Απόφοιτος του Οικονομικού Πανεπιστημίου της Αθήνας, ακολούθησε μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο Lancaster (UK) και στο Ινστιτούτο Περιφερειακής Ανάπτυξης του Παντείου Πανεπιστημίου Αθηνών. Εργάστηκε ως οικονομολόγος στο Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης & Τροφίμων επί 33 και πλέον έτη, περνώντας από όλες τις ιεραρχικές βαθμίδες της Διοίκησης. Αφυπηρέτησε ως Επίτιμος Διευθυντής Αγροτικής Πολιτικής. Δίδαξε θέματα Ευρωπαϊκών Θεσμών & “Τομεακές Πολιτικές” ως Αναπλ. Καθηγητής στο Ευρωπαϊκό Ινστιτούτο Δημόσιας Διοίκησης (1997-2001), Maastricht (NL), ως μέλος του κύριου εκπαιδευτικού προσωπικού της Εθνικής Σχολής Δημόσιας Διοίκησης (2004-2013) και συνεργαζόμενος κατά καιρούς με την Κυπριακή Ακαδημία Δημόσιας Διοίκησης (1998-2012). Διετέλεσε: Πρόεδρος του Δ.Σ. του Ε.Κ.Δ.Δ.Α. (2012-2014), Αντιπρόεδρος (2009-2012) και Εθνικός Εκπρόσωπος (από το 1989) του Centre International de Hautes Etudes Agronomiques Mediterraneennes (Paris), Αντιπρόεδρος της Ομάδας “Γεωργικών Πολιτικών” του Ο.Ο.Σ.Α. (2002-04), Μέλος του Συμβουλίου του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών (2013-2015). Έχει συγγράψει ικανό αριθμό βιβλίων και άρθρων επί του επιστημονικού & διδακτικού του κυρίως πεδίου σε έντυπα, συλλογικές και ατομικές εκδόσεις στην ελληνική και αγγλική.
Με την ποίηση και τα γράμματα ασχολείται από την εφηβεία του, δημοσιεύοντας κατά καιρούς, σε λογοτεχνικά περιοδικά και έντυπα, ποιήματα, άρθρα, κριτικές παρουσιάσεις, μεταφράσεις. Μεταφρασμένα από φίλους ποιήματά του έχουν δημοσιευτεί σε περιοδικά και έντυπα της αλλοδαπής (Αγγλία, Αυστραλία, Αργεντινή, Βραζιλία, Κολομβία, Βουλγαρία, Τουρκία). Υπήρξε ιδρυτικό μέλος της εκδοτικής ομάδας του περιοδικού ΔΙΑΒΑΖΩ και μέλος της συντακτικής του επιτροπής (1976-1983).
Παράλληλα με την επιστημονική και εκπαιδευτική του δραστηριότητα, εξέδωσε 4 ποιητικές συλλογές και μια πρωτόλειας (“Ξεκίνημα”, εκδ. ΣΤΟΑ, Πειραιάς, 1971), καθώς και ισπανική μετάφραση της πρώτης εξ αυτών στην Αργεντινή.
Οσμές από ιώδιο (1982), Ηριδανός
Γεύση αρμύρας (1985), Θεωρία
Η σταδιακή οξείδωση της αφής (1990), Τα Τραμάκια
Ο αχός κι ο βυθός (2016), Κέδρος
Συλλογικά έργα
Διεθνές εμπόριο γεωργικών προϊόντων και πολυλειτουργική γεωργία (2005), Μαΐστρος
Εθνική διοίκηση και ευρωπαϊκή ολοκλήρωση (2009), Εκδόσεις Παπαζήση
Από την ένταξη στην κρίση – Ελλάδα και Ευρωπαϊκή Ένωση: 1981-2011 (2012), Εκδόσεις Παπαζήση
Ο αχός κι ο βυθός – Παύλος Δ. Πέζαρος
ΔΩΡΑ ΘΕΩ
“Ω, δυνατή είναι η αγάπη σαν το χάρο”
Κωνσταντίνος Θεοτόκης, Τα σονέτα
Εν αρχή ην ο έρως,
αυτοκίνητη ψυχή μου.
Άραγε θα προλάβω να πεθάνω
μ’ αυτά που πρωταγάπησα;
Με παφλασμούς απλώθηκα
στο σώμα σου να ξεμουδιάσω.
Όμως δε θέλω πιο πολύ να σ’ αγαπήσω
γιατί η μοίρα των μεγάλων εραστών
είναι ο θάνατος
και μες στην κόλαση
δεν ξεχωρίζεις
ποια η αιτία των αγκομαχητών,
οδύνη να είναι ή ηδονή;
Άσε να στήσω την παράδεισο εδωνά,
μ’ όλη τη δύναμη των επιθυμιών μας
να δώσω μια να βυθιστώ
στην αγκαλιά της έγνοιας σου.
