Περισσότερα αποτελέσματα...

Generic selectors
Exact matches only
Search in title
Search in content
Post Type Selectors
post

Deyteros.com

Ένα ταξίδι στ’ αστέρια της λογοτεχνίας!

Βένη Παπαδημητρίου

Η Βένη Παπαδημητρίου γεννήθηκε και μεγάλωσε στα Γιάννενα.
Πήρε πτυχίο ασυρματιστή στο Εμπορικό Ναυτικό. Την κέρδισε, όμως, η δημοσιογραφία. Σπούδασε ΜΜΕ, εργάστηκε για πολλά χρόνια στην εφημερίδα “Απογευματινή” και “Απογευματινή της Κυριακής”. Καταξιώθηκε στο χώρο, αρχικά με το “ανθρωπιστικό” ρεπορτάζ, μεταφέροντας τα προβλήματα, τον πόνο και την οδύνη των ανθρώπων. Στη συνέχεια, ασχολήθηκε με επιστημονικά θέματα και την έρευνα, μέχρι το άδοξο κλείσιμο της εφημερίδας. Υπήρξε συνεργάτις του επιστημονικού περιοδικού “Science Illustrated”, εργάστηκε στη “Ραδιοτηλεόραση”, σε Γραφείο Τύπου πολιτικού κόμματος. Δίδαξε δημοσιογραφία στο Ίδρυμα Προαγωγής Δημοσιογραφίας Αθανασίου Μπότση. Δίδαξε επίσης δημοσιογραφία στα προγράμματα του Πανεπιστημίου Αιγαίου.
Το πρώτο βιβλίο της με τίτλο “Σπάζοντας τα δεσμά της νεύρωσης” (εκδόσεις Λιβάνη) προτάθηκε δύο φορές για βραβείο στην Ακαδημία Αθηνών από τον ακαδημαϊκό Κ. Κωνσταντίνο Δεσποτόπουλο.
Μυθιστορήματα
Στα μάτια της μέδουσας (2008), Δρόμων
Ασυμβίβαστη ζωή (2017), Locus 7 – Άλλωστε

Αφηγήσεις-Ψυχολογία
Σπάζοντας τα δεσμά της νεύρωσης (2001), Εκδοτικός Οίκος Α. Α. Λιβάνη
Σπάζοντας τα δεσμά της νεύρωσης (2012), Ιδιωτική Έκδοση
Σπάζοντας τα δεσμά της νεύρωσης (2018), Locus 7 – Άλλωστε

Δοκίμια-Μελέτες-Ψυχολογία
Το εκκρεμές του νου (2017), Locus 7 – Άλλωστε

Σπάζοντας τα δεσμά της νεύρωσης – Βένη Παπαδημητρίου




Αυτοβιογραφική ιστορία χωρίς καμία προκατάληψη. Ένας αγώνας μοναχικός και σκληρός.
Προλογίζει ο καθηγητής Ψυχιατρικής του Πανεπιστημίου Αθηνών Γιώργος Χριστοδούλου.

Την έπνιγαν όλα. Τα πάντα. Ακόμα και τα ρούχα που φορούσε… Αν μπορούσε, θα τα πετούσε από πάνω της όλα. Να αισθανθεί ελεύθερη.

Όλα της έφερναν “πνιγμό” που δυνάμωνε στο λαιμό της. Στο κεφάλι της. Ο θόρυβος που ακουγόταν δίπλα της από τα αυτοκίνητα της έφερνε πόνο στο κεφάλι…

Με το ένα χέρι στον τοίχο, το άλλο να βγάζει το παλτό. Έμεινε εκεί καρφωμένη για αρκετή ώρα, κοιτάζοντας γύρω της απελπισμένα, μήπως φανεί κανείς να την βοηθήσει… Σκοτάδι γύρω, δεν υπήρχε ψυχή…

Κρίση πανικού, διέγνωσε ο ψυχίατρος… Άγχος… προχωρημένο άγχος…

Έζησε πολλά χρόνια με τις κρίσεις πανικού, παλεύοντάς τες, με ψυχοθεραπεία και φάρμακα. Κάνοντας μια δουλειά σκληρή, απαιτητική, όπως αυτή του δημοσιογράφου, του ελεύθερου ρεπόρτερ.

