Του έχει απονεμηθεί ο τίτλος του fellow από το Εθνικό Κληροδότημα των ΗΠΑ για τις Τέχνες τόσο για την ποίηση όσο και για τον πεζό λόγο, ενώ το 1990 του απονεμήθηκε το βραβείο Μόρτον Ντάουεν Ζέιμπελ από την Αμερικανική Ακαδημία και το Ινστιτούτο Τεχνών και Γραμμάτων. Έγραψε τα σενάρια των ταινιών “Καπνός” και “Μελανιασμένο πρόσωπο”. Στο κινηματoγραφικό φεστιβάλ του Βερολίνου το 1995 η ταινία “Καπνός” βραβεύτηκε με την Αργυρή Άρκτο, με το ειδικό βραβείο Κριτών, με το βραβείο του Διεθνούς Κύκλου Κινηματογραφικών Κριτικών και με το Βραβείο Κοινού για την καλύτερη ταινία. Το 1998 έγραψε το σενάριο και σκηνοθέτησε την ταινία “Η Λουλού πάνω στη γέφυρα”. Το έργο του έχει μεταφραστεί σε 21 γλώσσες. Το 1997 εκδόθηκε μια συλλογή με τις δυσεύρετες πλέον μεταφράσεις που είχε κάνει ο Πολ Όστερ με τίτλο “Μεταφράσεις” και το 2001 μια επιλογή από τα διηγήματα που έστειλε το κοινό της ραδιοφωνικής του εκπομπής στο National Public Radio των ΗΠΑ, με τίτλο “True Tales from American Life”. Ζει στο Μπρούκλιν της Νέας Υόρκης με τη γυναίκα του, επίσης συγγραφέα, Σίρι Χούστβεντ, και τα δύο τους παιδιά.
Η Τριλογία της Νέας Υόρκης – New York Trilogy
Γυάλινη Πόλη – City of Glass (1985)
Φαντάσματα – Ghosts (1986)
Το κλειδωμένο δωμάτιο – The Locked Room (1986)
Μυθιστορήματα
Squeeze Play (1976) σαν Πολ Μπέντζαμιν
Στη χώρα των έσχατων πραγμάτων – In the Country of Last Things (1987)
Το παλάτι του φεγγαριού – Moon Palace (1989)
Η μουσική του πεπρωμένου – The Music of Chance (1990)
Auggie Wren’s Christmas Story (1991)
Λεβιάθαν – Leviathan (1992)
Ίλιγγος – Mr. Vertigo (1994)
Dream Days in Hotel (1998)
Τιμπουκτού – Timbuktu (1999)
Sophie Calle: Double Game (1999)
Το βιβλίο των ψευδαισθήσεων – The Book of Illusions (2002)
Η νύχτα των χρησμών – Oracle Night (2004)
Τρέλες στο Μπρούκλιν – The Brooklyn Follies (2005)
Ενοχές δίχως τύψεις – Travels in the Scriptorium (2006)
Man in the Dark (2008)
Αόρατος – Invisible (2009)
Σάνσετ Παρκ – Sunset Park (2010)
4 3 2 1 (2017)
Αφηγήσεις-Δοκίμια
White Spaces (1980)
The Notebooks of Jeseph Joubert (1982)
The Art of Hunger (1983)
Η επινόηση της μοναξιάς – The Invention of Solitude (1985)
Το κόκκινο σημειωματάριο – The Red Notebook (1992)
Γιατί γράφω; – Why Write (1996)
Το χρονικό μιας πρώιμης αποτυχίας – Hand to Mouth (1997)
Paul Auster’s New York (1997)
Translations (1997)
The Story of My Typewriter (2001)
Collected Prose (2001)
Το ημερολόγιο του χειμώνα – Winter Journal (2012)
Here and Now (2012) με τον J M Coetzee
Report from the Interior (2013)
A Life in Words (2017) με τον I B Siegumfeldt
Θεατρικά
The Music of Chance (1990)
Blue in the Face (1995)
Smoke (1995)
Lulu on the Bridge (1998)
The Inner Life of Martin Frost (2006)
Collected Screenplays (2010)
Ποιητικά
Wall Writing (1976)
Facing the Music (1980)
Εξαφανίσεις: επιλεγμένα ποιήματα – Dissapearances: Selected Poems (1988)
Θεμέλεια – Ground Work (1990)
Selected Poems (1998)
Collected Poems (2004)
Γυάλινη πόλη
City of Glass
Ο Ντάνιελ Κουίν ζει στη Νέα Υόρκη, είναι συγγραφέας αστυνομικών μυθιστορημάτων και αρκετά περιθωριακός τύπος. Δε διστάζει, κάτω από περίεργες συνθήκες, να υποδυθεί τον ιδιωτικό αστυνομικό και να αναλάβει την προστασία του νεαρού Πίτερ Στίλμαν από τον «τρελό» πατέρα του. ΄Ομως αυτή η φαινομενικά εύκολη υπόθεση ξεφεύγει σιγά σιγά από τον έλεγχό του, παράξενες καταστάσεις συμβαίνουν, τα πράγματα παύουν να είναι αυτό που δείχνουν και ο Κουίν χάνει όχι μόνο την επαφή του με την πραγματικότητα αλλά και τον ίδιο του τον εαυτό…
Φαντάσματα
Ghosts
Ο ιδιωτικός αστυνομικός Μπλου, πληρώνεται για να παρακολουθήσει κάποιον που λέγεται Μπλακ και σε λίγο, χωρίς σχεδόν να το καταλάβει, βρίσκεται μπλεγμένος σ’ ένα πολύπλοκο παιχνίδι όπου το καθετί έχει πολλαπλές όψεις και τίποτα δεν είναι αυτό που δείχνει.
