Στίχοι: Μάνος Ξυδούς
Μουσική: Μάνος Ξυδούς
Σου είπε έτσι πρέπει, γεια χαρά
Εσύ δακρύζεις
Σου είπε πως επέρασε πολλά
Θέλει να φύγει
Δεν έμαθε ποτέ της ν’ αγαπά
και είναι μόνη
Δεν έμαθε ποτέ της να πονά
και σε πληγώνει
Άσ’ την να λέει, άσ’ την να λέει
εκείνη μόνο ξέρει, και μέσα της θα κλαίει
Άσ’ την να λέει
Άσ’ την να λέει
Άσ’ την να λέει
Κι αν έφυγε και πήγε μακριά
Αυτή θα χάσει
Σου ράγισε για λίγο την καρδιά
Θα σου περάσει
Δεν έμαθε ποτέ της ν’ αγαπά
και είναι μόνη
Δεν έμαθε ποτέ της να πονά
και σε πληγώνει
Άσ’ την να λέει, άσ’ την να λέει
εκείνη μόνο ξέρει, και μέσα της θα κλαίει
Άσ’ την να λέει
Άσ’ την να λέει
Άσ’ την να λέει
————————————————–
ΜΑΝΟΣ ΞΥΔΟΥΣ:
Εμείς τότε είχαμε κάνει αυτό το τραγούδι με το συγκρότημα και θέλαμε κάποιον λαϊκό τραγουδιστή. Είχαμε στο μυαλό μας τον Βασίλη Καρρά αλλά ήταν δύσκολο να τον πλησιάσουμε. Μεσολάβησε ο Αχιλλέας Θεοφίλου σε αυτόν οφείλεται η παραγωγή του τραγουδιού που το βρήκε καλή ιδέα. Θέλω να πω κάτι που έζησα όσον αφορά στον άνθρωπο. Αν κάποιος γεμίζει ένα μαγαζί, δε λέει τίποτα. Όταν κυκλοφόρησε ο δίσκος ο Βασίλης Καρράς εμφανιζόταν σ’ ένα μαγαζί στη Θεσσαλονίκη. Ένα βράδυ στο καμαρίνι έτυχα μάρτυρας μιας σκηνής που αν και έχουν περάσει τόσα χρόνια τη θυμάμαι πολύ έντονα. Ήρθαν τρία άτομα από τον σύλλογο παιδιών της Βέροιας με προβλήματα για να μιλήσουν για μια συναυλία που θα συγκέντρωναν χρήματα. Τους άκουσε και στο τέλος τους ρώτησε με πόσα χρήματα θα ήταν ευχαριστημένοι από τα έσοδα της συναυλίας. Τα παιδιά θα ήταν ικανοποιημένα με 300.000 δραχμές. Τότε εκείνος φωνάζει τον συνεργάτη του, τον Λέλεκα, και του λέει «κόψε ένα χαρτί». Όταν λέμε «ένα χαρτί» εννοούμε ένα εκατομμύριο. Έδωσε την επιταγή στο ένα παιδί και είπε «αν μάθει κανείς τίποτα θα σου κόψω το λαρύγγι». Από ‘κεί και πέρα δεν μπορεί να μου πει κανείς τίποτα για τον Βασίλη Καρρά…”
ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΑΡΡΑΣ:
“Ο Μάνος Ξυδούς την έκανε τη δουλειά μαζί με τον Αχιλλέα Θεοφίλου….ήταν ένα τραγούδι έξω απ’ τα νερά μου για να το κάνω δικό μου. Το είχα δυο μήνες στα χέρια μου γραμμένο απ’ τα παιδιά με μια κιθάρα. Μισό τραγουδούσε ο Στόκας, μισό ο ψηλός· όλοι μαζί. Το μελετούσα, λοιπόν, και η τελική εκδοχή ήταν εντυπωσιακή…