν και είσαι»

Ήσουν τριαντάφυλλο, που ανθούσε το Γενάρη
και παπαρούνα, που ριζώνει στο γιαλό.
Ήσουν, σε νύχτες θλιβερές, λαμπρό φεγγάρι
και στις φουρτούνες κύμα ήσουν απαλό.
Μα τώρα, είσαι δειλινό συννεφιασμένο,
βουβή καμπάνα σ’ εκκλησιά ερημική.
Είσαι ένας στίχος σε τραγούδι λυπημένο,
ένας αθώος που ’ναι μες στη φυλακή.
Ήσουν δροσιά του κουρασμένου του διαβάτη,
κρύο νερό που ξεδιψούσαν τα πουλιά.
Ήσουν ελπίδα στου αρρώστου το κρεβάτι
και γλάστρα στου φτωχού την αγκαλιά.
Μα τώρα, είσαι πρωινό χωρίς τραγούδια,
πίκρα που στάλαξε στα χείλη της αυγής.
Είσαι ένας κήπος αδειανός, χωρίς λουλούδια,
κίτρινο φύλλο που ’χει πέσει καταγής.

Ποίηση, Αρισταρέτη, 2016, 132 σελ.

Πηγές: BiblioNet, Αρισταρέτη, Οσελότος