Στίχοι: Μιρέλα Πάχου
Μουσική: Μιρέλα Πάχου
Είναι φορές που η ζωή μου μου τη δίνει
αλλάζω σχήμα και μορφή σαν πλαστελίνη.
Αυτός ο ήλιος να ξυπνήσω δεν μ’ αφήνει
τι να σου κάνει η καφεΐνη.
Είναι φορές που ο αέρας λιγοστεύει
βλέπω γύρω μου τον κόσμο να στενεύει
και τον πήχη ως τα ύψη να ‘χει ανέβει
όμως κανείς εν με πιστεύει.
Κι ένα τραγούδι πάντα παίζει σε ριπλέι
κι όλο το ίδιο ξαναλέει.
Είναι που χώρια σου ο κόσμος πια δε λέει,
αυτός ο κόσμος πια δε λέει.
Είναι μεγάλη αδικία κι είναι κρίμα
που όποτε φεύγεις να μην κάνω ούτε βήμα.
Έχω ζωή δίχως φωνή σαν παντομίμα
δεν με κρατάει άλλο το νήμα.
Η ίδια πάντα μουσική, οι ίδιοι στίχοι
άλλες αγάπες που καμιά δεν είχε τύχη.
Όλες με γέλασαν ζωή να σου πετύχει
είναι απλά να μη σου τύχει.
Κι ένα τραγούδι πάντα παίζει σε ριπλέι
κι όλο το ίδιο ξαναλέει.
Είναι που χώρια σου ο κόσμος πια δε λέει,
αυτός ο κόσμος πια δε λέει.
Έπαιξαν οι μουσικοί:
Κώστας Μιχαλός: Ηλεκτρική – Ακουστική Κιθάρα, Ukulele
Δημήτρης Μουτάφης: Μπάσο
Μανώλης Γιαννίκιος: Tύμπανα
Αλέξανδρος Λιβιτσάνος: Pλήκτρα, Eνορχήστρωση
Δημήτρης Παπαδόπουλος: Tρομπέτα
Σπύρος Νίκας: Σαξόφωνο
Βασίλης Παναγιωτόπουλος: Τρομπόνι
Η ηχογράφηση έγινε στο Kyriazis Studio & η μίξη στο Piper Studio
Mastering: Sweetspot Studio
Φωτογραφία: Θωμάς Αρσένης
Σκηνοθεσία βίντεο κλιπ: Πάνος Ζενίδης