Στίχοι: Μιλτιάδης Πασχαλίδης
Μουσική: Μιλτιάδης Πασχαλίδης
Κάποτε γνώρισα μια λίμνη
μάτια μου, μάτια μου
κάποτε γνώρισα μια λίμνη
που ‘θελε να ‘ναι θάλασσα
Και κάθε που χαράζει
την τρώει το μαράζι
και κάθε που χαράζει
την τρώει το μαράζι
Κάποτε αντάμωσα μια πέτρα
μάτια μου, αχ μάτια μου
κάποτε αντάμωσα μια πέτρα
που ‘θελε βράχος να γενεί
Και κάθε που χαράζει
την τρώει το μαράζι
και κάθε που χαράζει
την τρώει το μαράζι
Κάποτε αγάπησα μια κόρη
μάτια μου, μαύρα μάτια μου
που ρωτούσε κάθε αγόρι
πότε γυναίκα θα γενεί
Και κάθε που χαράζει
την τρώει το μαράζι
και κάθε που χαράζει
την τρώει το μαράζι
Έχουν περάσει χρόνοι δέκα
μάτια μου, αχ μάτια μου
η κόρη γίνηκε γυναίκα
μα εγώ απόμεινα παιδί
Και κάθε που χαράζει
με τρώει το μαράζι
και κάθε που χαράζει
με τρώει το μαράζι
Related posts:
Ψαραντώνης – Στον Ψηλορείτη θ’ ανεβώ
Μια αγάπη για το καλοκαίρι – Καίτη Χωματά
Πες μου γιατί – Δυτικές Συνοικίες
Υπόγεια Ρεύματα – Ανέμη
Δε λέει η καρδιά να μάθει – Γεωργία Νταγάκη
Στην πίσω τσέπη του Blue Jean – Κατερίνα Κυρμιζή
Γιώργος Σαμπάνης & Πάνος Κατσιμίχας – Αυτό που αγαπάς
Δι΄ ευχών – Χάρις Αλεξίου
Χρύσπα – Είσαι αστέρι
Ελενα Παπαρίζου – Αν ήσουνα αγάπη