Λένα Φατούρου

Ελληνες λογοτέχνες

H Λένα Φατούρου γεννήθηκε και ζει στην Αθήνα.
Έχει σπουδάσει εφαρμοσμένη αισθητική, marketing, τεχνική πωλήσεων, σχέδιο και decor. Εργάστηκε ως υπεύθυνη σε εταιρία εξειδικευμένων μηχανημάτων αισθητικής και ιατρικής αισθητικής. Επίσης, ως ελεύθερη επαγγελματίας, διατηρώντας ινστιτούτο παραϊατρικών παροχών και ως καθηγήτρια σε σχολές αισθητικής. Έχει παρακολουθήσει μαθήματα δημιουργικής γραφής “Η εξέλιξη του στίχου από τον δέκατο αιώνα” της ποιήτριας Παναγιώτας Χριστοπούλου Ζαλώνη. Επίσης, παρακολούθησε σεμινάρια δημιουργικής γραφής σε πεζό λόγο και θεατρικό σενάριο, στην ομάδα του συγγραφέα Δημήτρη Βαρβαρήγου, υπό την αιγίδα της UNESCO, Τεχνών Λόγου και Επιστημών. Η αγάπη της για τη Λογοτεχνία ξεκίνησε όταν ακόμα ήταν μαθήτρια, όπου και είχε αποσπάσει αρκετές διακρίσεις στις εκθέσεις της. Τα τελευταία χρόνια, ασχολείται ενεργά με την ποίηση και την πεζογραφία. Έχει εκδώσει δυο ποιητικές συλλογές, με τίτλους: “Του Έρωτα και της Ζωής” και “Μεταξένια Ατλάζια”, ένα μυθιστόρημα με τον τίτλο: “Σάντρα, η ράφτρα των Αγγέλων” και έχει λάβει μέρος σε δύο συλλογικά ποιητικά άλμπουμ με τον τίτλο: Intelligentsia του Λογοτεχνικού Ομίλου Πετρούπολης. Είναι μέλος της Π.Ε.Λ. “Πανελλήνια Ένωση Λογοτεχνών”, του Λογοτεχνικού Ομίλου Πετρούπολης και του Λογοτεχνικού Ομίλου Ιλίου, ΞΑΣΤΕΡΟΝ – ειδική γραμματέας- καθώς και του Ελληνικού Πολιτιστικού Ομίλου Κυπρίων Ελλάδος.
Ποιήματά της δημοσιεύονται σε λογοτεχνικά περιοδικά, καθώς και σε διάφορα διαδικτυακά blogs. Έχει βραβευθεί σε ποιήματά της, διηγήματα, ποιητικά άλμπουμ και ένα μυθιστόρημα, από την ” Ένωση Ελλήνων Λογοτεχνών”, από το Καφενείο Ιδεών με την ονομασία “Σικελιανά”, από τον “Ελληνικό Πολιτιστικό Όμιλο Κυπρίων Ελλάδος” και από τον Λογοτεχνικό Όμιλο “Ξάστερον”. Επίσης τον Οκτώβριο του 2016 βραβεύτηκε με το ΑΡΙΣΤΕΙΟ από την UNESCO Κεφαλληνίας, Ιθάκης και Ζακύνθου για διήγημά της. Στον έβδομο Παγκόσμιο Λογοτεχνικό Διαγωνισμό του “Ελληνικού Πολιτιστικού Ομίλου Κυπρίων Ελλάδος” το μυθιστόρημά της “Ένοχο μυστικό” βραβεύτηκε ως βιβλίο της χρονιάς 2016.