Χαμένος σ’ έναν κόσμο αντικατοπτρισμών, ο Μπλου, από κυνηγός γίνεται κυνηγημένος και τελικά πέφτει θύμα δυνάμεων που κανείς δεν μπορεί να ελέγξει.
Όμως, ακόμα και οι δυνάμεις αυτές είναι όντως υπαρκτές; ‘Η απλώς τα είδωλα κάποιων άλλων πραγμάτων;
Το αίνιγμα περιμένει τη λύση του και η ηχώ των βημάτων του Μπλου εξακολουθεί ν’ ακούγεται για ώρα μες στη σιωπή, όταν ο ίδιος έχει χαθεί πια για πάντα.
Το κλειδωμένο δωμάτιο
The Locked Room
Δεν μπορούμε να γνωρίσουμε τον εαυτό μας γιατί αλλάζουμε συνέχεια. Δεν αντικρίζουμε παρά μόνο τη σκιά του εκάστοτε εαυτού μας· φευγαλέες ματιές αυτού που νομίζουμε ότι είμαστε…
Γι΄ αυτό ο Φάνσοου δε θα διστάσει να σπάσει τα δεσμά του και να εξαφανιστεί εγκαταλείποντας την έγκυο γυναίκα του. Αγωνιστής, αθεράπευτα ρομαντικός, ασυμβίβαστος επαναστάτης ή, απλώς, ανισόρροπος;
Μα γιατί θα πρέπει τελικά να ονοματίζουμε και να οριοθετούμε τα πάντα όταν η ψυχή μας δεν είναι τίποτ΄ άλλο από ένα “κλειδωμένο δωμάτιο”; Και ποιος έχει άραγε τα κλειδιά;
Στη χώρα των έσχατων πραγμάτων
In the Country of Last Things
Μια πόλη του κοντινού μέλλοντος που κατοικείται από άστεγους κακοποιούς, ρακοσυλλέκτες και μεταπράτες· όπου Λέσχες Αυτοκτονιών προσφέρουν ευφυείς τρόπους θανάτου, ενώ η απροσπέλαστη κυβέρνηση έχει σαν κύριο στόχο της την αποκομιδή των απορριμμάτων. Μέσα σε αυτό το τοπίο που καταρρέει, όπου τα πράγματα εξαφανίζονται για να μην υπάρξουν ποτέ πια, μια νέα γυναίκα φτάνει από τον “έξω” κόσμο για ν’ αναζητήσει το χαμένο αδερφό της. Στον αγώνα της για την επιβίωση, αλλά πρωτίστως για να μη χάσει ακόμα και τον ίδιο τον εαυτό της, ένα όπλο έχει: το Λόγο. Ενώ τα πάντα εξαφανίζονται γύρω της, εκείνη, σαν μια άλλη Αν Φρανκ, κρατάει το δικό της ημερολόγιο που είναι συγχρόνως ένα γράμμα προς τον εραστή της στην άλλη όχθη και μια προφητική απεικόνιση της εντροπίας του πολιτισμού μας.
Το παλάτι του φεγγαριού
Moon Palace
Ορφανός και χωρίς κανέναν απολύτως δικό του ο νεαρός Μάρκο Στάνλεϊ Φογκ εγκαταλείπει πιεσμένος από οικονομικές ανάγκες τις σπουδές του στο Πανεπιστήμιο της Ν. Υόρκης και αρχίζει μια μακρά και επώδυνη αναζήτηση του χαμένου πατέρα του.
Η Οδύσσεια του αυτή θα τον οδηγήσει ως τις όχθες του Ειρηνικού, αλλά η πορεία του μέσα στην απέραντη αμερικανική ήπειρο θα σταθεί στην ουσία ένα ταξίδι αυτογνωσίας. Γυρεύοντας τον πατέρα του θα βρει τον ίδιο του τον εαυτό και φτάνοντας στο τέρμα της αναζήτησης και του δρόμου του θα είναι καθαρός κι αγνός όσο κι ένα νεογέννητο, έτοιμος πια να αρχίσει την ουσιαστική του ζωή.
Η μουσική του πεπρωμένου
The Music of Chance
Σ’ ένα λιβάδι της Πενσιλβάνια ένας νεαρός πυροσβέστης από τη Βοστώνη κι ένας ευέξαπτος χαρτοπαίκτης υποχρεώνονται να ξαναχτίσουν έναν πέτρινο τοίχο του δέκατου πέμπτου αιώνα.
