Ιστορίες του αστυνόμου Αυγέρη (2017), Μέθεξις
Διηγήματα
Ο έρωτας ήρθε νωρίς (2017), Μέθεξις
Ένα έγκλημα στο Θερμαϊκό (2017), Μέθεξις
Ωρα 3 στο γαλατάδικο στη γωνία (2018), Μέθεξις
Έρωτας στις φλόγες (2018), Μέθεξις
Πεζά
Δεσμοί ενοχής (2016), Μέθεξις
Αφηγήσεις
Κάποτε στη Θεσσαλονίκη (2001), University Studio Press
Εκείνα τα χρόνια… (2007), University Studio Press
Γειτονιές της νιότης μας (2009), University Studio Press
Δρόμων ιστορίες (2019), Μέθεξις
Δοκίμια-Μελέτες-Ιστορία-Λαογραφία
Τύπος και υπογραμμός (2003), University Studio Press
Θεσσαλονίκη, αυτά που δεν ξεχνιούνται (2005), University Studio Press
Εμείς… (2005), Σφακιανάκη Κορνηλία
Κυρίες της Θεσσαλονίκης (2011), Κυριακίδη Αφοί
Η πρόκληση της διαδοχής (2013), Κυριακίδη Αφοί
Δια γυναικός τα κρείττω (2014), Εκδόσεις Κυριακίδη ΙΚΕ
Θεσσαλονίκη, εκείνη η άλλη (2015), Μέθεξις
Έργα και πάρεργα εν Θεσσαλονίκη (2016), Μέθεξις
Στιγμιότυπα και πινελιές (2019), Μέθεξις
Δρόμων ιστορίες – Στράτος Σιμιτζής
Κάθε δρόμος έχει την ταυτότητα του. Έχει τα χαρακτηριστικά του και την ιστορία του.
Μέσα σ’ αυτά είναι η ονομασία του, οι άνθρωποι του, τα σημεία αναφοράς. Αυτά είναι άλλωστε τα στοιχεία που διαμορφώνουν την ιστορία της κοινωνίας και της πόλεως.
Είναι βέβαιο πως σχετικά λίγοι είναι εκείνοι που γνωρίζουν αυτό που εκπροσωπεί και εκφράζει η ονομασία του δρόμου που ζουν αλλά και πως συμμετέχει στην ευρύτερη τοπική ιστορία.
Το βιβλίο αυτό δεν αποτελεί οδηγό πόλεως, γιατί αυτή δεν είναι η πρόθεση του συγγραφέα. Επιδιώκει να ζωντανέψει μνήμες και αναμνήσεις όπως και την εικόνα της κοινωνίας και της πόλεως όπως αυτή παρουσιαζόταν μερικές δεκαετίες πριν, και πολλά έχουν αλλάξει από τότε.
Αφηγήσεις, Μέθεξις, 2019, 160 σελ.
Στιγμιότυπα και πινελιές – Στράτος Σιμιτζής
Διαχρονικά λέγεται πως οι λεπτομέρειες, όχι μόνον συνθέτουν το σύνολο, αλλά και χαρακτηρίζουν και καταστάσεις.
“Σημασία στη λεπτομέρεια” ήταν παλιότερα το σύνθημα μεγάλης εμπορικής φίρμας. Αυτή η λεπτομέρεια, η οποία στο ανά χείρας βιβλίο αποδίδεται ως στιγμιότυπο και πινελιά, είναι ο καμβάς πάνω στον οποίο “χτίζεται” αυτό.
Πρόκειται για στιγμές και στιγμιότυπα που σημαδέψαν τη ζωή των Θεσσαλονικέων, ενώ τους εμπλέκουν σε πολλά από αυτά.
Θεσσαλονίκη-Ιστορία, Μέθεξις, 2019, 96 σελ.
