Γιώργος Καραμανλής

Το κρίμα σου… Bill Boy – Γιώργος Καραμανλής

Δύο νέοι, ο Βάσιας (επιχειρηματίας) και η Κλαίρη (κριτικός τέχνης), νέοι αστικών οικογενειών, γνωρίζονται στο Λονδίνο. Ερωτεύονται, παντρεύονται, κάνουν δύο παιδιά και ζουν μίαν ακύμαντη ζωή, μέχρι που ο Βάσιας παρασύρεται από μία νέα γνωριμία με ολέθρια αποτελέσματα…

Μυθιστόρημα, ΑΛΔΕ Εκδόσεις, 2016, 219 σελ.

Δεν είναι όλα μια ζαριά – Γιώργος Καραμανλής

Το έργο “Δεν είναι όλα μια ζαριά” απευθύνεται σε νέους με ζέση για προκοπή, με μεράκι για δημιουργία και ακατάπαυστη προσπάθεια για την πραγματοποίηση των ονείρων τους. δεν έχει καμιά σχέση με τους άχρηστους, τους τεμπέληδες και τους Συβαρίτες που ξέρουν μόνο από μαξιμαλιστικές διεκδικήσεις με ήσσονα ή μηδαμινή προσπάθεια.
Μέσα από τις σελίδες αυτού του έργου ξεπηδάει ένας έφηβος, ο Γρηγόρης που ξεκινώντας απ’ το χωριό του έχει βάλει ως ορόσημο στη ζωή του να γίνει γιατρός, αψηφώντας αν καμιά συνθήκη και καμιά προϋπόθεση δεν τον ευνοούσαν για ένα τέτοιο εγχείρημα. Και όμως, με όπλα του την αδάμαστη θέληση, το ακατάβλητο θάρρος, αλλά και το θράσος που επιστράτευσε εξ αρχής, γιατί ήταν θράσος σε έναν έφηβο της εποχής του με προδιαγραφές όπως και οι δικές του να θέλει να γίνει γιατρός, στο τέλος νικητής και τροπαιούχος κρατάει το όνειρο στα χέρια του πάνω σε ένα πάπυρο που έγραφε “ΠΤΥΧΙΟ ΙΑΤΡΙΚΗΣ”.
Μόνο που γι’ αυτό το πτυχίο προσπάθησε, ίδρωσε, μάτωσε.
Και οι μέσα σελίδες για τις πτυχές και τις φάσεις της ζωής του που τις πέρασε “δια πυρός και σιδήρου” μπορεί να είναι λίγες, είναι όμως πολύ ενδεικτικές.

Μυθιστόρημα, ΑΛΔΕ Εκδόσεις, 2014, 208 σελ.

Η ρεβάνς – Γιώργος Καραμανλής

Ο Ταπής, ο Στεγνός και ο Ρέστος, τρεις τύποι του περιθωρίου που ζουν μέσα σε μια εγκαταλειμμένη φάμπρικα – άστεγοι- είναι τα πρόσωπα του βιβλίου. Τρεις άνθρωποι με δική τους κουλτούρα, αξιοπρέπεια, ευπρέπεια, και ολιγάρκεια, μακριά από ταπεινές κι αδίστακτες συναλλαγές, εκτός συστήματος και κυκλωμάτων.
Μέσα από καταστάσεις που καταπίνουν ζωές και εκμηδενίζουν υπάρξεις, οι τρεις τύποι, που δημιούργησε ο συγγραφέας, κουβεντιάζουν φιλοσοφώντας και διατυπώνουν απλές σκέψεις, που ωστόσο είναι ικανές για να βγάλουν από τα αδιέξοδα, όχι μόνο αυτούς, αλλά όλους, όσοι ακολουθούμε το κατεστημένο στο φαύλο κύκλο του.

Νουβέλα, ΑΛΔΕ Εκδόσεις, 2013, 128 σελ.

