Μεγάλωσε και σπούδασε στη Θεσσαλονίκη. Είναι κάτοχος μεταπτυχιακού τίτλου Ευρωπαϊκών Σπουδών του Πολυτεχνείου Άαχεν και τελειόφοιτος του Προγράμματος Μεταπτυχιακών Σπουδών Δημιουργικής Γραφής με κατεύθυνση “Συγγραφή” του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας. Εργάζεται ως μόνιμη Καθηγήτρια Γερμανικής Γλώσσας. Ασχολείται με τη συγγραφή από την παιδική της ηλικία. Έχει βραβευτεί με Έπαινο Διηγήματος στο 2ο παγκόσμιο λογοτεχνικό διαγωνισμό “Μίμης Σουλιώτης” του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας για το έργο της με τίτλο “Ντιζάιν” τον Ιούνιο του 2016 που κυκλοφόρησε σε συλλογική έκδοση. Με το Α’ Βραβείο Δοκιμίου στον 7ο παγκόσμιο λογοτεχνικό διαγωνισμό εις μνήμην Βίκυς Ζαχαρίου – Δημήτρη Μανιού του Ελληνικού Πολιτιστικού Ομίλου Κυπρίων Ελλάδος για το έργο της με τίτλο “Γερμανία, μέρες του 2002 μ.Χ.” το Μάρτιο του 2017. Και με Έπαινο Νουβέλας στον 6ο παγκόσμιο λογοτεχνικό διαγωνισμό του Ομίλου για την UNESCO Τεχνών, Λόγου και Επιστημών Ελλάδος για το έργο της με τίτλο “Η σεληνιακή όψη του άντρα” το Νοέμβριο του 2017.
Η σεληνιακή όψη του άντρα (2018), Εκδόσεις Βακχικόν
Ποίηση
Persona Gramma (2017), Εκδόσεις Βακχικόν
Συλλογικά έργα
Ανθολογία ποιητών 2015-2017 (2018), 24 γράμματα
Η σεληνιακή όψη του άντρα – Χριστίνα-Παναγιώτα Γραμματικοπούλου
Η Θώμη και η Χρύσα. Δυο καθημερινές γυναίκες από τη Θεσσαλονίκη. Πλαισιωμένες από οικογένεια, φίλους, συναδέλφους και εραστές. Αγωνίζονται -η καθεμία στο δικό της μικρόκοσμο, η καθεμία με τον τρόπο της. Παλεύουν με τους άλλους, τις συνθήκες, τα προβλήματα και τους εαυτούς τους -με την κούραση, τα τραύματα, τις αναμνήσεις. Μέχρι που η πανσέληνος θα οδηγήσει στη γιατρειά…
Έπαινος Νουβέλας Ομίλου για την UNESCO ΤΛΕ Ελλάδας 2017
Νουβέλα, Εκδόσεις Βακχικόν, 2018, 56 σελ.
Persona Gramma – Χριστίνα-Παναγιώτα Γραμματικοπούλου
ΔΙΚΑΣΤΙΚΗ ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΗ
Δεν είχες δει τα μάτια πάνω σου.
Το κακό που σού ‘λαχε δύσκολο να υπάρξει.
Δεν αντιλήφθηκες πως πρόκληση ήσουν για κάποιους.
Δε σ’ ένοιαξε τι πίστευαν οι άλλοι.
Δε λογάριασες τα σύμβολα.
Κοπανιόσουν. Τον εαυτό σου κλωτσώντας.
Δε σε πέταξες στον τοίχο. Να σπάσεις. Όπως έπρεπε.
Γονατιστός μέσα στο βασιλικό για χρόνια
βαστώντας σκαλιστά ροδοπέταλα,
τη γλώσσα και το πρόσωπο βουτώντας στη γαβάθα,
δε σκέφτηκες πως τέτοιο μίσος κόχλαζε στα πνευμόνια τους.
Τα δικά σου κοίταζες.
Γνώσεις ετερόκλητες φόρτωσες τον εγκέφαλο.
Κράμα φιδιού πάνω σε ραβδί, ισορροπίας σε ζύγι –
τίτλους κι ιδιότητες – προεδρική υπογραφή.
Τι να σου κάνει η μαγνητική, τι να σου πουν οι βιοψίες,
κύρτωσαν τα κόκαλα από τους τόνους·
καρυβάρισαν οι κνήμες.
Ποίηση, Εκδόσεις Βακχικόν, 2017, 78 σελ.
Πηγές: Biblionet, Εκδόσεις Βακχικόν
