Κωνσταντίνος Απ. Παπαποστόλου

Θαλασσινή ανεμώνα – Κωνσταντίνος Απ. Παπαποστόλου

Στα ταξίδια της θάλασσας
ακολουθώ το χορό των κυμάτων
που κολυμπούν στον ρυθμό παράξενων ανέμων
να προλάβω τη συνάντηση του έρωτα με την αγάπη
την αγκαλιά, τα αξεδίψαστα φιλιά
με γεύση θαλασσινής αλμύρας
και σπιτικό γλυκό του κουταλιού.
Τη δροσιά από τις φθινοπωρινές
ερωτικές βροχές στα μάτια σου
που γράφουν ποιητικούς στίχους
μαζί με ζεστούς ήλιους ολόγιομα φεγγάρια
και απαλό θαλασσινό αεράκι.
Να ήξερες πόσο μου λείπεις
της άνοιξης γελαστό άγουρο ανθάκι
στεφανωμένη με λούλουδα της ποταμιάς
κόρη κρυστάλλινης πηγής
και αηδονιού φωνή της ροδαυγής.
Ξύπνα μικρή μου και παίξε κρυφτό
με του ήλιου τα χαμόγελα
ρίξε σκάλα τα ξανθά σου μαλλιά
ν’ ανέβω να φιλήσω τους ήλιους
που ξυπνούν στα μάτια σου τα ξημερώματα.
Αγάπη μου ηλιόλουστη μετά τη βροχή
πόσοι κεραυνοί και είσαι αληθινή
δεν έχει τελειωμό το όνειρο αυτό
όσο θα γεννιούνται κύματα
εγώ θα σε ακολουθώ.

Ποίηση, Εκδόσεις Άνω Τελεία, 2021, 50 σελ.

Χρώμα κόκκινο – Κωνσταντίνος Απ. Παπαποστόλου

Η τρίτη ποιητική συλλογή του Κωνσταντίνου Απ. Παπαποστόλου, κοσμημένη με τα χαρακτικά του εικαστικού και θεωρητικού τέχνης Κώστα Ευαγγελάτου.

Μικρό παιδί που ήμουνα
από την τρύπια τσέπη του πατέρα
και από τη ζεστή αγκαλιά
της αγράμματης μάνας
έπεσαν γράμματα στο γραφείο μου
με τη λάμπα πετρελαίου
και τη φωτιά άκαυτη στο τζάκι.
Έτσι μορφώθηκα.
Αγάπησα τη λαϊκή φιλοσοφία
έγινα σωστός άνθρωπος
όπως έλεγαν οι παλιοί άνθρωποι
και αγάπησα το συνάνθρωπό μου.

(από το ποίημα “Λαϊκή Φιλοσοφία”)

Ποίηση, Εκδόσεις Άνω Τελεία, 2020, 50 σελ.

Η διαθήκη – Κωνσταντίνος Παπαποστόλου

Η ΔΙΑΘΗΚΗ
Θα αποθάνω
όταν θα έχω ακούσει
τη μουσική της καρδιάς
στο γλυκοχάραμα της χαράς
με γιατρικό
το μεγάλο ερωτικό

Επιθυμώ στο γιαλό

Απ’ τα κύματα
το δεύτε τελευταίο
θρήνο και ασπασμό

Όταν θα έχω μεθύσει
με τον ωραιότερο
μοσχοβόλο ανθό
τη νιότη
θα έχω απολαύσει
τα πλουσιότερα πλούτη
που έχει η νιότη

Θα είμαι και εγώ
το θαυμαστό θαύμα
που είναι η νιότη

Θα αποθάνω
όταν η Πυθία
θα χάσει το χρησμό
για το δικό μου
φευγιό

Στ’ άπατα
να με συντροφεύουν
η ερωτική κραυγή
η θαλασσινή ηχώ
εκεί θα θεμελιώσω
σπιτικό

Όταν αναστηθούν
τα όνειρα
και γίνουν θαύματα
κρυμμένα
στης καθάριας νιότης μας
το μαγικό φυλαχτό

Ποίηση, Εκδόσεις Γκοβόστη, 2014, 48 σελ.

Η Εν Αυλίδι Ελεγεία – Κωνσταντίνος Παπαποστόλου

Ποίηση


Ο Κ. Π. κάνει τα πρώτα του βήματα στην ποίηση με τη συλλογή «Η εν Αυλίδι ελεγεία». Σεμνός, τρυφερός, ανοίγει την καρδιά του για να εξομολογηθεί με λυρικό λόγο:
«Αυτός είναι έρωτας
αυτή είναι αγάπη
της μιας ματιάς
η παρανομία
η δικιά μας ελευθερία!».

Ο Κ. Π. αναζητά την ομορφιά, την καλύτερη ζωή, την αλήθεια μέσα στο σημερινό «γίγνεσθαι»:
«Κόκκινο
το χρώμα που αγαπώ
του δικού μας έρωτα
και της επανάστασης
από την απέραντη
καθημερινότητα».

Αντιπαρατίθεται στο μουντό τοπίο της εποχής και μας συμπαρασύρει στον αγώνα για πιο ανθρώπινη ζωή:
«Εξοδος
πάνω, κάτω
στο δρόμο τον επίσημο
με το σπασμένο εθνόσημο
και στο φωτογραφείο
φωτογραφίες εις ανάμνησιν».

Η γραφή του στρωτή, συχνά σε ομοιοκατάληκτο στίχο, κάποτε πλατειάζει και γίνεται επεξηγηματική, στοιχείο που μερικές φορές αποδυναμώνει την αγωνία του. Ωστόσο, ο ποιητικός δρόμος του διαγράφεται θετικός και η ευαισθησία του προμηνεύει μια συνέχεια αποδοτική (Εκδόσεις «Γκοβόστη»).

Ποίηση, Εκδόσεις Γκοβόστη, 2001, 127 σελ.