Τον κέρδισαν όµως οι Τέχνες αφού ασχολήθηκε επαγγελµατικά µε το κόσµηµα και ερασιτεχνικά µε τη φωτογραφία, τη µουσική και τη λογοτεχνία. Το 2010 εκδόθηκε το µυθιστόρηµά του Η δική µου Εύα και το 2021 το µυθιστόρηµα ∆ιοµίρα. Από το 2012 διατηρεί το όμορφο ιστολόγιο Οι λέξεις μου, my words, mis palabras όπου παρουσιάζει τα βιβλία που διαβάζει. Από το 2020 είναι συντάκτης ειδικού τύπου στο Andro.gr γράφοντας κείµενα για µοτοσικλέτες.
Η δική μου Εύα (2010), Ιβίσκος
Διομίρα (2021), Ιβίσκος
Η νεκροφόρα του Ροστροπόβιτς (2023), Νίκας / Ελληνική Παιδεία Α.Ε.
Συλλογικά έργα
Μια εικόνα… χίλιες λέξεις (2014), ΤοΒιβλίο
Η νεκροφόρα του Ροστροπόβιτς – Σπύρος Γλύκας
… Στην πόρτα είχε ένα σηµείωµα: «Επιστρέφω αµέσως, σε περίπτωση ανάγκης περάστε στον κήπο». ∆ιασχίζοντας έναν στενό διάδροµο βρέθηκα σε µια αυλή όπου ήταν ακινητοποιηµένη –γιατί η αλήθεια είναι πως µου είχε φανεί ότι βρισκόταν εκεί καιρό, δίχως να χρησιµοποιείται, ανάµεσα σε µια µικρή ζούγκλα από αγριόχορτα– µια µαύρη Σιτροέν, µετασκευασµένη σε νεκροφόρα. Μάλιστα µέσα της είχε ένα εβένινο φέρετρο…
Το παιδικό όνειρο του Φοίβου είναι να αποκτήσει µια Σιτροέν. Επισκέπτεται µια έκθεση αυτοκινήτων σε µια άλλη πόλη όπου θα γνωρίσει και θα ερωτευθεί την κόρη του ιδιοκτήτη, την Όνα. Αρκετά χρόνια αργότερα θα βρει µια αγγελία σε µια εφηµερίδα. Όταν επισκεφθεί το µέρος που βρίσκεται το αυτοκίνητο των ονείρων του, θα βρεθεί µπροστά σε µια παλιά νεκροφόρα και έναν ιδιόρρυθµο Ρώσο νεκροθάφτη. Ο Φοίβος θα αγοράσει τη Σιτροέν σε τιµή ευκαιρίας κι από τότε µια σειρά από συµπτώσεις θα τον αναγκάσουν να τη χρησιµοποιήσει…
Μυθιστόρημα, Νίκας / Ελληνική Παιδεία Α.Ε., 2023, 286 σελ.
Διομίρα – Σπύρος Γλύκας
Στην ένατη επαρχία της Γης, τον 23ο αιώνα, ένας έφηβος, ο Τροτ, ψάχνει να βρει τρόπο για να ξεφύγει απ’ τον εγκλεισμό του σε μια Μονάδα Ζωής που θα του παρέχει τα πάντα εκτός από τη δυνατότητα να μετακινείται εκτός των 4 τοιχών του διαμερίσματός του και να έρχεται σε επαφή με τον υπόλοιπο κόσμο, χωρίς να χρειάζεται να τον βλέπει μέσα από μια οθόνη.
Η αναπάντεχη γνωριμία με τον συμμαθητή του τον Γκραπ θα τον βοηθήσει να δραπετεύσει μέσα από τις σήραγγες εξαερισμού της πόλης, αναζητώντας μια βιβλική μορφή, τη Γριά, η οποία θα ανακαλύψει το χάρισμά του, την ικανότητά του δηλαδή να συγκεντρώνεται απεριόριστο χρόνο σε κάποια δραστηριότητα και θα του αποκαλύψει τη μαγεία της λογοτεχνίας. Θα του εκμυστηρευτεί την ύπαρξη μιας πόλης για την οποία ελάχιστοι γνωρίζουν. Μιας πόλης της οποίας ο δίδυμος ζοφερός εαυτός της βρίσκεται κάτω απ’ το έδαφος.
Μυθιστόρημα, Ιβίσκος, 2021, 352 σελ.
Η δική μου Εύα – Σπύρος Γλύκας
Πόσο μπορεί να παίξει μια γυναίκα με την αγάπη δύο αντρών; Και μάλιστα όταν αυτή η αγάπη έχει τις ρίζες της στα μαθητικά τους χρόνια; Πολύ περισσότερο από όσο μπορεί να φανταστεί κανείς. Με επίφαση αθωότητας και με δήθεν ανέμελη διάθεση, η μοιραία Εύα εξωθεί τους δυο παιδικούς της φίλους σε ακραίες συμπεριφορές, σε μια μάχη με έπαθλο τον ίδιο της τον εαυτό. Το ερώτημα όμως είναι το ποιος θα την κερδίσει τελικά, αν υποθέσουμε πως κάποιος μπορεί να βγει κερδισμένος μέσα από μια τέτοια αναμέτρηση: ο ορθολογιστής Πάνος ή ο ονειροπόλος, μαθητευόμενος συγγραφέας Άρης;
Ένα μυθιστόρημα με φόντο τοπία καλοκαιρινών αποδράσεων, και με επίκεντρο την αρχέγονη πάλη ανάμεσα στα αρσενικά για το “Αιώνιο Λάφυρο”.
Εσωτερικές διαδρομές αρμονικά δεμένες με ήπιας έντασης εξωτερική δράση. Γοητευτικές αναδρομές και εναλλαγές ρεαλισμού και φαντασίας. Γλυκόπικρη νοσταλγία για μια εποχή περασμένη αλλά διόλου ξεχασμένη. Πρωταγωνιστής αυτής της ιστορίας δεν είναι ένας επίδοξος συγγραφέας όπως νομίζει με μια πρώτη ανάγνωση κανείς. Είναι το φάντασμα της αθωότητας που αναμετράται με την σκληρή πραγματικότητα, την αιώνια αντίμαχο της τέχνης. Όταν ένα έργο κοντοστέκεσαι να το κοιτάξεις και το γεμίζεις υπογραμμίσεις και σχόλια, τότε είναι αναμφίβολα λογοτεχνία.
Πασχαλία Τραυλού
συγγραφέας
Μυθιστόρημα, Ιβίσκος, 2010, 232 σελ.
Πηγές: Biblionet, Ιβίσκος, Νίκας / Ελληνική Παιδεία Α.Ε.
