Ηλέκτρα – Βίκυ Στουφή

Η Ηλέκτρα έχει ό,τι θα μπορούσε να επιθυμήσει μια γυναίκα: νιάτα, ομορφιά, χρήματα, μια ενδιαφέρουσα κοινωνική ζωή. Δεν έχει, όμως, το σημαντικότερο απ’ όλα: αγάπη. Το παρελθόν της, βουτηγμένο στη θλίψη και τη μοναξιά, καθώς ποτέ δεν ένιωσε τη στοργή των γονιών της, της έχει διαμορφώσει έναν ψυχρό και απόμακρο χαρακτήρα, όπου δεν υπάρχει καμιά χαραμάδα για να εισχωρήσουν τρυφερά αισθήματα στην καρδιά της. Ώσπου τα πάντα ανατρέπονται στην καλοκουρδισμένη ζωή της όταν θεωρείται ύποπτη για το φόνο της μητέρας της, στη βίλα του δεύτερου συζύγου της τελευταίας, Κρίστιαν Πόρτερ, στη Χαλκιδική, ο οποίος έχει βρει επίσης τραγικό θάνατο λίγο καιρό πριν.
Ο υπαστυνόμος Στέφανος Κάραλης καλείται να εξιχνιάσει το έγκλημα και βρίσκεται όχι μόνο συναισθηματικά μπλεγμένος με την Ηλέκτρα, αλλά και μπερδεμένος σε μια μεγάλη υπόθεση αρχαιοκαπηλίας, στην οποία ένας μυστηριώδης βαρόνος σκοπεύει να κλέψει τα ανεκτίμητα κειμήλια των μοναστηριών του Αγίου Όρους έχοντας καταστρώσει ένα καταχθόνιο σχέδιο.
Σκοτεινά μυστικά και φαντάσματα του παρελθόντος αρχίζουν σιγά σιγά να έρχονται στο φως και οι δύο ερωτευμένοι νέοι, παρασυρμένοι στα παιχνίδια της μοίρας, που για κάποιο διάστημα τους κρατάει χωριστά, θέτουν σε κίνδυνο τη ζωή τους διεκδικώντας την ευτυχία.

Μυθιστόρημα, Εκδοτικός Οίκος Α. Α. Λιβάνη, 2007, 730 σελ.

Λευκός άγγελος – Βίκυ Στουφή

Ο Άγγελος και ο Νίκος είναι δύο δωδεκάχρονα αγόρια που κάνουν μαζί ένα ονειρεμένο ταξίδι στην πανέμορφη και μυστηριακή Κοιλάδα του Ουρανού. Εκεί γνωρίζουν τον Μάριο, που τους ξεναγεί στη χώρα των Νοράλ, στα βάθη του ωκεανού, και γίνεται σύντομα το νέο μέλος της μικρής συντροφιάς τους.
Κάποιος, όμως, από τους τρεις φίλους κρύβει ένα υπέροχο μυστικό, που προκαλεί την οργή του σκοτεινού Άρχοντα του Κακού και γίνεται αιτία να βρεθούν σε ένα μακρινό και αφιλόξενο τόπο, όπου καλούνται να αντιμετωπίσουν τη μεγαλύτερη πρόκληση της ζωής τους. Για να επιβιώσουν εκεί, θα χρειαστεί να επιστρατεύσουν τα μοναδικά όπλα που διαθέτουν, τη φιλία και την εφευρετικότητά τους, για να αποδείξουν τελικά σε ολόκληρο τον κόσμο -ορατό και μη- πως το θάρρος και η γενναιοψυχία δεν είναι αποκλειστικό προνόμιο των μεγάλων, αλλά είναι καθαρά ζήτημα πίστης και εμπιστοσύνης.

Μυθιστόρημα, Εκδοτικός Οίκος Α. Α. Λιβάνη, 2008, 2015, 631 σελ.

Η σφραγίδα του ρόδου – Βίκυ Στουφή

Στην Αγγλία του 16ου αιώνα, μια μαία καταδιώκεται από έναν αδυσώπητο άρχοντα, καθώς το βρέφος που προσπαθεί να προστατέψει, η Ελοΐζ, φέρει εκ γενετής ένα σημάδι που μοιάζει με τριαντάφυλλο και κληρονομείται από γενιά σε γενιά στις γυναίκες του ίδιου γενεαλογικού δέντρου.
Σύμφωνα με μια προαιώνια προφητεία, κάθε γυναίκα με αυτό το σημάδι έχει την ικανότητα να προλέγει το μέλλον, γι’ αυτό και η Ελοΐζ αποσπάται βίαια από την αγκαλιά της προστάτιδάς της και καταλήγει στα χέρια του άρχοντα.
Στο παρόν πια, στο Ηράκλειο της Κρήτης, μια εικοσάχρονη κοπέλα ανασύρεται ημιθανής από τη θάλασσα και μεταφέρεται στο νοσοκομείο, όπου ξεψυχά. Λίγο πριν, αποκαλύπτει στον Άγγλο γιατρό που προσπαθούσε να τη σώσει ότι κάποιος Ντάντε την κρατούσε αιχμάλωτη σε ένα κότερο και ότι η αδερφή της, η Δάφνη, που ζει στη Βενετία, κινδυνεύει. Η Δάφνη φέρει το σημάδι του τριαντάφυλλου και βρίσκεται στο στόχαστρο μιας ισχυρής αδελφότητας που καθορίζει τις τύχες του κόσμου…
Οι δρόμοι των ηρώων του δράματος αρχίζουν να διασταυρώνονται, μέσα από ανατροπές, συνωμοσίες, δολοφονίες, έρωτες, σε μια ιστορία που εκτυλίσσεται κυρίως στη Βενετία.
“Όλα όσα είχε ονειρευτεί και είχε ποθήσει βρίσκονταν μπροστά του, δε χρειαζόταν
να ψάξει πιο μακριά. Σήμερα άνοιγε μια καινούρια σελίδα στο βιβλίο της ζωής του και, για να είναι σίγουρος ότι το βιβλίο του θα έμενε καθαρό από εδώ και στο εξής, έσκισε όλες τις προηγούμενες, μουντζουρωμένες σελίδες και τις πέταξε στο καλάθι των αχρήστων. Και μαζί τους πέταξε τη Δάφνη Ηλιάδη, τον Φράνκο Ντονατσάν, τον Ρίτσαρντ Έρλιν και την καταραμένη αδελφότητα· κράτησε μόνο μία σελίδα, εκείνη του Ντάντε, του χαϊδεμένου του, που θα ήταν για πάντα το φως των ματιών του”.

Μυθιστόρημα, Εκδοτικός Οίκος Α. Α. Λιβάνη, 2009, 670 σελ.