Έρωτας στις φλόγες – Στράτος Σιμιτζής
Όσο κι αν ο ελληνικός στρατός είχε πάρει “φαλάγγι” τις ιταλικές μεραρχίες με τις πομπώδεις ονομασίες “Λύκοι της Τόσκανης”, “Κένταυροι” και άλλα παρόμοια- οι σιδερόφραχτες μεραρχίες των Γερμανών, οι οποίες έρχονταν για να περισώσουν ό,τι είχε απομείνει από το γόητρο του Ντούτσε, ήταν αδύνατον να αναχαιτιστούν παρά τον ηρωισμό και την ανδρεία που είχαν επιδείξει οι Έλληνες στρατιώτες.Γι’ αυτό και υποχώρησαν. Έτσι, η χώρα βρέθηκε υπό γερμανική κατοχή.
Πολλοί πατριώτες εντάχθηκαν σε αντιστασιακές ομάδες. ‘Αλλες δρούσαν ψηλά στα βουνά και άλλες στις πόλεις.
Το ίδιο έκανε και ο ‘Αλκης. Και πώς θα μπορούσε να κάνει αλλιώς, όταν λίγο καιρό πριν πήγε να καταταγεί εθελοντής για να πολεμήσει;
Διηγήματα, Μέθεξις, 2018, 178 σελ.
Ωρα 3 στο γαλατάδικο στη γωνία – Στράτος Σιμιτζής
Η εικόνα ήταν αλάνθαστη. Δύο νέοι σε γωνιακό τραπεζάκι σε γαλατάδικο, ήταν βέβαιο ότι βρισκόμασταν μπροστά σε αισθηματικό ειδύλλιο. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα, το γαλατάδικο να ταυτιστεί με τα ερωτικά και τα αισθηματικά ραντεβού.
“Ώρα τρεις, στο γαλατάδικο στη γωνία”, είχαν δώσει το ραντεβού τους ο Κωστής και η Ζωή. Ήταν το παρθενικό ραντεβού τους. Είχαν γνωριστεί σε ένα πάρτι. Σ’ αυτά γίνονταν συνήθως οι γνωριμίες, εκεί εκδηλωνόταν το πρώτο ενδιαφέρον. Με δυο γλυκόλογα και ένα χορό. Η συνέχεια στο γαλατάδικο.
Διηγήματα, Μέθεξις, 2018, 184 σελ.
Κάποτε στη Θεσσαλονίκη – Στράτος Σιμιτζής
«Το βιβλίο αυτό καταγράφει μνήμες και προσωπικές εμπειρίες από μια περίοδο της ζωής μου, ελάχιστα γνωστή στους πολλούς αφού αναφέρεται στα παιδικά και νεανικά μου χρόνια. Είναι η περίοδος που ο άνθρωπος δεν έχει βγει ακόμη στην κοινωνία, και γι’ αυτό δεν έχει αποκτήσει κοινωνικό περίγυρο. Ο περίγυρός του είναι τα παιδιά της γειτονίας και οι συμμαθητές στο σχολείο. Κάτω από τη θεώρηση αυτή, τα πρώτα τουλάχιστον κεφάλαια του βιβλίου αυτού θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν αυτοβιογραφία και προσωπικό οδοιπορικό της νεανικής περιόδου. Ένα μεγάλο μέρος του βιβλίου αυτού αποτελεί προϊόν έρευνας και συγχρόνως προσωπικών εμπειριών για πολλά που συνέβησαν “κάποτε στη Θεσσαλονίκη”.