Ποίηση
Του έρωτα και της ζωής (2013), Βεργίνα
Μεταξένια ατλάζια (2014), Βεργίνα
Το αλφαβητάρι του έρωτα (2018), Βεργίνα

Μυθιστορήματα
Σάντρα, η ράφτρα των αγγέλων (2014), Βεργίνα
Ένοχο μυστικό (2016), Βεργίνα
Μπαλ μασκέ (2020), 24 γράμματα

Αφηγήματα
Μορφές (2022), 24 γράμματα

Συλλογικά έργα
Πανανθρώπινες αξίες (2016), Εχέδωρος Εκδοτική
Mes amis (2020), Βεργίνα

Μορφές – Λένα Φατούρου

Η καρδιά σμιλεύει τις λέξεις ανασαιμιά να γίνουν, στ’ απόκρυφα της. Γλυπτό που στην ομορφιά του εμπρός, ξαποσταίνουν γλυκά συναισθήματα.
Με μία μόνο αφετηρία –αυτή του έρωτα–, κάθε λογής μορφές αναβιώνουν ανάμεσα στους χρόνους, σκορπίζοντας πότε θάνατο και πότε ζωή. Πότε δυστυχία και πότε ευτυχία.
Και σαν αραχνοΰφαντο πέπλο, σε κάθε περίπτωση η μαγεία του έρωτα σκεπάζει τα πάντα, μοναδικός υπεύθυνος για κάθε κατάληξη.
Για μία Αφροδίτη έγιναν όλα!
Για μία Κίρκη ξεστράτισε η καρδιά.
Για μία Αννίτα η ζωή έδειξε και το άλλο της πρόσωπο.
Για μία Συλβάνα –και όχι μόνο–, η λέξη βιασμός βάφτηκα για πάντα μαύρη.
Για έναν Πιέρο η έκτη εντολή «ου φονεύσεις» έχασε το νόημα της.
Για έναν έρωτα το μυαλό ενός τρελού, χάνεται στα συντρίμμια του.

Αφηγήματα, 24 γράμματα, 2022, 230 σελ.

Μπαλ μασκέ – Λένα Φατούρου

Πλάνεψε η μοίρα το μυαλό και την καρδιά, τρέλανε κάθε κύτταρο της ύπαρξής μου φέρνοντας μίσος και καταστροφή. Κι εκεί που αποζητούσα τη γαλήνη, μπλέχτηκα στα ρουμάνια της αβύσσου και χάθηκα αγκαλιά με τον προδότη έρωτα. Πόσο θα παιδευτεί ακόμα η ψυχή μου; Τι τιμωρία θα μου αποδοθεί; Αναρωτιέμαι! Ποιος φαρμακερός Όφις φώλιασε μέσα μου δηλητηριάζοντας κάθε μου συναίσθημα; «Ανέστη είπαν ο Κύριος την Τρίτη της ταφής Του». Συγχώρεση ζητώ πλέοντας στη θάλασσα των αμαρτιών μου…Ανάσταση της δικής μου ψυχής. Ποιος ξέρει αν η λάσπη που άφησα πίσω μου πνίξει τους αγαπημένους μου; ΜΗΝΙΝ ΚΑΙ ΚΑΘΑΡΣΗ. Αυτό θα σώσει την ψυχή μου. Ποιο σύννεφο άραγε, να ’χει θέα την πολύβουη γη, μήπως και φτάσει στα ώτα μου η απαλλαγή της κόλασης που δίκασα τον εαυτόν μου;

Μυθιστόρημα, 24 γράμματα, 2020, 260 σελ.

Το αλφαβητάρι του έρωτα – Λένα Φατούρου

Ψηλαφίζω στο άδειο κρεβάτι
Ψάχνω το σώμα σου να κρατηθώ.
Ψευδαίσθηση μοιάζει και αυταπάτη
Ψίθυρου μοιάζει, αχνή ηχώ.
Ψέμα γεμίζει ο ερχομός σου
Ψυχή κορμί κι άδειο μυαλό.
Ψυχρός στοχεύω κάτι δικό σου
Ψεύτικο να ‘ναι κι απατηλό.

Ποίηση, Βεργίνα, 2018, 31 σελ.

