Γεωργία Σταυριανέα

Του λύκου ή του μαχαιριού – Γεωργία Σταυριανέα

“… Πήρα τον ανήφορο προς το βουνό, μακριά από τον πολιτισμό. “Εκεί θα ‘ναι πιο δύσκολο να ζήσω, όμως δεν θα νιώθω πια απειλή”, είπα.
Ίδρωσα, πλάνταξα από τη ζέστη, όμως ήμουν ασφαλής πάνω στο έρημο βουνό. Ξάπλωσα σ’ ένα απόσκιο να χαλαρώσω και να ονειρευτώ. Ξάφνου στο κορμί μου ένοιωσα “επισκέψεις”.
“Για να ζεις εδώ”, που είπαν τα παράσιτα, “θα μας θρέψεις με το αίμα σου. Ποιος νομίζεις ότι είσαι για να ζείς ελεύθερος;”.
Τινάχτηκα δυνατά και ξανατινάχτηκα, αλλά εκείνα δεν έφευγαν. Έξυσα τότε με μανία το δέρμα μου μέχρι που μάτωσε. Δεν μπορούσα ποια να ξαποστάσω πουθενά…”.

Της Μεσημβρίας μύθοι – Γεωργία Σταυριανέα

Πλησίασαν στη σκεπή του Δημαρχείου. Πετούσαν από απόσταση γύρω γύρω και τον κοιτούσαν. Εκείνος, όπως πάντα αγέρωχος, τους αγνοούσε και κοιτούσε μια προς το βορρά, μια προς το νότο.
“Κάποιος πρέπει να του μιλήσει”, είπε ο Μακάο.
“Η Ζήντα που είναι και φίλη του”, είπε ειρωνικά η Αϊνέ. Άρπαξε πάλι η ατμόσφαιρα…
Η Ζήντα εκνευρισμένη γυρίζει απότομα προς την Αϊνέ με απειλητικές διαθέσεις. Ο Μακάο προσπαθεί να προστατεύσει την Αϊνέ. Ο Τζώνυ επιτίθεται στον Μακάο. Ο Κέρικ μπαίνει μπροστά και του κόβει τη φόρα. Η Ρεγγίνα τρομαγμένη χάνει το πέταγα της. Μωρέ, γινότανε… της Μεσημβρίας.

Θεοί με πήλινα πόδια – Γεωργία Σταυριανέα

Αληθινή ιστορία
Στα παιδικά της χρόνια συνέβη ένα γεγονός. Ένας βιασμός. Γεγονός που στο μυαλό ενός παιδιού πήρε παράξενες διαστάσεις. Η οικογένεια της το ανέχτηκε, η ίδια σιώπησε κρύβοντας το βαθιά μέσα της. Το βάδισε μόνη νομίζοντας πως το “ξεπέρασε”. Στην πορεία όμως, και χωρίς να το αντιληφθεί, το έκανε “κρατούμενό” της.
Άλλοτε μέσα της το μεγαλοποιούσε και αυτολυπόταν. Άλλοτε το ελαχιστοποιούσε κι έτσι ένιωθε δυνατή. Έγινε το ωραίο της άλλοθι. Ήταν το εύκολο “αίτιο” των ασύμβατων πράξεών της, και το “εγχειρίδιο” του πόνου της. Κάποτε “το κρατούμενο” ζωντάνεψε αναπάντεχα. Έγινε μια απρόβλεπτη παγίδα. Την Έμπλεξε με αυτόκλητους “τιμωρούς”, που την οδήγησαν σε μονοπάτια δύσβατα κι επικίνδυνα, μονοπάτια που ποτέ δεν είχε φανταστεί…
Η Γεωργία Σταυριανέα με το γνωστό ανεπιτήδευτο ύφος της, άμεση και διεισδυτική, προσφέρει μια αληθινή ιστορία γρήγορη σε ρυθμούς, με αλλεπάλληλες ανατροπές στην πλοκή, αγωνία και δράση. Μπορεί να υπάρξει λύτρωση μέσα από τη βία; Μπορεί να δικαιωθεί η αδικία αυτοδικώντας; Ερωτήματα που γυρεύουν απάντηση…
…πέρα από τους “περί δικαίου” κανόνες.