Για τον Τζιμ Νας όλα άρχισαν όταν κληρονόμησε ένα μικρό χρηματικό ποσό κι έφυγε απ’ τη Βοστώνη σ’ αναζήτηση μιας “ελεύθερης” ζωής. Περιπλανιέται για κάμποσο σ’ όλη την Αμερική πηγαίνοντας από το “τίποτα στο πουθενά” περιμένοντας απλώς πότε θα του τελειώσουν τα χρήματα, ως τη στιγμή που γνωρίζεται εντελώς τυχαία με τον Τζακ Πόντσι, έναν απένταρο νεαρό με ζωηρή ιδιοσυγκρασία κι ένα συγκεκριμένο σχέδιο στο μυαλό του. Οι δυο τους, με τα τελευταία χρήματα του Νας, μπλέκονται σ’ ένα παιχνίδι πόκερ με δυο εκκεντρικούς πλούσιους και διακινδυνεύουν τα πάντα σ’ ένα χαρτί.
Η κατάληξη τους στο λιβάδι εκείνο της Πενσυλβάνια είναι θέμα καθαρής τύχης. Όμως στα έργα του Πολ Όστερ η τύχη είναι μια ισχυρή και συνεχώς μεταλλασσόμενη δύναμη, που άλλοτε παίρνει την μορφή ατυχήματος κι άλλοτε τη μορφή μιας ανηλεούς εξέλιξης. Έχουμε ακόμα να κάνουμε μ’ έναν κόσμο ωμής συναλλαγής και τιμωρητικών διαθέσεων, τον οποίο τελικά εξαγνίζει ο Νας με τη λαχτάρα του για δικαιοσύνη και την ικανότητα του γι’ αγάπη.
Λεβιάθαν
Leviathan
Το μυθιστόρημα αρχίζει όταν μια γυναίκα βρίσκει μια ατζέντα τηλεφώνων και οικειοποιείται μια καινούργια ταυτότητα. Ή αρχίζει μ’ έναν ξαφνικό, βίαιο θάνατο. Ή αρχίζει με τον Πήτερ Άαρον να επιχειρεί να αφηγηθεί την ιστορία του καλύτερού του φίλου. Ο οποίος στο μεταξύ έχει αρχίσει να ανατινάζει κάθε ομοίωμα του Αγάλματος της Ελευθερίας που βρίσκει να υψώνεται σε διάφορα μέρη της Αμερικής.
Ποιοι λόγοι σπρώχνουν τον ήρωα σ’ αυτές του τις ενέργειες; Και τι σχέση έχει μ’ όλα αυτά ο Λεβιάθαν, το θαλάσσιο κήτος της φοινικικής μυθολογίας;
Ο Πολ Όστερ στήνει εδώ έναν ακόμη μαγικό λαβύρινθο συμπτώσεων. Ο αναγνώστης δεν έχει παρά ν’ αφεθεί στο ηδονικό περιδιάβασμά του.
Ο ίλιγγος
Mr. Vertigo
Όταν ο περίεργος άνθρωπος που ακούει στο όνομα “Δάσκαλος Γιεχούντι” υπόσχεται στον εννιάχρονο αλητακο Γουίλ Ράλεϊ πως θα τον μάθει να πετάει σαν πουλί, εκείνος γοητευμένος απ’ αυτήν την προοπτική, τον ακολουθεί χωρίς να υποψιάζεται πως εκείνο που τον περιμένει είναι η αιώνια πάλη ανάμεσα στην ψυχή και το σώμα, το πνεύμα και την ύλη.
Βέβαια πολύ σύντομα οι σκληρές και αφύσικες δοκιμασίες στις οποίες τον υποβάλλει ο Γιεχούντι τον εξαγριώνουν και δοκιμάζει επανειλημμένα ν’ αποδράσει.
Τελικά, μετά από αλλεπάλληλες αποτυχημένες προσπάθειες διαφυγής θα αποδεχθεί το όραμα του δασκάλου του, θα πιστέψει μ’ όλη του την καρδιά και θα πετύχει το ακατόρθωτο -δηλαδή να υψώνεται στον αέρα.
Μετά απ’ αυτό αρχίζει μαζί με το δάσκαλο του μια επιτυχημένη περιοδεία στις Ηνωμένες Πολιτείες εμφανιζόμενος στα πλήθη ως “Γουίλ -το παιδί θαύμα”, αλλά ξαφνικά, τη στιγμή ακριβώς που βρίσκεται στην κορυφή της επιτυχίας, η δαμασμένη ύλη θα επαναστατήσει, το σώμα θα διεκδικήσει δυναμικά τα δικαιώματα του και το όνειρο του Γουίλ θα τελειώσει κατά τον πιο πεζό τρόπο.