Η ιστορία της περιγράφεται χωρίς καμία προκατάληψη στο βιβλίο που κρατάτε στα χέρια σας. Χωρίς να κρύβει τίποτε απολύτως. Ξεγυμνώνεται εντελώς.

Ο αγώνας της ήταν μοναχικός και σκληρός. Ουσιαστικά, πάλευε με τον εαυτό της.

Τι έγινε όμως στο τέλος;

– Το βιβλίο προτάθηκε δύο φορές για το βραβείο Ακαδημίας Αθηνών από τον ακαδημαϊκό Καθηγητή Φιλοσοφίας, κ. Κωνσταντίνο Δεσποτόπουλο.

Αφηγήσεις-Ψυχολογία, Locus 7 – Άλλωστε, 2018, 254 σελ.

Το εκκρεμές του νου – Βένη Παπαδημητρίου

Ζώντας με τη διπολική διαταραχή


Ένα ταξίδι από τα ύψη της χαράς έως την άβυσσο της θλίψης. Ένα Εκκρεμές του Νου μεταξύ ζωής και θανάτου. Η αφτιασίδωτη μαρτυρία εκ των έσω για τη ζωή των διπολικών συνανθρώπων μας και των οικογενειών τους, για την ιατρική αντιμετώπιση, για μια σκληρή, αδιαμφισβήτητη καθημερινότητα.

Ψυχολογία, Locus 7 – Άλλωστε, 2017, 152 σελ.

Ασυμβίβαστη ζωή – Βένη Παπαδημητρίου

Στα μάτια της Μέδουσας


Το βιβλίο απεικονίζει την πραγματικότητα. Δεν είναι φαντασία ή μύθος. Πρόκειται για τη ζωή τριών κοριτσιών, που η συγγραφέας ένωσε τα βιώματά τους, ενσωματώνοντάς τα σε μία ηρωίδα. Αποτυπώνει την ωμή αλήθεια, αυτήν που δεν θέλουν να δουν οι άνθρωποι, ή δεν μπορούν να δουν. Ίσως γιατί είναι ίδιοι με τη Μέδουσα, που πέτρωσε Ζωές.
Σε μια κοινωνία που στηρίζει την ύπαρξή της στο ξέσκισμα της σάρκας του διπλανού της, τίποτε δεν είναι ικανό να εντυπωσιάσει τους θύτες και τα θύματά της. “Τα έχουν δει όλα”, ζώντας σε περίοδο ανυπαρξίας κάθε είδους ηθικής, αρχών, προτύπων, ευαισθησίας και καλοσύνης. Τα πάντα έχουν καταρρεύσει στα απλοϊκά μας μάτια, διαπιστώνοντας πως κυρίαρχοι στόχοι αυτής της κοινωνίας είναι η απληστία, ο εύκολος πλουτισμός, η κάθε μορφής πορνεία, η αλαζονεία σε κάθε μορφής εξουσία, η διασπορά της “συνωμοσίας”, η συνενοχή, η παντελής αδιαφορία, η σήψη και η διαφθορά κυριαρχούν… και… και… και…

Όλα αυτά είναι δίπλα μας. Δεν εντυπωσιάζουν, γιατί κάποιους δεν τους έχουν αγγίξει. Με το άγγιγμα, όμως, μιας “Μέδουσας” στο πετσί του καθενός τα πάντα αλλάζουν. Πετρωμένος από τα συμβάντα γύρω του, αναρωτιέται αν μέσα απ’ αυτή την παχύρρευστη λάσπη είναι δυνατόν να απεγκλωβιστούν λευκά περιστέρια. Ένδειξη ελπίδας για το μέλλον. Πετρωμένος, αναρωτιέται ο άνθρωπος γεννιέται με συγκεκριμένο χαρακτήρα ή διαμορφώνεται στην πορεία από τα συμβάντα της ζωής του. Αναρωτιέται γιατί συμβαίνουν όλα αυτά, γιατί ο άνθρωπος ξεσκίζει τις σκάρκες του διπλανού του, καθιερώνοντας το ως τροφή για να στηρίξει την ύπαρξή του.