Ένοχο μυστικό – Λένα Φατούρου

Η Μυρτώ δεν έπαψε ποτέ να θρηνεί τον αγαπημένο της. Η κόρη της, Νεφέλη, δε γνώρισε ποτέ τον πατέρα της. Ποτέ δεν άκουσε τη φωνή του, ποτέ δεν ένιωσε τα χάδια του. Ένα ποτέ ακολουθεί τη ζωή της! Μόνη της ευτυχία, η αγάπη του Ρικάρντο.
Ποιο είναι αυτό το μυστικό που θα φέρει σε απόγνωση τους ήρωες και ποιο απρόσμενο γεγονός θα τους δυσκολέψει τη ζωή; Θα μπορέσει η Νεφέλη να συνηθίσει την καινούργια κατάσταση, ή θα γίνει η απόσταξη της δυστυχίας της; Και ποια κατάληξη θα έχει ο έρωτας που νιώθει ο Ρικάρντο γι’ αυτήν, μήπως η αγάπη του γίνει οίκτος που θα τη σκοτώσει;
Ένα μυθιστόρημα που έχει έντονα τα στοιχεία του σύγχρονου ανθρώπου, τους προβληματισμούς, τη δραματικότητα, τον σαρκασμό. Μια ιστορία που διαδραματίζεται μεταξύ Ελλάδας και Ιταλίας, με συνεχείς ανατροπές κάνοντας έτσι τους ήρωες να περπατούν τις περισσότερες φορές σε τεντωμένο σκοινί. Μυστικά ζωής, ψέματα που οδηγούν σε πόρτες ψυχιατρείων, παιδιά, που στην πιο γόνιμη ηλικία, με αναπάντεχο τρόπο, βρίσκονται να ψάχνουν την ταυτότητα τους απ’ την αρχή. Γονείς που καλούνται να αποκαλύψουν τα εσώψυχά τους. Πάθη, μίση, έρωτες, παίρνουν τον ρόλο ζαριού στη σκακιέρα της ζωής, δημιουργώντας ανυπέρβλητα εμπόδια, αναπλάθοντας τον ιστό της κακιάς τους μοίρας. Πόσο δυνατοί θα φανούν;

Μυθιστόρημα, Βεργίνα, 2016, 270 σελ.

Μεταξένια ατλάζια – Λένα Φατούρου

ΦΕΓΓΑΡΙ ΜΟΥ
Μαγεμένη δύση,
μαγεμένο τοπίο,
πλανεμένη ματιά.
Χρυσοστόλιστο φέγγος
σκουλαρίκι της νύχτας,
η γνωστή αστροφεγγιά.
Καρφιτσωμένο φλουρί
στις δαντελένιες ακρογιαλιές,
φλογισμένο βλέμμα, ν’ακολουθεί
τη ρότα των πλοίων
και να κουρσεύει το νου των ναυτικών.
Αχ! Φεγγάρι μου, θρόνε του έρωτα
ψυχές που θρυμματίζεις,
σε ωκεανό τον άπατο
τα πάθη τους βυθίζεις.

Ποίηση, Βεργίνα, 2014, 80 σελ.

Σάντρα, η ράφτρα των αγγέλων – Λένα Φατούρου

Ένας χείμαρρος αναμνήσεων κατακλύζει τη Νέλλη, την ώρα ακριβώς που λέει το στερνό αντίο στη μητέρα της. Μια θάλασσα από δάκρυα την παίρνει και την ταξιδεύει σε περασμένους χρόνους, τότε που η γλυκιά της μάνα η Σάντρα, κρατώντας τα δυο της χέρια σφικτά, της μιλούσε για την ιστορία της ζωής της από τον καιρό ακόμη που ήταν παιδάκι. Τίποτα δεν είχε ξεχάσει η Νέλλη, και πάντα θυμόταν με πικρία όσα της είχε εξομολογηθεί η μητέρα της. Καθισμένη στο στασίδι της εκκλησίας, σαν παλιά ταινία περνούν από το μυαλό της ότι έζησε η ίδια, αλλά και αυτά που μπορεί να μην είχε προσωπικές μνήμες, όμως ήταν τόσο ζωντανά μέσα της, μόνο από τις αφηγήσεις. Μια ιστορία ορφάνιας, φτώχειας, έρωτα, αξιοπρέπειας. Μια ιστορία που άρχισε να ξετυλίγει το κουβάρι της έναν αιώνα πριν, για να καταλήξει να κοπεί το νήμα στο τέλος της δεκαετίας του 2000. Μια ιστορία σαν παραμύθι, με αληθινούς ήρωες, και αληθινά γεγονότα.