Με τα μάτια της άλλης – Βίκυ Στουφή

Η Μυρώ, γνωστή συγγραφέας, αντιμετωπίζει τρία πολύ σοβαρά προβλήματα: τη μακροχρόνια εξωσυζυγική σχέση του άντρα της, την πληθωρική πάμπλουτη μαμά της, που αρέσκεται να χώνεται στα οικογενειακά της, και την ολική απώλεια της όρασής της.
Η μεταμόσχευση δίνει λύση στο τελευταίο πρόβλημα, ταυτόχρονα, όμως, σηματοδοτεί την έναρξη μιας αλληλουχίας ονείρων,
όπου τα πάντα περιβάλλονται από ένα πυκνό πέπλο ομίχλης.
Η Μυρώ ακολουθεί στα όνειρά της την Ελίνα, μια πανέμορφη νεαρή γυναίκα, και όταν πέφτει θύμα μιας ύποπτης ληστείας,
με απώτερο σκοπό τη δολοφονία της, αρχίζει να πιστεύει
πως η κοπέλα εμφανίζεται στον ύπνο της για να την προειδοποιήσει για το θανάσιμο κίνδυνο που την απειλεί.
Πού τελειώνει η φαντασία και πού αρχίζει η πραγματικότητα;
Η Μυρώ δεν αργεί να ανακαλύψει πόσο απελπιστικά λεπτή είναι
η διαχωριστική γραμμή ανάμεσά τους, όμως ποτέ δε φαντάστηκε τις ολέθριες συνέπειες και πόσο βαρύ ήταν το τίμημα που έπρεπε να πληρώσει μαθαίνοντας την αλήθεια και βγαίνοντας
από την ψευδαίσθηση που ζούσε τόσα χρόνια…

Μυθιστόρημα, Εκδοτικός Οίκος Α. Α. Λιβάνη, 2010, 553 σελ.

Το αίνιγμα της πεταλούδας – Βίκυ Στουφή

Η Ζένα, μια πανέμορφη μιγάς από το Κονγκό, καρπός του παράνομου έρωτα ενός Έλληνα ιεροκήρυκα και μιας Αφρικανής, πέφτει θύμα απαγωγής αφού πρώτα δίνει μυστικά στον Ντίνο Zαφειρίου, ιδιωτικό ντετέκτιβ, ένα δυσνόητο γράμμα που της έχει αφήσει η μητέρα της προτού πεθάνει, ώστε να το φυλάξει.
Λίγες ώρες μετά την απαγωγή, η αστυνομία ανακαλύπτει σε έναν γκρεμό μια σκοτωμένη γυναίκα, με καταστραμμένο πρόσωπο, που ταυτοποιείται ως η Ζένα. Ο σύζυγός της, μεγαλοεφοπλιστής Λέανδρος Δούκας, αποφασίζει να θάψει τη νεκρή στην ιδιαίτερη πατρίδα της και φεύγει με τη θαλαμηγό του για εκεί.
Ο Στέργιος Ανδρεάδης, σωματοφύλακας της Ζένα και αθεράπευτα ερωτευμένος μαζί της, λαμβάνει ένα περίεργο μήνυμα στον υπολογιστή του και μαζί με το νεαρό ντετέκτιβ, με τον οποίο οι δρόμοι τους διασταυρώνονται, πηγαίνουν κι αυτοί στο Κονγκό, όπου η ζωή τους θα κινδυνεύσει αναπάντεχα και θα βρεθούν ανάμεσα σε πολλές άλλες εκπλήξεις, αντιμέτωποι με μια παλιά βεντέτα κι έναν όρκο αίματος…
Θα χρειαστεί να λύσουν γρίφους, να τα βάλουν με ανθρώπους που έχουν ανεξακρίβωτες βλέψεις, να κινηθούν μέσα σε αντίξοες συνθήκες στα παρθένα τροπικά δάση και στα βουνά, για να καταφέρουν στο τέλος να κερδίσουν το κομμάτι της ευτυχίας που τους αναλογεί.

Μυθιστόρημα, Εκδοτικός Οίκος Α. Α. Λιβάνη, 2011, 578 σελ.

Εσπερία – Βίκυ Στουφή

Όταν ο νεαρός και διακεκριμένος δικηγόρος Τρίσταν Γουόκερ αντιμετωπίζει την πρώτη ταπεινωτική ήττα της καριέρας του στις δικαστικές αίθουσες, φεύγει με το αυτοκίνητό του από τη Νέα Υόρκη σε πλήρη σύγχυση και καταλήγει παγιδευμένος στην Εσπερία, μια πόλη απαράμιλλης ομορφιάς, εκατοντάδες χιλιόμετρα μακριά, όπου βρίσκεται κατηγορούμενος για ένα φόνο τον οποίο δεν έχει διαπράξει.
Έχοντας μεγαλώσει σε ορφανοτροφείο, δε γνωρίζει τίποτα για την καταγωγή του, όμως η παράλληλη συναισθηματική εμπλοκή του με δυο πανέμορφες γυναίκες, την πάναγνη Ωρόρα και τη λάγνα Λίλιθ, τον βοηθάει να ανακαλύψει ότι η μυστηριώδης Εσπερία κρατάει το κλειδί που ξεκλειδώνει τα μυστικά του άγνωστου παρελθόντος του. Η αναζήτηση της αλήθειας οδηγεί στην αποκάλυψη του οικογενειακού δράματος που στιγμάτισε την παιδική του ηλικία και στη συγκλονιστική διαπίστωση ότι η Εσπερία δεν είναι αυτό που φαίνεται κι ότι η πραγματικότητα βρίσκεται πέρα από τα όρια της ανθρώπινης φαντασίας.

Μυθιστόρημα, Εκδοτικός Οίκος Α. Α. Λιβάνη, 2015, 544 σελ.