Όταν αποφάσισα να γράψω αυτό το βιβλίο στόχος και επιδίωξή μου ήταν κατ’ αρχάς να κάνω το κέφι μου. Ακόμη, να θέσω στη διάθεση του συνολικού μελετητή της λαμπρής ιστορίας της Θεσσαλονίκης κάποια άγνωστα σ’ αυτόν στοιχεία, πληροφορίες και γεγονότα. Τέλος, να ξυπνήσουμε σε ορισμένους μνήμες και εμπειρίες με τη δημιουργία κλίματος νοσταλγίας και ρομαντισμού. Αν κάποιο από τα δύο προαναφερόμενα συμβεί, τότε το βιβλίο αυτό θα έχει εκπληρώσει το γενικότερο προορισμό του»…
Τύπος και υπογραμμός – Στράτος Σιμιτζής
Το βιβλίο αυτό με την μορφή μιας άτυπης αυτοβιογραφίας συνδέει τον συγγραφέα με μια σειρά από γεγονότα και καταστάσεις, που ξεφεύγουν κατά πολύ από το προσωπικό και παίρνουν ευρύτερες διαστάσεις. Χωρίς αμφιβολία στο «Τύπος και υπογραμμός» ο συγγραφέας είναι το κεντρικό πρόσωπο, όμως είναι πολλοί αυτοί που συμπρωταγωνιστούν. Άλλωστε όταν κάποιος έχει την ιδιότητα, παλαιοτέρα του ιδιοκτήτη-εκδότη εφημερίδος και αργότερα του δημοσιογράφου, ότι κι αν έχει να αφηγηθεί παύει να έχει προσωπικό χαρακτήρα και να είναι αυστηρά προσωπική υπόθεση…
Θεσσαλονίκη, αυτά που δεν ξεχνιούνται – Στράτος Σιμιτζής
Εκτιμώντας τα πράγματα, θεωρώ πως το βιβλίο αυτό παρουσιάζει μεγαλύτερο ενδιαφέρον για τον νέο, τον σύγχρονο άνθρωπο. Αυτός είναι κυρίως που θα ήθελε να μάθει πώς ζούσαν οι πρόγονοί του, μερικές δεκαετίες πριν και ποιο κοινωνικό περιβάλλον επικρατούσε τότε. Τι συνηθιζόταν, τι απορρίπτονταν, τα ήθη και τα έθιμα. Και αυτό γιατί ο νέος γνωρίζει καλύτερα από κάθε άλλον, πως ο κόσμος, εξελίσσεται ραγδαίως. Προς όλες τις κατευθύνσεις. Γι’ αυτό και θέλει να μάθει τη διαφορά, τι έχει αλλάξει από τότε.
Όμως, αυτό το βιβλίο δεν θα αφήσει αδιάφορους και τους παλαιότερους, τους μεγαλύτερους, γιατί συνηθίζουν να ζουν με τη νοσταλγία, τις αναμνήσεις. Γιατί είναι δεμένοι με το παρελθόν.
Τελικά οι αναγνώστες θα είναι οι κριτές αυτού του βιβλιου, μέσα από τις σελίδες του οποίου επιχειρώ να “αναβιώσω” το παρελθόν. Αυτά που δεν ξεχνιούνται.
Εμείς… – Στράτος Σιμιτζής
Αναδεικνύονται τα ελαττώματα της φυλής, χωρίς απαισιοδοξία, όπως και ο τρόπος ζωής που “βολεύει” τον Έλληνα εδώ και πολλά χρόνια.
Η ροή των κεφαλαίων αρχίζει με το θέμα “Τι σόι λαός είμαστε”; ενώ παρακάτω θα “δούμε” τον Έλληνα απέναντι στην πολιτική και τα πολιτικά πράγματα, θα τον “δούμε” ως επιχειρηματία, ως οδηγό, στα γήπεδα και σε πολλές άλλες εκφράσεις και εκδηλώσεις της ζωής με απλό, περιγραφικό, εύληπτο και σκωπτικό τρόπο.
Το “Εμείς” επιχειρεί να ανατάμει τον χαρακτήρα, τη νοοτροπία και τη συμπεριφορά του Έλληνα απέναντι στη ζωή.
Εκείνα τα χρόνια… – Στράτος Σιμιτζής
Το βιβλίο αυτό πραγματεύεται τη ζωή των νέων, κάποιας περασμένης εποχής, στη Θεσσαλονίκη. Τις ανησυχίες, τα όνειρα, τις συγκινήσεις, τα πρώτα ερωτικά σκιρτήματα. Ακόμη τα ενδιαφέροντα και τις συνήθειες, τις δραστηριότητες, τις παρέες και τις συντροφιές, τις ανέμελες στιγμές, τη διασκέδαση τους.
