Γιάννης Γ. Μασμανίδης

Ελληνες λογοτέχνες
Ο Γιάννης Γ. Μασμανίδης γεννήθηκε στο Νησί του νομού Γρεβενών το 1953.
Από τό 1976 ζει και εργάζεται στη θεσσαλονίκη. Ποιήματά του έχουν δημοσιευθεί σε λογοτεχνικά περιοδικά και εφημερίδες. Έχει εκδώσει δέκα ποιητικές συλλογές (2020). Ποιήματά του έχουν συμπεριληφθεί σέ ανθολογίες: “Η Θεσσαλονίκη των Ποιητών”, εκδ. Ρώμη 2019 και “Θησαυροί της άμμου” (TREASURES OF THE SAND), εκδ. Α-Ω. Ο καθηγητής της Παιδαγωγικής Σχολής του Α.Π.Θ. Ανδρέας Καρακίτσιος σημειώνει: «Ένας από τους πλέον ανένταχτους δημιουργούς γράφει διαρκώς το ποίημα της προσωπικής του διαδρομής, εκείνο της μοναξιάς, της οδύνης και του πόνου, μπροστά στο μυστήριο της φθοράς, του θανάτου, του έρωτα.» Είναι μέλος της Εταιρίας Λογοτεχνών Θεσσαλονίκης.
Ποίηση
Φεγγίτης (2006)
Διασάφησις (2010), Θερμαϊκός
Των εκλιπόντων παρακείμενος (2015), Νησίδες
Εύλαλη φιλαμαρτήμων ερημιά (2020), Νησίδες

Συλλογικά έργα
Θησαυροί της άμμου: Ποίηση της ελληνικής κρίσης (2019), ΑΩ Εκδόσεις

Εύλαλη φιλαμαρτήμων ερημιά – Γιάννης Γ. Μασμανίδης




«Όταν η μοναξιά πνίγει»
Γράφω
Όσο να χαμηλώσει πιότερο το φως
Όσο φωνή να γίνει δριμύς βοριάς αμίλητος πεισματάρης λυγμός
Εντός μου
Κρυφές καταπαχτές οι μέρες μου δεν είναι πλούσιες ποτέ
Γεμάτες σοβάδες βογκούν μονολογούν
Μαυρίζουν τον ουρανό
Φλογώνουν ολοένα την πείνα της ψυχής
Με σιωπηλά δάκρυα το παγωμένο ζεσταίνουν κορμί μου
Αστοχημένος από πάντα αποσκιάζω τη λύπη στις γωνιές της ύπαρξης
Για να ζω
Το νου αφήνω στις απαγορεύσεις της βιωμένης ζωής μου
Σε μια σειρά φίλυδρες λεύκες
Σε πλέγμα ποθητού μύθου αναμετρώ τα βήματα μου
Για να ζω
Όταν η μοναξιά πνίγει γράφω
Εκχέω ροδόσταγμα στις ρωγμές μου
Με των κρύων ημερών μου πορεύομαι τα απομεινάρια
Σε ένα ταξίδι δίχως επιστροφή στα έγκατά μου
Όταν λυτρωτική καταφυγή η ποίηση με διαστέλλει αποτινάζω τη λύπη
Την ερημιά κατακτώ
Μόνος δεν είμαι όταν η μοναξιά πνίγει
Γράφω

Ποίηση, Νησίδες, 2020, 62 σελ.

Των εκλιπόντων παρακείμενος – Γιάννης Γ. Μασμανίδης



Ποίηση, Νησίδες, 2015, 68 σελ.

Διασάφησις – Γιάννης Γ. Μασμανίδης




Διασάφησις τών απολεσθέντων
Μέ κοπίδια
Πένσες
Καί τά συναφή
Ανειδίκευτος εργάτης
Πλανίζω
Τίς λέξεις

Στό πάτωμα
Ροκανίδια σκέψεις
Αγύρτες
Ολισθαίνουν

Μέ μαθητευόμενο πόνο
τά απολεσθέντα
Παρατηρώ

Αιχμάλωτος
Μιάς προσμονής
Διαλέγω δρόμους
Δίχως φώτα

Γέρασα πιά
Λίγα τά έργα μου
Κι οι πόθοι

Ποίηση, Θερμαϊκός, 2010, 72 σελ.

Πηγές: Biblionet, Θερμαϊκός, Νησίδες