Απόφοιτος γενικού λυκείου, άρχισε να ασχολείται με το γράψιμο από πολύ μικρή ηλικία.
Το 2003 κυκλοφόρησε η πρώτη του ποιητική συλλογή “Λόγια αγάπης”.
Από το 2008 είναι μέλος της Ένωσης Λογοτεχνών Βορείου Ελλάδος, μιλάει αγγλικά, ενώ έχει πραγματοποιήσει πολλά ταξίδια στον Καναδά.
Κατά καιρούς άρθρα του έχουν δημοσιευθεί σε εφημερίδες και περιοδικά.
Η συντροφιά του γλάρου – Γιάνναρος Άγγελος
… Η πρώτη μου συλλογή διηγημάτων “Η συντροφιά του γλάρου” όσο κι αν αυτό μοιάζει παράξενο, αντιπροσωπεύει ένα μεγάλο κομμάτι των προσωπικών μου σκέψεων, ενώ συνάμα υπάρχουν και κάποιες μικρές ιστορίες που αποτελούν αληθινές αναμνήσεις της προσωπικής μου ζωής, μα ακόμα και της οικογένειάς μου. Βέβαια, σε καμία περίπτωση οι συγκεκριμένες ιστορίες δεν ισοδυναμούν με μια πλήρη και άρτια αυτοβιογραφία, όμως παρ’ όλα αυτά, ίσως αυτές οι σύντομες διηγήσεις να μπορέσουν να καλύψουν, όσο το δυνατόν γίνεται, αυτό το συγκεκριμένο θέμα. …
(από τον πρόλογο του συγγραφέα)
Διηγήματα, Ιδιωτική Έκδοση, 2009, 104 σελ.
Στο τσιμεντένιο γήπεδο – Άγγελος Γιάνναρος
Τι συμβαίνει όταν η λογοτεχνία διεισδύει στο χώρο του αθλητισμού; Η απάντηση έρχεται μέσα από έντεκα διηγήματα που έχουν στην πλειοψηφία τους ως κύριο θέμα τον αθλητισμό και ειδικότερα την καλαθοσφαίριση. Παρότι τα περισσότερα είναι πλασματικές ιστορίες, ωστόσο ανάμεσά τους ο αναγνώστης θα συναντήσει και το αυτοβιογραφικό στοιχείο το οποίο επιβιώνει με διακριτικότητα κυρίως στο ομώνυμο διήγημα.
Το βιβλίο που είναι αφιερωμένο στον αγώνα κατά των ναρκωτικών, επικρίνει τη στάση της σύγχρονης πολιτείας απέναντι στους νέους και ταυτόχρονα παραθέτει τις αμέτρητες διεξόδους στις οποίες μπορούν να καταφύγουν ώστε να αποφύγουν τις καταχρήσεις και τους κινδύνους που ελλοχεύουν στα βήματά τους προς το μέλλον.
Διηγήματα, Bookstars – Γιωγγαράς, 2014, 194 σελ.
Ο σφυγμός της πολιτείας – Άγγελος Γιάνναρος
Οδηγούσε κατευθυνόμενος προς το κέντρο του άστεως και μια αισιοδοξία κι ένα πρόωρο κύμα ελπίδας φύτρωνε αργά στα σπλάχνα του, δίχως απαραίτητα να το αντιλαμβάνεται κι ο ίδιος. Καθώς συλλογιζόταν διάφορα που περνούσαν αστραπιαία απ’ το λογισμό του, η μορφή της Πηνελόπης απεικονιζόταν διαρκώς κι ολοένα πιο έντονα στη σκέψη του. Η ομορφιά της και τα γλυκύτερα χαρακτηριστικά του προσώπου και του κορμιού της ήταν η επιβεβαίωση της τρυφερότητας που του αφιέρωνε και της αμέριστης κατανόησης που φιλοξενούσε τις ανέκφραστες πίκρες και τις απογοητεύσεις του.
Κάποτε θα την παρομοίαζε μ’ ένα αγνό σφουγγάρι που σύλλεξε ένας νησιώτης δύτης σπογγαλιευτικού, το οποίο έχει την ιδιότητα ν’ απορροφάει κάθε περιττό στοιχείο· έτσι και κείνη, με τα λόγια, τα χάδια της, μα και με το πιο απλό της κοίταγμα, είχε τη δύναμη ν’ αποσπάει από μέσα του όλες τις σκοτούρες που τον βάραιναν και τον καταπίεζαν, για να του διοχετεύσει συγχρόνως το απαραίτητο σθένος παρέχοντάς του ώθηση ώστε να συνεχίσει να παλεύει μαζί της.
Διηγήματα, Bookstars – Γιωγγαράς, 2017, 170 σελ.
Η συντροφιά του γλάρου (2009), Ιδιωτική Έκδοση
Στο τσιμεντένιο γήπεδο (2014), Bookstars – Γιωγγαράς
Ο σφυγμός της πολιτείας (2017), Bookstars – Γιωγγαράς
Πηγές: BIBLIONET, Bookstars-Γιωγγαράς