Τιμπουκτού
Timbuktu
Ο κ. Κοκαλιάρης, ο τετράποδος ήρωας του νέου εκπληκτικού βιβλίου του Πολ Οστερ, είναι ο κολλητός και ο εξ απορρήτων του Γουίλι Τζ. Κρίσμας, ενός ευφυούς και διαταραγμένου άστεγου άνδρα από το Μπρούκλιν. Καθώς το κορμί του Γουίλι αργοσβήνει, ξεκινάει μαζί με τον κ. Κοκαλιάρη για τη Βαλτιμόρη σε αναζήτηση της δασκάλας του των Αγγλικών στο γυμνάσιο και μιας καινούργιας στέγης για το σύντροφό του. Ο κ. Κοκαλιάρης καταγράφει αυτό το ταξίδι για χάρη μας, και ο Πολ Οστερ έχει υφάνει μια από τις πιο πλούσιες, πιο δυνατές ιστορίες της πρόσφατης αμερικανικής μυθιστορηματικής λογοτεχνίας…
Το βιβλίο των ψευδαισθήσεων
The Book of Illusions
Ένας διάσημος Γάλλος συγγραφέας του 19ου αιώνα, ένας πρωταγωνιστής του βωβού κινηματογράφου στη δεκαετία του ’20 και ένας καθηγητής συγκριτικής φιλολογίας στα τέλη του αιώνα που μόλις πέρασε, τυλιγμένοι από τον ιστό της ίδιας μοίρας, πατούν με ακρίβεια στα ίδια βήματα, ακολουθώντας την ίδια πανομοιότυπη πορεία, της ζωής μέσα στον Θάνατο ή αλλιώς της Μετά Θάνατον Ζωής. Είναι και οι τρεις Νεκροί, πολύ προτού πεθάνουν πραγματικά. Η μόνη διαφορά τους είναι ότι ο καθηγητής Τσίμερ, περιπλανώμενος στα απομεινάρια της ζωής των άλλων δύο, συναντά την Άλμα και τη δυνατότητα που αυτή του προσφέρει μιας δεύτερης ζωής, μιας επιστροφής στον κόσμο των ζωντανών.
Η νύχτα των χρησμών
Oracle Night
Mερικούς μήνες μετά την ανάρρωσή του από σχεδόν μοιραία ασθένεια, ο 34χρονος μυθιστοριογράφος Σίντνεϊ Ορ μπαίνει σε ένα χαρτοπωλείο στο Κομπλ Χιλ του Μπρούκλιν και αγοράζει ένα γαλάζιο σημειωματάριο. Είναι 18 Σεπτεμβρίου του 1982 και για τις επόμενες εννέα ημέρες ο Ορ ζει υπό την κατάρα αυτού του κενού βιβλίου, παγιδευμένος σ’ έναν κόσμο τρομακτικών προαισθημάτων και ταραχωδών συμβάντων, που απειλούν να καταστρέψουν το γάμο του, υπονομεύοντας την πίστη του στην πραγματικότητα.
Γιατί η γυναίκα του ξεσπά ξαφνικά σε δάκρυα στο πίσω κάθισμα ενός ταξί λίγες ώρες αφότου ο Σίντνεϊ αρχίζει να γράφει στο σημειωματάριο; Γιατί ο Κ.Ρ. Τσανγκ, ιδιοκτήτης του χαρτοπωλείου, κλείνει αιφνιδιαστικά την επιχείρησή του την επόμενη μέρα; Πώς συνδέονται μεταξύ τους ένας τηλεφωνικός κατάλογος της Βαρσοβίας του 1938 και ένα χαμένο μυθιστόρημα, στο οποίο ο ήρωας μπορεί να προβλέψει το μέλλον; Σε ποιο σημείο η εχθρότητα μετατρέπεται σε βιαιότητα; Σε ποιο βαθμό η συγχώρηση αποτελεί την ύψιστη έκφραση αγάπης;
Τρέλες στο Μπρούκλιν
The Brooklyn Follies
“Όλοι οι άνθρωποι περιέχουν μέσα τους διάφορους εαυτούς και οι περισσότεροι από εμάς μεταπηδούμε από τον έναν στον άλλον, χωρίς καν να ξέρουμε ποιοί είμαστε”. Αυτό το σχόλιο του Νέιθαν Γκλας, συνταξιούχου ασφαλιστή και βασικού αφηγητή τής ιστορίας που εκτυλίσσεται στο βιβλίο, φανερώνει την πρόθεση τού Πολ Όστερ όταν έγραφε τις “Τρέλες στο Μπρούκλιν”. Σκοπός του είναι να χαρτογραφήσει τις ποικίλες πτυχές της προσωπικότητας και της συμπεριφοράς, φέρνοντας στο προσκήνιο διάφορες μικρές ιστορίες, οι οποίες ξεπηδούν η μία μετά την άλλη, η μια μέσα από την άλλη.