Από τις σελίδες του βιβλίου “ζωντανεύει”, η νιότη, η αισιοδοξία, ο δυναμισμός, το κέφι, όσο κι αν για πολλούς, οι συνθήκες, δεν ήταν και οι ιδανικές. Όμως όταν είσαι νέος, όλα τα άλλα έρχονται σε δεύτερη μοίρα.
Ένα κεφάλαιο “καταγράφει” ακόμη τις αναμνήσεις και τις μνήμες, τα βιώματα και τις εμπειρίες γνωστών Θεσσαλονικιών, την εποχή της νιότης τους, όπως τα “αφηγούνται” με ενδιαφέροντα κείμενα και ανέκδοτες προσωπικές φωτογραφίες.
Σε άλλο κεφάλαιο, γνωστοί Θεσσαλονικείς “αφηγούνται” την περίοδο της νιότης τους με ενδιαφέρουσες ανέκδοτες προσωπικές φωτογραφίες.
Οι μαρτυρίες των καλών φίλων, δίνουν σε γενικές γραμμές το στίγμα της ζωής των νέων, αλλά και της κοινωνίας την εποχή εκείνη.
Σε άλλο πάλι κεφάλαιο, παρουσιάζονται παλιές ιστορικές επιχειρήσεις στη Θεσσαλονίκη που έγραφαν ιστορία στον κλάδο τους. Άλλες συνεχίζουν ακμαίες και σφριγηλές και άλλες έχουν διακόψει αφού πρώτα διέγραφαν μια μεγάλη και σημαντική διαδρομή.
Το βιβλίο “Εκείνα τα χρόνια”, για τον πλούτο των φωτογραφιών του θα μπορούσε κάλλιστα να θεωρηθεί και λεύκωμα.
Αφιερώνω το βιβλίο αυτό σ’ εκείνους που δεν είναι πια μεταξύ μας, όμως ζήσαμε μαζί τα νιάτα μας.
(από το σημείωμα του συγγραφέα)
Γειτονιές της νιότης μας – Στράτος Σιμιτζής
Μέσα από κείμενα, αφηγήσεις, βιώματα και εμπειρίες γνωστών Θεσσαλονικέων, εμπλουτισμένα με πλούσιο ανέκδοτο φωτογραφικό υλικό που δίνει το στίγμα της κοινωνικής ζωής, ο συγγραφέας επιχειρεί να ζωντανέψει τη γειτονιά που γνώρισαν οι παλιοί και έχει οριστικά χαθεί· τη γειτονιά που τα παλιά χρόνια λειτουργούσε ως κύτταρο της κοινωνίας και ήταν ένας μικρόκοσμος αυτόνομος και αυτάρκης· τη γειτονιά οπου οι γείτονες γνωρίζονταν μεταξύ τους και νοιάζονταν ο ένας για τον άλλο· τη γειτονιά που είχε τον μανάβη, τον ράφτη και τη μοδίστρα, τον ψιλικατζή και τον φούρναρή της αλλά και τόσους άλλους μικρέμπορους.
