Ο πατέρας του κατάγεται από το Χρυσό Σερρών και η μητέρα του από το Κοιλάνι Λεμεσού της Κύπρου. Το 2000 εισάγεται στο Τμήμα της Κοινωνικής Θεολογίας και Θρησκειολογίας Αθηνών όπου και ολοκλήρωσε τις σπουδές του το 2004. Λόγω των άριστων ακαδημαϊκών του επιδόσεων κέρδισε τέσσερις Υποτροφίες από το Ίδρυμα Κρατικών Υποτροφιών (ΙΚΥ), ενώ το 2005 βραβεύθηκε από το ΙΚΥ με ειδικό Αριστείο Σπουδών.
Το 2004 εισέρχεται στο πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών του Τομέα Θρησκειολογίας Φιλοσοφίας και Κοινωνιολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών όπου και αριστεύει, κερδίζοντας την ιαπωνική υποτροφία Sasakawa από το Nippon Foundation του Τόκιο. Το 2006 ολοκληρώνει τη Διπλωματική του εργασία (MSc) στον Πλάτωνα (θέμα: “Ο πλατωνικός Λόγος για την Αρετή”) και το ίδιο έτος ξεκινά τη Διδακτορική του Διατριβή (PhD), την οποία υποστηρίζει επιτυχώς στα τέλη του 2008 (θέμα: “Η πλατωνική Εσχατολογία και οι προεκτάσεις της στον Πλούταρχο”).
Για τρία χρόνια χρηματίζει Βοηθός Καθηγητή στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και διδάσκει “Ιστορία Φιλοσοφίας” και “Θέματα Φιλοσοφίας”. Οι μεταδιδακτορικές έρευνές του συνεχίζονται και από το 2009 μέχρι σήμερα έχει εκδώσει εφτά βιβλία. Το έργο του “Κριτική του Ασυνείδητου Λόγου” κυκλοφόρησε το 2012 στην Κύπρο και ήταν υποψήφιο κρατικού βραβείου Επιστήμης. Το ίδιο βιβλίο επανεκδόθηκε στην Αθήνα το 2014. Σειρά επιστημονικών του άρθρων που αφορούν θέματα δογματικής θεολογίας, φιλοσοφίας και ψυχανάλυσης δημοσιεύονται σε έγκριτα περιοδικά της Ελλάδας και της Κύπρου (“Ιστορικά Θέματα”, “Ενατενίσεις” κ. ά.).
Ο ίδιος ασχολείται με τη ζωγραφική και την ποίηση. Το 2010 κέρδισε το Α΄ Πανελλήνιο Βραβείο Ζωγραφικής και τον Α΄ Έπαινο Ποίησης από τον Φιλολογικό Σύλλογο “Παρνασσός”. Έχει κάνει μία ατομική Έκθεση Ζωγραφικής το 2012, ενώ συμμετέχει συνεχώς σε πολλές Ομαδικές Εκθέσεις. Το 2019 τιμήθηκε από τον δήμο Βριλησσίων και το Ελεύθερο Πανεπιστήμιό του με παρουσίαση του συγγραφικού του Έργου και με ατομική Έκθεση Ζωγραφικής. Ποιήματά του δημοσιεύονται σε συλλογικούς τόμους, ενώ πίνακές του βρίσκονται σε Ελλάδα, Κύπρο και Κατάρ.
Δίδαξε “Φιλοσοφία και Τέχνη” στο Κέντρο Σεμιναρίων- Ωδείο Όπερα των Αθηνών, παραδίδει σειρά φιλοσοφικών διαλέξεων σε σεμιναριακό κέντρο του Κεραμεικού, και διδάσκει φιλολογικά μαθήματα σε μαθητές της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης. Είναι νυμφευμένος (2014) και πατέρας ενός αγοριού (2016).