Πώς βρίσκει νόημα στη ζωή του ένας καρκινοπαθής και χωρίς οικογένεια συνταξιούχος, ο οποίος αναλαμβάνει να συγγράψει “Το βιβλίο της ανθρώπινης ανοησίας”; Τι ρόλο παίζει ο ανηψιός του, ο Τομ, ο οποίος αναζητεί τον εαυτό του εγκαταλείποντας το πανεπιστήμιο, για να εργαστεί πρώτα ως οδηγός ταξί και κατόπιν ως υπάλληλος βιβλιοπωλείου; Με ποιον τρόπο επηρεάζει το σκηνικό η εννιάχρονη ανιψιά του, η οποία εμφανίζεται από το πουθενά, αρνούμενη να αποκαλύψει οτιδήποτε για τις περιστάσεις που την ώθησαν να φύγει από το σπίτι; Και πώς ο εργοδότης του, ένας πρώην κατάδικος για πλαστογράφηση πινάκων ζωγραφικής, προσφέρει το πλαίσιο για τη συγκέντρωση όλων των προσώπων του έργου σε κοινό σκηνικό;
Οι ιστορίες εκτυλίσσονται με ολοένα και ταχύτερο ρυθμό, αποκαλύπτοντας πρόσωπα και καταστάσεις στη Νέα Υόρκη τού 2000. Σε μια πλούσια ιστορία χαρακτήρων οι οποίοι διαγράφονται ενώπιόν μας βαθμιαία υπό την οπτική γωνιά του αφηγητή Νέιθαν Γκλας, ο Πολ Όστερ κατορθώνει να γράψει μια συναρπαστική ιστορία που αιχμαλωτίζει τον αναγνώστη και του παρέχει τροφή για σκέψη.
Ενοχές δίχως τύψεις
Travels in the Scriptorium
Ξυπνώντας σε ένα δωμάτιο χωρίς να θυμάται ποιος είναι ούτε πως βρέθηκε εκεί, ένας άντρας ενώνει στοιχεία του παρελθόντος του μαζί με εικασίες για την ταυτότητα αυτών που τον έχουν αιχμαλωτίσει, σ’ αυτό το φανταστικό και δαιδαλώδες μυθιστόρημα.
Ένας ηλικιωμένος άντρας ξυπνά αποπροσανατολισμένος σε έναν άγνωστο θάλαμο. Δίχως να θυμάται ποιος είναι ή πώς βρέθηκε εκεί, διαβάζει προσεκτικά τα στοιχεία πάνω στο γραφείο, εξετάζει τις συνθήκες της κράτησής του και ιχνηλατεί τις απαντήσεις μέσα στην ομιχλώδη μνήμη του.
Συμπεραίνοντας ότι είναι υπό περιορισμό, ο άντρας -που ονομάζεται κ. Μπλανκ- αρχίζει την ανάγνωση ενός χειρογράφου που βρίσκει πάνω στο γραφείο και περιέχει την ιστορία ενός άλλου κρατουμένου, τοποθετημένου σε έναν εναλλακτικό κόσμο τον οποίο ο άντρας δεν αναγνωρίζει. Παρόλα αυτά, οι σελίδες φαίνεται να προορίζονται γι’ αυτόν μαζί με ένα σετ από φωτογραφίες που τον στοιχειώνουν. Καθώς οι μέρες περνούν, διάφοροι χαρακτήρες παρελαύνουν από το κελί του -ελάχιστοι γνωστοί του, ενώ μερικοί φαίνεται να τον απεχθάνονται για εγκλήματα του που ούτε καν θυμάται- και ο καθένας προσθέτει ανησυχητικά στοιχεία για την ταυτότητα του και το παρελθόν του. Παράλληλα μια κρυφή κάμερα κάνει ένα κλικ κάθε δευτερόλεπτο καταγράφοντας τις κινήσεις του και ένα μικρόφωνο συλλαμβάνει κάθε ήχο μέσα στο δωμάτιο. Κάποιος παρακολουθεί…
Ανατριχιαστικό και συνάμα καυστικό. Το “Ενοχές δίχως τύψεις” είναι έργο ωριμότητας του Πολ Όστερ: μυστηριώδη χειρόγραφα, σκοτεινοί χαρακτήρες, ένα θαμμένο παρελθόν και κάπου στο φόντο ένας αόρατος βασανιστής. Κι όμως, όπως διαπιστώνουμε παρακολουθώντας μια μέρα της ζωής του κ. Μπλανκ, ο κόσμος του δεν είναι και πολύ διαφορετικός από τον δικό μας.
Αόρατος
Invisible
Νέα Υόρκη, άνοιξη 1967. Ο εικοσάχρονος Άνταμ Γουόκερ, φοιτητής στο πανεπιστήμιο Κολούμπια και επίδοξος ποιητής, συναντάει τον αινιγματικό γάλλο Ρούντολφ Μπορν και τη λιγομίλητη, γοητευτική σύντροφό του Μαργκό. Πολύ γρήγορα ο Γουόκερ βρίσκεται μπλεγμένος σε ένα νοσηρό τρίγωνο που οδηγεί σε μια ξαφνική, ανατριχιαστική πράξη βίας, η οποία θα αλλάξει την πορεία της ζωής του. Μια ιστορία αχαλίνωτης σεξουαλικής επιθυμίας και ασίγαστης αναζήτησης της δικαιοσύνης, η οποία εξελίσσεται, τόσο στον χρόνο, από το 1967 στο 2007, όσο και στον χώρο, από τη Νέα Υόρκη στο Παρίσι και αποκεί σ’ ένα απομακρυσμένο νησί της Καραϊβικής.
Με την απαράμιλλη μαεστρία του στην ψυχογράφηση χαρακτήρων, ο Auster προσφέρει στους αναγνώστες ένα έργο συγκλονιστικής δύναμης το οποίο επιβεβαιώνει ότι πρόκειται για έναν από τους πιο εντυπωσιακά εφευρετικούς αμερικανούς συγγραφείς της εποχής μας.
