Από μικρός αρέσκονταν στις εκρήξεις και οι γονείς του από φόβο μήπως τους ανατινάξει το σπίτι, τον έπεισαν να σπουδάσει Χημικός (είναι απόφοιτος του Α.Π.Θ.). Η “εκρηκτικότητα” του ψυχισμού του τον ώθησε να ασχοληθεί με την 7η Τέχνη. Σπούδασε Σκηνοθεσία και αποτελεί μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Σκηνοθετών (Ε.Ε.Σ.), της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας Σκηνοθετών (F.E.R.A.). Είναι κριτικός Κινηματογράφου, μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Κριτικών Κιν/φου (Π.Ε.Κ.Κ.), της Διεθνούς Ομοσπονδίας Κριτικών Κιν/φου (FIPRESCI) και της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου. Αρθρογραφούσε σε διάφορα έντυπα ή ηλεκτρονικά περιοδικά, ενώ υπήρξε Μουσικός Παραγωγός, Επιμελητής Ραδιοφωνικών και Τηλεοπτικών Κιν/φικών Εκπομπών και Τηλεοπτικός Παρουσιαστής Κιν/φικών Εκπομπών. Τελευταία πειραματίζεται με τη συγγραφή αναζητώντας “εκρήξεις” έμπνευσης. Το 2020 οκτώ διηγήματά του απέσπασαν διακρίσεις σε διάφορους διαγωνισμούς στα είδη του Τρόμου και της Φαντασίας. Πρόσφατα, ολοκλήρωσε τις μεταπτυχιακές του σπουδές στο “Σενάριο Κινηματογράφου and Τηλεόρασης”, της Σχολής Καλών Τεχνών, τμήματος Κινηματογράφου, του Α.Π.Θ.
Ε.Μ.Ο. (2021), Ιδιωτική Έκδοση
Διηγήματα
10 “διαταραγμένα” διηγήματα… (2019), Ιδιωτική Έκδοση
Ε.Μ.Ο. – Γιάννης Αθανασίου Τοτονίδης
Emotions Most Oneiric
Ο Άλεξ ανακαλύπτει μια εφαρμογή, που την ονομάζει E.M.O. (Emotions Most Oneiric). Έχει την ιδιότητα, εάν της επιτρέψεις να αποκτήσει πρόσβαση στην καρδιά και στο μυαλό, να σου προσφέρει έκσταση ή θλίψη.
Εκατομμύρια χρήστες την “κατεβάζουν” από το Play Store και εθίζονται. Όπως με το αλκοόλ, τα χάπια ή τα ναρκωτικά. Ο κόσμος, με γεωμετρική πρόοδο, οδεύει προς την καταστροφή. Υπάρχει, άραγε, ελπίδα;
Το ΕΜΟ είναι ένα τεχνολογικό θρίλερ που καταγγέλλει τον πλαστό ψηφιακό κόσμο και τα τοξικά συναισθήματα που παρέχει στους χρήστες του.
Νουβέλα, Ιδιωτική Έκδοση, 2021, 112 σελ.
10 “διαταραγμένα” διηγήματα… – Γιάννης Αθανασίου Τοτονίδης
Μυστηρίου, τρόμου και φαντασίας
Υπάρχει μια γκρίζα Ζώνη στην περιοχή του δαιδαλώδους Εγκεφάλου, πέρα από τη Μνήμη και τη Συνείδηση, που καλύπτεται από υγρά άχλη, ομίχλη και όρφνη.
Εκεί τα όρια του Άυλου και του Υλικού, του Αόρατου και του Ορατού, του Άφθαρτου και του Φθαρτού κόσμου είναι δυσδιάκριτα.
Σε αυτήν την περιοχή συνυπάρχουν αρμονικά η Λογική με το Παράλογο, το Εφικτό με το Ανέφικτο, το Πραγματικό με το Φανταστικό, η Αθωότητα και η Ενοχή, το Καλό με το Κακό.
Είναι η λεγόμενη Ζώνη της Έμπνευσης.
Διηγήματα, Ιδιωτική Έκδοση, 2019, 286 σελ.
Πηγές: Biblionet