Μια μελωδία για την Εύα – Βίκυ Στουφή

Το μέλλον της Εύας Βάρναλη διαγραφόταν λαμπρό.Με τη θεϊκή φωνή της είχε κατακτήσει το απαιτητικό κοινό της όπερας και με την ομορφιά της την καρδιά του αριστοκράτη Νικολά Ντε Λούκα. Όταν μαθαίνει ότι εκείνος την απατά ο κόσμος της καταρρέει και καταφεύγει στο γραφικό Τρούρο της Κορνουάλης προκειμένου να ξαναβρεί τον εαυτό της. Η γνωριμία της με τον γοητευτικό Μπεν ʼστον θα την βοηθήσει να ξεπεράσει την απογοήτευση,
όμως πόσο τυχαία είναι, άραγε, αυτή η γνωριμία από την στιγμή που ο αινιγματικός Εγγλέζος φαίνεται να κατέχει σημαντικές αλήθειες για το παρελθόν
της που ακόμη και η ίδια αγνοεί;
Ένας ειδεχθής φόνος –ή μήπως δύο;– πυροδοτεί μια σειρά απρόσμενων, δυσάρεστων γεγονότων και γίνεται αφορμή να βγουν στην επιφάνεια καλά
κρυμμένα μυστικά που θα συνταράξουν την Εύα και θα θέσουν την ζωή της σε κίνδυνο όταν πέφτει θύμα απαγωγής.
Φως στην υπόθεση θα ρίξει ο ελληνικής καταγωγής αστυνομικός επιθεωρητής, Θάνος Δαρνέζης, και τελικά οι πρωταγωνιστές αυτής της ιστορίας θα ανακαλύψουν ότι ο δρόμος που οδηγεί στην ευτυχία περνάει πρώτα μέσα από την συγχώρεση και την μετάνοια.
«Κάθισε κάτω και ένας βουβός λυγμός συντάραξε το στήθος του. Κάθε ημέρα, εδώ και πέντε ολόκληρα χρόνια, ξαναζούσε λεπτό προς λεπτό όλη τη φρίκη. Όχι επειδή το επεδίωκε, δεν ήταν μαζοχιστής. Ένας Θεός ήξερε πόσο πολύ
είχε παλέψει για να επουλώσει την πληγή, αλλά έφτανε μια ματιά στον καθρέφτη για να αρχίσει να αιμορραγεί ξανά. Γιατί δεν τον σκότωσαν κι αυτόν; Χάρη θα του έκαναν. Αντίθετα, του άφησαν αυτή την ουλή στο πρόσωπο για να του θυμίζει διαρκώς πως είχε βρεθεί εκεί…»
Ένα εξαιρετικά καλογραμμένο μυθιστόρημα, με συναρπαστική καταιγιστική πλοκή, από την συγγραφέα των μεγάλων μπεστ σέλερ.

Μυθιστόρημα, Ωκεανός, 2019, 720 σελ.

Salvadera – Κλαίρη Θεοδώρου

Η Βασιλική ζει κοντά στην ηλικιωμένη, αυταρχική γιαγιά της, σε ένα άχρωμο και ψυχρό περιβάλλον. Με αφετηρία ένα επαναλαμβανόμενο όνειρο αρχίζει να ακροβατεί ανάμεσα σε δύο ζωές, βιώνοντάς τις παράλληλα. Σύντομα χάνει κάθε ενδιαφέρον για την απτή πραγματικότητα και περιπλανιέται στους λαβύρινθους των ονείρων, όπου η προσωπική της συμμετοχή γίνεται όλο και πιο έντονη. Μέσα από τον ονειρικό αυτό χωροχρόνο, που διαπλέκεται κατά έναν περίεργο τρόπο με τον πραγματικό, ξεπηδούν μέρη φανταστικά, πρόσωπα αινιγματικά, ιστορίες γεμάτες καλά κρυμμένα μυστικά, περίεργα πάθη και ανομολόγητοι έρωτες.
Η πύλη της Salvadera είναι πλέον ανοικτή… Θα τολμήσετε να την περάσετε;
Ή μήπως είστε ήδη εκεί;

Μυθιστόρημα, Μπατσιούλας Ν. & Σ., 2009, 376 σελ.

Globus – Κλαίρη Θεοδώρου

Πέντε γυναίκες στο κατώφλι των τριάντα, πέντε διαφορετικές πόλεις, πέντε διαφορετικές ιστορίες. Ή μήπως μία; Τόσο ξένες μεταξύ τους και τόσο όμοιες παράλληλα. Τα πρέπει τους άλλα, οι κοινωνικές τους επιταγές αντίθετες, τα θέλω και οι επιθυμίες τους όμως, όπως και οι αντιξοότητες και οι αδικίες που δεν επέλεξαν αυτές, είναι εντέλει τα ίδια. Η Αΐσα, η Λότε, η Μαρίνα, η Όλγα και η Κάρμεν έχουν η καθεμία τη δική της προσωπικότητα, τα ατομικά βιώματα και τις εμπειρίες τους, κοινό χαρακτηριστικό όλων τους όμως το θάρρος. Τολμούν να ριψοκινδυνεύσουν αναζητώντας την ευτυχία, να αλλάξουν και να δουν με τα μάτια της καρδιάς τους. Γιατί παρά τα προβλήματα και τις δυσκολίες και την προδιαγεγραμμένη πορεία, που πολλές φορές νομίζουμε ότι ακολουθούμε, είμαστε εμείς εκείνες που ορίζουμε τη μοίρα, το “κισμέτ” μας. Και σημασία δεν έχουν τα γεωγραφικά μήκη και πλάτη αλλά οι συντεταγμένες της ίδιας της ψυχής. Είτε στην Αθήνα, στο Βερολίνο, στην Αβάνα, στη Μόσχα είτε στο Ντουμπάι είναι η αγάπη και η ανάγκη για ελευθερία και δημιουργία, καθώς και τα όνειρα τα αδιόρατα νήματα που διέπουν τη ζωή μας. Και ο φόβος; Ναι, ο φόβος υπάρχει πάντα στη γυναικεία ιδιοσυγκρασία. Συγκατοικεί όμως με το εσωτερικό φως και την ελπίδα, που κρύβονται μέσα σε καθεμιά από εμάς και τελικά μεταμορφώνεται, μεταλλάσσεται σε κινητήρια δύναμη, που δεν γνωρίζει φραγμούς και εμπόδια και δεν επιτρέπει σε κανέναν να ανακόψει την πορεία της. Γιατί στο τέλος της διαδρομής βρίσκεται πάντα όχι αναγκαστικά η ευτυχία, σίγουρα όμως η ισορροπία και η εναρμόνιση – με τον εαυτό μας, τους γύρω μας και με το σύμπαν.

Μυθιστόρημα, Μπατσιούλας Ν. & Σ., 2011, 477 σελ.

Η αποικία της λήθης – Κλαίρη Θεοδώρου

Λέρος 1975. Ένα αρματαγωγό του Πολεμικού Ναυτικού προσεγγίζει το λιμάνι του μικρού, ακριτικού νησιού. Μέσα του, δεμένοι χειροπόδαρα, άντρες και γυναίκες, επιβάτες σε ένα ταξίδι χωρίς επιστροφή με προορισμό την «Αποικία», όπως αποκαλούν οι ντόπιοι το ίδρυμα, που, παρά την αποστροφή που τους προκαλεί, τους εξασφαλίζει το ψωμί τους.
Ανάμεσα στα ανθρώπινα ράκη που καταφθάνουν στο νησί είναι και ο δεκαεξάχρονος Άλκης. Ο δικός του εγκλεισμός όμως, όπως και κάποιων άλλων που νοσηλεύονται στη Λέρο, ουδεμία σχέση έχει με κάποια ψυχική ασθένεια. Οικογενειακά μυστικά που δεν μπορούν να βγουν στο φως της συντηρητικής κοινωνίας, ανίερα ερωτικά πάθη και αναπηρίες κάθε μορφής θάβονται εκεί μια για πάντα. Άνθρωποι ξεγραμμένοι, με το κλειδί της τύχης τους πεταμένο στα αζήτητα, καλούνται να συμβιώσουν σε ένα περιβάλλον εχθρικό και τρομακτικό συνάμα.
Χρόνια αργότερα, η νεαρή Έλλη προσπαθεί απεγνωσμένα να ξεδιαλύνει το θολό παρελθόν της οικογένειάς της. Εγκλωβισμένη σε έναν κυκεώνα σκοτεινών μυστικών, αμφιταλαντεύεται μεταξύ αλήθειας και ψέματος, έρωτα και απελπισίας. Η Έλλη παλεύει να καταλάβει, να συγχωρέσει, να προχωρήσει. Μονάχα όμως η αλήθεια, όσο σκληρή κι αν είναι, μπορεί να της χαρίσει μια φυσιολογική ζωή. Γιατί «είναι πολύ άσχημο να μην έχει κανείς μέλλον, είναι όμως κυριολεκτικά αφόρητο το να μην έχει παρελθόν».