Άσε με να κατέβω μέσα σου βαθιά
και με κουπιά να λάμνω απαλά
έως το νέκταρ να εντοπίσω που αναβλύζει
απ’ των ματιών σου την αχερουσία.
Μία εξαίσια σταγόνα του αρκεί,
ξόρκι στην τρισκατάρατη φθορά.
Ιαν. 1989 – Τελική γραφή, Μάαστριχτ, Οκτ. 1997
Ποίηση, Κέδρος, 2016, 64 σελ.
Η σταδιακή οξείδωση της αφής – Παύλος Δ. Πέζαρος
ΑΡΧΑΙΑ ΑΦΟΣΙΩΣΗ
Τα δάχτυλά σου αγγίζουν το στέρνο μου
Με μιαν αρχαία αφοσίωση
Και ψαχουλεύουνε τα ίχνη των καρφιών
Με την επαγγελματική ευσυνειδησία ηθοποιού
Που ψάχνει να ‘βρει την παλιά ιερότητά του
Τότε που επαρίστανε θεούς
Κι είχε το θράσος να μιλάει τη φωνή τους.
Άλλωστε τότε, όπως τώρα, στην Αθήνα
Το δράμα ήταν προϊόν δικαιωμάτων
Που έδινε ο δήμος στους πολίτες
Με στόχο ν’ αποκαλυφθεί
Το τέρας κάτω από την κάθε μάσκα.
Μόνο που σήμερα οι ηθοποιοί
Πεθαίνουν στις τηλεοράσεις.
(Απρ. 1984)
Ευθύνη Σειράς: Γιώργος Κάτος
Ποίηση, Τα Τραμάκια, 1990, 40 σελ.
Γεύση αρμύρας – Παύλος Πέζαρος
Ποιήματα 1972-1980
ΟΦΕΙΛΗ
Τώρα που διαγράφηκε το πρώτο
Χαμόγελο καλοκαιριού, ουράνιο τόξο,
Τώρα που ηχούν ταμπούρλα στις πλατείες
Και ανεμίζουμε παντιέρες στα μπαλκόνια,
Τώρα που ηρέμησε το φουρτουνιασμένο
Διάμεσο των φρυδιών μας
Κάτω απ’ την πίεση των λουλουδιών,
Τώρα που βγάλαμε έξω τα παιδιά
Να πάνε να ξαναταΐσουν περιστέρια
Με την τροφή στην απλωμένη χούφτα τους
Ε μ ε ί ς
Ας ξαναπάρουμε την ξεχασμένη αρχοντιά μας
Στα θλιβερά μας δώματα ν’ αποσυρθούμε,
Ας λογιστούμε με τί τάχα να λιπαίνονται
Αιώνες τώρα οι πικρές ελιές
Και μ’ ένα θρήνο τιμής ας αφεθούμε
Τα δάκρυα να παρασύρουν τους καημούς μας
Γι’ αυτούς που βρέθηκαν μέρες μετά
Αδικοσκοτωμένοι
Πισώπλατα, από ανόμων χέρια,
Χωρίς σταυρό χωμένοι
Στις ρίζες του ελαιώνα τους.
(28/7/1974)
Ποίηση, Θεωρία, 1985, σελ.
Οσμές από ιώδιο – Παύλος Πέζαρος
ΧΟΡΙΚΟ ΣΤΗΝ ΑΜΜΟΥΔΙΑ
Ένα μικρούτσικο νησάκι είν’ η νιότη.
Ολημερίς το δέρνουνε τα κύματα
Τυλίγοντάς το τις νυχτιές
Μ’ οσμές από ιώδιο.
Σ’ είδα που άνοιξες τα χέρια σου φτερούγες
Σα να καλούσες το θεό στο ψωμοτύρι μας.
Τα πόδια σου, ίδιες σαγίτες,
Βιγλίσαν το νερό που τα εχάϊδευε.
Κι άρχισες να λικνίζεις το κορμί σου
Με το ρυθμό που σου ‘διναν
Οι νότες των κυμάτων.
Αγνώριστη η μορφή σου
Διυλίστηκε στη μουσική της θάλασσας.
Μπροστά μου εσύ, πίσω μου ο ήλιος.
Πόσο μπορούσε η έκσταση ν’ απέχει;
Κι εγώ στο βράχο
Τυλιγμένος την αρμύρα
Ρουφούσα με τα μάτια μου
Τα είδωλά σου στους καθρέφτες
Των λιμνασμένων νερών.
Μικροί κυματισμοί βαθύνανε
Τα αρχικά που σκάλισα στις πέτρες.
Μάζεψα με συνέπεια
Ήλιο για το χειμώνα.
Γι’ αυτή τη νάρκη που έτσι άκαρδα
Θα έρθει.
Και φύγαμε.
Ποίηση, Ηριδανός, 1982, 45 σελ.
Πηγές: Biblionet, Ηριδανός, Θεωρία, Κέδρος, Τα Τραμάκια
