Στέργιος Βαγγλής

Ο Στέργιος Βαγγλής γεννήθηκε στην Πορταριά Χαλκιδικής το 1954.
Αποφοίτησε από τη Φιλοσοφική Σχολή του Α.Π.Θ. και υπηρέτησε ως φιλόλογος σε σχολεία της Θεσσαλονίκης και της Χαλκιδικής (1980-2010). Μεταξύ άλλων έχει γράψει: “H ταφόπετρα” (νουβέλα, 1975, εκτός εμπορίου), “Σ’ ανύποπτο χρόνο” (μυθιστόρημα, Εκδόσεις “Γνώμη” 1993, εκτός εμπορίου), “Δημοτικά τραγούδια της Χαλκιδικής” (συγκριτική μελέτη, Εκδόσεις Αδελφών Kυριακίδη 1986), “Λαϊκά παραμύθια της Χαλκιδικής” ([συλλογή-επιμέλεια], Εκδόσεις Αδελφών Κυριακίδη 1986), “Δημοτικά τραγούδια της Χαλκιδικής” (κασέτα, Εκδόσεις Διαγωνίου 1989), αλλά και τα θεατρικά “Oι τυφλοπόντικες” (2005), “Όσο κρατάει ένα τσιγάρο” (2008· ανέβηκε την ίδια χρονιά από τον θίασο “Θυμέλη”, σε σκηνοθεσία του Aλέξη Μίγκα, στο θέατρο “Μελίνα Μερκούρη” της Καλαμαριάς, και παίχτηκε στη Φλόριντα των ΗΠΑ, με τον τίτλο The return, τον Ιανουάριο του 2012), “Kαι ξαφνικά ο ουρανός γέμισε φεγγάρια” (2008), “Ταξίδι αταξίδευτο” (2009), “Θύμα πολέμου” (2009), “Κέρδισα το λαχείο” (2010), “Ο μπαμπάκας” (2010).

Μυθιστορήματα
Σ’ ανύποπτο χρόνο (1993)
Η ζωή τους μια φάρσα (2015), Εντευκτήριο

Νουβέλες
H ταφόπετρα (1975)
Η περιπέτεια μιας αλήθειας (2018), Ανάτυπο

Διηγήματα
Δίδυμες ιστορίες (2021), Γράφημα

Θεατρικά έργα
Oι τυφλοπόντικες (2005)
Όσο κρατάει ένα τσιγάρο (2008)
Kαι ξαφνικά ο ουρανός γέμισε φεγγάρια (2008)
Ταξίδι αταξίδευτο (2009)
Θύμα πολέμου (2009)
Κέρδισα το λαχείο (2010)
Ο μπαμπάκας (2010)

Δοκίμια-Μελέτες-Συλλογές-Τραγούδια
Δημοτικά τραγούδια της Χαλκιδικής (1986), Κυριακίδη Αφοί
Λαϊκά παραμύθια της Χαλκιδικής (1986)

Δίδυμες ιστορίες – Στέργιος Βαγγλής

Διηγήματα, Γράφημα, 2021, 220 σελ.

Η περιπέτεια μιας αλήθειας – Στέργιος Βαγγλής

Δυο οικογένειες είναι δεμένες μεταξύ τους με δυνατή φιλία και με ένα μεγάλο μυστικό, που, όταν αποκαλύπτεται, αναγκάζει τα παιδιά τους ν’ αλλάξουν τις σχέσεις τους και ως προς τους εαυτούς τους και ως προς τους γονείς τους.

Νουβέλα, Ανάτυπο, 2018, 100 σελ.

Η ζωή τους μια φάρσα – Στέργιος Βαγγλής

Ο Θανάσης συνήθιζε να στοχάζεται ξαπλωμένος, με το βλέμμα κολλημένο σαν βεντούζα στο ταβάνι, υπολογίζοντας ποιο βράδυ οι φλούδες του σοβά, που κρέμονταν ξεφτίδια πάνω απ’ το κεφάλι του, θα του πασπάλιζαν με ασβέστη τα όνειρα. Μερικές φορές που δεν είχε ύπνο, ξέστρωνε το σεντόνι και μελετούσε μ’ ενδιαφέρον τ’ αποτυπώματα των στεγνωμένων υγρών στην επιφάνεια του στρώματος. Προσπαθούσε να μαντέψει ποιες συνθήκες πίεσαν τα ξαπλωμένα σώματα να “ζωγραφίσουν” με τις εκκρίσεις τους πάθη και παθήματα – ιδρώτας από εφιάλτη; λυτρωτική εκσπερμάτιση; ακράτεια ούρων;…
Άλλοτε πάλι, όταν η πλήξη γινόταν ανυπόφορη, ξεναγούσε τον εαυτό του στους χαραγμένους τοίχους, όπου ήταν αποτυπωμένα ξεσπάσματα νταλκάδων των προηγούμενων κρατουμένων: βρισιές, γλυκόλογα, προσευχές, γυναικεία ονόματα…
Ένας απελπισμένος άνδρας, ενόψει του επικείμενου θανάτου του από καλπάζουσα ανίατη ασθένεια, παίρνει μια ριψοκίνδυνη απόφαση, για να βοηθήσει οικονομικά την οικογένειά του, αλλά συλλαμβάνεται και προφυλακίζεται.
Η γυναίκα του, καθώς βρίσκεται σε πολλαπλό αδιέξοδο (ψυχολογικό, κοινωνικό, οικονομικό), υποχωρεί στις ερωτικές πιέσεις του συνεργάτη του, που προθυμοποιείται να στηρίξει την ίδια και το ανήλικο παιδί της.
Όμως, ένα απρόβλεπτο γεγονός ανατρέπει τα δεδομένα και οδηγεί τα τρία πρόσωπα σε βασανιστικά διλήμματα.