Μυθιστόρημα, Ψυχογιός, 2016, 416 σελ.

Η αγάπη που δεν άκουσες – Κλαίρη Θεοδώρου

Μέχρι πού μπορεί να φτάσει κανείς για τον έρωτα; Τον αληθινό έρωτα, όχι τον περιστασιακό, τον επιφανειακό, αυτόν που αποσκοπεί στο βόλεμα. Τον έρωτα που κινεί γη και ουρανό, γεννά πολέμους και γίνεται λαίλαπα, αυτόν που ξεπερνά κάθε εμπόδιο, καταφέρνει το αδύνατο, δημιουργεί και γκρεμίζει τα πάντα. Έναν τέτοιο έρωτα βιώνει η Ειρήνη για τον Φίλιππο, τον σύντροφο των παιδικών της χρόνων, τον άνθρωπο που αγκαλιάζει την αναπηρία της, τον μόνο που την αποδέχεται όπως ακριβώς είναι. Έναν τέτοιο έρωτα βιώνει και ο Φίλιππος. Όχι όμως για την Ειρήνη.
Εγκλωβισμένοι σε ένα απόκοσμο σκηνικό, ένα βυθισμένο χωριό-φάντασμα που μετατρέπεται άθελά του σε υγρό τάφο, η Ειρήνη, ο Φίλιππος και όσοι άλλοι εμπλέκονται στη ζωή τους ακροβατούν στην κόψη του ξυραφιού, γίνονται έρμαια των φόβων και των αδυναμιών τους, υποκύπτουν στα πιο κρυφά τους πάθη, αγαπούν, πληγώνουν, σκοτώνουν, θυσιάζουν. Κάποιες φορές, ακόμα και τον ίδιο τους τον εαυτό. Γιατί το ερωτικό κάλεσμα κάποιων πλασμάτων είναι σπάνιο, μοναδικό και δυστυχώς αέναα καταδικασμένο να μην ακούγεται ποτέ, να παραμένει χαμένο στον βυθό της μοναξιάς.
Και τελικά το αιώνιο ερώτημα ανέρχεται για άλλη μια φορά στην επιφάνεια: μπορεί κανείς να ξεφύγει από αυτό που του όρισαν οι μοίρες, να υπερνικήσει τη μοναξιά και τη διαφορετικότητά του; Αντέχει να κολυμπήσει αντίθετα στο ρεύμα; Κι αν ναι, με ποιο τίμημα;

Μυθιστόρημα, Ψυχογιός, 2017, 424 σελ.

Άλικες σιωπές – Κλαίρη Θεοδώρου

Θεσσαλονίκη 1935.

Η Ηλέκτρα δεν έπρεπε να ερωτευτεί τον Δημήτρη. Ο Δημήτρης δεν έπρεπε να ερωτευτεί την Ηλέκτρα. Κι όμως, σε πείσμα των διαφορετικών κόσμων από τους οποίους προέρχονται, της αδυσώπητης δικτατορίας που ζυγώνει και του πολέμου που απλώνεται σαν μαύρο σύννεφο, ο έρωτας τους είναι κεραυνοβόλος, απόλυτος και συνάμα σαρωτικός. Σε μια εποχή όπου όλα αλλάζουν και το σκοτάδι έχει κυριαρχήσει στο φως, σε μια κοινωνία που αδερφός προδίδει και σκοτώνει αδερφό, σε μια πραγματικότητα που τα πάντα – ακόμα και η ίδια η σιωπή – καθορίζονται από την πολιτική απόχρωση που τους αποδίδεται, εκείνοι δεν διστάζουν να ακολουθήσουν τον μόνο δρόμο που μπορούν, εκείνον που προστάζει η ψυχή τους. Και μάλιστα με όποιο τίμημα, με κάθε κίνδυνο, με μόνη ελπίδα το όνειρο που κάποιοι τους αρνήθηκαν να ζήσουν. Άνθρωποι διχασμένοι, μεταμορφωμένοι σε σαρκοβόρα θεριά σε έναν κόσμο, μια χώρα, μια πόλη, μια οικογένεια που παραπαίει στη δίνη του πολέμου. Όχι μόνο του μεγάλου, αλλά κι εκείνου του άλλου: του πιο βρόμικου και ανίερου, του πιο σπαρακτικού και άδικου, του εμφυλίου.

Πόσες φορές μηδενίζει το ρολόι της ζωής; Πόσες φορές μπορεί να ξεκινήσει κανείς από την αρχή; Και πόσο “άλικο” μπορεί να είναι το παρελθόν, όταν εισβάλλει απρόσκλητο με τη μορφή τετράγωνων, κατακόκκινων φακέλων στο παρόν ανατρέποντας το μέλλον;

Μυθιστόρημα, Ψυχογιός, 2018, 464 σελ.

Ο Αστερής παθαίνει… βλάβη κι άλλες χριστουγεννιάτικες ανακατωσούρες – Γ. Αλεξάνδρου

Παιδικό θεατρικό έργο
-Τι γίνεται όταν ο διαλεχτός του Θεού, ο Αστέρης, παθαίνει… βλάβη και πρέπει τη γέννηση του Χριστούλη να προλάβει; Θα μπορέσει εγκαίρως την άκρη να βρει ή η ευκαιρία της ζωής του να λάμψει, θα χαθεί;
-Γιατί κάποια έλατα γίνονται γνωστά ως “Τα αντιστασιακά έλατα” στου κόσμου τα πέρατα; Πώς αποφασίζουν στη θλιβερή τους μοίρα ν’ αντιταχθούν και στο “Ζώον ΤV” να βγουν να διαμαρτυρηθούν;…
….Στα καυτά αυτά ερωτήματα κλήθηκε ν’ απαντήσει η οργάνωση “Η φαντασία στα θρανία” και με γοργά βήματα τις σελίδες να διασχίσει. Το πόρισμα αυτής της έρευνας της ξενυχιαστικής δημοσιεύεται σ’ αυτό το βιβλίο που το διαβάζει ο καθείς. Για τυχόν ψευδείς ή ανακριβείς πληροφορίες πρέπει να εκδιωχθεί και να τιμωρηθεί η Γιώτα Αλεξάνδρου και μόνο αυτή. Τα λοιπά μέλη της οργάνωσης δε φέρουν καμία ευθύνη, είναι οικολόγοι και κυκλοφορούν με πατίνι.
Το βιβλίο ανήκει στη σειρά «Το θέατρο πάει σχολείο» και περιέχει 8 Χριστουγεννιάτικες παραστάσεις με το καυστικό χιούμορ της Γιώτας Αλεξάνδρου και αναφορές στη σύγχρονη πραγματικότητα.