“Ο καλύτερος Auster μέχρι σήμερα”
(“The Seattle Times” -Το βιβλίο περιλαμβανόταν στα Καλύτερα Βιβλία του 2009 της εφημερίδας)
“Άψογο στιλ, ψυχολογικό βάθος, ανεκτίμητη ιστορία και ένας υποβόσκων τόνος παραβολής. Έργο ενός ανυπέρβλητου μετρ”
(“The Sunday Times”)
“Συμβαίνει μερικές φορές ένα μυθιστόρημα να είναι τόσο άρτιο που να σου κόβει την ανάσα. Το συγκεκριμένο μυθιστόρημα ανήκει σ’ αυτή την κατηγορία”
(“The Boston Globe”)
Σάνσετ Παρκ
Sunset Park
Το Σάνσετ Παρκ αφηγείται τις ελπίδες και τους φόβους μιας ομάδας αξέχαστων ηρώων στη διάρκεια της αμερικάνικης οικονομικής κατάρρευσης του 2008. Τέσσερις απένταροι εικοσάρηδες κάνουν κατάληψη σ’ ένα εγκαταλελειμμένο σπίτι στο Σάνσετ Παρκ, μια άγρια γειτονιά του Μπρούκλιν. Ο Μπινγκ Νέιθαν, ο επικεφαλής της ομάδας, είναι ένας πελώριος τύπος, που παίζει ντραμς και περνά τη μέρα του στο Νοσοκομείο Σπασμένων Αντικειμένων επιδιορθώνοντας κειμήλια που κατασκευάστηκαν όταν οι παππούδες του ήταν παιδιά. Η Έλεν είναι μια μελαγχολική καλλιτέχνιδα που καταλαμβάνεται από ερωτικά οράματα. Η Άλις μια φοιτήτρια που προσπαθεί να ολοκληρώσει τη διατριβή της και ο Μάιλς ένας φυγάς. Καταρρακωμένος από τις ενοχές του για τον θάνατο του ετεροθαλούς αδελφού του, ο Μάιλς έχει διακόψει κάθε επικοινωνία τόσο με τον πατέρα του και τη μητριά του όσο και με τη μητέρα του. Για ένα διάστημα είχε καταφύγει στη Φλόριντα, όπου εργαζόταν σε συνεργείο καθαρισμού κατασχεμένων σπιτιών από τη σαβούρα που άφηναν πίσω τους οι ιδιοκτήτες τους μες στην απόγνωση και την οργή τους. Ο Μάιλς επιστρέφει στη Νέα Υόρκη όταν η ερωτική του σχέση με μια κουβανοαμερικάνα πιτσιρίκα μπαίνει σε επικίνδυνη τροχιά. Η μετακόμιση αυτή θα έχει απρόβλεπτες συνέπειες τόσο για τον ίδιο όσο και για τους συγκατοίκους του…
Το Σάνσετ Παρκ διαδραματίζεται στις ΗΠΑ της οικονομικής κρίσης, της χρεοκοπίας των νοικοκυριών και των κατασχέσεων σπιτιών. Μια ιστορία για το πώς μπορεί κανείς να επιστρέψει σε έναν κόσμο που έχει αφήσει οριστικά πίσω του και πώς γίνεται να ξανασμίξει με τους ανθρώπους βγαίνοντας από την εξορία και την απομόνωση τις οποίες είχε ο ίδιος επιλέξει. Ο Auster αποδεικνύεται για άλλη μια φορά ευφυής στιλίστας του λόγου, γράφοντας ένα έξοχο, διαχυτικό και παθιασμένο μυθιστόρημα, με σχολαστικά δουλεμένη δομή, για τη σύγχρονη Αμερική και τα φαντάσματά της.
Όπως συμβαίνει συνήθως με το μαγικό και αιφνιδιαστικό οστερικό στιλ γραφής, κάθε στοιχείο του μυθιστορήματος είναι ποτισμένο με υπαινιγμούς, η ιστορία του κάθε ήρωα φωτίζει τις τραγικές μας αδυναμίες και τη βαθύτατη ανάγκη μας για επαφή, σύνδεση και ομορφιά. Σε μια εποχή αποκαρδιωτικής κρίσης και ραγδαίων αλλαγών, ο Auster μάς θυμίζει τι έχει πραγματικά αξία: η αγάπη, η τέχνη και το θαυμαστό παράδοξο της ζωής.
4 3 2 1
Στις 3 Μαρτίου 1947 γεννιέται ο Άρτσιμπαλντ Ισαάκ Φέργκιουσον, το μοναδικό παιδί της Ρόουζ και του Στάνλεϊ Φέργκιουσον. Από αυτή την αφετηρία ξεκινούν τέσσερα παράλληλα μονοπάτια ζωής: τέσσερις Φέργκιουσον που θα ζήσουν τέσσερις εντελώς διαφορετικές ζωές. Η τύχη των οικογενειών τους αποκλίνει. Οι έρωτες, οι φιλίες και τα πάθη τους είναι αντίθετα. Ωστόσο κάθε εκδοχή της ιστορίας του Φέργκιουσον διατρέχει το κατακερματισμένο πεδίο της Αμερικής των μέσων του 20ού αιώνα σε ένα μεγαλόπνοο μυθιστόρημα για το δικαίωμα στην ύπαρξη και τις ατελείωτες εκδοχές της, για την αγάπη και την πληρότητα της ζωής.