Κυρίες της Θεσσαλονίκης – Στράτος Σιμιτζής
Το βιβλίο “Κυρίες της Θεσσαλονίκης” επιχειρεί να αναδείξει κυρίες οι οποίες ανεξάρτητα από ιδιότητα, επάγγελμα και χώρο, έχουν αφήσει το στίγμα και το αποτύπωμά τους στα κοινωνικά, πολιτικά, πολιτιστικά, επιχειρηματικά δρώμενα αυτής της πόλεως. Ασφαλώς δεν είναι οι μοναδικές, όμως είναι βέβαιο πώς δεν πέρασαν απαρατήρητες και οπωσδήποτε έχουν αποσπάσει την προσοχή, την εκτίμηση, την αναγνώριση και σε πολλές περιπτώσεις το σεβασμό της κοινωνίας, για τη δράση και τις δραστηριότητές τους. Πρόκειται για κυρίες που έχουν φύγει από τη ζωή, αλλά και κυρίες που κινούνται ανάμεσά μας. Οι κυρίες που παρουσιάζονται στο βιβλίο αυτό δεν είναι αποτέλεσμα κάποιας έρευνας ή μελέτης. Ούτε επελέγησαν βάσει ορισμένων κριτηρίων και προδιαγραφών. Είναι κυρίως ζήτημα εμπειριών και γνώσεων του συγγραφέα. Επίσης, το βιβλίο “Κυρίες της Θεσσαλονίκης” δεν πρέπει να θεωρηθεί και να εκληφθεί ως ιστορικό κείμενο. Είναι κυρίως αναφορά σε κυρίες που απασχόλησαν και απασχολούν την επικαιρότητα και ο συγγραφέας έκρινε πώς πρέπει να μνημονευθούν και να αναδειχθούν. Οπωσδήποτε όμως, τα κείμενα και το πλούσιο φωτογραφικό υλικό του βιβλίου, ως επί το πλείστον ανέκδοτο, συνιστούν χρήσιμα και ενδιαφέροντα στοιχεία για την κοινωνική ιστορία της Θεσσαλονίκης μια και παρουσιάζουν ανάγλυφα τη ζωή της πόλεως, κυρίως κάποιες άλλες εποχές.
Η πρόκληση της διαδοχής – Στράτος Σιμιτζής
Είναι ένα βιβλίο γεμάτο από έντονες αναμνήσεις που ανακαλούν στη μνήμη πολλές συγκινήσεις από την επιχειρηματικότητα του παρελθόντος στην πόλη της Θεσσαλονίκης. Ο συγγραφέας του προσπαθεί μέσα από τις σελίδες του βιβλίου του να παρουσιάσει αλλά και να προβάλλει τη διαδοχή της διεύθυνσης πολλών επιχειρήσεων που εκπροσωπούνται μέχρι σήμερα από ανθρώπους τρίτης έως και πέμπτης γενιάς. Η διάρκεια της επιχείρησης σε πολλές περιπτώσεις ξεπερνάει ένα ολόκληρο αιώνα. Μέσα από τις διηγήσεις και τις φωτογραφίες προβάλλονται τα χαρακτηριστικά μιας άλλης εποχής γεμάτες συγκινήσεις για πολλούς αναγνώστες από τον επαγγελματικό χώρο αλλά και για το ευρύ αναγνωστικό. Οι εικόνες πολλές και έντονες, ιδιαίτερα στους επιχειρηματίες που θέλουν να γνωρίσουν πρόσωπα και πράγματα από το παρελθόν.
Η εκπροσώπηση στο βιβλίο γίνεται από πολλά επαγγέλματα με τις φωτογραφίες των προσώπων και των καταστημάτων για να δοθεί πληρέστερη εικόνα της επιχειρηματικής δραστηριότητας της Θεσσαλονίκης του παρελθόντος.
Ελπίζουμε θα ανταποκριθούν στην απόκτησή του εκτός από τον επιχειρηματικό κόσμο αλλά και από εκείνους που νοσταλγούν να ξαναζήσουν στιγμές του ρομαντικού παρελθόντος.
Παναγιώτης Παπαδόπουλος
Δια γυναικός τα κρείττω – Στράτος Σιμιτζής
… Το ανά χείρας βιβλίο “Δια γυναικός τα κρείττω” -από την ιστορική φράση- στιχομυθία έχουν απαληφθεί τρεις λέξεις (άλλα, και, πηγάζει)- αφιερώνεται στη σύγχρονη γυναίκα που συμμετέχοντας ενεργά σ’ όλα τα κοινωνικά, πολιτιστικά και επαγγελματικά δρώμενα έχει κατακτήσει σχεδόν όλα τα μέχρι πρότινος θεωρούμενα, ανδρικά κάστρα.
Γενικά, πραγματεύεται τη γυναίκα που δημιουργεί, δρα, διευθύνει, παράγει, ερευνά, αθλείται και απασχολεί με το έργο της την κοινωνία και την κοινή γνώμη.