1) Ο Αστερής παθαίνει… βλάβη
Είναι αλήθεια, ο Αστερής είναι ο εκλεχτός του θεού, ο πιο μικρός και πιο αγνός στην καρδιά. Όμως η μεγάλη του ανησυχία, είναι μήπως δεν τα καταφέρει να φωτίσει αρκετά με το φως του τον ουρανό την κρίσιμη στιγμή, Παραμονή Χριστουγέννων. Κάνει μια δοκιμή και να που έγινε αυτό που φοβόταν πιο πολύ, έπαθε βλάβη. Μα πως είναι δυνατόν ένα αστέρι να χάσει τη λάμψη του; Κάποια λύση πρέπει να βρεθεί και ο Αστερής να προλάβει τη γέννηση του Χριστού και με το φως του να οδηγήσει τους τρεις Μάγους στη Φάτνη. Ήρθε η ώρα ο Αστερής να δείξει το δρόμο το σωστό και να μείνει στην ιστορία ως το πιο ξεχωριστό αστέρι της θείας γέννησης. Μια τρυφερή ιστορία για την ενίσχυση της αυτοπεποίθησης και τη δύναμη της φιλίας.

2) Τα αντιστασιακά έλατα
Τα ζώα του δάσους αγωνίζονται να σώσουν τα έλατα, που κινδυνεύουν να κόψουν οι ξυλοκόποι για τις γιορτές των Χριστουγέννων. Οι άνθρωποι συνηθίζουν να στολίζουν τα έλατα με πολύχρωμες μπάλες και λαμπάκια, όμως όταν περάσουν οι γιορτές θα τα πετάξουν στα σκουπίδια. Μήπως να το σκάσουν και να ξεριζωθούνε ή να διαμαρτυρηθούν με το δικό τους τρόπο; Τα Έλατα αντιστέκονται στη μοίρα τους και αγωνίζονται για τη ζωή τους στο δάσος. Στον αντιστασιακό αγώνα έχουν συμμάχους τα ζώα, που δε διστάζουν να διαμαρτυρηθούν στην εκπομπή «Είμαστε ζώα και μας αρέσει» της TV. Τη λύση θα δώσουν τα παιδιά, που θα δουν την εκπομπή και αμέσως θα ζητήσουν από τους γονείς τους να αγοράσουν ψεύτικο έλατο για τα Χριστούγεννα και ν’ αφήσουν τα’ αληθινά έλατα στη γη τους να γεράσουν. Μια οικολογική πρόταση για περιβαλλοντικό πρόγραμμα με δράση και ανατροπές.

3) Ο Αϊ-Βασίλης παθαίνει αμνησία;
Ο Αϊ-Βασίλης δεν θυμάται ποιος είναι και αναρωτιέται τι του συμβαίνει. Αντί να φορά τη στολή του βρίσκεται με τις πυτζάμες του στο δωμάτιο του και δεν θυμάται απολύτως τίποτα. Μάλλον έπαθε αμνησία και τα νανάκια πρέπει να τον βοηθήσουν να θυμηθεί γιατί κινδυνεύει η Πρωτοχρονιά να χαθεί. Όσο και να προσπαθούν όμως οι μικροί βοηθοί του Άϊ Βασίλη τίποτε δεν καταφέρνουν, ώσπου ο Ξωτίκης παρατηρεί ένα μεγάλο καρούμπαλο στο κεφάλι. Το μυστήριο λύθηκε ένα χτύπημα στο κεφάλι τον έφερε σ’ αυτή την κατάσταση και μάλλον έχει πάθει αμνησία. Μήπως με ένα χτύπημα στο κεφάλι καταφέρει να θυμηθεί την αποστολή του και να μοιράσει τα δώρα σε όλου του κόσμου τα παιδιά; Ένα είναι σίγουρο “αν από χτύπημα η αμνησία έχει έρθει, τότε μόνο με χτύπημα θα συνέρθει!” όπως λέει κι ο Γρήγορος, βοηθός που το μυαλό του παίρνει γρήγορες στροφές. Ευρυματικά τα ονόματα – χαρακτήρες των βοηθών του Άϊ Βασίλη όπως:
“Κοιμήσης, Ξαγρύπνης, Εργατοκός, Ζουζούνης, Ντουβάρης, Διαβασμένος, Μπουμούνας, Διαβασμένος, Ανήσυχος, Ξυπόλυτος και πολλά άλλα.

4) Οι καλικάντζαροι… αγνώριστοι
Πλησιάζουν Χριστούγεννα και οι καλικάντζαροι ετοιμάζονται για του κόσμου τις σκανταλιές. Όμως φέτος αποφάσισαν, έτσι για αλλαγή, για μια χρονιά να γίνουνε καλοί και στους ανθρώπους λίγο να μοιάσουν. Τις νοικοκυρές θα βοηθήσουν και γλυκά θα φτιάξουν όμως δεν θα φάνε ούτε μπουκιά και «όχι» θα λένε ευγενικά.
Στα σπίτια θα τρυπώνουν μυστικά και θα καθαρίζουν, όλα ν’ αστράφτουν από καθαριότητα. Τόσα παραμύθια έχουν γραφτεί για καλικάντζαρους και θα γράψουν κι άλλα για να βγάλουν λεφτά. Οι ιδέες πέφτουν σα βροχή και οι καλικάντζαροι σκέφτονται σοβαρά τη μεταμόρφωσή τους σε ο,τι πραγματικά επιθυμούν να γίνουν. Η εμφάνιση παίζει σημαντικό ρόλο και κάποιοι αποφάσισαν να πετάξουν τα κουρέλια και να γίνουν μοδάτοι αλλά και διατροφή ενώ κάποιοι άλλοι παρέμειναν με τα κουρέλια. Τι συμβαίνει όμως όταν η καλοσύνη τους δεν ανταμείβεται και τα πράγματα πηγαίνουν από το κακό στο χειρότερο; Όπως λέει και μια σοφή παροιμία: “Καλύτερα να σου βγει το μάτι παρά τ’ όνομα”. Μια γνωστή ιστορία που ανατρέπει τα δεδομένα και οι καλικάντζαροι γίνονται από κακοί καλοί, όμως θα καταφέρουν να πείσουν τους ανθρώπους για αυτή την παράξενη αλλαγή στη συμπεριφορά τους; Ανατρεπτική η ιστορία της Γιώτας Αλεξάνδρου που θα σας κάνει να γελάσετε με την ψυχή σας. Πρωταγωνιστούν οι πιο αστείοι καλικάντζαροι όπως ο Μαλαγάνας, ο Κοψομεσίτης, ο Κουλοχέρης, ο Περίδρομος, ο Κατσικοπόδαρος και άλλοι πολλοί.