«Ένα επικό μυθιστόρημα ενηλικίωσης και μαθητείας… Πρωτότυπο και σύνθετο. Αδύνατο να μη σας εντυπωσιάσει, αδύνατο να μην αισθανθείτε δέος από το κατόρθωμα του Auster. Ένα φιλόδοξο έργο μοναδικής τέχνης, ένα αξιομνημόνευτο μοντάζ ανταγωνιστικών και συμπληρωματικών αφηγήσεων, ένα πολλαπλό μυθιστόρημα.» (New York Times Book Review)
«Αριστούργημα». (Daily Mail)
«Ένα μεταμοντέρνο έπος που είναι τόσο εθιστικό όσο ένα μακροσκελές σίριαλ» (Financial Times)
«Ένα εκπληκτικά φιλόδοξο μυθιστόρημα, μια αναγνωστική απόλαυση. Η γραφή του Auster είναι ευφρόσυνη ακόμα και στις σκοτεινότερες στιγμές – ποτέ στρυφνή ούτε επιδεικτική. Ένα απίστευτα συγκινητικό και αληθινό ταξίδι». (NPR)
«Το σπουδαιότερο μυθιστόρημά του» (Financial Times)
«Το 4321 είναι κάτι πολύ παραπάνω από ένα έξυπνο λογοτεχνικό παιχνίδι… Είναι μια σπαρακτική, συγκινητική αφήγηση που διερευνά με τόλμη την αμερικάνικη εμπειρία του 20ού αιώνα σε όλο της το μεγαλείο και την αισχύνη. Χωρίς αμφιβολία πρόκειται για το magnum opus του Auster… Μια αληθινή αποκάλυψη… Δεν μπορείς να μην παραδεχθείς πως πρόκειται για το έργο μιας μεγαλοφυΐας». (Toronto Star)
«Σπάνιο βιβλίο. Το αριστούργημα μιας μεγαλοφυΐας. Ο λόγος για τον οποίο διαβάζουμε». (Newark Star Ledger)
«Ο Auster παίζει με το μυαλό των αναγνωστών εδώ και τρεις δεκαετίες, διευρύνοντας τα αφηγηματικά όρια… Αυτό είναι το πιο απαιτητικό, αγωνιώδες, αστείο, συναισθηματικό, ερωτικό, δομικά τολμηρό μυθιστόρημά του έως σήμερα. Ένα μαγευτικό έργο». (Booklist)
Η επινόηση της μοναξιάς
The Invention of Solitude
“Τη μια μέρα υπάρχει ζωή…και τότε, ξαφνικά, συμβαίνει, έρχεται ο θάνατος”.
Ετσι αρχίζει “Η επινόηση της μοναξιάς”. Ο συγκινητικός προσωπικός διαλογισμός του Πολ Όστερ σχετικά με την πατρότητα. Το πρώτο μέρος, “Η προσωπογραφία ενός αόρατου ανθρώπου”, αποκαλύπτει τις αναμνήσεις και τα συναισθήματα του Όστερ μετά το θάνατο του πατέρα του, ενός απόμακρου, εσωστρεφούς, σχεδόν ψυχρού ανθρώπου. Καθώς φροντίζει για τις υποθέσεις του πατέρα του και σκαλίζει τα υπάρχοντά του, ο Όστερ αποκαλύπτει τα γεγονότα που κρύβονται πίσω από μια μυστηριώδη δολοφονία μέσα στην οικογένεια, που φωτίζει την ασάφεια του χαρακτήρα του πατέρα του.
Στο “Βιβλίο της μνήμης” η οπτική γωνία μετατοπίζεται από την ιδιότητα του Όστερ ως γιου στο ρόλο του ως πατέρα. Μέσα από ένα μωσαϊκό εικόνων, συμπτώσεων και συνειρμών ο αφηγητής, ο Α, συλλογίζεται το χωρισμό του από το δικό του γιο, τον ετοιμοθάνατο παππού του, αλλά και τη μοναχική φύση της διήγησης και της συγγραφής.
Το κόκκινο σημειωματάριο
The Red Notebook
Αφηγήματα και άρθρα
Το “Κόκκινο σημειωματάριο” είναι μια συλλογή διαφόρων πεζογραφημάτων τού Πολ Όστερ. Περιλαμβάνει αφηγήματα, πραγματικές ιστορίες δοσμένες με τον απέριττο αλλά καίριο τρόπο τού Όστερ, αυτοβιογραφικές αναλύσεις, καθώς επίσης και κριτικά δοκίμια, προλόγους και σημειώματα για διάφορους λογοτέχνες ή για επίκαιρα γεγονότα. Είτε αναφέρονται στη γραφομηχανή του, είτε στον Κάφκα, είτε στην αγαπημένη του Νέα Υόρκη, είτε ακόμη και στον απόηχο του τρομοκρατικού χτυπήματος της 11ης Σεπτεμβρίου, όπως το βίωσε ο ίδιος, η γραφή του Όστερ παραμένει αμείλικτα διεισδυτική, απροσποίητη και εύστοχη. Δικαίως έχει αποκληθεί “ένας από τους μεγαλύτερους συγγραφείς της εποχής μας” (San Francisco Chronicle).
