Είναι πτυχιούχος της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών και κάτοχος διδακτορικού διπλώματος από το Τμήμα Δημόσιας Διοίκησης του Παντείου Πανεπιστημίου Κοινωνικών & Πολιτικών Επιστημών. Εργάζεται στο ΤΕΙ Αθήνας ως Προϊσταμένη του Τμήματος Δημοσίων & Διεθνών Σχέσεων. Έχει συγγράψει τρία βιβλία νομικού περιεχομένου και πλήθος επιστημονικών άρθρων που έχουν δημοσιευθεί σε ελληνικά νομικά περιοδικά. Έχει εκδόσεις τις ποιητικές συλλογές “Τ’ αλφαβητάρια των στοχασμών”, “Σκιές, άβυσσος και φως” και “Μικρές (αν)αγγελίες” Το 2018 διακρίθηκε στους 33ους Πανελλήνιους Ποιητικούς Αγώνες Δελφών της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών με το ποίημα «Ηριγένεια». Το «Αντίδοτο Θνητότητας» αποτελεί την τέταρτη ποιητική συλλογή της.
Τ’ αλφαβητάρια των στοχασμών (2015), Γαβριηλίδης
Σκιές, άβυσσος και φως (2017), Δρόμων
Μικρές (αν)αγγελίες (2019), Δρόμων
Αντίδοτο θνητότητας (2021), Δρόμων
Αντίδοτο θνητότητας – Ιωάννα Γιαρένη
Απολογισμός
Προς τι έζησα
Θα με ρωτήσουν
Γέννησα μερικά ποιήματα
Ένα μόνο είν’ τ’ ομορφότερο απ’ όλα
Κολύμπησα σε μουσικές πρωτόγνωρες
Μαύρες, άσπρες και πολύχρωμες
Περπάτησα σε σκοτεινά σοκάκια
Μα και σε δρόμους ανθισμένους
Ισορρόπησα στην άκρη του γκρεμού
Πέταξα στην άκρη του κόσμου
Έκλαψα μ’ όλα μου τα δάκρυα
Γέλασα μ’ όλο μου το γέλιο
Μα πιο πολύ
Σ’ αγάπησα και ξόρκισα λίγο θάνατο
Ποίηση, Δρόμων, 2021, 84 σελ.
Μικρές (αν)αγγελίες – Ιωάννα Γιαρένη
ΊΑΣΗ
Τραγουδώ για τα παιδιά της άνοιξης
Χορεύουν γύρω απ’ τις φωτιές
Στη μέση η φωτιά· στην άκρη μια αλήθεια
Κι ο θάνατος πολύ μακριά
Οι φλέβες τους χτυπούν ζωή
Η σκιά τους πέφτει στον τοίχο απέναντι
Μα τα παιδιά δεν βλέπουν σκιές
Ούτε κλεψύδρες
Μόνο σχήματα βλέπουν
Χρώματα
Τα περιγράμματα των μανάδων τους
Μόνο περιγράμματα
Σκεπάστε καλά, μανάδες, τα παιδιά
Κρυώνει το αύριο όταν δεν ονειρεύεται.
Ποίηση, Δρόμων, 2019, 94 σελ.
Σκιές, άβυσσος και φως – Ιωάννα Γιαρένη
ΦΥΓΗ
Οι λέξεις μου σήμερα άρχισαν ν’ αργοκυλούν μελωδικά.
Πέρασαν από την κάθαρση μιας ημέρας γκρίζας,
έφυγαν μακριά για την ουτοπία των φεγγαρόφωτων ποιητών,
αγκαλιάστηκαν κρυφά με μια ιδέα τρικυμίας·
στο τέλος τραγούδησαν το πρελούδιο της αιχμαλωσίας τους.
Κοιτάζω στον καθρέφτη τα γερασμένα τους φτερά…
Εκείνον τον παλιό καθρέφτη που σου φωνάζει καλημέρα
κάθε πρωί
ξορκίζοντας νύχτες, σκοτάδια,
ελπίδες και χρόνους.
Τα μόνα ίχνη που άφησαν
ήταν λίγα ματωμένα βήματα.
Στην αρχή με τρόμαξαν.
Μετά τα συνήθισα.
Μα τώρα πια, τους μοιάζω.
Ποίηση, Δρόμων, 2017, 88 σελ.
Τ’ αλφαβητάρια των στοχασμών – Ιωάννα Γιαρένη
ΙΔΕΑ
Διαστέλλεις τις στιγμές σου σε μικρές αιωνιότητες
και μια ιδέα καλοκαιριού μαγεύει τις μέρες σου.
Για τις θάλασσες που έχασες,
για τα βότσαλα τ’ακυβέρνητα,
για τις Ιθάκες των ψευδαισθήσεών σου
και για ένα τζιτζίκι αργυρόηχο,
μια προσευχή είναι αρκετή.
Ποίηση, Γαβριηλίδης, 2015, 93 σελ.
Πηγές: Biblionet, Γαβριηλίδης, Δρόμων