5) Η Πρωτοχρονιάτικη γκάφα του Αστακονόμου
Η ζωή κυλά ήρεμα και ειρηνικά, μ’ αγάπη και χωρατά για τα ψάρια και όλα τα πλάσματα του βυθού. Η είδηση ότι πλησιάζει η Παραμονή Πρωτοχρονιάς κι ο Αϊ Βασίλης θα μοιράσει δώρα σε όλα τα παιδιά στη μακρινή στεριά, αναταράσσει τα νερά της μικρής κοινωνίας των ψαριών. Το χελιδονόψαρο φέρνει τα νέα και στα ψάρια βάζει την ιδέα, να του γράψουν γράμμα μήπως συγκινηθεί και κατέβει στο βυθό. Έτσι κι έγινε κι ο Αϊ Βασίλης φορώντας στολή δύτη καταφθάνει στο βυθό. Όμως αρχίζει μια σειρά από παρεξηγήσεις που σε μπλεξίματα τον Αϊ Βασίλη θα οδηγήσουν. Ο Αστακονόμος περνά τον Αϊ Βασίλη για κλέφτη και ζητά ταυτότητα και ο Αϊ Βασίλης ψάχνει αλλά δεν τη βρίσκει. Τα δώρα πρέπει να μοιράσει και σε βυθό και σε στεριά πριν να είναι πολύ αργά! Το σκηνικό αλλάζει και η μικρή κοινωνία των ψαριών αντικατροπτίζει την δική μας κοινωνία και ο αστακονόμος τον αστυνομικό που προσπαθεί να εφαρμόσει το γράμμα του νόμου αλλά έχει πλήρη άγνοια.

6) Η φαντασμένη βασιλοπούλα Γαλοπούλα
Σ’ ένα κοτέτσι ζει μια φαντασμένη βασιλοπούλα γαλοπούλα που περηφανευόταν για την αριστοκρατική καταγωγή της. Δεν γνωρίζει όμως ότι πλησιάζουν τα Χριστούγεννα και το έθιμο των ανθρώπων είναι να μαγειρεύουν γαλοπούλα ψητή. Ο Σόφιος, ένας ασπρομάλλης γάλος, το γνωρίζει καλά και τα νέα μεταδίδονται γρήγορα στο κοτέτσι. Η λύση είναι μια, να το σκάσουν για άλλο τόπο μακρινό και οι γαλοπούλες τρέχουν να ξεφύγουν κι απο πίσω ακολουθούν οι κότες. Η βασιλοπούλα γαλοπούλα αρνείται να ξεσπιτωθεί και να αφήσει να της φάει το στέμμα κανένας πετεινός. Δυσκολεύεται ν’ αφήσει τα λούσα και τις ανέσεις του κοτετσιού, όμως στο τέλος υπακούει στο ένστικτο της αυτοσυντήρησης και όπου φύγει φύγει. Η ματαιοδοξία παρολίγο να στοιχίσει στη φαντασμένη βασιλοπούλα Γαλοπούλα την ίδια της τη ζωή.

7) Δεν πάει ο Παλιός Χρόνος!
Ο Αγάπιος, της Αγάπης το αστέρι και η Νέρα, η νεράιδα των Χριστουγέννων θα μας διηγηθούν μια διαφορετική ιστορία για τη διαδοχή του Παλιού Χρόνου από το Νέο Χρόνο. Ο Παλιός Χρόνος αγωνίζεται να κρατήσει την αρχηγία και αρνείται να παραχωρήσει τη θέση του στον Νέο Χρόνο. Δημοψήφισμα ζητά και έχει πάντα δίπλα του τους 12 μήνες τα παιδιά του που με κατεργαριές προσπαθούν να παραμείνουν στο θρόνο. Όμως τα αποτελέσματα δείχνουν ό τι η νέα γενιά προτιμά το Νέο Χρόνο για ν’ αναλάβει την εξουσία. Ο Νέος Χρόνος δείχνει καλό και συμπονετικό παιδί και αποφασίζει να κυβερνήσει μαζί με τον Παλιό Χρόνο και να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα από κοινού. Όσο για τα προβλήματα, ένα σωρό πόλεμοι, αρρώστιες, φυσικές καταστροφές, ανεργία, πείνα… Ο Παλιός Χρόνος αντιπροσωπεύει τα γηρατειά που απομονώνουν τους ανθρώπους και περνούν στην αχρηστία, ενώ ο Νέος Χρόνος τη Νέα γενιά που το μέλλον ανήκει στους νέους. Σεβασμός στα γηρατειά! Η αρμονική συνύπαρξη και η συνεργασία γεφυρώνει το χάσμα των γενεών.

8) Ο Άγιο – Βασίλης από την Καισαρεία
Η γιαγιά ξέρει ιστορίες να λέει στα παιδιά αλλα και στα παιδιά αρέσει πολύ να ακούνε ξανά και ξανά μια ιστορία για ένα διαφορετικό Άγιο, τον Έλληνα Αϊ Βασίλη. Αυτός λοιπόν είναι ο Μέγας Βασίλειος από την Καισαρεία . Πριν από πολλά χρόνια, μια Παραμονή Πρωτοχρονιάς σε μια καλύβα ζούσε μια οικογένεια φτωχή και είχε ένα παιδί πολύ άρρωστο, αλλά δεν είχαν λεφτά για να φωνάξουν το γιατρό. Μια μέρα τους επισκέφτηκε ο Μέγας Βασίλειος, ντυμένος με φτωχικά ρούχα και εκείνοι τον καλοδέχτηκαν και του πρόσφεραν από το λιγοστό φαγητό τους. Τότε ο Μέγας Βασίλειος έκανε το θαύμα του και αρχίζει το ραβδί που κρατάει να βλασταίνει και να γεμίζει το δωμάτιο πέρδικες, πουλιά και χρυσά φλουριά. Ο Άγιος Βασίλης από την Καισαρεία ανταπέδωσε τη φιλοξενία που του είχε προσφέρει η φτωχή οικογένεια με το παραπάνω. Από τότε επισκέπτεται κάθε χρόνο όλου του κόσμου τα παιδιά που τον έχουν ανάγκη και είναι ο Μέγας Βασίλειος των φτωχών.
Mουσική σύνθεση: Ηλίας Λιούγκος

Παιδική λογοτεχνία, Ωρίων, 2003, 87 σελ.

