Σπούδασε στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, στη Φαρμακευτική σχολή. Κατοικεί στην Αθήνα.
Το «Μνήμη τρομοκράτης», είναι η έβδομη ποιητική συλλογή της. Προηγούνται οι συλλογές «Εκδότης χρόνος» (Εναλλακτικές εκδόσεις), «Η ενηλικίωση των παραμυθιών», «Αποτσίγαρα λόγια», «Η γραφειοκρατία του δισταγμού», «Θυρίδα μνήμης» (Εκδόσεις Γαβριηλίδης) και «Βεστιάριο σιωπής» (εκδόσεις Οδός Πανός). Το βιβλίο της «Η ενηλικίωση των παραμυθιών» (Γαβριηλίδης, 2007) είχε περιληφθεί στα 10 καλύτερα βιβλία ποίησης από το περιοδικό «Διαβάζω» εκείνης της χρονιάς. Συμμετείχε σε δύο σεμινάρια και δύο ετήσια τεύχη του Εργαστηρίου Δημιουργικής Γραφής του Δήμου Αθηναίων, το 2019 και το 2020, με ποιήματα και πεζά. Ποιήματα και κριτικές έχουν δημοσιευθεί σε λογοτεχνικά περιοδικά και εφημερίδες. Συνεργάζεται με την Εταιρεία Μελέτης Πολιτισμικής Ετερότητας (Ε.Μ.Π.Ε.),με την οποία διοργανώνει και παρουσιάζει τις βραδιές ποίησης.
Εκδότης χρόνος (2003), Εναλλακτικές Εκδόσεις
Η ενηλικίωση των παραμυθιών (2007), Γαβριηλίδης
Αποτσίγαρα λόγια (2010), Γαβριηλίδης
Η γραφειοκρατία του δισταγμού (2013), Γαβριηλίδης
Θυρίδα μνήμης (2017), Γαβριηλίδης
Βεστιάριο σιωπής (2020), Οδός Πανός
Μνήμη Τρομοκράτης (2023), Εκδόσεις Όταν
Μνήμη Τρομοκράτης – Λιλή Ντίνα
Η Λιλή Ντίνα, διαχρονική ποιήτρια, παλεύει με το νόημα. Οι ποιητικές συλλογές της είναι γέφυρες πάνω στις οντικές μετρήσεις.
Θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως υπαρξιακή ποιήτρια, σαρτρική οπαδός του Είναι και το Μηδέν, ή χαϊντεγκεριανή ακόλουθος του Dasein.
Σπηλαιολόγος των λέξεων, φτάνει χωρίς νήμα στα μύχια του είναι, απ’ όπου ανασύρει σπάνια και πολύτιμα ορυκτά, καταγράφει μυστικές πηγές, ανακαλύπτει επουλωτικά βότανα, διαβάζει τα ιερογλυφικά στο μεδούλι της ύπαρξης και αποκρυπτογραφεί μαγικές λέξεις που ξελογιάζουν τον αναγνώστη, ως συνοδοιπόρο σε τούτο το ανελέητο και συνάμα τρυφερό ταξίδι της ζωής.
Φώτης Καγγελάρης
Ποίηση, Εκδόσεις Όταν, 2023, 88 σελ.
Βεστιάριο σιωπής – Λιλή Ντίνα
ΣΧΕΔΟΝ
Σχεδόν νύχτα
Σχεδόν φθινόπωρο
Ένα φως
σχεδόν άστρο της Βηθλεέμ
κι ένα αλύχτισμα σκύλου
σχεδόν κλάμα
Καθ’ ομοίωση της διάθεσης
ενδογενής προσήλωση εικόνας
Εγώ κι Αυτή
Εγώ έως Αυτή
Το συμβολικό όμοιο με το πραγματικό
Ευτυχώς το σώμα δεν τελειώνει στην επιδερμίδα
Αφήνομαι
Σχεδόν ωραία
Σχεδόν εγώ
Ποίηση, Οδός Πανός, 2020, 76 σελ.
Θυρίδα μνήμης – Λιλή Ντίνα
«ΕνΩπιος ενωπΙω»
Τα όνειρα που στάλαζαν
στην οροφή της πραγματικότητας
γκρέμισαν τη στέγη μου
κι απλώθηκαν σε όλο το νου
σαν χάδι.
Προσδοκώντας,
γλίστρησα
Έκανα γυαλιά καρφιά την ηρεμία μου
κι ύστερα έστρωσα καταγής
για ένα πικ νικ με τις αλήθειες μου
Ποίηση, Γαβριηλίδης, 2017, 80 σελ.
Η γραφειοκρατία του δισταγμού – Λιλή Ντίνα
«Ειδύλλιο»
Ας εκκλησιάζονται οι ελπίδες μου
Πείστηκαν να πλαστογραφήσουμε
το έτος γεννήσεώς τους
για ανανέωση θητείας
Σχεδιάζω ξανά την κάτοψή μου
με δυνατότητα προέκτασης
σε ειδυλλιακή θέα.
Ποίηση, Γαβριηλίδης, 2013, 80 σελ.
Αποτσίγαρα λόγια – Λιλή Ντίνα
Ποίηση, Γαβριηλίδης, 2010, 75 σελ.
Η ενηλικίωση των παραμυθιών – Λιλή Ντίνα
Ποίηση, Γαβριηλίδης, 2007, 70 σελ.
Εκδότης χρόνος – Λιλή Ντίνα
Ποίηση, Εναλλακτικές Εκδόσεις, 2003, 48 σελ.
Πηγές: Biblionet, Εναλλακτικές Εκδόσεις, Γαβριηλίδης, Οδός Πανός, Εκδόσεις Όταν