Τρομερές ιστορίες του Στίλη Τριφύλη – Γεωργία Σταυριανέα

α) Πού πήγε η μπαταρία μου;
… Ο Γκρήνης κούνησε το ραβδάκι που κρατούσε, ψιθύρισε κάτι περίεργα λόγια και μια γαλαζοπράσινη ακτίνα τύλιξε τα δυο παιδιά. “Ααα… ααα”, φώναξαν και τα δυο τρομαγμένα, βλέποντας το σώμα τους να μικραίνει, να μικραίνει, να μικραίνει και να γίνεται όπως του Γκρήνη…
β) Ο συναχωμένος ασβός
…”Ψέματα το κάνει για να μην τον πλύνουμε”, συμπλήρωσε η Μάιρα.
“μην ξεχνάτε ότι είναι παμπόνηρος”. “Αψού! Αψού”, ακούστηκε ξανά το φτάρνισμα του ασβού. “Ο.Κ. Δε σε πλένουμε”, του είπε η Λίνα. “αλλά δεν μπορείς να κοιμηθείς μαζί μας. Γι’ αυτό άντε στη μαμά σου…”

Τρομερές ιστορίες του Στίλη Τριφύλη – Γεωργία Σταυριανέα

α) Το μαργαριτάρι των ευχών
… Ο Στίλης άνοιξε πάλι το συρτάρι του κι έβγαλε από μέσα ένα μεγεθυντικό φακό. Τον πλησίασε πάνω από το μαργαριτάρι και …ουάου! Αναφώνησε με έκπληξη. Το μαργαριτάρι είχε μάτια, και στόμα και αφτιά!…
β) Οι φρουροί του δάσους
… Ο Στίλης πάγωσε… Αν ο γιατρός έκοβε δρόμο μέσα από το δάσος θα χανόταν, γιατί οι σκανταλιάρηδες φίλοι του είχαν αλλάξει τα χρώματα στα μονοπάτια. Και αν η Τερέζα πάθαινε κάτι; Θα ήταν σίγουρα κι αυτός υπεύθυνος. Ένιωσε τα γόνατά του να τρέμουν. Αχ… έπρεπε να έχει μιλήσει στη μαμά του!…

Αθώος σαν το διάβολο – Γεωργία Σταυριανέα

Μυθιστόρημα με απρόβλεπτες ανατροπές, δράση που ξετυλίγεται σαν ταινία, συγκρούσεις, βία, τρυφερότητα. Καθηλώνει με τα έντονα συναισθήματα που δημιουργεί. Σε κάνει μέρος της ιστορίας, αναζητώντας και συ, τη δικαίωση, τη λύτρωση και τον αξαγνισμό…

Η Δάφνη Βότση είναι ένα υιοθετημένο παιδί μιας πλούσιας οικογένειας στον Διόνυσο. Οι ανατροπές στη ζωή της άρχησαν στην παιδική της ηλικία, όταν απο ατύχημα έχασε τους θετούς γονείς της με αποτέλεσμα σαν νόμιμη κληρονόμος που ήταν, να έχει μπλεξίματα με τον τυχοδιώκτη
Πιέρο, (άντρα της θείας της, που ήταν και η διαχειρίστρια της κληρονομιάς της).