Οι γυναίκες που παρουσιάζονται στο βιβλίο, αντιπροσωπεύουν τη δομή της κοινωνίας γιατί προέρχονται από πολλούς και διάφορους κλάδους.
Την επιχειρηματικότητα, τις επιστήμες, τις τέχνες, τα γράμματα, τα κοινά, την φιλανθρωπία και κοινωνική προσφορά, τον αθλητισμό, τον Τύπο, τη μόδα και άλλους.
Ήδη οι περισσότερες από τις γυναίκες που παρουσιάζονται στις σελίδες αυτού του βιβλίου, είναι προβεβλημένες, άλλες περισσότερο και άλλες λιγότερο. Όμως όλες δίνουν το δικό τους “παρών” στα δρώμενα της πόλεως της Θεσσαλονίκης και έξω απ’ αυτήν…
(από το Σημείωμα του συγγραφέα)
Θεσσαλονίκη, εκείνη η άλλη – Στράτος Σιμιτζής
Ένα βιβλίο για τους νοσταλγούς της παλιάς Θεσσαλονίκης.
Η Θεσσαλονίκη, με τις ξεχωριστές ιδιότητες τα χαρακτηριστικά και τα στοιχεία που διαθέτει -μακρόχρονη ιστορία πολιτιστική κληρονομιά και παράδοση γεωπολιτικής στρατηγική θέση- σπάνια αν όχι μοναδικά, όχι μόνον, σε ευρωπαϊκό αλλά και παγκόσμιο επίπεδο, δικαιούται να έχει μια πολύ καλύτερη τύχη.
Όμως, την τύχη της σε μεγάλο βαθμό, όχι μόνον, επηρέασε, αλλά και συνδιαμόρφωσε η Οθωμανική κατοχή, που διήρκησε σχεδόν μισή χιλιετία, χρονικό διάστημα ιδιαίτερα μεγάλο. Η Κατοχή αυτή δε διαμόρφωσε μόνον την ιστορία και την προοπτική της πόλεως, αλλά επέδρασε και στη διαμόρφωση της νοοτροπίας και της συμπεριφοράς των κατοίκων της. Ακόμη, στις συνήθειες και την καθημερινότητά της. Τόσο καταλυτική υπήρξε, τουλάχιστον για τις γενιές που είχαν την ατυχία να τη ζήσουν ή να τη γνωρίσουν.
Όταν η υπόλοιπη Ευρώπη, “ξεπεταγόταν”, πολιτικά, πολιτιστικά, πνευματικά και καλλιτεχνικά με την Αναγέννηση (1400-1600 μ.Χ. περίπου), η Ελλάδα ζούσε στο βαθύ σκοτάδι της Οθωμανικής Κατοχής, από το οποίο όταν “βγήκε”, δεν ήταν δυνατόν να ακολουθήσει τον πολιτιστικό και πνευματικό σχηματισμό της. Είναι ένα ισχυρό άλλοθι και μία σοβαρή αιτιολογία, γιατί μείναμε πίσω σε πολλούς τομείς, μόνον που πολλές φορές επιχειρούμε να εφαρμόσουμε σ’ αυτά και κάποια από τα εγγενή μειονεκτήματα της φυλής.
Έργα και πάρεργα εν Θεσσαλονίκη – Στράτος Σιμιτζής
Έχω γράψει πολλές φορές και με κάθε ευκαιρία πως η Θεσσαλονίκη άξιζε καλύτερης τύχης. Έχει τόσα πολλά να επιδείξει και όμως έχει δείξει τόσα λίγα, ενώ άλλες πόλεις έχουν λίγα και καταφέρνουν να δείξουν πολλά. Και η ειρωνεία είναι ότι είχαμε ένα σωρό ευκαιρίες και δεν τις αδράξαμε. Το ανά χείρας βιβλίο πραγματεύεται όχι με την μορφή έρευνας ή μελέτης τις χτυπητές, πολλές φορές κραυγαλέες, ελλείψεις και παραλείψεις, που εμφανίζει η Θεσσαλονίκη, αν και είναι χαρακτηρισμένη… Συμπρωτεύουσα. Ελλείψεις όπως τις βλέπει ο συγγραφέας. Με φιλοπόλιδα διάθεση και καλή πρόθεση.