Η αγάπη δεν ξέρει από καιρό – Γιώργος Καραμανλής

Ένας ύμνος στην αγάπη

Κάθε άνθρωπος έχει ένα όνειρο που νομίζει ότι θα το πραγματοποιήσει.
Έτσι και η Αϊλή η όμορφη μπαργούμαν από το μακρινό Τζιμπουτί έχει σαν όνειρο να ζήσει στην Ελλάδα.
Μια ανθρώπινη ιστορία για τις αλήθειες της ζωής και τα παιγνίδια που φέρνει η μοίρα.

Ένα ξημέρωμα μετά τη δουλειά και ενώ κάνουν όνειρα μαζί με το αφεντικό της, ληστές σκοτώνουν και ληστεύουν το αφεντικό της και βιάζουν την ίδια.
Φεύγει, έρχεται στην Ελλάδα, με μοναδικό της στήριγμα μια φοιτήτρια της Νομικής, συμμαθήτρια από το γυμνάσιο, τη Ζαννέτ.

Ο συγγραφέας προσεγγίζει πολύ ρεαλιστικά αλλά και με ευαισθησία και τρυφερότητα, ζητήματα ανθρώπινων σχέσεων και καταστάσεων, αφήνοντας πίσω προκαταλήψεις και ιδεοληψίες.

Μυθιστόρημα, ΑΛΔΕ Εκδόσεις, 2013, 239 σελ.

Ο Δήμος της Λίμνης – Γιώργος Καραμανλής

Στο μικρό Δήμο της Λίμνης -μικρογραφία της κοινωνίας μας- οι Βάτραχοι διοργανώνουν ένα ενωτικό συνέδριο, με τη συμμετοχή όλων των κατοίκων της Λίμνης και των γειτόνων τους: Χελώνες, Σαύρες, Μπεκατσόνια, Πελαργοί, Λαγοί, Πελεκάνοι, Γλάροι και Κύκνοι και οι οργανωτές Βάτραχοι, για την υπεράσπιση και προαγωγή των συμφερόντων του Δήμου και απώτερο σκοπό τη νομή της Εξουσίας.

Μια αλληγορική ματιά στην κοινωνία μας, στις νοοτροπίες μας, στις πολιτικές, στους πολιτικούς, στις πολιτικές συμμαχίες, στη διαπλοκή, στο βαθύ κράτος, στη διαφθορά, στο μαύρο χρήμα, στη δυστοκία της Δικαιοσύνης…

Παρασκηνιακές συνεργασίες και διεργασίες για τη νομή της Εξουσίας.
Της σκρόφας Εξουσίας!
Στο Δήμο της Λίμνης. Τόσο όμοιος με το δικό μας.

Ώσπου στο τέλος την παράσταση κλέβει μια “γιαγιάκα” που με την ατάκα της τους σηκώνει όλους όρθιους και τη χειροκροτούν.

Θεατρικό, ΑΛΔΕ Εκδόσεις, 2012, 104 σελ.

Όσο ο δρόμος μας απλώνει – Γιώργος Καραμανλής

“Όσο ο δρόμος μας απλώνει”. Μια προσδοκία, μια διαβεβαίωση, μια ευχή για την επισφράγιση μιας αγάπης μισού αιώνα, που με την ευκαιρία της διαμαντένιας επέτειου των γάμων, ξεχωρίζει σαν κάτι το παράξενο σε σχέση με τον εκφυλισμό των σημερινών σχέσεων των δύο φύλων είτε πρόκειται για γάμο είτε για συντροφική σχέση.

Δύο ευτυχείς “ισοβίτες” σαν ένα ιντερμέδιο στο γενικότερο κρεσέντο των διαζυγίων και της διάλυσης των οικογενειών που σήμερα, κατάντησε μια ακόμη μάστιγα για την κοινωνία μας και όχι μόνο.

Μια Μαργαρίτα και ένας Μηνάς, που με βεβαιότητα μπορούν να πουν ότι γνώρισαν την ευτυχία ο ένας κοντά στον άλλο, πιασμένοι χέρι χέρι στο δρόμο της ακύμαντης Αγάπης τους.

Θεατρικό, Ιωλκός, 2009, 94 σελ.