Μυθιστόρημα, Locus 7 – Άλλωστε, 2017, 210 σελ.

Σπάζοντας τα δεσμά της νεύρωσης – Βένη Παπαδημητρίου




Το κεφάλι μούδιασε ολόκληρο. Τα μάτια θόλωσαν… Σαν να μην έβλεπε τίποτε μπροστά της, καθαρά… Αστάθεια στο βάδισμά της και αίσθηση του κενού… Δεν πατάει γερά στη Γη… Αιωρείται… Χάνεται…

Ο κόμπος στο λαιμό την έπνιξε… Η ανάσα κόπηκε… “Μα δεν υπάρχει αέρας;;”. Η καρδιά της χτυπούσε σαν τρελή στο στήθος της, λες κι ήταν έτοιμη να εκραγεί…

Τα χέρια, μούσκεμα από τον ιδρώτα, που σιγά σιγά κατέκλυσε όλο της το κορμί… Μια έντονη ζάλη, την έκανε να χάσει τον κόσμο γύρω της, για ελάχιστα δευτερόλεπτα…

“Πεθαίνω”… φώναζε η σκέψη μέσα της…

Παραπατώντας, έφτασε μέχρι τον κοντινότερο τοίχο στο διάβα της… Τον ακούμπησε να νιώσει σταθερότητα… Τα πόδια της λυγισμένα, λες και προσπαθούσε να κρατήσει την ισορροπία της, με αυτή τη στάση…

Την έπνιγαν όλα. Τα πάντα. Ακόμη και τα ρούχα που φορούσε… Άρχισε να αφαιρεί το κασκόλ στην αρχή και ξεκούμπωσε το παλτό της… Αν μπορούσε, θα τα πετούσε από πάνω της όλα… Να αισθανθεί ελεύθερη…

Όλα της έφερναν “πνιγμό” που δυνάμωνε στο λαιμό της. Στο κεφάλι της. Ο θόρυβος που ακουγόταν δίπλα της από τα αυτοκίνητα της έφερνε πόνο στο κεφάλι…

Με το ένα χέρι στον τοίχο, το άλλο να βγάζει το παλτό. Έμεινε εκεί καρφωμένη για αρκετή ώρα, κοιτάζοντας γύρω της απελπισμένα, μήπως φανεί κανείς να τη βοηθήσει… Σκοτάδι γύρω, δεν υπήρχε ψυχή…

Κρίση πανικού, διέγνωσε ο ψυχίατρος… Άγχος… προχωρημένο άγχος…

Έζησε πολλά χρόνια με τις κρίσεις πανικού, παλεύοντάς τες, με ψυχοθεραπεία και φάρμακα. Κάνοντας μια δουλειά σκληρή, απαιτητική, όπως αυτή του δημοσιογράφου, του ελεύθερου ρεπόρτερ…

Η ιστορία της περιγράφεται χωρίς καμιά προκατάληψη, στο βιβλίο που κρατάτε στα χέρια σας… Χωρίς να κρύβει τίποτε απολύτως… Ξεγυμνώνεται εντελώς…

Ο αγώνας της ήταν μοναχικός και σκληρός. Ουσιαστικά, πάλευε με τον εαυτό της.

Τι έγινε όμως στο τέλος;

Αφηγήσεις-Ψυχολογία, Ιδιωτική Έκδοση, 2012, 268 σελ.

