Δάφνη Μαρία Γκυ-Βουβάλη

Τα λόγια του ονείρου – Δάφνη Μαρία Γκυ-Βουβάλη

Αργά-αργά που σεργιανίζει
η μαγεμένη μου αλφαβήτα
μέσα στη λίμνη τ’ ουρανού·
με τα παραθύρια μου ανοιχτά τη νιώθω
στον καθρέφτη της πάνω ν’ ακουμπά
αλλόκοτα και ζωντανά
τα λόγια του ονείρου

Πλεούμενα μ’ άφωνα πανιά, πάνω στα διάφανα νερά τους
Πήγασοι και Μονόκεροι
παιχνίδια, παραμύθια
εφτασφράγιστα μυστικά
και των αστερισμών τα γιορτινά πυροτεχνήματα·
μέσα στα πέπλα στης νυχτιάς τα ’δα να κελαρύζουν
γράμμα χρυσό κι υπόσχεση
ραβδάκι κι αστερόσκονη
μορφές αλαφροΐσκιωτες
χαμόγελο, και βυθισμένο βρέφος

Ποίηση, Εκδόσεις Βακχικόν, 2021, 90 σελ.

Λέξεις μονάκριβες – Δάφνη Μαρία Γκυ-Βουβάλη

Η ΓΕΝΝΗΣΗ
Άστρο του Βρέφους Θεϊκό
γλυκά που ανάτειλες
Χρυσή βροχή απ’ την καρδιά σου
θα παρηγορήσει την οδύνη του στερεώματος
στου φεγγαριού τη χάση

Άνθος εωθινό
ουράνια πέταλα άνοιξες στης γης τα καταρράχια
και μύρα έρανες τον δακρυσμένο αγέρα
βάλσαμο μονάκριβο στων Νηπίων τον ολολυγμό…

Ποίηση, Εκδόσεις των Φίλων, 2019, 72 σελ.

Της Κάλυμνος κύματα και παραμύθια – Δάφνη Μαρία Γκυ – Βουβάλη

«Χτυποκάρδι. Η απότομη στροφή στην κόχη του κόλπου, μου αποκάλυψε φώτα χίλια – να λαμπυρίζουν μέσα στης νύχτας τη σιγαλιά, της Πόθιας της μεγάλης την πανέμορφη αγκαλιά, βυθισμένη μέσα στον αλλόκοσμο αυγουστιάτικο ύπνο της. Μέσ’ το βαθύ το χάραμα, μέσ’ τον μπλαβί ουρανό θα δέσει το καράβι στο λιμάνι. Και θα ‘ν’ οι δρόμοι αδειανοί, τα δέντρα δροσισμένα, και τα σπιτάκια χαμένα μέσα στα όνειρά τους. Φιδογυριστός ο δρόμος θα με σηκώσει απαλά απ’ το λιμάνι, και μέσ’ τη νυχτερινή σιγή θα με ξεναγήσει για πολλοστή φορά στον μεγάλο του κήπο, με τα κυπαρίσσια, τις λεύκες, τους ευκαλύπτους, και τις ευγενικές βεραντούλες, τις κοιμισμένες αυλές, τους υακίνθους και τις βουκαμβίλιες. Μαλακά θα διασχίσει όλες τις φιλόξενες γωνίτσες του νησιού, κι όταν θ’ αρχίσει να σκαρφαλώνει την πλαγιά, και θα νιώσω τους μυς μου να χαλαρώνουν επιτέλους έστω και για λίγο, θα πάρω μιαν ανάσα βαθιά, για ν’ αγκαλιάσω το σύμπαν». Από το Δοιάκι «Η άφιξη (Το χάραμα)». Τι είναι το Δοιάκι; Τίποτα περισσότερο από το πηδάλιο ενός πλοίου. Το πηδάλιο-οδηγό μας σ’ ένα ταξίδι, μια περιήγηση σε τοπία και θρύλους ενός από τα τουλάχιστον 3.000 νησιά της Ελλάδας: της Καλύμνου. Δεκαοκτώ κείμενα γραμμένα σε πεζό, μα συνάμα και ποιητικό λόγο, αποτελούν την κατάθεση ψυχής για μια ακόμη ιδιαίτερη πατρίδα, έναν ακόμη πανέμορφο κήπο του Αιγαίου.

Λαογραφία, Παραμύθια, Κοράλλι – Γκέλμπεσης Γιώργος, 2017, 80 σελ.

Για την Ιθάκη – Δάφνη Μαρία Γκυ

ΣΤΙΑ
Ήρθε και με τύλιξε ξανά η αρχαία αγάπη
ο πάμφωτος ουρανός
Πάντα κυρίαρχος
η πάμφωτη γη
αειθαλής και αειφόρα
Αρχαία αετώματα με ήρωες-ποιητές
καταμπροστά στο λευκό, διάφανο βάθος του ορίζοντα
που ψάλλουν…

Ποίηση, Εκδόσεις των Φίλων, 2015, 60 σελ.

Ο κήπος και η άσφαλτος – Δάφνη Μαρία Γκυ

Ο ΚΗΠΟΣ (Ι)
Άνοιξε επιτέλους·
ευγενικές ρίζες στο χώμα
η φωνή της Πύλης
κρινάκια και πασχαλιές
ανεμώνες και μαργαρίτες
γλυκόλαλα ρόδα
λυγερόκορμοι βλαστοί
τραγουδούν ακατάληπτα
πράσινο δένουν στις φυλλωσιές…

Ποίηση, Γαβριηλίδης, 2014, 120 σελ.

Ένας στεναγμός – Δάφνη Μαρία Γκυ

ΜΙΑ ΣΚΕΨΗ
Γλιστρώ
Γλιστρώ αργά μέσα στο κρύο
Κυλάω μέσα στην παγωνιά
Στην τεθλασμένη άσφαλτο
Καρδιά σιωπηλή
Παγωμένη μπάλα ανέμου με τυλίγει
Με μαζεύει
Αναλογίζομαι
Κλείνω τα μάτια
Φεύγω
Αδιαμαρτύρητα
Δεν μπορώ να μην το κάνω
Βλέπω
Στοχάζομαι
Δεν μπορώ να μην το κάνω
Η ζωή σκοντάφτει

Ποίηση, Γαβριηλίδης, 2012, 74 σελ.

Το Κόκκινο φυλαχτό – Δάφνη Μαρία Γκυ

ΝΑΜΑ
Τις νύχτες που θα κολυμπάς μέσα στους κύκλους
του φεγγαριού
Να με θυμάσαι.
Το φεγγάρι κουβαλούσε χρόνια την ψυχή μου
τη λίκνιζε καμαρωτά μέσα στο στερέωμα
Σαν μικρό παιδί μ’ένα άστρο στο μέτωπο
Τις νύχτες που θα βυθίζεις το βλέμμα σου στον ανάριο ουρανό
Να με θυμάσαι

Ποίηση, Γαβριηλίδης, 2011, 58 σελ.