Παραμυθορουφήχτρα Γιώτα Κ. Αλεξάνδρου

Για μια χούφτα παραμύθια: Θεατρικό έργο για παιδιά
Το Παραμυθιστάν κινδυνεύει! Ο Δόκτωρ Μπαμπέσης Πανουργίδης επιτίθεται στις ιστορίες με την τρομερή παραμυθορουφήχτρα του.
Θα μπορέσουν η Κοκκινοσκουφίτσα και η Χιονάτη να γλιτώσουν τα παραμύθια από τη σατανική μηχανή του παραμυθοκιμά ή θα εξαφανιστούν μια για πάντα στο στομάχι του Δόκτορα;
Mουσική σύνθεση: Χαράλαμπος Γωγιός

Παιδικό θεατρικό, Ωρίων, 2004, 88 σελ.

Μια μάσκα γελάει και κλαίει – Γιώτα Κ. Αλεξάνδρου

Ήταν κάποτε μια μάσκα που δεν ήταν συνηθισμένη. Ήταν μια διπλή μάσκα.
Ήταν και χαρούμενη και λυπημένη.
Ήταν λυπημένη, όταν… την κορόιδευαν οι άλλες μάσκες, επειδή ήταν διαφορετική…
όταν έκοβαν τα δέντρα…
όταν είχε πόλεμο…
Και ήταν χαρούμενη, όταν… τη φιλούσαν και την αγκάλιαζαν… όταν έτρωγε με τη μαμά της και τον μπαμπά της… όταν…

Παιδική λογοτεχνία, Νίκας/Ελληνική Παιδεία Α.Ε., 2009, 40 σελ.

Οι νταήδες του βυθού και ο Ρομπέν των θαλασσών – Γιώτα Κ. Αλεξάνδρου

Ποιος είπε ότι οι ήρωες γεννιούνται θαρραλέοι; Ή πώς γνωρίζουν τη δύναμή τους και το δρόμο τους από την αρχή; Ήρωες με καθαρή καρδιά μπορεί να βρίσκονται παντού, ακόμη και στα άγνωστα βάθη της θάλασσας. Μπορεί τη μια στιγμή να βουλιάζουν στο φόβο και την άλλη να αναδύονται για να αναμετρηθούν, σε έναν αγώνα ηρεμίας, με όσους χαίρονται με τον πόνο των πιο αδύναμων. Ο φίλος μας ο Ιερεμίας, που υποφέρει καιρό από τα Κοφτερά Χαμόγελα, τους νταήδες του βυθού, υψώνει την ηρωική του μύτη και ορμά για τη δική του αλήθεια και για αυτούς που αγαπά.
Μια ιστορία για τον εκφοβισμό.
Στο παράρτημα του βιβλίου, ο Ιερεμίας απευθύνεται στο παιδί-αναγνώστη που μπορεί σε ένα περιστατικό εκφοβισμού να είναι στη θέση του θύματος, του θύτη ή του θεατή και το συμβουλεύει τι να κάνει για να αλλάξει την κατάσταση.
Επιπλέον, οι εκπαιδευτικοί και οι εμψυχωτές ομάδων με παιδιά θα βρουν αρκετές προτάσεις για την επεξεργασία της ιστορίας, με κύριο στόχο τη διερεύνηση της στάσης των εμπλεκόμενων στο φαινόμενο του εκφοβισμού, των επιπτώσεων και των τρόπων αντιμετώπισής του.
Εικονογράφηση: Κατερίνα Βερούτσου

Παιδική λογοτεχνία, Susaeta, 2011, 55 σελ.

Η χειροβοµβίδα που ήθελε να είναι σαν… τη βίδα! – Γιώτα Κ. Αλεξάνδρου

Κάπου σ’ έναν ταλαιπωρηµένο πλανήτη, υπήρχε κάποτε µια άπληστη χώρα, η Φοβερινική…
Ο πόλεµος ήταν η ειδικότητά της.
Στην άκρη ενός δάσους της Φοβερινικής, ήταν κάποια στιγμή ένα οπλοστάσιο…
Σε µια γωνιά αυτού του οπλοστασίου βρέθηκε κάποτε µια χειροβοµβίδα που ήταν µάλλον διαφορετική από τις άλλες…
Αυτή, σε αντίθεση µε τα αδέρφια της, δεν ένιωθε χαρά µε την καταστροφή. Δεν δεχόταν ότι φτιάχτηκε για να προκαλεί θλίψη…
Eικονογράφηση: Ελίζα Βαβούρη

Παιδική λογοτεχνία, Άγκυρα, 2011, 30 σελ.

Χάρης και Φάρις – Γιώτα Κ. Αλεξάνδρου

Κάθε μέρα η διαδρομή για το σχολείο είναι μια συναρπαστική περιπέτεια. Ατέλειωτες μάχες με δράκους και τέρατα και στρατιές πολεμιστών… Για κακή μου τύχη, τις τελευταίες μέρες το μόνο που συναντώ είναι ένα γκρι κουβάρι. Για την ακρίβεια, δεν το συναντώ. Είναι κάτω από τη γέφυρα. Στην αρχή, νόμιζα ότι ήταν παλιά ρούχα πεταμένα. Σήμερα όμως το κουβάρι κουνήθηκε. Αλήθεια σας λέω. Όχι, δεν είναι πάλι η φαντασία μου. Το κουβάρι κουνιέται. Το κουβάρι δεν είναι… κουβάρι. Είναι… παιδί. Παιδί; Και τι κάνει εκεί κάτω; Μόνο του… Δεν πάει σχολείο;
Μια ιστορία για τη φιλία, πέρα από σύνορα, γλωσσικούς περιορισμούς, προκαταλήψεις.
Στο παράρτημα του βιβλίου, εκτός από τις καλημέρες και τα ομαδικά παιχνίδια από τις χώρες των ηρώων, οι εκπαιδευτικοί θα βρουν προτάσεις για την επεξεργασία της ιστορίας, με κύριο στόχο την καλλιέργεια της ενσυναίσθησης και την κριτική θεώρηση στάσεων και αντιλήψεων.
Επίμετρο από το Ελληνικό Τμήμα της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες.
Eικονογράφηση: Κατερίνα Χαδουλού

Παιδική και εφηβική λογοτεχνία, Βιβλιόφωνο, 2013, 64 σελ.

