Σπούδασε Δ.Ε. νοσηλευτικής. Από το 2003 έως το 2011, «υπηρέτησε» την τέχνη της υποκριτικής ως ερασιτέχνης ηθοποιός του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Ρούμελης. Έλαβε μέρος σε χορογραφία ως ιέρεια στα «Θερμοπύλεια» 2009. Η αγάπη της για τις τέχνες την έφεραν στην πρωτεύουσα.
Το 2019 εκδίδει τις πρώτες δύο ποιητικές συλλογές της με τίτλο: «Κυοφορία συναισθημάτων» και «Καλπάζουσας μορφής έρωτας», Εκδόσεις Όστρια. Το 2022 κυκλοφορεί το πρώτο της τραγούδι σε στίχους δικούς της με τίτλο: «Μεθυσμένη Σιωπή». Το βιβλίο «Το πορτραίτο με τις κούκλες», 2022 είναι το τρίτο της λογοτεχνικό πόνημα.
Καλπάζουσας μορφής έρωτας (2019), Όστρια Βιβλίο
Κυοφορία συναισθημάτων (2019), Όστρια Βιβλίο
Διηγήματα
Το πορτραίτο με τις κούκλες (2022), Εκδόσεις Όστρια
Το πορτραίτο με τις κούκλες – Χρύσα Θυμιοπούλου
Οι κούκλες της σιωπής δεν μιλάνε, παρά μόνο όταν ανοίξουν τα φώτα, εκείνα τα αμυδρά φώτα μέσα στο σκοτεινό ατελιέ που σαν φάντασμα μοιάζει η φιγούρα κάποιου ζωγράφου φορώντας ένα κίτρινο καπέλο γερμένο στο ένα του μάτι, σαν σε κουκλοθέατρο που ξεπηδάει μέσα από την φλόγα του τζακιού κι όμως εκείνος συνεχίζει και ζωγραφίζει κόκκινες κούκλες, πράσινες κούκλες και μπλε κούκλες λίγο πριν το δειλινό, γεμίζοντας τον δικό του κόσμο με ροζαλές τσιχλόφουσκες…
Για μένα ήσασταν οι μούσες μου, ξέρατε πάρα πολύ καλά πόσο σας αγαπούσα, πόσο πολύ λάτρευα το χρώμα και την μυρουδιά του σώματός σας, πόσο η κραυγή του πόθου μου για σας με κρατούσε στην επαγρύπνηση της ζωής. Τα βράδια σας χτένιζα τα μακριά μαύρα σας μαλλιά, κάνοντας έρωτα με τα στήθη που ζωγράφιζα γεμάτος ηδονή και σας σκέπαζα με τον κόκκινο μανδύα του οργασμού…
Σας μισώ, σας μισώ…
Και με μια αποτρόπαια κίνηση ξήλωσε το ξεθωριασμένο καβαλέτο και άρχισε να κόβει ένα, ένα τα κεφάλια τους, πέφτοντας αβοήθητες μπροστά στα μάτια των…
Διηγήματα, Εκδόσεις Όστρια, 2022, 190 σελ.
Κυοφορία συναισθημάτων – Χρύσα Θυμιοπούλου
Ναι κούλουμα, Καθαρά Δευτέρα σήμερα· (Χιονισμένη Δευτέρα)
όπως είπε
ο μικρός μου αδελφός. Ναι γιατί όχι ξαναένιωσα πάλι παιδί, με
τη μόνη διαφορά πως το άγχος και η αβεβαιότητα για το μέλλον,
με ακολουθούσαν πιστά όπως το σκυλί τον αφέντη του. Αρκετά
Ίριδα σταμάτα να κουράζεις τον εαυτό σου με άσχημα
συναισθήματα που σου γεννάει η κα Αντιγόνη. Μην φύγεις, μην
λες αντίο… Θα δεις θα τα καταφέρω·
Θα αγαπήσω τον εαυτό μου…
Μα ποια είμαι… ποια είμαι;
Ποίηση, Όστρια Βιβλίο, 2019, 108 σελ.
Καλπάζουσας μορφής έρωτας – Χρύσα Θυμιοπούλου
Για μέρες, ίσως και για όλο το Φθινόπωρο κλεινότανε στο σκοτεινό δωμάτιό της και ρωτούσε τον εαυτό της… Θυμάμαι μόνο εκείνη την παθιασμένη νύχτα δίχως φεγγάρι· νύχτα που μύριζε γιασεμί, εισιτήριο για το ταξίδι που λέγεται ζωή εγώ και… ήσουν θυμωμένος κι αμίλητος. Σου είπα κλαίγοντας δεν ξέρω, έτσι έπρεπε να γίνει. Όχι… όχι ξανά, πρέπει να με ξεχάσεις· και στην απογείωση, άφηνα πίσω μου, μια για πάντα να ρέουν μαραμένα…
Ποίηση, Όστρια Βιβλίο, 2019, 76 σελ.
Πηγές: Biblionet, Όστρια Βιβλίο