Γνώρισε τη βία και την απάνθρωπη συμπεριφορά του Πιέρου, ώσπου κλείστηκε σε οικοτροφείο στο εξωτερικό μέχρι την ενηλικίωσή της. Η επιστροφή της ενήλικης πλέον Δάφνης σηματοδότησε την
αρχή νέων ανατροπών. Συγκρούσεις, βία, δολοφονίες, ακολούθησαν, ώσπου η Δάφνη βρέθηκε στην Φιλιππούπολη με νέο πρόσωπο και ταυτότητα βάζοντας μοναδικό στόχο της να εκδικηθεί τον Πιέρο και να ξαναπάρει πίσω τη ζωή της. Ακολουθώντας μια επικίνδυνη διαδρομή επιβίωσης έμπλεξε
άθελά της με τη βουλγαρική μαφία, καταλήγοντας στο Παλέρμο όπου η μοιραία συνάντησή της με τον Πιέρο την έφερε κοντά στην πραγματοποίηση του στόχου της.

Το φινάλε είναι συγκλονιστικό καθώς η Δάφνη επιστρέφει στο σπίτι της στο Διόνυσο, συνοδευόμενη από τον γοητευτικό εχθρό της Πιέρο ο οποίος αγνοεί ότι είναι το κορίτσι που τόσα χρόνια χρησιμοποιούσε σαν μαριονέτα του. Η μεγάλη σύγκρουση είναι πλέον αναπόφευκτη.

Μυθιστόρημα, Μελίχρυσος, 2010, 394 σελ.

Τρομερές περιπέτειες του Στίλη Τριφύλη – Γεωργία Σταυριανέα

Ο φαταούλης Μπάνυ…
Τον λένε Μπάνυ και είναι χοντρούλης. Η λαιμαργία του τον οδηγεί σε μια απίστευτη περιπέτεια. Ευτυχώς γι’ αυτόν οι καλοί του φίλοι είναι πάντα εκεί να τον βοηθήσουν.
Λέτε η περιπέτεια να του ανοίξει πιο πολύ την όρεξη, ή μήπως του την κόψει τελείως;
Το Γελαστό Φεγγάρι… και ο Ζαβολιάρης Άνεμος
Τα πνεύματα του δάσους έχουν χιούμορ; Μερικές φορές ναι, άλλες πάλι όχι. Η τρελοπαρέα του Στίλη Τριφύλη αποφασίζει να μάθει τις διαθέσεις τους και μπλέκει στα δίχτυα της ινδιάνικης φυλής των Τριφυλλιών. Θα καταφέρουν άραγε τα παιδιά να απαντήσουν στο αίνιγμα που θα τους σώσει από την Αστραφτερή Χύτρα;
Μπορεί να χρειαστούν τη βοήθειά σας!

Το κόκκινο παπούτσι – Γεωργία Σταυριανέα

10 σκανταλιάρικα διηγήματα
Μπορεί ένα κόκκινο παπούτσι να κάνει άνω κάτω ένα χωριό;
Μπορεί ένα κόκκινο παπούτσι να ρίξει τις μάσκες;
Μπορεί ένα κόκκινο παπούτσι να διαλύσει μια οικογένεια;
Μπορεί ένα κόκκινο παπούτσι να σε στείλει στη φυλακή;
Μπορεί ένα κόκκινο παπούτσι να οδηγήσει τα βήματά σου πέρα από τα όρια;
Μπορεί ένα κόκκινο παπούτσι να…

Στίλης Τριφύλης – Γεωργία Σταυριανέα

Ταξίδι στον πλανήτη Φις-Τι-Κιού
– Πού πάνε τα παλικάρια; ακούστηκε μια τρομαχτική φωνή από την πέτρινη στροφή που οδηγούσε στο εκκλησάκι του Αη Γιάννη.
Δεν ήταν φωνή ανθρώπινη αυτή, εξωκοσμική ήταν, θύμιζε ταινία θρίλερ. Τα πόδια τους μονομιάς άρχισαν να τρέμουν. Τελικά ήταν φοβιτσιάρηδες αλλά δεν το ήξεραν, και τώρα που το έμαθαν ίσως να ήταν αργά…
– Ποιος… ποιος είσαι; ρώτησε ο Στίλης με τρεμουλιαστή φωνή καθαρίζοντας το λαιμό του…
Ο Στίλης Τριφύλης σε νέες περιπέτειες. Διαβάστε τις περιπέτειες του Στίλη, της Λούνα και των φίλων τους στην νέα εικονογραφημένη έκδοση μας.

