Στίχοι: Γιώργος Γκώνιας & Πόπη Αεράκη
Μουσική: Σαββέρια Μαργιολά
Σαν αλισάχνη οι θύμησες
στης μοναξιάς το μαύρο
το φως σου ψάχνω να βρω
να βάψω τη σιωπή
Λύσσα και αλμύρα το κορμί
Ποτίζει η νοσταλγία
Σαν θεια τιμωρία
Η κάθε αναπνοή
Μάτια μου άδολα γλυκά
Της μοίρας μου κρύα νερά
θυμάμαι γλάρου τα φτερά
π’ ανοίγουν, φεύγει μακριά
Ο νους μου αστείρευτη πηγή
Μέσα στα όνειρα του
Μα μες στα κρίματα του
Μια ανοιχτή πληγή
Κι ο ορίζοντας το σύνορο
της φαντασίας μέτρο
ο πονηρός σκαρφίστηκε
να κλέψει τη φυγή
Related posts:
Ελενα Παπαρίζου – Αν ήσουνα αγάπη
Μια μέρα μιας Μαίρης – Αφροδίτη Μάνου
Ψαραντώνης – Στον Ψηλορείτη θ’ ανεβώ
Υπόγεια Ρεύματα – Ανέμη
Ανδριάνα Μπάμπαλη – Δεν είν’ αργά
Στο Ημεροβίγλι – Χρήστος Κυριαζής
Αστο τέλειωσε – Αμαρυλλίς
Γιώργος Αλεξαντωνάκης – Δουκάτο
Κων. & Ματθ. Τσαχουρίδης – Ποντιακά-Νησιώτικα
Με τρελαίνεις – Γιώργος Λιναρδάκης