Δεσμοί ενοχής – Στράτος Σιμιτζής
Ζεστό καλοκαιριάτικο πρωινό σ’ εκείνο το ακροχώρι της Ιθάκης. Ο Χρύσανθος γυμνασμένος και “μπρούτζινος” από τον ήλιο κατέβηκε ξυπόλυτος από το ξενοδοχείο κρατώντας ένα ποτήρι ουίσκυ, έφτασε στην αμμουδιά, απόλαυσε το γαλήνιο κύμα που του χάιδευε τις πατούσες και βλέποντας τα γραφικά σπίτια μακρυά στην κοιμισμένη πολιτεία, κατάπιε το ουίσκυ του μονορούφι, πέταξε το ποτήρι και άρχισε να γελά βροντερά. Μετά αισθάνθηκε πως και το γέλιο του ήταν αμήχανη φυγή που κατέληξε σ’ ένα υπολανθάνοντα λυγμό. “Τι είναι η ζωή”, μουρμούρισε δυνατά, “ένα παζλ, ένα καλειδοσκόπιο ή μπούμεραγκ;” είπε ερωτηματικά.
Ο έρωτας ήρθε νωρίς – Στράτος Σιμιτζής
Η Μαρία είναι μια σύγχρονη νέα. Κατέχει πτυχίο στη διοίκηση επιχειρήσεων, την πληροφορική, πιστοποιητικό στη στενογραφία και χειρίζεται με άνεση την αγγλική και τη γερμανική.
Τα άλλα προσόντα της είναι εντυπωσιακά. Τέλειες αναλογίες, όμορφο πρόσωπο και χάρη στις κινήσεις της. Με άλλα λόγια, τα έχει όλα σε αφθονία.
Έχει βάλει στόχο στη ζωή της να επιτύχει, να ξεχωρίσει, χωρίς να την απασχολεί πολύ ο τρόπος. Αν θα πικράνει κόσμο ή αν θίξει υπολήψεις. Είναι τόσο προσηλωμένη στο στόχο της, ώστε αυτό να την εμφανίζει αδίστακτη.
Ιστορίες του αστυνόμου Αυγέρη – Στράτος Σιμιτζής
Το πολυτελές αυτοκίνητο πέρασε τα σύνορα. Οι επιβάτες του, δύο άνδρες και δύο γυναίκες, με αρχοντικό ύφος και άψογα ντυμένοι για ταξίδι, με το καστόρινο μπουφάν, το φουλάρι και το ψαθάκι, τους κατέταξαν στα μάτια των συνοριοφυλάκων σαν άτομα υπεράνω υποψίας ώστε ο έλεγχος να είναι τυπικός και συνηθισμένος. Κατευθύνονταν προς τη Θεσσαλονίκη.
Ένα έγκλημα στο Θερμαϊκό – Στράτος Σιμιτζής
Και άλλα διηγήματα δράσης
…Για το βράδυ, είχε προγραμματιστεί χορός. Ο χορός του καπετάνιου με ζωντανή μουσική και παραδοσιακούς χορούς από λαογραφικό χορευτικό συγκρότημα που φιλοξενούσε ο καπετάνιος.
Το γλέντι είχε ανάψει όλους και το κέφι και όλοι γλεντούσαν αμέριμνοι και χαρούμενοι. Από την πρύμνη έξι σκιές σκαρφάλωσαν στο πλοίο και κρύφτηκαν στην πρώτη μεγάλη σωσίβια λέμβο που βρήκαν μπροστά τους. Εκεί κούρνιασαν για να δράσουν την κατάλληλη στιγμή…
Πηγές: Biblionet, Μέθεξις, University Studio Press, Κυριακίδη Αφοί, Σφακιανάκη Κορνηλία