Το χρονικό μιας πρώιμης αποτυχίας
Hand to Mouth
Ένας νεαρός άνδρας που αγωνίζεται να παραμείνει στην επιφάνεια αφηγείται την ιστορία του. Άλλοτε αιχμηρές και άλλοτε κωμικές, οι αναμνήσεις του Πολ Όστερ αποτελούν μια αυτοβιογραφική έκθεση με θέμα το χρήμα -και, κυρίως, το τι σημαίνει η έλλειψή του. Παραπατώντας από τη μια βαρετή δουλειά στην άλλη, από το ένα αποτυχημένο σχέδιο στο άλλο, ο Όστερ εξερευνά την προσωπική του καταπιεστική εμμονή να δημιουργήσει τέχνη και περιγράφει τις ιδιοφυείς, συχνά ακραίες προσπάθειές του να επιβιώσει με το τίποτα.
Ο συγγραφέας ταξιδεύει από τους δρόμουος της Νέας Υόρκης, του Δουβλίνου και του Παρισιού σε ένα σκονισμένο χωριουδάκι του Μεξικού και εξιστορεί αξιομνημόνευτες περιπέτειες και αλησμόνητες συναντήσεις. Επιπλέον, στα εκτεταμένα Προσαρτήματα αυτού του βιβλίου συγκεντρώνει άγνωστα προηγούμενα έργα του (μεταξύ των οποίων και μια ιστορία εγκλήματος, την οποία συνέγραψε με ψευδώνυμο -το πρώτο εκτενές μυθιστόρημα του συγγραφέα) από εκείνα τα χρόνια της διαμόρφωσης.
Το αποτέλεσμα είναι ένα βιβλίο γεμάτο χάρη και αποκαλύψεις, μια απαράμιλλη αυτοβιογραφία.
Το ημερολόγιο του χειμώνα
Winter Journal
Θαρρείς ότι αυτό δεν θα σου συμβεί ποτέ, ότι δεν μπορεί να συμβεί σ’ εσένα, ότι είσαι το μοναδικό άτομο στον κόσμο στο οποίο τίποτε από αυτά τα πράγματα δεν θα συμβεί ποτέ. Κι έπειτα, το ένα μετά το άλλο, αρχίζουν να σου συμβαίνουν τα πάντα, κατά τον ίδιο τρόπο που συμβαίνουν σε οποιονδήποτε άλλον…
Είναι αναμφισβήτητο ότι δεν είσαι πια νέος. Σε έναν μήνα από σήμερα θα γίνεις εξήντα τέσσερα και, μολονότι αυτό δεν σημαίνει ότι θα είσαι υπερβολικά γέρος, ότι δεν είναι αυτό που κάποιος θα θεωρούσε βαθιά γεράματα, δεν μπορείς να πάψεις να σκέφτεσαι όλους τους άλλους που δεν κατάφεραν να φτάσουν τόσο μακριά όσο εσύ. Αυτό είναι ένα από τα πράγματα που δεν θα μπορούσαν ποτέ να συμβούν, και όμως συνέβησαν.
“Εκεί αρχίζει η ιστορία, μέσα στο σώμα σου, και τα πάντα θα τελειώσουν επίσης μέσα στο σώμα σου.”
Στις 3 Ιανουαρίου του 2011, έναν μήνα πριν από τα εξηκοστά τέταρτα γενέθλια του, ο Paul Auster έγραψε την πρώτη καταχώριση στο Ημερολόγιο του χειμώνα, μια ανορθόδοξη, καλειδοσκοπική ανασκόπηση στη ζωή του μέσα από την ιστορία του ίδιου του σώματός του. Ξεκινώντας από την παιδική του ηλικία και φτάνοντας ως το κατώφλι των γηρατειών, ο Auster μάς ταξιδεύει σε μια διαδρομή σωματικών αισθήσεων, ηδονών και πόνων. Ενδιάμεσοι σταθμοί: το ξύπνημα της σεξουαλικής επιθυμίας στην εφηβεία, ο ολοένα και βαθύτερος δεσμός με τη γυναίκα του, σκέψεις για τον ύπνο και το φαγητό, καθώς και η “φλογερή στιγμή της φώτισης”, το 1978 που σηματοδότησε το ξεκίνημα της ζωής του ως συγγραφέα.
Μπροστά στον χειμώνα της ζωής του, ένας από τους σπουδαιότερους συγγραφείς παγκοσμίως καταγράφει το πέρασμα του χρόνου στο σώμα, τον νου και τη δημιουργικότητά του. Γραμμένο με βαθιά αγάπη και τη γνωστή κομψότητα του Paul Auster, το Ημερολόγιο του χειμώνα είναι ένα βαθιά συγκινητικό κείμενο για τα γηρατειά, μα και για την ίδια τη ζωή.
Πηγές: Biblionet, Wikipedia, Ζαχαρόπουλος Σ. Ι., Μεταίχμιο