Αμήχανοι κληρονόμοι – Γεωργία Σταυριανέα

Μια αληθινή ιστορία για την περίοδο της εισβολής των Τούρκων στην Κύπρο και της Χούντας στην Ελλάδα, μας φέρνει στο μυαλό τραγικές αναμνήσεις από αυτή την περίοδο και μας γεμίζει με ελπίδα.

Η Μπαλού και η Ζωή δυο αχώριστες φίλες σε μια γειτονιά της Καισαριανής.
Είχαν κοινά όνειρα, κοινές αναφορές, ψηλούς στόχους.
Η ζωή όμως είχε γι’ αυτές το δικό της σχέδιο.
Η δικτατορία του1967 τις βρήκε μαθήτριες.
Η Μπαλού γνώρισε το Λευτέρη, κύπριο φοιτητή.
Τον παντρεύτηκε, λόγω “ειδικών συνθηκών” κι έφυγε στην Κύπρο.
Η Ζωή έμεινε μόνη, ν’ ακολουθεί το όνειρο χωρίς τη φίλη της, αντιμέτωπη με μια σκληρή πολιτικά εποχή.
Το καλοκαίρι του 74 πτυχιούχος πλέον της νομικής η Ζωή, αποφάσισε να περάσει τις διακοπές της στη μεγαλόνησο παρέα με την παιδική της φίλη.
Η προδοτική εισβολή του Αττίλα στην Κύπρο, έφερε στα όρια των αντοχών τους τα δυο κορίτσια , που βρέθηκαν αναπάντεχα με δύο μωρά στην αγκαλιά τους, μέσα στο μάτι ενός κυκλώνα,.
Μιας τραυματικής εμπειρίας που θα τις ακολουθούσε σε ολόκληρη την υπόλοιπη ζωή τους.

Τα παιδιά της Μπαλού, ξεχασμένοι ήρωες στο σήμερα, “της κρίσης”, είναι οι αμήχανοι κληρονόμοι μιας “καυτής” περιουσίας.
Μιας κληρονομιάς στα κατεχόμενα που τους κλείνει πονηρά το μάτι σαν φάρος στο φουρτουνιασμένο πέλαγο του “χρέους” και την προοπτική της κατάσχεσης.
Θα ενδώσουν άραγε να αναζητήσουν τη “σωτηρία”, πουλώντας τη γη που ποτέ δεν γνώρισαν, για την οποία όμως “θυσιάστηκε” ο πατέρας τους, που επίσης σχεδόν ποτέ δεν γνώρισαν;
Και η Μπαλού, η Ζωή, ποια θέση θα πάρουν απέναντι στο θέμα;
Θυσία, ηρωισμός, ανατροπή, προδοσία, πραγματικότητα. Είναι οι λέξεις που θα μπορούσαν να περιγράψουν τη ρεαλιστική ιστορία των “Αμήχανων κληρονόμων”.

Μυθιστόρημα, Εκδόσεις Φυλάτος, 2015, 214 σελ.

Θεοί με πήλινα πόδια – Γεωργία Σταυριανέα

Η ιστορία βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα. Είναι η ζωντανή αφήγηση της Ναταλίας, η οποία μη έχοντας άλλον τρόπο να καταγγείλει σιωπές και ενοχές, αποφάσισε να εκτεθεί εκθέτοντας καταστάσεις όπως ακριβώς τις έζησε, προτρέποντας παράλληλα τον αναγνώστη να πάρει την προσωπική του θέση στο θέμα.
Τα ονόματα είναι τυχαία και καμία σχέση δεν έχουν με τα πραγματικά.
Το αφήγημα που θα διαβάσετε είναι μια καυτή αλήθεια για γερά στομάχια και για υγιείς συνειδήσεις.

Αφήγημα, Εκδόσεις Φυλάτος, 2015, 162 σελ.