Ο Αλέκος στη χώρα των παθημάτων – Γιώτα Κ. Αλεξάνδρου

Την περασμένη εβδομάδα πέρασα απίθανα στο χωριό του παππού. Έπιανα πυγολαμπίδες, τους έβαζα φωτιά και τις έκανα πυρολαμπίδες. Ζουλούσα τις πασχαλίτσες για να φύγουν οι μαύρες βούλες. Τραβούσα τα πόδια στις ακρίδες να μακρύνουν, για να πηδούν πιο μακριά, και γίνονταν μακρίδες. Όλα αυτά βέβαια τα έκανα από “καθαρά επιστημονικό ενδιαφέρον”, όπως λέει και ο μπαμπάς, που είναι αληθινός επιστήμονας, με πτυχίο και γραφείο. Σήμερα, όμως, το νέο μου πείραμα με τις πεταλούδες δεν πήγε όπως το υπολόγιζα…
Μια ιστορία με χιούμορ για τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις μας απέναντι στη φύση και στα πλάσματά της.
Α΄ Έπαινος Παραμυθιού Εταιρείας Τεχνών, Επιστήμης και Πολιτισμού Κερατσινίου (2013).

Παιδική και εφηβική λογοτεχνία, Ψυχογιός, 2013, 56 σελ.

Τα κλαδιά της σοφίας – Γιώτα Κ. Αλεξάνδρου

Ένα δέντρο ήταν, μια βελανιδιά σαν όλες τις άλλες.
Σε μια μικρή πόλη του μακρινού Βορρά…
Ετούτη, όμως, η βελανιδιά ξεχώριζε μέσα στην πράσινη θάλασσα.
Ήταν η ψηλότερη και η μεγαλύτερη από όλες…
Μετρούσε πάνω από τριακόσια χρόνια σ’ αυτό το δάσος…
Ο χρόνος, φίλος παράξενος, της είχε φέρει συντροφιά
μυριάδες πρόσωπα. Ας μην ταξίδεψε ποτέ της.
Όλη η ανθρώπινη ιστορία είχε παρελάσει από μπροστά της.
Όχι μόνο αυτή που γράφουν τα επίσημα βιβλία.
Και μαθαίνουν τα παιδιά στο σχολείο. Αλλά και η άλλη.
Η ιστορία των απλών ανθρώπων.
Η ασήμαντη για να καταγραφεί στα αρχεία.
Αυτή που μόνο για τους ίδιους έχει αξία.
Και τι δεν είχε δει…
Eικονογράφηση: Ντανιέλα Σταματιάδη

Παιδική και εφηβική λογοτεχνία, Παρρησία, 2014, 24 σελ.

Θέλω να γίνω μάγος – Γιώτα Κ. Αλεξάνδρου

Είμαι η Μάνια και θέλω να γίνω μάγος. Σαν αυτόν στα γενέθλια της Έλλης. Και σαν τους μάγους των παραμυθιών. Να εμφανίζω κουνέλια και να εξαφανίζω τον μικρό μου αδερφό. Να βγάζω λουλούδια από το μανίκι μου για τη μαμά και να διώχνω τους εφιάλτες όταν κοιμάμαι. Να σβήνω όσα μας στενoχωρούν και να είναι όλοι χαρούμενοι. Γι’ αυτό, προχθές άρχισα τα μαγικά. Πήρα το πλατύ ψάθινο καπέλο της μαμάς και…
Μια τρυφερή ιστορία, με την αθωότητα και το χιούμορ ενός μικρού παιδιού, που ενθουσιάζεται με τη μαγεία και θέλει τη χαρά για όλους γύρω του με τον δικό του μοναδικό τρόπο.

Παιδική και εφηβική λογοτεχνία, Ψυχογιός, 2014, 48 σελ.

Φένια, η αγαπημένη των ήχων – Γιώτα Κ. Αλεξάνδρου

Πώς θα ήταν ο κόσμος μας, αν είχε μόνο ήχους; Αν αναγνωρίζαμε τα λουλούδια από το άρωμά τους και μόνο; Αν υπήρχε μόνο ένα χρώμα;

Η Φένια, ένα πλάσμα με φωτεινό χαμόγελο και ιδιαίτερες ικανότητες, μας παίρνει από το χέρι για να μας δείξει τον δρόμο…
Έπαινος Γυναικείας Λογοτεχνικής Συντροφιάς 2012
Eικονογράφηση: Έφη Λαδά

Παιδική λογοτεχνία, Εκδόσεις Πατάκη, 2015, 32 σελ.

Φον ο φοβερός – Γιώτα Κ. Αλεξάνδρου

Μόλις φύτρωσε ένα ακόμη κεφάλι στους ώμους μου.
Ένα τεράστιο κεφάλι. Με πέντε μάτια και τρία στόματα.
Η φαγούρα στους ώμους το έδειχνε καθαρά.
Να είναι καλά ο Γιάννης.
Δεν πρόλαβα να συνηθίσω το κεφάλι δράκου με τα έξι χέρια
που μου πρόσθεσε ο Νίκος χθες βράδυ και τσουπ… ένα ακόμη.
Αλλά ούτε κι αυτό θα το χαρώ.
Σε λίγο κάτι καινούριο θα ξεφυτρώσει πάλι.
Ούτε μάγος να ήμουνα με τόσες μεταμορφώσεις.
Κάθε στιγμή αλλάζω μορφή…

Γεννήθηκα μαζί με τη ζωή.
Έχω διαφορετικά πρόσωπα. Όσα και αυτοί που με βλέπουν…

Όλοι φοβούνται κάτι. Κάποιον. Εμένα.

Εμένα με τα πολλά πρόσωπα και το ένα κι ανατριχιαστικό όνομα.
Το ξέρεις. Φον…
Eικονογράφηση: Αιμιλία Κονταίου

Παιδική λογοτεχνία, Ελληνοεκδοτική, 2017, 40 σελ.

Μόνο αν θέλω – Γιώτα Κ. Αλεξάνδρου

…Σήμερα τα χέρια μου κέρδισαν βραβείο και εγώ μια αγκαλιά από την κυρία Ρένα. Η αγκαλιά της -το μεγαλύτερο βραβείο- είναι μια θάλασσα γιαούρτι. Δροσερή, γλυκιά, βελούδινη. Μέσα της ηρεμώ. Και μετά φτιάχνω ωραία πράγματα. Είναι σαν της μαμάς. Του μπαμπά, πάλι, είναι μια μεγάλη τραμπάλα.
Πότε φιλάω τα λουλούδια και πότε κυνηγάω τα σύννεφα.

Την αγκαλιά όμως της θείας Μαίρης, που μένει δίπλα μας, δεν την μπορώ…”

Μια ιστορία για το δικαίωμα των παιδιών στο σώμα τους, το δικαίωμα να λένε όχι σε φιλιά, αγκαλιές και αγγίγματα που δεν επιθυμούν, ακόμα κι αν προέρχονται από οικεία και προσφιλή πρόσωπα. Μια ιστορία για τον σεβασμό στα παιδιά ως υποκείμενα με ελεύθερη βούληση.
Eικονογράφηση: Σάντρα Ελευθερίου

Παιδική λογοτεχνία, Μίνωας, 2018, 32 σελ.