Κριτική του ασυνείδητου λόγου (2014), Εκδόσεις Όστρια
Το αρχέτυπο του Θεού (2021), Δαιδάλεος
Το ρόδο των φιλοσόφων (2022), Δαιδάλεος
Το ρόδο των φιλοσόφων – Πέτρος Παπαποστόλου
Το μυστικό της πνευματικής αλχημείας
Το Rosarium Philosophorum αποτελεί βιβλίο σταθμό της Αλχημικής γραμματείας του 16ου αιώνα. Έγινε διεθνώς γνωστό όταν ο Καρλ Γιουνγκ εντόπισε σ’ αυτό την απόδειξη των ψυχολογικών του θεωριών. Έκτοτε, έχει απασχολήσει μελετητές από όλο τον κόσμο, καθώς συμπυκνώνει και παρουσιάζει σχεδόν όλα τα πρακτικά και πνευματικά Στάδια του αλχημικού «Μεγάλου Έργου» (Opus Magnum).
Το βιβλίο είναι γραμμένο σε μορφή διαλόγου. Σπουδαίες μορφές του πνεύματος διαφόρων εποχών και φιλοσοφικών ρευμάτων, έρχονται να υποστηρίξουν όλες μαζί την Αλχημεία ως επιστήμη και να επικροτήσουν τη δυνατότητα της μεταστοιχείωσης των ατελών μετάλλων σε χρυσό. Geber, Avicenna, Θωμάς ο Ακινάτης, Rolandus, αλλά και Πλάτων, Αριστοτέλης, Ιπποκράτης, Παρμενίδης, θεός Ερμής… είναι λίγα από τα πρόσωπα που συνδιαλέγονται και παίρνουν μέρος σε ένα μυστικό «Συμπόσιο», του οποίου το θέμα της συζήτησης είναι η επιστήμη των επιστημών, το κρυφό μυστικό του Θεού, η Τέχνη της αειζωίας και της παρασκευής της Πεμπτουσίας, δηλαδή του Ελιξιρίου της Ζωής και της Φιλοσοφικής Λίθου.
Με σεβασμό στο μεσαιωνικό κείμενο, αλλά και με διάθεση για εμβάθυνση στα εσωτερικά μηνύματά του, ο συγγραφέας και μελετητής Πέτρος Παπαποστόλου μεταφράζει για πρώτη φορά στην Ελλάδα ολόκληρο το πρωτότυπο κείμενο και επιχειρεί μια διεπιστημονική ερμηνευτική προσέγγιση με αρωγό τη Φιλοσοφία, την Ψυχολογία του Βάθους, τη Θρησκειολογία και τη Θρησκευτική Τέχνη. Ενσκήπτοντας έτσι, με τρόπο «οντολογικό» στις αλληγορίες του βιβλίου, τα ψυχικά Αρχέτυπα της Ολότητας και της Εξατομίκευσης αναδύονται μέσα από τις λέξεις και τις εικόνες, και απηχούν την ασυνείδητη ανάγκη μας για ολοκλήρωση καθώς μας προετοιμάζουν για την πνευματική μας «μεταστοιχείωση».
Μεταφυσική, Δαιδάλεος, 2022, 256 σελ.
Το αρχέτυπο του Θεού – Πέτρος Παπαποστόλου
Από την ψυχανάλυση για την αναζήτηση της Ολότητας,
στη φιλοσοφία της εσωτερικής Σιωπής
Το Αρχέτυπο του Θεού, δηλαδή το αρχετυπικό Σύμβολο της Ολότητας (του Εαυτού, του Θεού ή της Εξατομίκευσης) αναδύεται διαχρονικά από τα ψυχικά βάθη του Ασυνείδητου και προσπαθεί να οδηγήσει την ανθρώπινη ύπαρξη στην ολοκλήρωση. Αυτό το ασυνείδητο Σύμβολο φτάνει ως τις παρυφές του Συνειδητού με «όχημα» τη Γλώσσα. Αποκαλύπτεται στην ανθρώπινη Ιστορία ως Λόγος και περιγράφεται κατά καιρούς μέσα από όρους αλχημικούς, ψυχολογικούς, θρησκειολογικούς και φιλοσοφικούς.