Στα μάτια της μέδουσας – Βένη Παπαδημητρίου

Η αληθινή ιστορία μιας ανυπότακτης ψυχής


Σε μια κοινωνία που στηρίζει την ύπαρξή της στο ξέσκισμα της σάρκας του διπλανού της, τίποτε δεν είναι ικανό να εντυπωσιάσει τους θύτες και τα θύματά της. “Τα έχουν δει όλα”, ζώντας σε περίοδο ανυπαρξίας κάθε είδους ηθικής, αρχών, προτύπων, ευαισθησίας και καλοσύνης. Τα πάντα έχουν καταρρεύσει στα απλοϊκά μας μάτια, διαπιστώνοντας πως κυρίαρχου στόχοι αυτής της κοινωνίας είναι η απληστία, ο εύκολος πλουτισμός, η κάθε μορφής πορνεία, η αλαζονεία σε κάθε μορφής εξουσία, η διασπορά της “συνωμοσίας”, η συνενοχή, η παντελής αδιαφορία, η σήψη και η διαφθορά κυριαρχούν… και… και… και…
Όλα αυτά είναι δίπλα μας. Δεν εντυπωσιάζουν, γιατί κάποιους δεν τους έχουν αγγίξει. Με το άγγιγμα, όμως, μια “Μέδουσας” στο πετσί του καθενός, τα πάντα αλλάζουν… Πετρωμένος από τα συμβάντα γύρω του, αναρωτιέται αν μέσα απ’ αυτή την παχύρρευστη λάσπη είναι δυνατόν να απεγκλωβιστούν λευκά περιστέρια. Ένδειξη ελπίδας για το μέλλον. Πετρωμένος, αναρωτιέται αν ο άνθρωπος γεννιέται με συγκεκριμένο χαρακτήρα ή διαμορφώνεται στην πορεία από τα συμβάντα της ζωής του. Αναρωτιέται γιατί συμβαίνουν όλα αυτά, γιατί ο άνθρωπος ξεσκίζει τις σάρκες του διπλανού του, καθιερώνοντάς του ως τροφή για να στηρίζει την ύπαρξή του.
Αναρωτιέται πώς είναι δυνατόν γονείς να καταστρέφουν τα παιδιά άλλων. Πώς είναι δυνατόν να συντελούνται εγκλήματα χωρίς ποτέ να υπάρξει τιμωρία, να επέλθει η κάθαρση, καθώς τα εγκλήματα κατά ψυχών δεν έχουν απτές αποδείξεις… Πλανώνται στις συνειδήσεις των εφήβων -θαυμάτων της κοινωνίας- “Μέδουσας” για ολόκληρη της ζωής τους, αναζητώντας την τιμωρία για το έγκλημα που έγινε εις βάρος τους.

Μια αληθινή ιστορία είναι το θέμα του βιβλίου, που θα προβληματίσει γονείς και παιδιά, στο ξεκίνημα της ζωής τους… καθώς η “Μέδουσα” καραδοκεί στον επάνω ακριβώς όροφο του διαμερίσματός τους…

Μυθιστόρημα, Δρόμων, 2008, 173 σελ.

Σπάζοντας τα δεσμά της νεύρωσης – Βένη Παπαδημητρίου




Στο βιβλίο “Σπάζοντας τα Δεσμά της Νεύρωσης” η δημοσιογράφος Βένη Παπαδημητρίου παρουσιάζει μια αληθινή ιστορία: το πώς έζησε η ίδια το μαρτύριο της νεύρωσης.

Πρόκειται για ένα έργο που αποτελεί κατάθεση ψυχής και γράφτηκε με στόχο να βοηθήσει τους συνανθρώπους της που πάσχουν από τα ίδια προβλήματα, αλλά και τους γιατρούς να καταλάβουν επιτέλους πώς, πραγματικά, βιώνεται η νεύρωση.

Η ίδια “επέζησε” μέσα από αυτή την εσωτερική θύελλα που βίωσε και ξεχώρισε το καλό και το κακό. Η διαπίστωση στην οποία κατέληξε είναι ότι θα πρέπει να πλάσουμε τον άνθρωπο με αρχές, ιδανικά, στόχους, αξίες. Και βέβαια ο έρωτας, ο αγνός, ο πραγματικός έρωτας είναι εκείνος που αλλάζει την ψυχή και τη σκέψη του ανθρώπου, τον ευαισθητοποιεί και τον φέρνει πιο κοντά στο συνάνθρωπο.

Αφηγήσεις-Ψυχολογία, Εκδοτικός Οίκος Α. Α. Λιβάνη, 2001, 260 σελ.

Πηγές: Biblionet, Εκδοτικός Οίκος Α. Α. Λιβάνη, Δρόμων, Locus 7 – Άλλωστε

Έλληνες λογοτέχνες

Ξένοι λογοτέχνες

Φιλικές Ιστοσελίδες