Νίκος Πορτοκάλογλου & Λαυρέντης Μαχαιρίτσας
Μουσική – Στίχοι: Νίκος Πορτοκάλογλου
Διασκευή/ενορχήστρωση: Νίκος Πορτοκάλογλου
Πού είν’ οι φίλοι οι παλιοί,
πού είν’ οι παλιοί μου φίλοι.
Πού είν’ οι δικοί μου
πού είν’ οι εχθροί
που χάθηκες κι εσύ.
Ποιος θα ’ρθει απόψε
στη γιορτή
ποιος θα `ρθει στη γιορτή μου
και ποιος κρατάει στη βροχή
τη φλόγα ζωντανή.
Βάλε να πιω και να χορέψω
μες στον κατακλυσμό.
Κι αν ζαλιστώ,
κι αν δεν αντέξω,
βάλε ξανά να πιω.
Ααα,
τι έχει μείνει απ’ τη φωτιά…
Ααα,
τι έχει μείνει απ’ τη φωτιά…
Τι έχει μείνει απ’ τη φωτιά
κάτω από τόνους χώμα.
Ποιος παίζει ακόμα,
ποιος χρωστά
και ποιος κοιτά ψηλά.
Ποιος ταξιδεύει, ποιος διψά,
ποιος δε χωρά στο στρώμα
και ποιος τη στάχτη την παλιά
στο μέλλον τη σκορπά.
Πού είν’ τα παιδιά,
πού είν’ οι άλλοι,
ξύπνα τους είν’ αργά.
Βάλε φωτιά, φωτιά μεγάλη
κι όλοι θα ‘ρθουν ξανά.
———————————–
Ηχογράφηση: Στούντιο Πορτοκάλι
Μίξη/ Mastering: Βασίλης Κορρές
Mastering: Studio SIERRA
Νίκος Πορτοκάλογλου: programming, κιθάρα, πλήκτρα
Βύρων Τσουράπης: μαντολίνο
Σκηνοθετης:φωτης φωτοπουλος
Φωτογραφος: Πανος Γιαννακόπουλος
Έχοντας και οι δύο την αφετηρία τους στις αρχές της δεκαετίας του ‘80, ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας και ο Νίκος Πορτοκάλογλου άφησαν το στίγμα τους σε εκείνη την δεκαετία με τα δυο ιστορικά τους συγκροτήματα, τους Τερμίτες και τους Φατμέ που είχαν τεράστια επίδραση στις επόμενες γενιές.
Από την δεκαετία του ‘90 – που συνεχίζουν πια μόνοι τους- μέχρι και σήμερα δεν έχουν πάψει ποτέ να είναι ανήσυχοι και δημιουργικοί τόσο δισκογραφικά όσο και συναυλιακά και έχουν συνεργαστεί με μια ευρύτατη γκάμα παλιότερων και νέων καλλιτεχνών.
Ποτέ όμως μεταξύ τους… μέχρι σήμερα.
Αυτό τον χειμώνα οι δύο καλλιτέχνες αποφασίζουν επιτέλους να ενώσουν τις δυνάμεις τους και οι παράλληλοι δρόμοι τους να συναντηθούν από τις 30/11 στη σκηνή του Γυάλινου Μουσικού Θεάτρου.
Στο στούντιο ξεκίνησαν ήδη τη συνεργασία τους διασκευάζοντας και τραγουδώντας μαζί ένα παλιό εμβληματικό τραγούδι του Νίκου Πορτοκάλογλου που δίνει το κεντρικό μήνυμα και τον τίτλο της παράστασης. Ένα ερώτημα που εξακολουθεί να μένει ανοιχτό για όλους -παλιούς και νεότερους- στην ταραγμένη εποχή μας:
«Τι έχει μείνει απ’ τη φωτιά;»