Κάποιες φορές η ενεργοποίησή του προκαλείται από ένα ιστορικό πρόσωπο, το οποίο, με το έργο και τη στάση του, καταφέρνει να λειτουργήσει ως πρότυπο και να αποτελέσει την ορατή μορφή (εν σάρκωση) του θεϊκού Αρχέτυπου. Αποκορύφωμα μίας τέτοιας περίπτωσης στο Δυτικό κόσμο είναι ο Χριστός, που δύναται να νοηθεί ως Σύμβολο ολοκλήρωσης, καταφέρνοντας να προσωποποιήσει την εσωτερική διάθεση για Σωτηρία (θρησκειολογικά), Έκσταση (φιλοσοφικά), Μεταστοιχείωση (αλχημικά) και Εξατομίκευση (ψυχολογικά).
Στο βιβλίο αναζητείται μέσα από πολλές προσεγγίσεις αυτό ακριβώς το Αρχέτυπο του Θεού, υπογραμμίζεται η γλωσσική δομή του Ασυνείδητου και αναγνωρίζεται η οντολογική ποιότητα της Κενότητας και της Σιωπής στη φιλοσοφική σκέψη τόσο της Δύσης αλλά και της Ανατολής.
Θρησκεία, Δαιδάλεος, 2021, 280 σελ.
Κριτική του ασυνείδητου λόγου – Πέτρος Παπαποστόλου
“Η διάθεσή μας, ακολουθώντας τον Γιούνγκ και συμφωνώντας με τον Λακάν, είναι να δείξουμε ότι ο ψυχισμός έξω από το συνειδητό Λόγο (με τη μέθοδο του Καντ) κρύβει κι έναν ασυνείδητο Εαυτό (όπως δίδαξε ο Φρόυντ), μία “σκιά” που πλέον δύναται να προσεγγιστεί ως Λόγος, άρα και ως Υποκείμενο που επιθυμεί, που επιτάσσει, αλλά και που ουδέποτε αυτό- παρατηρείται. Ξεκινώντας από την φιλοσοφική, ψυχική θεώρηση του Πλάτωνα για το άλογο μέρος της ψυχής, και φτάνοντας μέχρι τη σύγχρονη ψυχαναλυτική προσέγγιση αυτού του “άλογου” από τους Λακάν, Νάσιο και Μπαντιού δια μέσου των Φρόυντ και Γιούνγκ, αλλά και έχοντας ως οδηγό τον Καντ σχετικά με την αναλογική δομή του συνειδητού Λόγου, η έρευνά μας έρχεται να συνθέσει τις επί μέρους αναλύσεις και να προτείνει την ‘Ψυχαναλυτική Φιλοσοφία'” … “Αν το Ασυνείδητο δομείται ως γλώσσα, τα φιλοσοφικά ερωτήματα που γεννιούνται είναι πολλά: Πως δομείται αυτή η γλώσσα; Πως λειτουργεί ως Υποκείμενο; Πως γνωρίζει και τι; Που εδρεύει και πως εκδηλώνεται; Ποια η σχέση της γλώσσας του με το Συνειδητό; Πόσα Υποκείμενα δικαιούμαστε να ορίζουμε στον ψυχισμό μας; Ποιοι οι τρόποι γνωριμίας και επικοινωνίας ανάμεσα στο Συνειδητό και το Ασυνείδητο; Με μία φράση, ποια η δομή του ασυνείδητου Λόγου σε σχέση με τη δομή του συνειδητού Λόγου;” … “Όντας σύμφωνοι με τον καντιανό τρόπο προσέγγισης του (συνειδητού) Λόγου, επιχειρούμε μία αντίστοιχη προσέγγιση του ασυνείδητου Λόγου και με σεβασμό καταθέτουμε μία απόπειρα νέας Κριτικής. Με σύνεση και σεμνότητα ζητάμε την επιείκειά σας και την αναγνώριση της προσπάθειάς μας ως νέας πρότασης στην οικογένεια της φιλοσοφικής ελευθερίας του Λόγου”.
Φιλοσοφία, Εκδόσεις Όστρια, 2014, 222 σελ.
Πηγές: Biblionet, Δαιδάλεος, Εκδόσεις Όστρια
